เรื่องที่เกี่ยวข้อง

โควิดน้อยถึงปานกลางทำให้เกิดการอักเสบของสารสีขาวในสมองในอีก 10 เดือนต่อมา

การเปรียบเทียบข้อร้องเรียนหลังการให้วัคซีน COVID mRNA ครั้งที่สองและครั้งที่สาม

การฉีดวัคซีนเสริมต่อต้านความรุนแรงของการติดเชื้อ Omicron ที่ก้าวหน้า

การฉีดวัคซีนด้วยขนาดยาที่ 4 ทำให้เกิดการจับและต่อต้านแอนติบอดีต่อ SARS-CoV-2 การตอบสนองของผู้เข้าร่วมที่ไม่ติดเชื้อได้รับการวิเคราะห์ที่การลงทะเบียน (วันที่ 0) และในวันที่ 30 โดยใช้การทดสอบทางซีรัมวิทยาหลายชุด ( A ) IgG และ IgA ต่อแอนติเจนจากสายพันธุ์หวู่ฮั่นและตัวแปร SARS-COV-2 ไมโครอาร์เรย์ของ แอนติเจนที่ตรวจพบด้วย RBD, S1 และโปรตีนขัดขวางของสายพันธุ์วัคซีนหวู่ฮั่นและตัวแปรอื่น ๆ ที่น่ากังวลถูกนำมาใช้เพื่อวัดขนาดของการตอบสนองในวันที่ 0 (การลงทะเบียน) และวันที่ 30 หลังการลงทะเบียน ( บี) ภาพแมงมุมที่แสดงภาพการลงทะเบียน (สีชมพู) และวันที่ 30 (สีเขียว) ระดับแอนติบอดีต่อแอนติเจนของหวู่ฮั่น (สีเขียว) ตัวแปรที่น่าเป็นห่วง (สีแดง) และการกลายพันธุ์ของ RBD (สีน้ำเงิน) ขนาดปกติโดยเฉลี่ยของแอนติเจนแต่ละตัวถูกพล็อตในบุคคลที่ได้รับ 3 หรือ 4 โดส ( C ) IgG และ IgA anti-RBD ELISA binding titers สำหรับกลุ่มย่อยของผู้เข้าร่วม 74 คน ( D ) การทำให้เป็นกลางของไวรัส Live-virus EC50 titers ของบุคคลเดียวกันในแผง C. ( E ) Pseudovirus neutralization titers ของบุคคลที่ไม่ติดเชื้อที่ได้รับ 4 (n= 30, สีน้ำเงิน). ( F) อุบัติการณ์สะสมของการติดเชื้อ SARS-CoV-2 ในผู้เข้าร่วมที่ได้รับวัคซีนไฟเซอร์ 3 ครั้ง (n=365) เทียบกับ 4 ครั้ง (n=243) วัคซีนสี่โดสลดอัตราการติดเชื้อลงอย่างมีนัยสำคัญในวันที่ +30 (HR=0.55, p=0.002) และตลอดระยะเวลาติดตามผลชั่วคราวทั้งหมด (HR=0.63, p=0.003) เมื่อเทียบกับสามโดส * พี < 0.05; ** p < 0.001; *** หน้า < 0.0001; **** พี < 0.00001

ความสำคัญในการศึกษา

การรวมกันของระดับแอนติบอดี IgA และ IgG สล็อต พบว่ามีหน้าที่ในการป้องกันการติดเชื้อ SARS-CoV-2 ตามอาการหลังจากได้รับวัคซีน COVID-19 สามและสี่โดส โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พบว่ามีวัคซีนโดสที่สี่ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงของการติดเชื้อตามอาการได้ 37%

การศึกษาในปัจจุบันยังเน้นว่าบุคคลที่มีการตอบสนองของแอนติบอดีต่ำหลังจากฉีดวัคซีนครั้งที่ 3 มีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดการติดเชื้อตามอาการ แม้จะได้รับวัคซีนเข็มที่สี่ก็ตาม

*ประกาศสำคัญ

medRxivเผยแพร่รายงานทางวิทยาศาสตร์เบื้องต้นที่ไม่ได้รับการทบทวนโดยเพื่อน ดังนั้น ไม่ควรถือเป็นข้อสรุป แนวทางการปฏิบัติทางคลินิก/พฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ หรือถือว่าเป็นข้อมูลที่เป็นที่ยอมรับหมากฝรั่งที่มีโปรตีนต้านไวรัสจากพืชทำให้ SARS-CoV-2 และไวรัสไข้หวัดใหญ่เป็นกลาง

ดาวน์โหลด PDF Copy

ดร.  ปริยม โสภา, Ph.D.

