เมื่อเราชะลอตัวโดยรวมเราจะสร้างพื้นที่เพื่อเชื่อมต่อกันอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น ในขณะที่การระบาดแพร่กระจายไปทั่วโลกฉันได้สัมผัสมันครั้งแรกในที่ทำงานของฉันTeach For Allซึ่งเป็นเครือข่ายองค์กรระดับโลกใน 58 ประเทศที่ทำงานเพื่อพัฒนาความเป็นผู้นำโดยรวมเพื่อให้เด็กทุกคนมีโอกาสเติมเต็มศักยภาพ

สนับสนุนโดย บุหรี่ไฟฟ้า Kspodsmoke

ในช่วงแรกของการแพร่ระบาดเราได้จัดแฮงเอาท์วิดีโอของ Zoom ซึ่งเพื่อนร่วมงานจากทั่วโลกจะมารวมตัวกัน ในช่วงเริ่มต้นของการโทรเหล่านี้เราจะใช้เวลาสองสามนาทีในการเช็คอินกันเองในกลุ่มเล็ก ๆ

ในช่วงเวลาดังกล่าวฉันได้เรียนรู้ว่าเพื่อนร่วมงานบางคนมีสมาชิกในครอบครัวที่ป่วยด้วย COVID-19 คนอื่น ๆ กำลังดิ้นรนกับการทำงานจากที่บ้านในขณะที่เลี้ยงดูเด็กเล็ก หลายคนกำลังเผชิญกับความท้าทายที่น่ากลัวในการพลิกโฉมการศึกษาในประเทศของตนหลังจากการปิดโรงเรียนอย่างไม่มีกำหนด ช่องว่างอันมีค่าเหล่านี้ในการหยุดชั่วคราวและอยู่ร่วมกันเป็นโอกาสที่จะเป็นพยานถึงความเป็นจริงของกันและกัน

ในช่วงเวลาเหล่านี้เราได้ค้นพบความเชื่อมโยงกันอย่างลึกซึ้ง ในขณะที่ธรรมชาติที่แท้จริงของความท้าทายของเราแตกต่างกัน แต่สิ่งที่เรามีเหมือนกันคือเราทุกคนต้องเผชิญกับความวุ่นวายและความไม่แน่นอนและนั่นหมายความว่าเราสามารถเรียนรู้จากกันและกันได้ ตัวอย่างเช่นไม่นานหลังจากการแพร่ระบาดของโรคระบาดครูหลายร้อยคนในชุมชนทั่วโลกที่มีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ต จำกัด ได้มารวมตัวกันในกลุ่ม WhatsApp (ปัจจุบันเรียกว่า Teaching Without Internet Alliance) เพื่อแบ่งปันแนวคิดเกี่ยวกับวิธีสนับสนุนการเรียนรู้ของนักเรียนในช่วงปิดโรงเรียน

การชะลอตัวยังสร้างโอกาสในการหยุดชั่วคราวและถามคำถามที่ใหญ่กว่า หลายคืนขณะที่ฉันนอนป่วยอยู่บนเตียงฉันจะได้ยินเพลง“ Black Lives Matter” ขณะที่ผู้ประท้วงเดินไปตามถนนของฉัน เมื่อฉันได้ฟังคำถามมากมายก็เกิดขึ้น:“ ทำไมเราจึงอยู่เงียบ ๆ เป็นสังคมมานานเพื่อการปฏิบัติต่อเพื่อนมนุษย์ที่น่าสยดสยอง? ฉันมีความซับซ้อนในทางใดบ้างผ่านความเงียบและการเฉยเมยของฉัน? และจะเป็นไปได้อย่างไรที่มีคนตื่นขึ้นมามากขึ้น” แม้ว่าคำถามเหล่านี้จะมีชีวิตอยู่ในบางชุมชนมาเป็นเวลานานหากไม่มีการชะลอตัวโดยรวม แต่เราอาจไม่ได้มาถึงจุดเปลี่ยนนี้ซึ่งในที่สุดการสนทนาได้ขยายวงกว้างมากขึ้น

คำถามอื่น ๆ ที่ครองใจของฉันมีรอบการศึกษา เนื่องจากปัจจุบันผู้ปกครองมีส่วนร่วมในการศึกษาของบุตรหลานมากขึ้นและเมื่อครูทบทวนการเรียนรู้จากระยะไกลฉันจึงสงสัยว่า“ จุดประสงค์ของการศึกษาคืออะไร? สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กในการเรียนรู้? เราจะปลูกฝังความอยากรู้อยากเห็นความเห็นอกเห็นใจและจิตสำนึกในเด็กได้อย่างไร? เราจะใช้ช่วงเวลานี้ในการทบทวนการศึกษาเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่เท่าเทียมกันมากขึ้นสำหรับเด็กทุกคนได้อย่างไร” การคำนวณที่คล้ายกันอาจเกิดขึ้นในสาขาอื่น ๆ ทั่วโลกตั้งแต่การดูแลสุขภาพระบบอาหารไปจนถึงสถานที่ทำงานของเรา

ในขณะที่การระบาดใหญ่ทั่วโลกสัมผัสกับทุกคนเราจึงมีโอกาสพิเศษที่จะหยุดชั่วคราวเชื่อมต่อกับตัวเราและกันและกันและถามคำถามที่สำคัญจริงๆ และในพื้นที่เปิดกว้างนี้บางทีเราอาจปลดล็อกจินตนาการและความรับผิดชอบร่วมกันและค้นหาวิธีการใหม่ ๆ ในการจัดการกับความท้าทายทางสังคมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา

ฉันได้ (ไม่) เรียนรู้มากเป็นการส่วนตัวโดยการทำให้ช้าลง ตอนนี้ฉันสงสัยว่าจะเป็นไปได้อย่างไรสำหรับมนุษยชาติถ้าเราทุกคนช้าลงเพียงเล็กน้อย? หากเราตั้งใจเลือกที่จะไม่กลับไปใช้ชีวิตที่วุ่นวายราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น? เราอาจพบว่ามีความงามความเชื่อมโยงความหมายและความสุขอะไรที่รอเราอยู่ตรงนั้น