แหวนแต่งงาน

แหวนอาจเป็นสัญลักษณ์ของการแต่งงานที่เก่าแก่ที่สุดและเป็นสากลที่สุด มีเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับความหมายเบื้องหลังการใช้แหวนแต่งงาน แต่ต้นกำเนิดที่แท้จริงยังไม่ชัดเจน รูปทรงกลมของแหวนแสดงถึงความสมบูรณ์แบบและความรักที่ไม่มีวันสิ้นสุดและในศตวรรษที่สิบเจ็ดแรงกดดันทางสังคมทำให้มีการเลือกใช้ทองคำเป็นวัสดุเพราะไม่ทำให้เสื่อมเสีย (Ingoldsby and Smith 1995)

แหวนได้รับสัญลักษณ์ที่ยิ่งใหญ่กว่าด้วยการรวมหินมีค่า ความใสและความทนทานของเพชรทำให้เป็นหินที่ได้รับความนิยมสูงสุดเช่นเดียวกับแนวคิดที่ว่ามันแสดงถึงความไร้เดียงสาในเจ้าสาว มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เพชรถูกหลอมในเปลวไฟแห่งความรัก อย่างไรก็ตามหินอื่น ๆ ก็ได้รับความหมายพิเศษเช่นกัน (Tobler 1984) มรกตรับประกันความสุขในประเทศและความสำเร็จในความรัก ทับทิมเป็นสัญลักษณ์ของความรักและเป็นที่ชื่นชอบสำหรับแหวนหมั้น สีแดงเป็นที่เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าเป็นการป้องกันวิญญาณชั่วร้ายและฝันร้าย ชาวกรีกและโรมันโบราณเชื่อกันว่าอเมทิสต์เพื่อรับรองความรักของสามีและสวมใส่เป็นสัญลักษณ์ของความซื่อสัตย์ ไพลินเป็นตัวแทนของความจริงและความซื่อสัตย์และกล่าวกันว่าจะนำมาซึ่งสุขภาพที่ดีและโชคลาภ โกเมนหมายถึงมิตรภาพที่แท้จริง หากคุณต้องการให้ใครสักคนรักคุณคุณควรให้โกเมนแก่พวกเขา สุดท้ายเชื่อกันว่าสัตว์น้ำมารีนจะทำให้ผู้สวมใส่แหวนฉลาดและกล้าหาญมากขึ้น แต่ที่สำคัญกว่านั้นยังช่วยให้บุคคลนั้นมีความสามารถในการอ่านความคิดของผู้อื่น (สิ่งที่อาจไม่เป็นประโยชน์ต่อการแต่งงาน)!

คนโบราณบางคนเคยทำลายเหรียญโดยให้แต่ละฝ่ายหักครึ่งหนึ่ง เครื่องประดับสมัยใหม่ยังคงแสดงถึงความคิดในการจับคู่นี้ เรารู้ว่าชาวอียิปต์กรีกและโรมันโบราณล้วนใช้แหวนแต่งงาน เนื่องจากคนส่วนใหญ่ถนัดขวามือซ้ายจึงถูกมองว่าด้อยกว่า ดังนั้นเจ้าสาวจะสวมแหวนที่มือซ้ายเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของการยอมจำนนต่อสามีของเธอ ผู้ชายจะสวมแหวนที่มือขวาเพื่อแสดงถึงการมีอำนาจเหนือกว่าในความสัมพันธ์ ทุกวันนี้แหวนมักสวมที่นิ้วที่สี่ของมือซ้าย (นิ้วนาง) ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นเพราะมีโอกาสน้อยที่จะเข้ามาขัดขวางกิจกรรมอื่น ๆ ที่นั่น อย่างไรก็ตามคนโบราณบางคนเชื่อกันเช่นชาวอียิปต์ว่ามีหลอดเลือดแดงที่ไหลจากนิ้วนั้นไปยังหัวใจโดยตรง เส้นเลือดรักนี้หรือvenis amorisทำให้นิ้วที่สี่เป็นที่ที่เหมาะสมในการสวมใส่คำมั่นสัญญาแห่งความรัก (Chesser 1980)

Duncan Emrich (1970) ได้รวบรวมความเชื่อพื้นบ้านมากมายเกี่ยวกับแหวนแต่งงาน อย่างหนึ่งคือเมื่อสวมแหวนลงบนนิ้วของคุณแล้วไม่ควรถอดออกจนกว่าจะเสียชีวิตหรืออย่างน้อยก็จนกว่าคุณจะแต่งงานเป็นเวลาหนึ่ง (หรือเจ็ด) ปี วงกลมของแหวนหมายถึงความรักที่ไม่มีวันสิ้นสุดของทั้งคู่และคำเชื่อมต่อไปนี้บ่งบอกว่าการแต่งงานดีต่อสุขภาพจิตของคน ๆ หนึ่งอย่างไร: "เมื่อแหวนแต่งงานสวมใส่ดังนั้นจงอย่าใส่ใจในชีวิต"

โบสถ์คริสต์ในยุคแรกให้ความหมายทางศาสนาแก่แหวนโดยทำให้เป็นส่วนหนึ่งของพิธีแต่งงาน "ฉันขอแต่งงานด้วยแหวนวงนี้และฉันก็ให้ทองคำและเงินนี้และด้วยร่างกายของฉันฉันให้เจ้าบูชาและด้วยความเคารพทางโลกทั้งหมดของฉันฉันขอมอบให้" นิ้วหัวแม่มือและสองนิ้วแรกของมือเป็นตัวแทนของพระบิดาพระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์และนิ้วที่สี่หมายถึงความรักของมนุษย์ที่มีต่อผู้หญิงบนโลก

ในสมัยโบราณแหวนหรือโทเค็นอื่น ๆ ถูกใช้เป็นคำมั่นสัญญาในข้อตกลงที่สำคัญใด ๆ และก็เป็นเช่นนั้นกับการแต่งงานเช่นกัน ในไอร์แลนด์ชายคนหนึ่งจะให้สร้อยข้อมือทอผมมนุษย์อันเป็นที่รักของเขา การยอมรับของเธอบ่งชี้ว่าเธอเชื่อมโยงตัวเองกับเขาไปตลอดชีวิต แหวนแต่งงานทำด้วยวัสดุหลากหลายประเภทขึ้นอยู่กับสิ่งที่ผู้คนสามารถซื้อได้รวมถึงหนังไม้และเหล็ก แต่โดยทั่วไปแล้วทองคำเป็นที่ต้องการเนื่องจากความบริสุทธิ์ (Fielding 1942) ในทางตรงกันข้ามแหวนแต่งงานตามเนื้อผ้าเป็นวงดนตรีโลหะธรรมดาหรือวงดนตรีนิรันดร์ที่หุ้มด้วยเพชรซึ่งคุณจะได้รับเมื่อคุณแลกเปลี่ยนคำปฏิญาณระหว่างพิธีแต่งงานและสวมใส่ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โดยทั่วไปแล้วแหวนหมั้นและแหวนแต่งงานมีความแตกต่างกันอย่างมาก แม้ว่าวงดนตรีงานแต่งงานจะมีการฝังเพชรหรืออัญมณีอื่น ๆ แต่โดยทั่วไปแล้วน้ำหนักกะรัตรวมจะน้อยกว่าแหวนหมั้น

 สนับสนุนโดย ดูหนังออนไลน์