ปลาวาฬที่น่ากลัวกว่าในสเปิร์มหรือพันธุ์นักบินมีขนาดและกล้ามเนื้อที่สามารถหนีหรือป้องกันวาฬเพชฌฆาตซึ่งเป็นสัตว์นักล่าในมหาสมุทร เหยื่อที่มีขนาดเล็กกว่าเช่นปลาโลมาสามารถหาความปลอดภัยได้ด้วยการว่ายน้ำเป็นฝูงใหญ่ ปลาวาฬที่มีฟันบางตัวแม้กระทั่งการสื่อสารในสนามปลาวาฬเพชฌฆาตก็ไม่ได้ยิน แต่ปลาวาฬจงอยขนาดเท่าช้างซึ่งได้รับการตั้งชื่อตามจมูกแหลมของพวกมันไม่มีข้อดีเหล่านี้เลย นักดำน้ำที่ดุร้ายเหล่านี้ว่ายน้ำเป็นกลุ่มเล็ก ๆ ช้าเกินไปที่จะว่ายน้ำจากวาฬเพชฌฆาตและอาศัยเสียงคลิกเพื่อหาอาหารที่อยู่ลึกลงไปในมหาสมุทร วาฬเพชฌฆาต (Orcinus orca) น่าจะได้ยินพวกมันล่าสัตว์อยู่ด้านล่างและเลือกพวกมันได้อย่างง่ายดายเมื่อขึ้นไป

ขอขอบคุณบทความคุณภาพจาก ดูหนังออนไลน์ 

รูปแบบการดำน้ำที่ผิดปกติและซิงโครไนซ์สูงช่วยให้พวกมันหลุดลอยผ่านวาฬเพชฌฆาตอย่างเงียบ ๆ เมื่อโผล่ขึ้นมาเพื่อหายใจนักวิจัยอธิบายเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ในรายงานทางวิทยาศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่าการล่าจากวาฬเพชฌฆาตก่อให้เกิดพฤติกรรมแปลก ๆ และยังอาจอธิบายได้ว่าเหตุใดการออกกำลังกายโซนาร์ของเรือซึ่งอาจฟังดูเหมือนวาฬนักล่าที่จะกวักมือเรียกปลาวาฬทำให้เกิดเหตุการณ์ชายหาดจำนวนมาก “ ปลาวาฬจงอยเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ลึกลับที่สุดในโลก” นาตาชาอากีลาร์เดโซโตนักชีววิทยาทางทะเลแห่งมหาวิทยาลัยลาลากูนาในหมู่เกาะคานารีประเทศสเปนกล่าว วาฬ 22 ชนิดกลุ่มนี้สามารถดำน้ำได้ลึกกว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่น ๆ บางครั้งก็ลงไปได้ไกลกว่า 2,000 เมตรเพื่อล่าปลาขนาดเล็กและปลาหมึกอย่างเสียงดังโดยใช้การระบุตำแหน่งทางอากาศนานถึง2½ชั่วโมงก่อนที่จะขึ้นผิวน้ำ การวิจัยก่อนหน้านี้ได้บอกเป็นนัยว่าเมื่อวาฬจงอยกลับมาจากที่ลึกพวกมันจะไม่ขึ้นมาบินตรงเหมือนวาฬตัวอื่น ๆ แต่พวกเขาขึ้นไปในมุมที่ค่อยเป็นค่อยไปโดยโผล่พ้นจากจุดที่นกพิราบ “ การทำเช่นนี้เป็นเรื่องผิดปกติอย่างมากที่วาฬ” อากีลาร์เดโซโตกล่าว เธอและเพื่อนร่วมงานสงสัยว่ามันจะช่วยให้ปลาวาฬจงอยหลุดจากนักล่าได้หรือไม่ เซ็นเซอร์ดูดแบบทีมที่ติดตามความลึกการวางแนวและเสียงไปยังปลาวาฬจงอยปากของ Blainville 14 ตัว (Mesoplodon densirostris) และ 12 Cuvier’s (Ziphius