รูปแบบการแสดงพันธะเคมีระหว่างคาร์บอน (C) ไฮโดรเจน (H) และออกซิเจน (O) ไดอะแกรมลิวอิสเป็นความพยายามในการอธิบายพันธะเคมีและยังคงใช้กันอย่างแพร่หลายในปัจจุบันพันธะทั้งหมดสามารถอธิบายได้ด้วยทฤษฎีควอนตัมแต่ในทางปฏิบัติกฎการทำให้เข้าใจง่ายช่วยให้นักเคมีทำนายความแข็งแรงทิศทางและขั้วของพันธะได้ กฎออกเตตและทฤษฎี VSEPRเป็นสองตัวอย่าง ทฤษฎีความซับซ้อนมากขึ้นเป็นทฤษฎีพันธบัตรจุซึ่งรวมถึงการผสมพันธุ์โคจรและเสียงสะท้อนและทฤษฎีการโคจรโมเลกุลซึ่งรวมถึงการรวมกันเชิงเส้นของปรมาณู orbitalsและทฤษฎีสนามลิแกนด์ ไฟฟ้าสถิตใช้เพื่ออธิบายขั้วของพันธะและผลกระทบที่มีต่อสารเคมีสถานที่ให้บริการของระบบทางอุณหพลศาสตร์ที่เป็นความสะดวกสบายฟังก์ชั่นของรัฐที่ต้องการในการวัดจำนวนมากในทางเคมี, ชีวภาพและระบบทางกายภาพที่ความดันคงที่ หมายถึงผลรวมของพลังงานภายในของระบบและผลคูณของความดันและปริมาตรคำว่าความดันปริมาณการแสดงออกถึงการทำงานที่จำเป็นในการสร้างมิติทางกายภาพของระบบคือจะทำให้ห้องสำหรับมันโดยการแทนที่ของสภาพแวดล้อมในฐานะฟังก์ชั่นสถานะเอนทาลปีขึ้นอยู่กับการกำหนดค่าสุดท้ายของพลังงาน ภายในความดันและปริมาตรเท่านั้นไม่ใช่บนเส้นทางที่ใช้เพื่อให้บรรลุหน่วยของการวัดสำหรับเอนทัลในระบบหน่วย (SI) เป็นจูล หน่วยงานอื่น ๆ ทั่วไปประวัติศาสตร์ยังคงอยู่ในการใช้งานรวมถึงหน่วยอังกฤษความร้อน (BTU)และแคลอรี่ไม่สามารถวัดเอนทาลปีทั้งหมดของระบบได้โดยตรงเนื่องจากพลังงานภายในมีส่วนประกอบที่ไม่รู้จักไม่สามารถเข้าถึงได้ง่ายหรือไม่เป็นที่สนใจในอุณหพลศาสตร์ ในทางปฏิบัติการเปลี่ยนแปลงเอนทาลปี ( Δ H ) เป็นนิพจน์ที่ต้องการสำหรับการวัดที่ความดันคงที่เนื่องจากจะทำให้คำอธิบายของการถ่ายเทพลังงานง่ายขึ้น เมื่อการถ่ายโอนเรื่องเข้าหรือออกจากระบบยังถูกขัดขวางการเปลี่ยนแปลงเอนทัลปีเท่ากับพลังงานที่แลกเปลี่ยนกับสภาพแวดล้อมโดยความร้อน สำหรับการสอบเทียบการเปลี่ยนแปลงเอนทาลปีจะมีการกำหนดจุดอ้างอิงที่เฉพาะเจาะจงและสะดวก เอนทัลปีสำหรับสารเคมีที่ความดันคงที่มักอ้างถึงสถานะมาตรฐาน: โดยทั่วไปความดัน 1 bar (100 kPa) สถานะมาตรฐานไม่ได้ระบุอุณหภูมิอย่างเคร่งครัด แต่นิพจน์สำหรับเอนทาลปีโดยทั่วไปอ้างอิงความร้อนมาตรฐานของการก่อตัวที่ 25 ° C (298 K) สำหรับกระบวนการดูดความร้อนการเปลี่ยนแปลงΔ Hเป็นค่าบวกและเป็นลบในกระบวนการคายความร้อน (ปล่อยความร้อน)สนับสนุนโดย sloutxo88 เว็บ slotxo เอนทัลปีของก๊าซในอุดมคติไม่ขึ้นอยู่กับความดันและขึ้นอยู่กับอุณหภูมิเท่านั้นซึ่งสัมพันธ์กับพลังงานภายในของมัน ก๊าซจริงที่อุณหภูมิและความกดดันทั่วไปมักจะประมาณพฤติกรรมนี้อย่างใกล้ชิดซึ่งช่วยลดความยุ่งยากในการออกแบบและวิเคราะห์อุณหพลศาสตร์ในทางปฏิบัติพันธะเคมีเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ยั่งยืนระหว่างอะตอม , ไอออนหรือโมเลกุลที่ช่วยให้การก่อตัวของสารประกอบทางเคมี พันธบัตรอาจส่งผลจากแรงไฟฟ้าสถิตของสถานที่ระหว่างไอออนตรงข้ามในขณะที่พันธบัตรไอออนิกหรือผ่านการใช้งานร่วมกันของอิเล็กตรอนในขณะที่พันธะโควาเลน ความแข็งแรงของพันธะเคมีแตกต่างกันไปมาก มี "พันธะที่แข็งแรง" หรือ "พันธบัตรหลัก" เช่นโควาเลนต์, ไอออนิกและโลหะพันธบัตรและ "พันธบัตรอ่อนแอ" หรือ "พันธบัตรรอง" เช่นปฏิสัมพันธ์ขั้วไดโพลที่กระจายแรงลอนดอนและพันธะไฮโดรเจน

เนื่องจากประจุตรงข้ามดึงดูดผ่านแรงแม่เหล็กไฟฟ้าธรรมดาอิเล็กตรอนที่มีประจุลบซึ่งโคจรรอบนิวเคลียสและโปรตอนที่มีประจุบวกในนิวเคลียสจะดึงดูดซึ่งกันและกัน อิเล็กตรอนที่อยู่ระหว่างสองนิวเคลียสจะถูกดึงดูดเข้าหาทั้งสองและนิวเคลียสจะถูกดึงดูดเข้าหาอิเล็กตรอนในตำแหน่งนี้ แรงดึงดูดนี้ก่อให้เกิดพันธะเคมี เนื่องจากลักษณะของคลื่นสสารของอิเล็กตรอนและมวลที่เล็กกว่าพวกมันจึงต้องครอบครองปริมาตรที่มากกว่ามากเมื่อเทียบกับนิวเคลียสและปริมาตรนี้ที่อิเล็กตรอนครอบครองทำให้นิวเคลียสของอะตอมอยู่ในพันธะค่อนข้างห่างกันเมื่อเทียบกับขนาด ของนิวเคลียสเอง

โดยทั่วไปพันธะเคมีที่แข็งแกร่งเกี่ยวข้องกับการแบ่งปันหรือการถ่ายโอนอิเล็กตรอนระหว่างอะตอมที่เข้าร่วม อะตอมในโมเลกุล , คริสตัล , โลหะและ diatomic ก๊าซแน่นอนส่วนใหญ่ของสภาพแวดล้อมทางกายภาพรอบตัวเราจะถูกจัดขึ้นร่วมกันด้วยพันธะเคมีซึ่งกำหนดโครงสร้างและคุณสมบัติที่เป็นกลุ่มของเรื่อง