เพชรที่หายากที่สุดในโลกก่อตัวจากคาร์บอนเริ่มแรกในเสื้อคลุม

เพชรโดยมากทำมาจากคาร์บอนรีไซเคิลซ้ำแล้วซ้ำอีกระหว่างผิวโลกและก็เปลือกโลก แต่ว่าเพชรที่มีต้นกำเนิดที่ลึกที่สุดตัวอย่างเช่นเพชรที่ความมุ่งมาดที่มีชื่อนั้นทำจากคาร์บอนจากแหล่งที่แยกต่างหากซึ่งเป็นแหล่งเก็บกักโบราณที่เพิ่งจะศึกษาและทำการค้นพบใหม่ซึ่งหลบซ่อนอยู่ในเสื้อคลุมข้างล่างของโลกเค้าเงื่อนทางเคมีข้างในเพชรที่มีความลึกสูงกลุ่มนี้แสดงให้เห็นว่าวงจรคาร์บอนของโลกมีความลึกเท่าใดที่ไม่รู้จักมาก่อน กระบวนการทำความรู้ความเข้าใจในส่วนนี้ของวัฏจักรคาร์บอน – คาร์บอนเขยื้อนเข้ารวมทั้งออกมาจากด้านในของดาวพระเคราะห์เช่นไรและก็ไหนสามารถช่วยทำให้นักวิทยาศาสตร์รู้เรื่องความเคลื่อนไหวลักษณะภูมิอากาศของโลกในตอนหลายทศวรรษ เพชรก่อตัวขึ้นที่ระดับความลึกที่ต่างกันก่อนที่จะได้เดินทางไปยังผิวที่ขุดเจอ “ เพชรจำนวนมากที่ผู้คนรู้จักดีอยู่ห่างจากจุดบนของโลก 250 กม.” Margo Regier นักพสุธาเคมีจากมหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตาในเอ็ดมันตันกล่าว เพชร“ Superdeep” อยู่ห่างจากใต้ดินขั้นต่ำ 250 กม.และก็“ ออกจะหายากมากมาย” Regier กล่าว แต่ว่าสิ่งที่หายากที่สุดเป็นเพชรที่ก่อตัวไกลถึง 700 กิโลด้านในเสื้อคลุมข้างล่าง “ บ่อยที่สิ่งกลุ่มนี้เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่คุณเจอดังเช่น Hope Diamond” Regier กล่าว เพชรที่ล้ำค่ารวมทั้งล้ำค่าที่สุดพวกนี้ก็ล้ำค่าด้านวิทยาศาสตร์เหมือนกันโดยเสนอหน้าต่างที่หายากในเสื้อคลุมข้างล่าง อย่างเช่นความไม่สมบูรณ์เล็กๆที่เก็บรักษาไว้ในเพชรบางประเภทมีโภคทรัพย์ทางธรณีวิทยา ลักษณะของน้ำที่ลึกที่สุดที่รู้จักในโลกหรือแม้กระทั้งสิ่งของที่ได้รับการรักษาที่โบราณที่สุดในโลที่มาของคาร์บอนในเพชรที่ลึกที่สุดกลุ่มนี้เกิดเรื่องลึกลับ แม้กระนั้นนักวิทยาศาสตร์สงสัยว่ามาจากการลอดตัวของแผ่นเปลือกโลก ในขณะแผ่นหนึ่งเลื่อนไปด้านล่างอีกแผ่นและก็จมลงไปในเสื้อคลุมมันจะลำเลียงคาร์บอนจากผิวไปสู่ข้างในซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของวัฏจักรคาร์บอน สุดท้ายคาร์บอนนิดหน่อยก็คืนกลับสู่ผิวโดยผ่านภูเขาไฟที่ปะทุหรือเป็นเพชรตอนที่เล็กน้อยถูกเก็บกักเอาไว้ภายในเปลือกลึกหรือเสื้อคลุมข้างบน การกักเก็บคาร์บอนโดยการเสื่อมสลายอาจมีหน้าที่สำคัญสำหรับในการสร้างพื้นที่ให้ออกสิเจนสะสมในชั้นบรรยากาศของโลกปูทางไปสู่เรื่องราวออกซิเดชั่นครั้งใหญ่เมื่อราวๆ 2.3 พันล้านปีกลาย   ขอขอบคุณบทความคุณภาพ จาก แทงบอล

