ReadyPlanet.com
dot
dot
dot
bulletประวัติสมาคม
bulletวิสัยทัศน์
bulletพันธกิจ
bulletกลยุทธ์
bulletคณะกรรมการ
bulletสมาชิก สมท.
dot
dot
bulletบทที่ 1 การวัด
bulletบทที่ 2 ระบบการวัด
bulletบทที่ 3 มาตรวิทยา
bulletบทที่ 4 ระบบการสอบกลับได้
bulletบทที่ 5 บทสรุป
dot
dot
bulletExecutive Summary
bulletActivities
bulletบริการฝึกอบรม
bulletบทความ
bulletสัมมนาวิชาการ
bulletประชุมใหญ่สามัญ (New)
bulletมุมสมาชิก
bulletGallery
bulletสาระน่ารู้ (New!!!)💕
dot
Newsletter

dot


Sponsor
  

 

 



สาระน่ารู้ (New!!!)💕

 

ควันตัมใช้ทำอะไร

⭕️ ⭕️ ⭕️

ตั้งใจจะปิดจ๊อบเรื่องควันตัมตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วครับ แต่ปิดไม่ลง เพราะมี FC ถามมาว่า ควันตัมนี่ ใช้ทำอะไร ตอนแรกผมก็ตอบแบบครอบจักรวาลอย่างเดียวกับที่ ไมเคิล ฟาราเดย์ ตอบ เมื่อมีคนถามหลังจากที่เขาได้พบว่า เมื่อเอาโลหะตัดผ่านสนามแม่เหล็ก จะมีกระแสไหลในโลหะนั้น ว่า มันใช้ทำอะไรได้บ้าง ฟาราเดย์ ก็ตอบได้น่ารักมาก ว่า “ยังไม่รู้เหมือนกัน” แปลว่า ก็ต้องคอยดูกันต่อไป จนกระทั่งเราได้มีเครื่องกำเนิดไฟฟ้า (generator) และไดนาโม (motor) มาใช้กันเกลื่อนในทุกวันนี้

 

แต่ก็ยังอุตส่าห์มีคำถามจากพรรคพวก ต่ออีกว่า แล้วควันตัมนี่ เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตชาวบ้านแค่ไหน และอย่างไรบ้าง

 

ก็เลยต้องยอม ลองไปค้นดูว่า พวกกูรูด้านควันตัมเขามีคำตอบเรื่องนี้อย่างไร

 

เราอาจจะมัวไปตื่นเต้นกับเรื่องประหลาดๆของควันตัมที่เราไม่คุ้น เช่นเรื่อง การมีหลายสถานะในเวลาเดียวกัน (superposition) หรือการพัวพันกันไม่ว่ามันจะไกลกันแค่ไหน (entanglement)

 

เขาบอกว่า อันที่จริง ผู้คนในปัจจุบันก็ใช้เทคโนโลยีด้านควันตัมมานานแล้วละ ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม เพราะไม่มีใครมาบอกว่า มันคือเทคโนโลยีด้านควันตัม

 

ลองดูสัก 5 ตัวอย่างนี้สิครับ

 

เรื่องแรก คอมพิวเตอร์ ไง อย่าบอกนะครับ ว่าไม่รู้จัก

 

เครื่องในของคอมพิวเตอร์ มีสิ่งที่เรียกว่า ชิป หรือวงจรเบ็ดเสร็จ เสมือนกับว่ามีทรานซิสเตอร์เป็นพันล้านตัวทำหน้าที่เหมือนสวิทช์ปิดเปิดเป็นพันล้านสวิทช์ต่อวินาที แทนค่าตัวเลข 0 กับ 1 บนแผ่นซิลิกอนนั้น ก็ใช้เทคโนโลยีควันตัม แทนที่จะใช้ตัวทรานซิสเตอร์จริงๆแบบสมัยโบราณ เอาพลังงานต่ำสุด (ground state) ของอิเล็กตรอนแทน 0 และพลังงานที่สูงขึ้น (energetic state) แทน 1 ในมือถือเราก็หนีไม่พ้น มีตัวพวกนี้อยู่เพียบ

 

