เมื่อดนตรีฮิปฮอปพัฒนาขึ้นครั้งแรกในช่วงปลายทศวรรษ 1970 ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องนี้ สร้างขึ้นในย่านที่ยากจนที่สุดของนิวยอร์กซิตี้โดยวัยรุ่นแอฟริกันอเมริกันและลาตินซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของฉากฮิปฮอปที่สร้างศิลปะการเต้นและกราฟฟิตี คนหนุ่มสาวเหล่านี้หลายคนตกงาน แต่บางคนก็หางานเป็นดีเจในดิสโก้ที่พวกเขาได้เรียนรู้เทคนิคการเล่นดีเจเช่นการใช้สแครชสองตัวและดีเจมิกเซอร์เพื่อเล่นเพลงแบบไม่หยุดยั้ง บางครั้งพวกเขาก็เคยไปงานปาร์ตี้แบบบล็อกฟรีในละแวกใกล้เคียงที่พวกเขาเล่นเพลงแนวฟังค์และดิสโก้แบบไม่หยุดยั้งและขอให้เพื่อนทำหน้าที่เป็นพิธีกร พิธีกรจะแนะนำดีเจและสนับสนุนให้ทุกคนเต้นและมีความสุข พิธีกรบางคนพยายามสร้างความบันเทิงให้มากขึ้นโดยการพูดคุยตามจังหวะเพลงและใช้คำคล้องจองและด้วยการทำเช่นนี้พวกเขาจึงคิดค้นการแร็ป

ภาพ: Joey Badda $$ แร็ปเปอร์ชาวนิวยอร์กแสดงที่ Splash! เทศกาล 2013 ภาพ: G.Carus / CC BY-SA 3.0

Old school style 

เมื่อการแร็ปได้รับความนิยมมากขึ้น DJ และ MC duos ก็เกิดขึ้น เมื่อการแข่งขันเพิ่มขึ้นดีเจก็เริ่มปรับปรุงจังหวะของพวกเขาโดยใช้เทคนิคต่างๆเช่นการสุ่มเสียงกลองสั้น ๆ และการเกา พิธีกรก็เริ่มปรับปรุงการแร็ปของพวกเขาโดยใช้คำคล้องจองที่ซับซ้อนขึ้นและพัฒนาความลื่นไหลหรือความสามารถในการแร็พด้วยจังหวะที่ดีและสไตล์ที่ลื่นไหลเป็นธรรมชาติ เพลงฮิปฮอปมีการแสดงสดในตอนแรกเท่านั้น แต่ในปีพ. ศ. 2522 มีการเปิดตัวซิงเกิ้ลฮิปฮอปชื่อ Rapper"s Delight โดย The Sugarhill Gang และทำให้ทุกคนประหลาดใจจนกลายเป็นเพลงฮิตติดอันดับท็อปเท็นทั่วโลก

หลังจากความสำเร็จของ Rapper"s Delight มีการเปิดตัวเพลงฮิปฮอปอื่น ๆ อีกมากมายเช่น The Breaks ของ Kurtis Blow และ Planet Rock ของ Afrika Bambaataa เพลงเหล่านี้ส่วนใหญ่เกี่ยวกับความสนุกสนาน แต่ในปี 1982 Grandmaster Flash และ Furious Five ได้เปิดตัว The Message ซึ่งเป็นตัวอย่างแรก ๆ ของฮิปฮอปที่ใส่ใจสังคม มันมีจังหวะเหวี่ยงช้า ๆ พร้อมด้วยริฟฟ์ซินธิไซเซอร์ไพเราะและการแร็ปนั้นเกี่ยวกับประเด็นทางสังคมเช่นความยากจนอาชญากรรมและความเครียดจากการใช้ชีวิตในเมืองที่อันตราย

ยุคทองของฮิปฮอป

ในช่วงกลางทศวรรษที่ 80 แร็ปเปอร์อย่าง LL Cool J ได้เริ่มสร้างซิงเกิ้ลฮิปฮอปด้วยท่อนฮุคที่ไพเราะจับใจ New York duo Run DMC ยังใช้ท่อนฮุคในเพลงของพวกเขา แต่เพิ่มกีตาร์ฮาร์ดร็อคเพื่อสร้างสไตล์ยอดนิยมที่เรียกว่าแร็พร็อคและอัลบั้มในปี 1986 ของพวกเขา Raising Hell กลายเป็นอัลบั้มแรกที่ติดอันดับท็อป 10 ของฮิปฮอป เมื่อกลุ่มพังก์ร็อก Beastie Boys เริ่มตะโกนแร็ปแทนการร้องเพลงสไตล์ของพวกเขาก็ได้รับความนิยมอย่างมากและอัลบั้มเปิดตัว Licensed To Ill ก็กลายเป็นอัลบั้มอันดับหนึ่งของฮิปฮอป