cavirostris) นอกชายฝั่งของสเปนโปรตุเกสและอิตาลีเพื่อให้เข้าใจพฤติกรรมการดำน้ำในกลุ่มเหล่านี้ได้ดีขึ้น แทนที่จะดำน้ำเพื่อหาอาหารเมื่อใดก็ตามที่วาฬแต่ละตัวหิวกลับติดแท็กปลาวาฬที่อยู่ในกลุ่มเดียวกันมารวมกัน 99 เปอร์เซ็นต์ของเวลา ระหว่างทางลงปลาวาฬว่ายเป็นกลุ่มแน่นนิ่งเงียบ แต่เมื่อพวกมันไปถึงลึกประมาณ 450 เมตรพวกมันก็แยกตัวออกมาส่งเสียงดังเพื่อไล่เหยื่อออกไปไกลหลายร้อยเมตร วาฬเพชฌฆาตไม่สามารถล่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมได้ลึกขนาดนี้ แต่ Aguilar de Soto กล่าวว่านักล่าสามารถดักฟังวาฬจงอยได้ในขณะที่พวกมันออกล่าและสามารถบินขึ้นไปด้านบนเพื่อรอให้พวกมันขึ้นไปแต่เมื่อปลาวาฬออกหาอาหารเสร็จแล้วพวกมันก็รวมกลุ่มกันใหม่และเริ่มเงียบและกลับขึ้นสู่ผิวน้ำโดยเดินทางไกลถึงหนึ่งกิโลเมตรจากจุดที่พวกมันนกพิราบ “ นั่นคือเคล็ดลับในการข้ามไปหาวาฬเพชฌฆาต” Aguilar de Soto กล่าว นักวิจัยคาดว่าวาฬเพชฌฆาตหรือออร์กาสามารถสำรวจด้วยสายตาได้เพียง 1.2 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ผิวที่มีศักยภาพของวาฬจงอยเหล่านี้ พฤติกรรมดังกล่าวช่วยให้กลุ่มดำน้ำซึ่งมักรวมถึงวาฬจงอยอายุน้อยอยู่ด้วยกันในขณะเดียวกันก็หลบเลี่ยงการตรวจจับจากนักล่า แต่การดำน้ำที่ผิดปกตินั้นมีข้อเสีย การขึ้นลงอย่างช้าๆและเงียบของวาฬจงอยช่วยลดเวลาในการหาอาหารลง 35 เปอร์เซ็นต์จากการศึกษาประเมินเมื่อเทียบกับวาฬที่ว่ายน้ำตรง “ การศึกษานี้ประสบความสำเร็จอย่างมาก เป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับข้อมูลที่ดีเกี่ยวกับปลาวาฬเหล่านี้” Nicola Quick นักนิเวศวิทยาด้านพฤติกรรมจาก Duke University กล่าว งานนี้สนับสนุนแนวคิดที่ว่าการปล้นสะดมทำให้เกิดพฤติกรรมการดำน้ำที่ผิดปกตินี้แม้ว่าการขึ้นลงทีละน้อยอาจมีความสำคัญในการหลีกเลี่ยงความเจ็บป่วยจากการบีบอัดเธอกล่าว Aguilar de Soto กล่าวว่าการศึกษานี้ช่วยอธิบายได้ว่าทำไมปลาวาฬจงอยจึงตอบสนองต่อโซนาร์อย่างรุนแรง เธอกล่าวว่าปลาวาฬจงอยมีวิวัฒนาการมาจาก "เสียงแห่งความกลัว" อาจจะไวต่อเสียงของสัตว์นักล่า โซนาร์อาจขัดขวางการตอบสนองนี้และผลักดันให้วาฬที่สับสนและหวาดกลัวว่ายน้ำจนกว่าพวกมันจะเกยตื้น แม้ว่าเราจะไม่สามารถเปลี่ยนพฤติกรรมของวาฬที่ฝังแน่นนี้ได้ Aguilar de Soto กล่าวว่า“ เราสามารถพยายามผลักดันให้รัฐบาล จำกัด การฝึกเหล่านี้เฉพาะในสถานที่ที่จะมีผลกระทบน้อยกว่า”