เรื่องที่สอง พวกเราก็คุ้นอีกแหละ ทีวีจอแบนไง เลิกใช้ทีวีรุ่นเก่า ที่มีจอเป็นแบบเครื่องยิงอิเล็กตรอนอยู่ข้างหลัง (CRT : cathode ray tube) ที่หนักมาก กลายมาเป็นจอแบน (LED : light emitted diode) รวมทั้งจอคอม และจอมือถือด้วย ซึ่งจอมือถือระบบสัมผัสนี่ก็มีพิเศษขึ้นไปอีกในการใช้เทคโนโลยีควันตัม แต่ยังไม่เคยได้ยินใครเรียกว่า อุโมงค์ควันตัม เพราะมันคือ “quantum tunneling” เพราะในโลกควันตัม ถึงแม้จะมีกำแพงขวางกั้น แต่คลื่นฝั่งหนึ่ง อาจจะไปปรากฏอยู่อีกฝั่งหนึ่งของกำแพงได้ อนุภาคจากฝั่งหนึ่งจึงอาจทะลุไปอยู่อีกฝั่งหนึ่งเหมือนมันลอดอุโมงค์ไป ดังนั้น เมื่อเราเอานิ้วเขี่ยจอมือถือ อิเล็กตรอนจากปลายนิ้วเราจึงอาจทะลุจอเข้าไปเขี่ยภาพต่างๆใต้จอนั้นได้ ส่วนจอ LED ธรรมดานั้น ก็เป็นการเพิ่มพลังงานวงรอบนอกให้กับอิเล็กตรอนด้วยไฟฟ้า มันจึงยกระดับเพิ่มขึ้นในเชิงควันตัม พอมันลดระดับตกกลับไปที่เดิม จึงคายพลังงานออกมาเป็นคลื่นแสง (photon)

 

เรื่องที่สาม จะกลับกับเรื่องที่สองที่เอาแสงออกมา แต่คราวนี้เป็นเรื่องของเอาแสงเข้าไป นั่นคือ จอรับภาพของกล้องดิจิตอลนั่นเอง ที่เอาแสงจากการถ่ายภาพเข้าไปเก็บไว้ในรูปแบบของอิเล็กทรอนิกส์ จะบอกว่า ฟิล์มถ่ายรูปโกดัก เจ๊งเพราะควันตัม ก็ย่อมได้

 

เรื่องที่สี่ เป็นอุปกรณ์พกพาที่บรรดาครูบาอาจารย์ หรือผู้ที่จะต้องบรรยายทั้งหลาย ไม่ว่าจะนำเสนองาน หรือนำเสนอสินค้า อาจจะเคยสัมผัสกันมาบ้าง นั่นคือ เครื่องชี้เลเซอร์ (laser pointer) เจ้าตัวนี้เป็นการเอาไฟฟ้าเข้าไปแล้วได้คลื่นแสงความถี่เดียวออกมาเป็นลำยาวสำหรับชี้เป้า ที่ใช้กันทั่วไป จะเป็นลำแสงสีแดงอันเกิดจากการใช้ก๊าซฮีเลียมและก๊าซนีออนผสมกัน อิเล็กตรอนวงรอบนอกของฮีเลียม มีพลังงาน 20.61 eV (electron volt) เชื่อมต่อกับอิเล็กตรอนวงรอบนอกของนีออน เมื่อได้รับพลังงานไฟฟ้า จะกระโดดขึ้นไปนิดหนึ่ง เป็น 20.66 eV  แล้วตกกลับลงมาที่ 18.7 eV พร้อมกับปล่อยคลื่นแสง (photon) สีแดงออกไป

 

เรื่องที่ห้า จีพีเอส (GPS: Global Positioning System) ไงครับ เดี๋ยวนี้กลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว มันจึงกลายเป็นอุปกรณ์ติดรถบางรุ่น หรือในมือถือของเราสำหรับผู้ที่ไม่อยากหลงทางทั้งหลาย เพราะระบบจีพีเอสนี้สามารถที่จะบอกตำแหน่งของเราได้อย่างเป๊ะๆ ซึ่งหัวใจของระบบนี้คือนาฬิกาที่จะต้องเที่ยงตรงที่สุดในโลก คลาดเคลื่อนไม่เกิน 1 วินาที ต่อ 1 ล้าน 4 แสนปี อันเป็นผลพวงของควันตัมเทคโนโลยี ที่ใช้นาฬิกาอะตอม ให้ความถี่ 9,192,631,770 Hz จากวงรอบการ “ปั่นขึ้นปั่นลง” (เรียกให้งงเล่น จากคำว่า spin up และ spin down) ของธาตุซีเซียม (caesium) ถึงแม้เราจะไม่ได้พกพานาฬิกาอะตอมนี้ในกระเป๋าของเรา แต่มันก็มีในระบบดาวเทียมที่เรารับสัญญาณมา

