การศึกษาที่ตีพิมพ์ในพฤติกรรมองค์กรและกระบวนการตัดสินใจของมนุษย์มุ่งเน้นไปที่สิ่งที่นักวิจัยอธิบายว่าเป็นพฤติกรรมทางเพศทางสังคมที่มีประสบการณ์ในเชิงบวกในที่ทำงานเช่นการเกี้ยวพาราสีและล้อเลียนในหมู่เพื่อน พวกเขาแสดงความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างการโต้ตอบประเภทนี้กับการกระทำที่ไม่เป็นที่พอใจและไม่เป็นที่พอใจของการล่วงละเมิดทางเพศซึ่งมักจะถูกกระทำโดยผู้ที่อยู่ในตำแหน่งผู้มีอำนาจ การตกเป็นเป้าหมายของการล่วงละเมิดสร้างความเครียดในขณะที่ผู้ช่วยศาสตราจารย์ลีอาห์เชปพาร์ดและเพื่อนร่วมงานของ WSU พบว่าการเป็นผู้รับการจีบสามารถบรรเทาได้

การศึกษานี้ยังตั้งคำถามว่านโยบายการไม่ยอมให้มีพฤติกรรมทางเพศในที่ทำงานเมื่อเร็ว ๆ นี้ขาดเครื่องหมายหรือไม่ - นโยบายเช่นการ จำกัด การจ้องมองห้าวินาทีที่รายงานใน Netflix หรือการห้ามของ NBC ในการแบ่งปันการนั่งรถแท็กซี่และแนวทางในการกอดเพื่อนร่วมงาน

"ความเจ้าชู้บางอย่างกำลังเกิดขึ้นและดูเหมือนจะไม่เป็นพิษเป็นภัย" Sheppard ผู้เขียนคนแรกกล่าวบนกระดาษ "แม้ว่าผู้เข้าร่วมการศึกษาของเราจะไม่ชอบพฤติกรรมดังกล่าว แต่ก็ยังไม่ถึงเกณฑ์การล่วงละเมิดทางเพศ แต่ก็ไม่ได้สร้างความเครียดในระดับที่สูงขึ้นดังนั้นจึงเป็นพื้นที่ทางความคิดที่แตกต่างกันมาก"

ในการศึกษา Sheppard และนักวิจัยจากสหรัฐอเมริกาแคนาดาและเนเธอร์แลนด์ได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศทางสังคมที่ไม่ล่วงละเมิดทางสังคมซึ่งได้รับการศึกษาเพียงเล็กน้อยซึ่งรวมถึงสิ่งที่นักวิจัยเรียกว่าการเล่าเรื่องทางเพศเช่นเรื่องตลกและการเสียดสีตลอดจนพฤติกรรมเจ้าชู้ประกอบด้วย สายตาที่หยิ่งผยองและชมเชยเกี่ยวกับลักษณะทางกายภาพ

นักวิจัยได้วิเคราะห์ชุดของการสำรวจกับคนงานหลายกลุ่มในสหรัฐอเมริกาแคนาดาและฟิลิปปินส์ การสำรวจเกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วมหลายร้อยคนและคำตอบถูกรวบรวมจากกลุ่มต่างๆของผู้เข้าร่วมทั้งก่อนและหลังการถือกำเนิดของขบวนการ #MeToo ซึ่งเปิดเผยการล่วงละเมิดทางเพศโดยบุคคลสำคัญในหลายสาขาและหลายอุตสาหกรรม

จากการสำรวจเหล่านี้นักวิจัยพบว่าพนักงานส่วนใหญ่ค่อนข้างเป็นกลางเกี่ยวกับการเล่าเรื่องทางเพศ แต่รู้สึกในเชิงบวกมากกว่าเกี่ยวกับการเกี้ยวพาราสี

“ สิ่งที่เราพบก็คือเมื่อมีความสุขกับการจีบมันสามารถให้ประโยชน์บางอย่างคือทำให้ผู้คนรู้สึกดีกับตัวเองซึ่งจะสามารถปกป้องพวกเขาจากความเครียดในชีวิตของพวกเขาได้” เชปปาร์ดกล่าว

ในการสำรวจครั้งหนึ่งนักวิจัยถามคนงานเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาที่ไม่เพียง แต่การเกี้ยวพาราสี แต่ยังรวมถึงความอยุติธรรมในที่ทำงานเช่นเมื่อพวกเขารู้สึกว่าหัวหน้างานปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างไม่ยุติธรรม จากนั้นนักวิจัยได้สำรวจคู่สมรสและเพื่อนร่วมงานของคนงานเพื่อรับข้อสังเกตจากภายนอกเกี่ยวกับระดับความเครียดของพวกเขา พวกเขาพบว่าการเกี้ยวพาราสีในที่ทำงานช่วยบรรเทาความเครียดและการนอนไม่หลับของผู้คนที่ต้องรับมือกับความอยุติธรรมในที่ทำงานได้จริง

ผู้เขียนการศึกษายืนยันว่านโยบายที่เข้มงวดมากเกินไปเพื่อยับยั้งการล่วงละเมิดทางเพศสามารถส่งข้อความโดยไม่ได้ตั้งใจว่าพฤติกรรมทางเพศทางสังคมทุกรูปแบบแม้กระทั่งพฤติกรรมที่อาจเป็นประโยชน์ต้องได้รับการตรวจสอบควบคุมและลงโทษ

ผลสำรวจพบว่าในขณะที่พนักงานมีความสุขกับการเกี้ยวพาราสีเมื่อมาจากเพื่อนร่วมงาน แต่ก็ได้รับการชื่นชมจากหัวหน้างานน้อยลง Sheppard กล่าวว่าผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่าผู้จัดการควรมองหาจุดสมดุลหลีกเลี่ยงนโยบายที่ จำกัด มากเกินไปเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศทางสังคมโดยไม่ส่งเสริมหรือมีส่วนร่วมด้วยตนเอง

“ กฎการไม่ยอมให้เป็นศูนย์สามารถเพิ่มความอึดอัดให้กับพฤติกรรมที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติภายในมิตรภาพที่สร้างขึ้นได้” เชปปาร์ดกล่าว "ในขณะเดียวกันเราไม่สนับสนุนให้ผู้จัดการสนับสนุนพฤติกรรมนี้นี่เป็นเพียงสิ่งที่อาจเกิดขึ้นตามธรรมชาติผู้จัดการควรระมัดระวังในการมีส่วนร่วมในการเกี้ยวพาราสีด้วยตนเองโดยเฉพาะกับใครก็ตามที่อยู่ในระดับต่ำกว่าทันทีที่มี ความไม่สมดุลของอำนาจคุณเสี่ยงที่จะเข้าสู่ขอบเขตของสิ่งที่อาจถูกมองว่าเป็นการล่วงละเมิดทางเพศ "