ชีวิตแยกตามอนุกรมวิธานเป็นกลุ่มเช่นเซลล์ สัตว์ , พืชและเชื้อรา ; หรือจุลินทรีย์ จุลินทรีย์เช่นprotists , แบคทีเรียและเคียทุกประเภทของสิ่งมีชีวิตมีความสามารถในการทำสำเนา , การเจริญเติบโตและการพัฒนา , การบำรุงรักษาและระดับของการตอบสนองต่อบางสิ่งเร้า มนุษย์ , ปลาหมึก , เห็ดและพืชหลอดเลือดเป็นตัวอย่างของสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างของความเชี่ยวชาญเนื้อเยื่อและอวัยวะในระหว่างการพัฒนาสิ่งมีชีวิตอาจเป็นprokaryoteหรือeukaryote prokaryotes โดยมีตัวแทนสองแยกโดเมน  - แบคทีเรียและเคีย สิ่งมีชีวิตยูคาริโอตมีลักษณะเฉพาะด้วยการมีนิวเคลียสของเซลล์ที่มีเยื่อหุ้มเซลล์และมีช่องที่มีเยื่อหุ้มเพิ่มเติมเรียกว่าออร์แกเนลล์ (เช่นไมโตคอนเดรียในสัตว์และพืชและพลาสปิดในพืชและสาหร่ายโดยทั่วไปถือว่ามาจากแบคทีเรียเอนโดซิมไบโอติก)เชื้อราสัตว์และพืชเป็นตัวอย่างของอาณาจักร ของสิ่งมีชีวิตภายในยูคาริโอตประมาณการจำนวนปัจจุบันของโลกสายพันธุ์ช่วง 2,000,000-1000000000000ซึ่งกว่า 1.7 ล้านได้รับการรับรองมากกว่า 99% ของทุกสายพันธุ์จำนวนกว่าห้าพันล้านสปีชีส์ที่เคยอาศัยอยู่นั้นคาดว่าจะสูญพันธุ์ในปี 2559 มีการระบุยีน 355 ยีนจากบรรพบุรุษร่วมสากลคนสุดท้าย (LUCA) ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด

สิ่งมีชีวิตอาจจะกำหนดเป็นชุมนุมของโมเลกุลทำงานเป็นมากหรือน้อยมีเสถียรภาพทั้งที่การจัดแสดงนิทรรศการคุณสมบัติของชีวิต คำจำกัดความในพจนานุกรมอาจกว้างโดยใช้วลีเช่น "โครงสร้างของสิ่งมีชีวิตใด ๆ เช่นพืชสัตว์เชื้อราหรือแบคทีเรียสามารถเจริญเติบโตและสืบพันธุ์ได้"คำจำกัดความหลายอย่างไม่รวมไวรัสและสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่มนุษย์สร้างขึ้นเนื่องจากไวรัสขึ้นอยู่กับเครื่องจักรทางชีวเคมีของเซลล์โฮสต์สำหรับการสืบพันธุ์ อัครเป็นสิ่งมีชีวิตที่ประกอบด้วยบุคคลหลายทำงานร่วมกันเป็นหน้าที่เดียวหรือหน่วยทางสังคมมีการโต้เถียงเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดในการกำหนดสิ่งมีชีวิต และแน่นอนว่า คำจำกัดความเป็นสิ่งที่จำเป็น การมีส่วนร่วมหลายอย่างเป็นการตอบสนองต่อคำแนะนำที่ว่าหมวดหมู่ของ "สิ่งมีชีวิต" อาจไม่เพียงพอในทางชีววิทยา สนับสนุนโดยslotxo88 เว็บ สล็อตxo