 

นั่นคือของ 5 อย่างที่เราพกพา ใช้อยู่ในชีวิตประจำวัน โดยเราอาจจะไม่รู้ว่า มันใช้เทคโนโลยีควันตัม นั่นยังไม่นับของที่ใหญ่ๆ ที่ยังไม่ได้กล่าวถึง ซึ่งก็เปลี่ยนวิถีชีวิตของคนเราเช่นเดียวกันอันเป็นผลมาจากเทคโนโลยีด้านควันตัม เป็นต้นว่า

 

แผงเซลล์แสงอาทิตย์ (solar panel)

เครื่องสแกนเอ็มอาร์ไอ (MRI scanner)

Scanning tunnelling microscope

การพัฒนายารักษาโรค (drug development)

 

และที่กำลังทำกันอยู่อย่างขะมักเขม้นในตอนนี้ หลายคนอาจจะเคยได้ยินได้ฟังมาบ้างแล้ว คือ คอมพิวเตอร์ควันตัม (quantum computer)

 

ก็ทิ้งเรื่องนี้เอาไว้พอเป็นกระสายให้คนที่อยากรู้ต่อไป บอกคร่าวๆก่อนก็ได้ว่า มันยังไม่ไปถึงไหน แค่เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น เช่น บิท (bit) ในคอมพิวเตอร์ธรรมดา ที่มีแต่ 0 กับ 1 ก็จะเป็น คิวบิท (qubit) ในคอมพิวเตอร์ควันตัม ที่เป็นทั้ง 0 และ 1 (superposition) ถ้ามี 2 คิวบิท ก็จะมี 00, 01, 10, 11 ในเวลาเดียวกัน คือมี 4 positions หรือ 2 ยกกำลังสอง ซ้อนทับกันอยู่ ปัจจุบัน คอมพิวเตอร์ควันตัมของกูเกิ้ล (Google) มีอยู่เพียง 72 คิวบิท (IBM มีมากกว่านี้หน่อย) ดูว่าเยอะใช้ได้ใช่ไหมครับ คือตั้ง 2 ยกกำลัง 72 แต่มันยังห่างไกลเป้าหมายที่จะใช้งานได้จริงอีกมากมาย เพราะต้องใช้เป็นล้านคิวบิท … อีกนานครับ

 

ดังนั้น ที่มีผู้คนเคยวิตกกันว่า ความลับหรือความมั่นคงของข้อมูล (data security) ในอินเตอร์เน็ตของพวกเรา จะถูกเจาะ (crack) ด้วยควันตัมคอมพิวเตอร์อย่างง่ายดายนั้น ผู้เชี่ยวชาญด้านควันตัมคอมพิวเตอร์ปลอบใจว่า สบายใจได้ ยังไม่มีทางเป็นไปได้ … ภายใน 30 ปีนี้

 

สบายใจอยู่ดีๆ ยังอุตส่าห์ตบท้ายด้วยเงื่อนเวลาอีกแน่ะ - เฮ้อ!  ๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-10-23

 

 

ควันตัมชาวบ้าน

 

⭕️ ⭕️ ⭕️

 

เดิม ตั้งใจจะรายงานเรื่องการประกาศรางวัลโนเบลในสัปดาห์ที่ผ่านมา เพียงเท่านั้น ก็เลยแตะเรื่องควันตัมเข้าไปหน่อย เพราะเป็นเรื่องที่ได้รับรางวัล (ตั้งใจสะกดคำว่า ควันตัม อย่างนี้ ไม่ได้เผลอเขียนผิดจากที่ส่วนใหญ่เขาเขียนกันว่า ควอนตัม หรอกครับ คือเป็นความดื้อส่วนตัว ที่เห็นว่า มันมาจากคำว่า quantum มันไม่ใช่ quontum นี่นา)

