บางพื้นที่ของสหราชอาณาจักร,

   บางพื้นที่ของสหราชอาณาจักร, กวาง (โดยเฉพาะกวางเนื่องจากพวกเขามีพฤติกรรมชอบสังคม ) มีส่วนเกี่ยวข้องเป็นอ่างเก็บน้ำที่เป็นไปได้สำหรับการส่งวัววัณโรคโรคซึ่งในสหราชอาณาจักรในปี 2005 ค่าใช้จ่าย£ 90 ล้าน ในความพยายามที่จะกำจัดในนิวซีแลนด์กวางเป็นสัตว์ที่มีความสำคัญเนื่องจากเวกเตอร์เก็บM. bovisในบริเวณที่มีขนหางTrichosurus vulpeculaติดเชื้อและถ่ายโอนไปยังสมบัติที่ไม่ติดเชื้อก่อนหน้านี้เมื่อซากของพวกมันถูกขับออกจากที่อื่น

 มูเซอมูเซออาจได้รับผลกระทบจากหนอนสมองซึ่งเป็นหนอนพยาธิที่เจาะรูผ่านสมองเพื่อค้นหาสถานที่ที่เหมาะสมในการวางไข่ นักชีววิทยาของรัฐบาลระบุว่า "พวกมันเดินไปรอบ ๆ เพื่อมองหาจุดที่ถูกต้องและไม่พบมันเลย" กวางดูเหมือนจะมีภูมิคุ้มกันต่อปรสิตตัวนี้ มันผ่านระบบย่อยอาหารและถูกขับออกมาทางอุจจาระ ปรสิตไม่ได้ผ่านการคัดเลือกจากลำไส้เล็กและส่งผ่านเข้าไปในสมองที่มีความเสียหายเกิดขึ้นซึ่งเห็นได้ชัดจากภายนอกทั้งในพฤติกรรมและการเดิน กวางกวางและกวางมูซในอเมริกาเหนืออาจประสบกับโรคกระษัยเรื้อรังซึ่งถูกระบุที่ห้องปฏิบัติการโคโลราโดในปี 1960 และเชื่อว่าเป็นโรคพรีออน ควรระมัดระวังไม่ให้นักล่าสัตว์ระมัดระวังกับวัสดุที่มีความเสี่ยง (SRM) เช่นสมองคอลัมน์กระดูกสันหลังหรือต่อมน้ำเหลือง การตัดเนื้อสัตว์เมื่อมีการฆ่าและฆ่าเชื้อมีดและเครื่องมืออื่น ๆ ที่ใช้ในการฆ่าเนื้อเป็นสิ่งที่รัฐบาลแนะนำ

สนับสนุนบทความโดย allforbet

เว็บ สล็อตออนไลน์

 วิวัฒนาการ กวางเชื่อว่าจะมีวิวัฒนาการมาจาก antlerless, tuskedบรรพบุรุษที่คล้ายทันสมัยDuikersและกวางเล็กในช่วงต้นEoceneและค่อยๆพัฒนาเป็น cervoids antlered แรก (คนsuperfamilyของ cervids และเกี่ยวข้องกับครอบครัวสูญพันธุ์) ในยุค ในที่สุดด้วยการพัฒนาของเขากวางงาและฟันบนก็หายไป ดังนั้นวิวัฒนาการของกวางจึงใช้เวลาเกือบ 30 ล้านปี นักชีววิทยาValerius Geistแสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการที่เกิดขึ้นในแต่ละขั้นตอน มีซากดึกดำบรรพ์ที่โดดเด่นไม่มากนักที่จะติดตามวิวัฒนาการนี้ แต่มีเพียงเศษเสี้ยวของโครงกระดูกและเขากวางที่อาจสับสนได้ง่ายกับเขากวางปลอมของสายพันธุ์ที่ไม่ใช่เซร์ริด

 Eocene epoch สัตว์เคี้ยวเอื้องบรรพบุรุษของ Cervidae, เชื่อว่าจะมีวิวัฒนาการมาจากDiacodexisที่นิ้วมือที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกัน (แม้เท้ากีบเท้า), 50-55 Mya ใน Eocene  Diacodexisซึ่งมีขนาดเกือบเท่ากระต่ายให้ความสำคัญกับลักษณะของกระดูกเท้าของจมูกเท้ากีบเท้าในปัจจุบัน บรรพบุรุษและญาติของมันเกิดขึ้นทั่วทวีปอเมริกาเหนือและยูเรเซีย แต่ก็ลดลงอย่างน้อย 46 ม  การวิเคราะห์โครงกระดูกของไดอาโทเทสที่ค้นพบเกือบสมบูรณ์ในปีพ. ศ. 2525 ก่อให้เกิดการเก็งกำไรว่าบรรพบุรุษนี้จะเข้าใกล้กับสัตว์เคี้ยวเอื้องที่ไม่ใช่สัตว์เคี้ยวเอื้องมากกว่าสัตว์เคี้ยวเอื้อAndromeryxเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่โดดเด่นอีกตัวหนึ่ง แต่ดูเหมือนว่าจะอยู่ใกล้กับ tragulidsมากขึ้น