บาคาร่า ลองนึกภาพว่าคุณมาประชุมที่วิทยาเขตของบริษัท แต่ตอนนี้คุณค้นพบว่าห้องประชุมอยู่ในอีกอาคารหนึ่งซึ่งห่างออกไปหนึ่งในสี่ไมล์ แน่นอน คุณสามารถเดินไปที่นั่นได้ … แต่ท่ามกลางสายฝนล่ะ? รถเคลื่อนที่อัตโนมัติที่มีรูปร่างคล้ายชิ้นส่วนของรถไฟใต้ดิน ใหญ่พอที่จะบรรทุกนักเดินทางคนเดียวหรือกลุ่มเล็กๆ ได้ คุณก้าวเข้าไปข้างใน กดปุ่มเพื่อไปยังจุดหมาย ประตูปิดลง และเดินลงไปตามทางแคบๆ สองนาทีต่อมา โอมเพี้ยง ประตูเปิดอีกครั้งและคุณลงที่จุดหมาย คุณมาถึงการประชุมตรงเวลาและสดชื่นเหมือนดอกเดซี่

แนวคิดของการขนส่งด่วนส่วนบุคคลหรือเรียกสั้น ๆ ว่า PRT นั้นแพร่หลายมาตั้งแต่กลางทศวรรษ 1950 และในที่สุดก็เริ่มชัดเจนตามที่ศาสตราจารย์เบนจามิน จี. เอเดลแมนของ HBS กล่าว ธุรกิจและชุมชนทั้งเล็กและใหญ่ต่างตระหนักมากขึ้นว่า PRT เป็นทางออกที่ "เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม" ในการแก้ปัญหาการขนส่งที่หลากหลาย ตั้งแต่ (ใน) ความสะดวก ราคา ไปจนถึงความแออัด เขากล่าว

“การควบคุมคอมพิวเตอร์ที่มีประสิทธิภาพเป็นหัวใจสำคัญของ PRT ที่ประสบความสำเร็จ”

แนวคิดนี้เป็นที่ทราบกันดี คุณอาจเคยเจอรถขนย้ายอัตโนมัติแบบไร้คนขับในเมืองต่างๆ เช่นดีทรอยต์สวนสนุก (ดิสนีย์แลนด์ตั้งชื่อว่า PeopleMover สำหรับการขนส่ง/นั่งรถที่เปิดตัวในปี 1967) และสนามบินหลายแห่ง

อย่างไรก็ตาม ระบบเหล่านี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อเคลื่อนย้ายผู้คนจำนวนมากตามกำหนดเวลาที่แน่นอนไปตามเส้นทางจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง ในการฟื้นฟูในปัจจุบัน รถขนย้ายคนถูกลดขนาดลงเป็นรถยนต์คันเดียว ซึ่งเป็น "รถตู้" ที่มีน้ำหนักเบา ซึ่งขนส่งผู้โดยสารตั้งแต่หนึ่งถึงสี่คนอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องรอเพื่อไปยังจุดหมายปลายทางที่เป็นไปได้หลายแห่ง

PRT เป็นแนวทางใหม่สำหรับการขนส่งระยะสั้น กล่าวต่อ Edelman ผู้ซึ่งสนใจงานวิจัยอื่น ๆ รวมถึงการออกแบบตลาดอิเล็กทรอนิกส์"ยานพาหนะเหล่านี้เดินทางบนทางขวาแต่เพียงผู้เดียว โดยทั่วไปจะเป็นทางยกระดับ แม้ว่ารางจะสามารถติดตั้งที่หรือต่ำกว่าระดับพื้นดินก็ได้ รถจะออกเมื่อผู้โดยสารพร้อม และบริการไม่หยุดตั้งแต่ต้นทางถึงปลายทาง โดยไม่มีการหยุดระหว่างทางสำหรับ อื่น ๆ ที่จะขึ้นหรือลง "

Edelman ผู้ช่วยศาสตราจารย์แห่ง Harvard Business School เพิ่งเขียนเกี่ยวกับ Vectus, Ltd. ซึ่งเป็นบริษัท PRT ในสวีเดนบนเว็บไซต์ ของเขา มีกรณีศึกษาจาก Harvard Business Press บริษัทอื่นๆ ในภาพรวมธุรกิจของ PRT ได้แก่ Advanced Transport Systems (ซึ่งชนะสัญญาสำหรับ Terminal 5 ของสนามบิน Heathrow), 2gethere และ Cabintaxi ในทศวรรษที่ผ่านมา โครงการ PRT ได้รับการชั่งน้ำหนักสำหรับพื้นที่ต่างๆ เช่น ท่าเรือในเมืองคาร์ดิฟฟ์ ประเทศเวลส์; เส้นทางสนามบินสู่เมือง Ciampino ประเทศอิตาลี; และมหาวิทยาลัยเทคนิคแห่งไอนด์โฮเวน ประเทศเนเธอร์แลนด์

Ben Edelman:ในฐานะผู้ใช้การขนส่งสาธารณะมายาวนาน ฉันมักปรารถนาให้มีการเชื่อมโยงการขนส่งที่กว้างขวางมากขึ้น บริการที่บ่อยขึ้น และการเดินทางที่รวดเร็วขึ้น แต่ฉันรู้สึกตกใจกับต้นทุนของระบบขนส่งมวลชนที่มีอยู่ ที่ 200 ล้านดอลลาร์ต่อไมล์ (ราคาโดยประมาณของโครงการรถไฟใต้ดินล่าสุดในลอสแองเจลิสและวอชิงตัน ดีซี) รถไฟใต้ดินอาจเป็นยารักษาโรคได้ และนอกจากค่าใช้จ่ายแล้ว รถไฟใต้ดินไม่ใช่ยาครอบจักรวาล—การก่อสร้างที่ก่อกวน การเชื่อมต่อที่อยู่อาศัยที่จำกัด และสำหรับหลายเส้นทาง การเดินทางที่ยาวนานเนื่องจากการเปลี่ยนสายและการรอระหว่างรถไฟ

ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ของระบบรถไฟใต้ดินมาจากทางเดินรถ เช่น การขุดอุโมงค์ การสร้างสถานี การวางราง และเมื่อคุณดูที่แทร็กนั้น มันมักจะว่างเปล่า ทุก ๆ สิบนาทีรถไฟจะแล่นผ่าน จากนั้นรางจะรกร้างไปอีกเก้านาที นั่นทำให้ฉันรู้สึกไม่มีประสิทธิภาพมาโดยตลอด เราสร้างแทร็กราคาแพงนี้เพื่อปล่อยให้มันว่างเป็นส่วนใหญ่

PRT นำเสนอแนวทางที่แตกต่างออกไป ด้วยยานพาหนะที่เบากว่ามาก ทางนำอาจบางลงตามสัดส่วน—เหนือพื้นดินในหลายๆ พื้นที่ โดยมีสิ่งกีดขวางทางสายตาเล็กน้อยพอๆ กับทางจักรยานยกระดับ สถานีอาจมีขนาดเล็กเท่าๆ กัน—แม้จะรวมเข้ากับด้านข้างของโครงสร้างที่มีอยู่แล้ว ช่วยเพิ่มความสะดวกในขณะที่ลดต้นทุนการก่อสร้างลงไปอีก เนื่องจากบริการเป็นไปตามความต้องการ ผู้โดยสารจึงไม่จำเป็นต้องรอให้รถมาถึง และการเปลี่ยนสายจะกลายเป็นอดีตไปแล้ว ฉันได้คิดเกี่ยวกับแนวคิดบางอย่างเหล่านี้โดยอิสระ จากนั้นฉันก็รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เรียนรู้ว่าการนำไปปฏิบัตินั้นดำเนินไปได้ด้วยดี

นักออกแบบ PRT ในมอร์แกนทาวน์เริ่มต้นด้วยแนวคิดที่ถูกต้อง—ยานพาหนะขนาดเล็กและบริการตามความต้องการ แต่นักออกแบบกังวลเกี่ยวกับความเร่งรีบในบางครั้ง ดังนั้นพวกเขาจึงขยายยานพาหนะ ซึ่งจำเป็นต้องเสริมความแข็งแกร่งของรางและขยายสถานี ซึ่งนำไปสู่ต้นทุนที่เพิ่มขึ้น ทุกวันนี้ นักออกแบบเข้าใจถึงความสำคัญอย่างยิ่งยวดของยานพาหนะขนาดเล็กต่อการจำกัดต้นทุนของระบบ การปรับปรุงที่สำคัญอีกประการหนึ่ง: การควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์ที่แข็งแกร่งเป็นแกนหลักของ PRT ที่ประสบความสำเร็จ—การติดตามตำแหน่งยานพาหนะ การรู้ว่าใครต้องการไปที่ไหน ส่งคำแนะนำที่เหมาะสม ด้วยไอทีสมัยใหม่ งานเหล่านี้ง่ายกว่าในอดีตมาก

ระบบของ Morgantown ดึงดูดการร้องเรียนล่วงหน้าสำหรับค่าใช้จ่ายและการบุกรุกทางสายตา แต่ PRT ของ Morgantown นั้นสามารถเทียบชั้นต้นทุนรถบัสรับส่งได้หลายทศวรรษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาจากข้อดีด้านความเร็วและความน่าเชื่อถือ แท้จริงแล้ว ระบบของ Morgantown ให้บริการรถมากกว่า 10,000 คันต่อวัน ซึ่งดำเนินต่อไปเป็นเวลาหลายทศวรรษด้วยความน่าเชื่อถือที่ดี

แน่นอนว่าความสนใจในเทคโนโลยีสะอาดเป็นส่วนสำคัญของเรื่องราวที่นี่ จะต้องทำอย่างไรเพื่อให้ผู้สัญจรออกจากรถและเข้าสู่การขนส่งสาธารณะ? ฉันจินตนาการถึงระบบรถไฟใต้ดินที่มีป้ายจอดอยู่ห่างกัน ดังนั้นการขนส่งระยะไกลจึงทำได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น จากนั้น สถานีรถไฟใต้ดินแต่ละแห่งจะเพลิดเพลินกับเครือข่าย PRT ที่ให้บริการธุรกิจและที่พักอาศัยโดยอยู่ใกล้กัน อย่างน้อยก็สะดวกพอๆ กับป้ายรถเมล์ในปัจจุบัน และคุณภาพการบริการเหนือกว่าที่รถเมล์สามารถให้บริการได้

ตอนนี้สนามโล่งมาก บริษัทที่มีประสบการณ์ด้านการขนส่งอยู่แล้วกำลังเฝ้าดู PRT อยู่อย่างแน่นอน แต่การติดตั้ง PRT ครั้งแรกนั้นมาจากบริษัทขนาดเล็กและผู้ประกอบการความท้าทายประการหนึ่งคือความไม่ไว้วางใจโดยทั่วไปในแนวทางนี้ PRT มีความซับซ้อน—ยานพาหนะขนาดเล็กจำนวนมากแทนที่จะเป็นยานพาหนะขนาดใหญ่สองสามคัน การควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์แทนไดรเวอร์ การจำลองบอกว่าการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ใช้การได้ แต่บางคนต้องการเห็นการพิสูจน์ผ่านการติดตั้งในการปฏิบัติงาน ยุติธรรม—และฉันหวังว่าการสาธิตจะพร้อมใช้งานในปี 2010