ไวรัสโดยทั่วไปแล้วไวรัสไม่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นสิ่งมีชีวิตเนื่องจากไม่สามารถสืบพันธุ์การเจริญเติบโตหรือการเผาผลาญอาหารได้โดยอัตโนมัติ แม้ว่าสิ่งมีชีวิตบางชนิดจะไม่สามารถอยู่รอดได้อย่างอิสระและอาศัยอยู่ในฐานะปรสิตภายในเซลล์ที่ถูกบังคับแต่ก็มีความสามารถในการเผาผลาญและการให้กำเนิดอย่างอิสระ แม้ว่าไวรัสจะมีเอนไซม์และโมเลกุลที่มีลักษณะเฉพาะของสิ่งมีชีวิตเพียงเล็กน้อยแต่ก็ไม่มีการเผาผลาญของตัวเอง พวกเขาไม่สามารถสังเคราะห์และจัดระเบียบสารประกอบอินทรีย์ที่เกิดขึ้นได้ โดยธรรมชาติแล้วสิ่งนี้จะกำหนดกฎการสืบพันธุ์แบบอิสระ: พวกมันสามารถจำลองแบบได้โดยกลไกของเซลล์โฮสต์เท่านั้น ในแง่นี้พวกมันคล้ายกับสสารที่ไม่มีชีวิตในขณะที่ไวรัสไม่มีการเผาผลาญที่เป็นอิสระและโดยปกติจะไม่จัดเป็นสิ่งมีชีวิต แต่ก็มียีนของตัวเองและมีวิวัฒนาการโดยกลไกที่คล้ายคลึงกับกลไกการวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต ดังนั้นข้อโต้แย้งที่ว่าไวรัสควรถูกจัดประเภทเป็นสิ่งมีชีวิตคือความสามารถในการผ่านวิวัฒนาการและทำซ้ำโดยการประกอบตัวเอง อย่างไรก็ตามนักวิทยาศาสตร์บางคนยืนยันว่าไวรัสไม่ได้วิวัฒนาการหรือแพร่พันธุ์ด้วยตนเอง ไวรัสถูกวิวัฒนาการโดยเซลล์โฮสต์ซึ่งหมายความว่ามีวิวัฒนาการร่วมกันของไวรัสและเซลล์โฮสต์ หากไม่มีเซลล์โฮสต์การวิวัฒนาการของไวรัสจะเป็นไปไม่ได้ สิ่งนี้ไม่เป็นความจริงสำหรับเซลล์ หากไม่มีไวรัสทิศทางของการวิวัฒนาการของเซลล์อาจแตกต่างกันไป แต่อย่างไรก็ตามเซลล์จะสามารถวิวัฒนาการได้ สำหรับการแพร่พันธุ์ไวรัสทั้งหมดอาศัยเครื่องจักรของโฮสต์ในการทำซ้ำการค้นพบไวรัสที่มียีนที่เข้ารหัสสำหรับการเผาผลาญพลังงานและการสังเคราะห์โปรตีนทำให้เกิดการถกเถียงกันว่าไวรัสเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่ การปรากฏตัวของยีนเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าครั้งหนึ่งไวรัสสามารถเผาผลาญได้ อย่างไรก็ตามพบในภายหลังว่ายีนที่เข้ารหัสสำหรับการเผาผลาญพลังงานและโปรตีนมีต้นกำเนิดของเซลล์ เป็นไปได้มากว่ายีนเหล่านี้ได้มาจากการถ่ายโอนยีนแนวนอนจากโฮสต์ของไวรัส

เคมีสิ่งมีชีวิตเป็นระบบทางเคมีที่ซับซ้อนจัดขึ้นในลักษณะที่ส่งเสริมการสืบพันธุ์และการวัดความยั่งยืนหรือการอยู่รอด กฎหมายเดียวกันที่ควบคุมสารเคมีที่ไม่มีชีวิตควบคุมกระบวนการทางเคมีของชีวิต โดยทั่วไปเป็นปรากฏการณ์ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่กำหนดความเหมาะสมต่อสภาพแวดล้อมดังนั้นความสามารถในการอยู่รอดของยีนที่อาศัยดีเอ็นเอของพวกมันสิ่งมีชีวิตมีต้นกำเนิดการเผาผลาญและหน้าที่ภายในอื่น ๆ อีกมากมายอย่างชัดเจนต่อปรากฏการณ์ทางเคมีโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางเคมีของโมเลกุลอินทรีย์ขนาดใหญ่ สิ่งมีชีวิตเป็นระบบที่ซับซ้อนของสารประกอบทางเคมีซึ่งผ่านปฏิสัมพันธ์และสิ่งแวดล้อมมีบทบาทที่หลากหลายสิ่งมีชีวิตเป็นระบบเคมีกึ่งปิด แม้ว่าพวกมันจะเป็นหน่วยชีวิตแต่ละหน่วย (ตามคำจำกัดความที่ต้องการ) แต่ก็ไม่ได้อยู่ใกล้กับสิ่งแวดล้อมรอบตัว ในการใช้งานพวกเขารับและปล่อยพลังงานอย่างต่อเนื่อง Autotrophsผลิตพลังงานที่ใช้งานได้ (ในรูปของสารประกอบอินทรีย์) โดยใช้แสงจากดวงอาทิตย์หรือสารประกอบอนินทรีย์ในขณะที่เฮเทอโรโทรฟรับสารประกอบอินทรีย์จากสิ่งแวดล้อมหลักธาตุเคมีสารเหล่านี้คือคาร์บอน คุณสมบัติทางเคมีขององค์ประกอบนี้เช่นความสัมพันธ์ที่ดีสำหรับพันธะกับอะตอมขนาดเล็กอื่น ๆ รวมทั้งคาร์บอนอะตอมอื่น ๆ และขนาดที่เล็กทำให้ความสามารถในการสร้างพันธะหลายทำให้มันเหมาะเป็นพื้นฐานของชีวิตอินทรีย์ มันสามารถสร้างสารประกอบสามอะตอมขนาดเล็ก (เช่นคาร์บอนไดออกไซด์ ) เช่นเดียวกับโซ่ขนาดใหญ่ของอะตอมจำนวนมากที่สามารถเก็บข้อมูล ( กรดนิวคลีอิก ) จับเซลล์เข้าด้วยกันและส่งข้อมูล (โปรตีน)