ภาพคู่รักเลสเบี้ยนที่เคราะห์ร้ายซึ่งต้องจมอยู่กับเรื่องเพศ ยาเสพติด สล็อต 888 และอินดี้ร็อคของต้นศตวรรษที่ 21 ทางตะวันออกของลอนดอน ให้ความรู้สึกสดชื่นอย่างน่าทึ่งเมื่อเปิดตัวเมื่อ 12 ปีที่แล้ว โดย Kanchi Wichmann นักเขียนและผู้กำกับ Kanchi Wichmann ตอนนี้ได้รับกลิ่นหอมอันน่าพึงพอใจของผลงานชิ้นเอกแล้ว ตัวละครส่วนใหญ่พกโทรศัพท์มือถือ แต่ไม่มีใครใช้เวลาจ้องมองพวกเขา และเพลงประกอบภาพยนตร์ก็มีเพลงป็อปที่ชวนปวดหัวของ Micachu และ the Shapes หลายปีก่อนที่ผู้รับหน้าที่ Mica Levi จะกลายมาเป็นนักแต่งเพลงคนใหม่ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในภาพยนตร์เรื่อง Under the Skin, Jackie และโมโนส
เวอร์ชันใหม่ได้รับการตัดใหม่อย่างละเอียดเพื่อดึงความสัมพันธ์ที่เป็นแกนกลางมาเบื้องหน้ามากขึ้น จึงดูโดดเด่นยิ่งขึ้น เรียกได้ว่าไม่สะทกสะท้านเลย นักดนตรี ลิซ่า (แคท เรดสโตน) และแซลลี่ (โซฟี แอนเดอร์สัน) อาศัยอยู่ในแฟลตในแฮคนีย์ที่ประดับประดาไปด้วยแสงไฟนางฟ้าและของกระจุกกระจิกจากวัฒนธรรมป็อป และมักมีเพื่อนสุดเจ๋งแวะเวียนมาบ่อยๆ รวมถึงวินนี่ (ไค แบรนดอน ลี) เด็กเช่าที่อธิบายตัวเองอยู่บ่อยๆ และ เจมี่ บาร์เทนเดอร์นักกีฬาอินเดียนแดง (Collin Clay Chace); แต่คู่รักต่างติดอยู่ในหางของการละเมิดและการพึ่งพาอาศัยกันซึ่งไม่มีผลกระทบจากฮิปสเตอร์ใด ๆ ที่สามารถปกปิดได้
ที่ล้อมรอบพวกเขาคือกลุ่มตัวละครเล็กๆ ที่วาดไว้อย่างประณีต รวมถึงที่ปรึกษาด้านยาเสพติดที่พูดไม่กี่บรรทัดหลังจากสัปดาห์ที่เครียด และเมืองที่ผยองๆ เหมาะเจาะ ซึ่งคนรักผู้หญิงที่แต่งงานแล้วของเธอถูกล้อเลียน (“นั่นคือสิ่งที่ B ใน LGBT ยืนหยัด) สำหรับ"). ทุกคนกำลังไล่ตามความปลอบใจที่น่าสงสัยของความเป็นปกติ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม เจมี่จ้องมองข้ามหลังคาบ้านในเวลาไม่กี่ชั่วโมง เจมี่มองหา "สิ่งที่แสนหวานและธรรมดา" และครุ่นคิดถึง "โลกอีกโลกหนึ่งที่เต็มไปด้วยผู้คนที่เข้านอนตอนกลางคืนและตื่นนอนในตอนเช้า" ลิซ่าถามแซลลี่ว่า “ทำไมเราจะทำอะไรปกติๆ สักครั้งไม่ได้ล่ะ”
เช่นเดียวกับเศษเสี้ยวของชีวิตในลอนดอนก่อนหน้านี้ เช่น Bronco Bullfrog และ The Low Down Break My Fall ลอยอยู่ในพื้นที่ที่คลุมเครือซึ่งนักฝันวัยเยาว์ยังไม่ได้ค้นพบว่าพวกเขาเป็นใคร ความแปลกแยกของพวกเขาเพิ่มสูงขึ้นโดยเมืองที่อยู่รอบตัวพวกเขาเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีคำใบ้ของ mumblecore ที่นี่ แม้ว่าภาพยนตร์ของ Wichmann จะเป็นข้อเสนอที่แหลมกว่าและเป็นโคลงสั้น ๆ มากกว่า ต้องขอบคุณผู้กำกับภาพ Dawid Pietkiewicz ที่ใช้ภาพโคลสอัพและภาพเลนส์ยาว
ตอนจบที่เรียบง่ายซึ่งเกิดขึ้นตอนรุ่งสางในปั๊มน้ำมันซึ่งมีแสงดับลงอย่างชัดเจนในตัวอักษรตัวแรกของป้าย "Shell" ชี้หมวกไปที่ Five Easy Pieces เช่นเดียวกับการประลองก่อนหน้านี้กับเจ้าของร้านกาแฟที่ยืนกรานที่จะเรียกเก็บเงินสำหรับส้อมพิเศษ “คุณมีความผิดปกติของการใช้มีด!” ควันลิซ่าอย่างงดงาม
| 