จำนวนสัมพัทธ์ของต้นแบบธาตุพวกนี้บ่งถึงการผลิตทางเคมีของหินหนืดที่เพชรกลายเป็นผลึก เป็นต้นว่าเพชรที่ก่อตัวขึ้นในเปลือกโลกและก็เสื้อคลุมข้างบนมีการรวมกลุ่มที่อุดมด้วยออกสิเจน -18 ซึ่งแสดงว่าเพชรนิลจินดาที่กลายเป็นผลึกจากหินหนืดที่เกิดขึ้นมาจากเปลือกห้วงมหาสมุทรที่ถูกเสื่อมสภาพ “ ไอโซโทปทั้งผองบอกเล่าเรื่องราวเดียวกันในแบบที่ต่างกัน” Regier กล่าว “ คาร์บอนไนโตรเจนและก็ออกสิเจนต่างก็พูดว่าแผ่นคอนกรีตที่สลายตัวสามารถขนส่งคาร์บอนและก็ส่วนประกอบที่คล้ายคลึงกันไปยังความลึกที่ใกล้เคียงกันในเสื้อคลุมได้ แม้กระนั้นที่ความลึกโดยประมาณ 500 ถึง 600 กม.คาร์บอนโดยมากจะหายไปกับแมกมา” ที่ลอยขึ้นกลับสู่ผิวน้ำคุณกล่าว “ ต่อจากนั้นแผ่นพื้นก็มีคาร์บอนหมดลง” การเสริมสวยทางเคมีของเพชรที่ลึกกว่า 660 กิโลนั้นต่างจากเพชรที่ตื้นกว่าอย่างชัดเจน สิ่งกลุ่มนี้ "ก่อตัวในลักษณะที่ไม่เหมือนกับคาร์บอนที่เก็บเอาไว้ในเสื้อคลุม" Regier กล่าว “ แบบอย่างที่ลึกที่สุดจะต้องเป็น ทำจาก คาร์บอนดึกดำบรรพ์ที่ไม่เคยหนีไปจากโลก” การศึกษาค้นพบนี้ยังบ่งชี้ถึงขีด จำกัด ว่าคาร์บอนจากผิวสามารถฝังอยู่ข้างในดาวนพเคราะห์ได้ลึกเท่าใด นัยหนึ่งของสิ่งนี้ Regier กล่าวอีกนัยหนึ่งมันเรียกปริศนาว่าการย่อยสามารถฝังคาร์บอนได้ลึกแล้วก็นานพอที่จะเป็นแรงกระตุ้นที่อยู่เบื้องหน้าเบื้องหลังเรื่องราวออกซิเดชั่นครั้งใหญ่ แต่ว่าแผ่นคอนกรีตที่สลายตัวไม่มีความจำเป็นที่จะต้องนำคาร์บอนไปตลอดทางจนกระทั่งด้านล่างเพื่อแยกออกหรือมีผลกระทบอย่างยิ่งต่อลักษณะอากาศของโลกเมแกนดันแคนนักธรณีวิทยาของเวอร์จิเนียเทคในกางล็กส์เบิร์กกล่าว “ คาร์บอนไม่มีความจำเป็นที่ต้องทำให้มันไกลขนาดนั้น” Duncan กล่าว “ เพียงจะต้องคัดแยกออกจากผิวเพื่อมีออกสิเจนมากขึ้น” ความสัมพันธ์ระหว่างการลอดตัวแล้วก็การเพิ่มขึ้นของออกสิเจนบนโลกโบราณยังคงเป็นปัญหาที่เปิดกว้าง Regier เห็นด้วย “ โลกมีความสลับซับซ้อน… และ การที่พวกเรามีตัวอปิ้งที่บอกพวกเราเกี่ยวกับวัฏจักรคาร์บอนที่อยู่ลึกลงไปในโลกนั้นเกิดเรื่องที่น่าระทึกใจ” คุณกล่าวเสริม “ มันพูดว่ามีหลายสิ่งที่พวกเราไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับโลกของพวกเรา”