|
การค้นพบนิวเคลียส | |
การค้นพบนิวเคลียส การทดลองของไกเกอร์ – มาร์สเดน JJ Thomsonคิดว่าอิเล็กตรอนที่มีประจุลบถูกกระจายไปทั่วอะตอมในทะเลที่มีประจุบวกซึ่งกระจายไปทั่วทั้งปริมาตรของอะตอมรุ่นนี้บางครั้งก็เป็นที่รู้จักกันเป็นแบบจำลองอะตอมของทอมสันเออร์เนสต์รัทเทอร์ฟอร์ดและเพื่อนร่วมงานของเขาฮันส์ไกเกอร์และเออร์เนสต์มาร์สเดนเกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับแบบจำลองของทอมสันหลังจากที่พวกเขาพบปัญหาเมื่อพวกเขาพยายามสร้างเครื่องมือเพื่อวัดอัตราส่วนประจุต่อมวลของอนุภาคอัลฟา (ซึ่งเป็นอนุภาคที่มีประจุบวกซึ่งปล่อยออกมาจาก สารกัมมันตภาพรังสีบางชนิดเช่นเรเดียม). อนุภาคแอลฟากระจัดกระจายไปตามอากาศในห้องตรวจจับซึ่งทำให้การวัดไม่น่าเชื่อถือ ทอมสันประสบปัญหาคล้าย ๆ กันในการทำงานของเขาเกี่ยวกับรังสีแคโทดซึ่งเขาแก้ไขได้โดยการสร้างสุญญากาศที่ใกล้เคียงที่สุดในเครื่องมือของเขา รัทเทอร์ฟอร์ดไม่คิดว่าเขาจะประสบปัญหาเดียวกันนี้เนื่องจากอนุภาคแอลฟาหนักกว่าอิเล็กตรอนมาก ตามแบบจำลองอะตอมของทอมสันประจุบวกในอะตอมไม่เข้มข้นพอที่จะสร้างสนามไฟฟ้าที่แรงพอที่จะเบี่ยงเบนอนุภาคแอลฟาได้และอิเล็กตรอนมีน้ำหนักเบามากดังนั้นจึงควรผลักอนุภาคแอลฟาที่หนักกว่าออกไป กระนั้นก็มีการกระจัดกระจายรัทเทอร์ฟอร์ดและเพื่อนร่วมงานของเขาจึงตัดสินใจตรวจสอบการกระจัดกระจายนี้อย่างรอบคอระหว่างปีพ. ศ. 2451 ถึง พ.ศ. 2456 รัทเทอร์ฟอร์ดและเพื่อนร่วมงานของเขาได้ทำการทดลองหลายชุดที่พวกเขาทิ้งระเบิดโลหะบาง ๆ ด้วยอนุภาคอัลฟา พวกมันเห็นอนุภาคแอลฟาที่หักเหด้วยมุมที่มากกว่า 90 ° เพื่ออธิบายเรื่องนี้รัทเทอร์ฟอร์ดเสนอว่าประจุบวกของอะตอมไม่ได้กระจายไปทั่วปริมาตรของอะตอมตามที่ทอมสันเชื่อ แต่กระจุกตัวอยู่ในนิวเคลียสเล็ก ๆ ที่ใจกลาง ความเข้มข้นของประจุไฟฟ้าที่เข้มข้นเช่นนี้เท่านั้นที่สามารถสร้างสนามไฟฟ้าที่แรงพอที่จะเบี่ยงเบนอนุภาคแอลฟาตามที่สังเกตได้ สนับสนุนโดย slotxo88 เว็บ slotxo | |
ผู้ตั้งกระทู้ kkk (orrawann-dot-ma-at-gmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2020-09-17 12:52:00 |
Copyright © 2013 All Rights Reserved. |
Visitors : 227741 |