โดยดร. ปริยม โสภา, Ph.D.20 ก.ค. 2565

บทวิจารณ์โดยAimee Molineux

จุลินทรีย์ก่อโรครวมทั้งแบคทีเรียและเชื้อราทำให้เกิดโรคในช่องปากที่ส่งผลกระทบต่อผู้คนนับล้านทั่วโลกทุกปี นักวิจัยระบุว่าจุลินทรีย์สามารถตั้งรกรากบนผิวฟันทำให้เกิดแผ่นชีวะที่ไม่สามารถรักษาได้ ทำให้เกิดฟันผุอย่างรุนแรง สำหรับโรคในช่องปาก แหล่งที่มาหลักของการแพร่เชื้อก่อโรคเกิดขึ้นจากละอองน้ำลายและอนุภาคละอองลอย

การศึกษา: การแยกสายพันธุ์ของไวรัสโคโรน่า (SARS-COV-2 delta, omicron, OC43) และไข้หวัดใหญ่ (H1N1, H3N2) ที่แตกต่างกันโดยใช้โปรตีนดักไวรัสจากพืชในเหงือกเพื่อลดการติดเชื้อและการแพร่กระจาย  เครดิตภาพ: พันล้านภาพถ่าย/Shutterstock

การศึกษา: การแยกสายพันธุ์ไวรัสโคโรน่า (SARS-COV-2 delta, omicron, OC43) และไข้หวัดใหญ่ (H1N1, H3N2) ที่แตกต่างกันโดยใช้โปรตีนดักไวรัสจากพืชในเหงือกเพื่อลดการติดเชื้อและการแพร่กระจาย เครดิตภาพ: พันล้านภาพถ่าย/Shutterstock

พื้นหลัง

สาเหตุของการแพร่ระบาดในปัจจุบันของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) กล่าวคือ โรคระบบทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง coronavirus 2 (SARS-CoV-2) ส่วนใหญ่ทำซ้ำในต่อมน้ำลาย ส่งผลให้สูญเสียรสชาติและกลิ่น ไวรัสอื่นๆ ที่ติดต่อทางปาก ได้แก่ ไข้หวัดใหญ่ ฮิวแมนแพพพิลโลมาไวรัส (HPV) ไวรัสอีโบลาและอื่นๆ

การกลายพันธุ์ของจีโนมของ SARS-CoV-2 มีส่วนทำให้การแพร่ระบาดของ COVID-19 ยาวนานขึ้น แม้ว่าไวรัสนี้จะถูกส่งผ่านทางจมูกและทางปาก แต่การติดต่อทางปากนั้นมีลำดับความสำคัญสูงกว่าการแพร่ทางจมูก ดังนั้น นักวิจัยเชื่อว่าการลดปริมาณไวรัส ในช่องปาก สามารถลดการแพร่เชื้อไวรัสได้อย่างมาก

จำเป็นต้องมีวิธีการใหม่ในการขจัดเชื้อโรคในช่องปาก ซึ่งอาจส่งผลให้อัตราการแพร่เชื้อไวรัสลดลง การศึกษาก่อนหน้านี้ที่เกี่ยวข้องกับ SARS-CoV-2 รายงานว่าน้ำยาบ้วนปากไม่ได้เปลี่ยนแปลงปริมาณไวรัสในน้ำลายอย่างมีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตาม qPCR อาจตรวจพบอนุภาคไวรัสที่ไม่มีชีวิตในตัวอย่างน้ำลายที่ได้รับหลังจากบ้วนปากเป็นเวลาสองชั่วโมง