อีกทั้งเราจะได้พบมุมมองใหม่ของชีวิตที่ได้เข้าใจว่า คนอื่นไม่ได้มานั่งจดจำเรื่องที่ไม่ดี หรือเรื่องที่ผิดพลาดของเรานัก เราต่างหากที่เอามันมากดดันตัวเอง และเมื่อเราคิดว่า “ผิดไม่ได้” เราก็กลายเป็นคนกลัวความล้มเหลว ซึ่งการกล้าที่จะไม่โกหก นั้น เท่ากับว่าเรากล้าที่จะเจอความล้มเหลวมากขึ้นไปในตัว

ยังรวมถึงการ “ไม่ได้เป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริง” ดังที่กล่าวข้างต้น ว่าการโกหกของเราส่วนหนึ่ง บางทีเราทำเพื่อซ่อนความไม่มี, ความไม่เท่าเทียม, ความอายในสถานะ และตัวตนของเรา ทั้งที่มันไม่จำเป็น คุณจะกล้าพูดว่า เราไม่มีเสน่ห์ เราอ่อนแอ เราไม่เก่งเรื่องนั้น เราโง่เรื่องนี้ และเรายังขาดสิ่งใด ผลที่ได้คือนอกจากคนจะเข้าใจเรามากขึ้นแล้ว เขาก็พร้อมจะช่วยเหลือ ให้โอกาส หรือแนะนำในสิ่งที่เราขาดพร่อง มากกว่าการมัวมานั่งสร้างภาพอีกด้วย

ผลลัพธ์ต่าง ๆ จากสิ่งที่กล่าวไป ถ้าเราเป็นคนที่เคยอ่าน, หรือพอเข้าใจเรื่องการพัฒนาตนเอง ก็จะนึกออกว่า นี่เป็นการได้เปลี่ยนกรอบคิด (Mindset) ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนแปลงได้มากอย่างไม่ต้องสงสัย

แถมให้อีกมุม แม้กระทั่งในวันหนึ่ง คุณทำสิ่งผิด ๆ ในแบบที่รู้ว่าไม่ดีแต่เผลอใจทำ แต่คุณเลือกแล้วที่จะไม่โกหก คุณย่อมต้องกล้าสารภาพและรับผล… ภาวะเช่นนี้ แม้จะผิดจริง แต่จะทำให้เราผ่านไปและไม่อยากทำมันอีก ในทางตรงข้าม หากเราปิดบังไว้ สิ่งนั้นย่อมดำเนินต่อไป เช่น การนอกใจแฟน แล้วสารภาพ มันย่อมจบไปในแบบหนึ่ง อาจดีหรือไม่ดีก็ได้ แต่หากเลือกโกหก ปกปิด สิ่งนั้นอาจเกิดขึ้นได้อีก และเราจะวนเวียนอยู่บนความไม่ชัดเจน, ทุกข์ พร้อมกับอยู่ในชีวิตที่ไม่พัฒนา สุข ดิบ อยู่แบบนั้นเป็นวังวน สุดท้ายก็จบไม่สวยอยู่ดี เพราะในการโกหกเช่นนี้เหมือนยืดเวลาทรมานทุกฝ่ายไปให้นานขึ้นอีก (นอกจากทรมานตัวเองแล้วยังทรมานคนอื่นด้วยมันโหดร้ายว่าไหม?) โดยอันที่จริงหากเราเลือกไม่โกหก เรื่องการนอกใจยังไงก็ยากจะเกิด เพราะนอกจากเราจะกลัวเองแต่แรก การที่ต้องพูดความจริงเช่น มีแฟนแล้ว ก็เป็นการปิดโอกาสสิ่งไม่ดีแต่แรก ๆ ไปในตัวอีกทาง

ทำได้ก็ดี…

ส่วนหนึ่งก็ต้องเข้าใจว่า การไม่โกหก ไม่ใช่การป่าวประกาศ อยากโพนทะนา หรือหมายความว่าต้องพูดหมดทุกเรื่อง การไม่โกหกในที่นี่ย่อมเฉพาะเรื่องของเราเอง หากเป็นเรื่องคนอื่นแล้วเราพูดเสียหมด แบบนี้ไม่ใช่เรียกว่าเป็นคนไม่โกหก แต่เรียกว่าไร้หัวคิด

ต้องเข้าใจว่า การไม่โกหกในที่นี้ เป้าหมายคือ เพื่อให้การใช้ชีวิตของเราเองเป็นไปในทางที่ดีขึ้น อาจเรียบง่ายขึ้น สงบสุขขึ้น และได้เป็นตัวของตัวเองขึ้น หากการพูดความจริงนั้นไม่เกี่ยวกับเรา หรือกระทบใคร เราเพียงไม่พูดถึง ไม่ออกความเห็น เงียบ ย่อมดีกว่า ซึ่งถ้าต้องพูดออกไปแล้ว เราต้องโกหกนั้นย่อมไม่ดีเช่นกัน

ผลลัพธ์โดยอ้อมจากมุมนี้ คือทำให้เราไม่อยากรับรู้เรื่องคนอื่น เรื่องที่ไม่จำเป็น รวมถึงระวังตนให้ไม่ไปเกี่ยวข้องกับเรื่องที่ไม่ดี เราจะได้ไม่ต้องพูดไม่ต้องโกหก เพราะไม่รู้ และยิ่งไม่ได้สนใจเรื่องคนอื่น เราก็จะมีช่วงเวลาที่ได้ focus จดจ่อ หรือสนใจ ใช้เวลากับเรื่องตัวเองได้เต็มที่มากขึ้นอีกด้วยwww.1ufabet.com