ในช่วงปลายยุค 80 เพลงฮิปฮอปจำนวนมากถูกสร้างขึ้นในสตูดิโอที่มีกลองเครื่องซินธิไซเซอร์และตัวอย่างจากเพลงฟังค์และดิสโก้เก่า ๆ ในปี 1987 Eric B. & Rakim คู่หูชาวนิวยอร์กได้เปิดตัว Paid In Full ซึ่งเป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ดีที่สุดของฮิปฮอปที่ Rakim ใช้ท่อนแร็ปของ Eric อย่างหนัก ในช่วงปลายทศวรรษที่ 80 รูปแบบใหม่ของฮิปฮอปทางการเมืองได้พัฒนาขึ้นเมื่อกลุ่มต่างๆเช่น Public Enemy เริ่มเรียกร้องการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองและการยุติความอยุติธรรมและการเหยียดเชื้อชาติ

ในช่วงต้นทศวรรษที่ 90 ผู้ผลิตเริ่มใช้ซอฟต์แวร์ตัดต่อเสียงและเอฟเฟกต์ดิจิทัลเพื่อสร้างสไตล์ฮิปฮอปทางเลือกใหม่ ๆ เช่นแจ๊สแร็พซึ่งกลุ่มต่างๆเช่น De La Soul และ A Tribe called Quest ได้เพิ่มตัวอย่างแจ๊สและอาร์แอนด์บีให้กับจังหวะของพวกเขา Fugees ใช้องค์ประกอบของเร้กเก้และจิตวิญญาณเพื่อสร้างสไตล์ใหม่ของตัวเองและ Salt-N-Pepa เกิร์ลกรุ๊ปทั้งหมดได้สร้างฮิปฮอปป๊อปสไตล์ใหม่ที่สนุกสนาน ต่อมาในช่วงทศวรรษที่ 90 แร็ปเปอร์อย่าง Common, Mos Def และ Talib Kweli ได้สร้างสไตล์ฮิปฮอปที่คำนึงถึงสังคมในรูปแบบใหม่เมื่อพวกเขาเริ่มแร็ปเกี่ยวกับประเด็นทางการเมืองและสังคมผ่านจังหวะดนตรีที่บรรเลงโดยนักดนตรีแจ๊สและวงดนตรีแนวฟังค์ อัลบั้ม Like Water for Chocolate and Mos ของ Common และอัลบั้ม Black Star เป็นตัวอย่างที่ดีของสไตล์นี้

ฮาร์ดคอร์ Gangsta และ G-Funk

รูปแบบที่ประสบความสำเร็จที่สุดของยุค 90 คือแร็พฮาร์ดคอร์ของนิวยอร์กและแร็พอันธพาลและ G-Funk จากลอสแองเจลิส Wu-Tang Clan จากนิวยอร์กสร้างรูปแบบฮาร์ดคอร์ครั้งแรกเมื่อพวกเขาพูดถึงชีวิตนักเลงมากกว่าการเต้นฮิปฮอปที่แกว่งไปมาพร้อมตัวอย่างจากภาพยนตร์ศิลปะการต่อสู้ ในปี 1994 แร็ปเปอร์หนุ่มชื่อ Nas ได้เปิดตัวอัลบั้มแรกของเขา Illmatic การเต้นจังหวะกลางที่หลวม ๆ ตัวอย่างที่ไพเราะและการแร็ปแบบกวีของ Nas ทำให้ Illmatic เป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฮิปฮอป แร็ปเปอร์ฮาร์ดคอร์ยอดนิยมคนอื่น ๆ ได้แก่ Puff Daddy, The Notorious B.I.G. , Jay-Z และ 50 Cent

ฮิปฮอปในศตวรรษที่ 21

ฮิปฮอปกลายเป็นแนวเพลงยอดนิยมในศตวรรษที่ 21 โดยมีซิงเกิ้ลและอัลบั้มฮิปฮอปติดอันดับชาร์ตทั่วโลก ฉากฮิปฮอปในท้องถิ่นได้รับการพัฒนาในหลายประเทศและผลิตศิลปินที่ประสบความสำเร็จเช่น Dizzee Rascal ของสหราชอาณาจักรและ Drake ของแคนาดา แร็ปเปอร์หญิงหลายคนก็ประสบความสำเร็จเช่น Missy Elliott, Lil "Kim, Lauren Hill และ Nicki Minaj ฮิปฮอปมีอิทธิพลอย่างมากต่อดนตรีป๊อปในศตวรรษที่ 21 โดยมีเพลงป๊อปมากมายรวมถึงองค์ประกอบของฮิปฮอป นักร้องป๊อปและแร็ปเปอร์มักจะร่วมมือกันผลิตเพลงด้วยเพลงป๊อปคอรัสและท่อนแร็ปที่ติดหูเช่นซิงเกิ้ล See You Again ซึ่งเป็นการทำงานร่วมกันระหว่าง Charlie Puth นักร้องป๊อปและ Wiz Khalifa ที่ติดอันดับชาร์ตในปี 96

ในช่วงทศวรรษ 1990 ศิลปินหลักส่วนใหญ่มาจากนิวยอร์กหรือลอสแองเจลิส แต่ศิลปินจากทางใต้เริ่มได้รับความนิยมหลังจากปี 2000 พวกเขารวมเอาท์คาสต์ดูโอที่รวมเอาร่องวิญญาณใต้และริฟฟ์เข้ากับแร็ปที่ชาญฉลาดและสนุกสนาน ศิลปินยอดนิยมอื่น ๆ จากภาคใต้ ได้แก่ Usher, T.I. , Ludacris และ B.o.B. จาก Atlanta, Three 6 Mafia จาก Memphis, Bun B จาก Texas และ Lil Wayne จาก New Orleans เมื่อไม่นานมานี้ศิลปินจากภาคใต้อย่าง Future และ Young Thug ได้สร้างสรรค์ฮิปฮอปทางเลือกรูปแบบใหม่ที่น่าตื่นเต้นศิลปินในแถบมิดเวสต์ก็ได้รับความนิยมเช่นกันในเวลานี้ Marshall Mathers หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ Eminem ถูกรายล้อมไปด้วยวัฒนธรรมฮิปฮอปในย่านดีทรอยต์ที่ยากจนซึ่งเขาเติบโตมา ตอนเป็นวัยรุ่นเขาชนะการแข่งขันแรปในท้องถิ่นซึ่งเป็นหนึ่งในแรปเปอร์ผิวขาวคนแรก ๆ ที่ทำได้ กระแสที่เป็นธรรมชาติและความซื่อสัตย์และอารมณ์ขันในการแร็ปของเขาได้รับชัยชนะเหนือฝูงชน แต่เนื่องจากเขาไม่ใช่นักร้องแร็ปอันธพาลเขาจึงไม่สามารถทำสัญญาบันทึกได้ หลังจากดิ้นรนมาหลายปีในที่สุดเขาก็ได้รับข้อตกลงเป็นประวัติการณ์ อัลบั้มเกือบทั้งหมดของเขาติดอันดับชาร์ตทั่วโลกและตอนนี้เขาเป็นหนึ่งในศิลปินที่ขายดีที่สุดตลอดกาล

ศิลปินหลักอีกคนจากมิดเวสต์คือ Kanye West ของชิคาโก ในปี 2004 เขาได้เปิดตัว The College Dropout ซึ่งเป็นชุดอัลบั้มฮิปฮอปทางเลือกอันดับหนึ่งของชาร์ตที่ช่วยเปลี่ยนทิศทางของดนตรีฮิปฮอป Kanye และ Eminem พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าแร็ปเปอร์ไม่จำเป็นต้องสร้างเพลงแร็พอันธพาลให้ประสบความสำเร็จและในไม่ช้าฮิปฮอปทางเลือกก็เข้ามาแทนที่แร็พอันธพาลเป็นสไตล์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในแนวเพลง ในขณะที่ศิลปินฮิปฮอปส่วนใหญ่เป็นโปรดิวเซอร์หรือแร็ปเปอร์ Kanye ได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญของทั้งคู่ แทร็กที่มีตัวอย่างหนักของเขาได้ใช้องค์ประกอบของดนตรีคลาสสิกกอสเปลแจ๊สและจิตวิญญาณรวมทั้งร็อคและอาร์แอนด์บีและเขาใช้สไตล์การแร็ปหลายแบบตั้งแต่ช้าและผ่อนคลายไปจนถึงเร็วและก้าวร้าว เขามักถูกเรียกว่าศิลปินฮิปฮอปที่มีอิทธิพลมากที่สุดในศตวรรษที่ 21 เนื่องจากบทบาทของเขาในการเปลี่ยนทิศทางของฮิปฮอปและเนื่องจากจำนวนสไตล์ที่เขาช่วยสร้างเช่นแร็พอิเล็กทรอนิกส์ของ Black Skinhead และฮิปฮอปที่ได้รับอิทธิพลจากพระกิตติคุณของ Jesus Walks .