 

มีพรรคพวกบอกมาว่า ขอต่อเรื่องควันตัมอีกหน่อย แต่ขอแบบชาวบ้านๆ เพราะยัง งง อยู่ (ไม่เพียงแต่คนอ่านจะ งง ยอมรับว่า คนเขียนยัง งง เลยครับ)

 

ควันตัมแบบชาวบ้าน จึงขอยืดคำไปอีกนิดว่า ควันตัมที่ชาวบ้าน งง ละกัน แล้วเราก็มาถกแถลงกันในกลุ่มคนที่ งง อยู่ด้วยกันนี่แหละ เพราะคนที่ไม่งงเขาก็ไม่ค่อยพูด (เหมือนกับทางพระที่บอกว่า พระอริยะ จะไม่เอ่ยถึงการบรรลุแล้ว เพราะเป็นเรื่องที่ตัวเองรู้อยู่คนเดียว)

 

ความจริง ถ้าไม่คิดมาก ว่า มันเป็นไปได้อย่างไร เอาแค่มีคนคิดสิ่งของบางอย่างมาให้เราใช้ เราก็ใช้ไป ก็ง่ายดี ไม่ปวดหัวด้วย ไม่ว่าจะเป็นของเล็กๆ ใช้ในบ้านหรือสำนักงาน เช่นเครื่องชี้เลเซอร์ (laser pointer) ไปจนถึงของใหญ่ๆ (แต่บ้านเรายังไม่มี) เช่น โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ ก็หนีไม่พ้นที่จะต้องทำความเข้าใจในเรื่องควันตัม ไม่งั้นก็สร้างมันขึ้นมาไม่ได้

 

สิ่งใหญ่ๆ ไกลเกินตัว เช่น โลก และจักรวาล เป็นบ่อเกิดของจินตนาการที่กว้างไกลไม่สิ้นสุด แต่ก็ยังมีบางคนยอมเสียเวลาทั้งชีวิตคิดต่อเนื่อง และส่งต่อกันมาหลายรุ่น เริ่มมาตั้งแต่ยุคของ นิวตัน อันเป็นเรื่องของ อนุภาค และ สสาร

 

แต่นั่นยังไม่น่า งง มากกว่าของเล็กๆ ที่มองไม่เห็น และไม่มีทางมองเห็น เพราะมันเล็กกว่าความยาวคลื่นแสงที่ใช้มองเสียอีก อันเป็นเรื่องของ คลื่น และ พลังงาน

 

เรามีการศึกษาเรื่องปลายทางทั้งสองด้าน คือ อนุภาค-คลื่น หรือ สสาร-พลังงาน ความจริงแล้ว ยังมีสิ่งที่ลึกลับ ดำมืด ที่จนบัดนี้ก็ยังไม่มีใครรู้อยู่อีกอย่าง นั่นคือ รอยต่อ ระหว่างสองด้านนั้น

 

เช่นเมื่อเราใช้ไฟฟ้าใส่เข้าไปในเครื่องชี้เลเซอร์ (input electron to laser pointer) แล้วได้แสงความถี่เดียวออกมา (output photon)

 

หรือการเปลี่ยนสสารของยูเรเนียม เป็นพลังงานนิวเคลียร์

 

เรารู้ต้นทาง และปลายทาง แต่เรายังไม่รู้กลางทางนะครับ

 

ความที่ยังไม่รู้กลางทาง มันจึงยังเชื่อมต่อกันไม่ได้ระหว่าง ฟิสิกส์คลาสสิก (clasical physics จะเรียกว่า ฟิสิกส์โบราณ ก็เกรงใจ) กับ ฟิสิกส์ควันตัม (quantum physics) คือต่างคนต่างก็อธิบายเรื่องของตัวเองไป ใข้อธิบายข้ามฝั่งไม่ได้ คือจะรวมเป็นทฤษฎีเดียวกันยังไม่ได้ นั่นเอง

 

เราคุ้นเคย และอยู่ในโลกของอนุภาคและสสาร ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งของชิ้นโตๆ แถมมีทฤษฎีที่คุณปู่นิวตันช่วยอธิบายให้พอเข้าใจ แต่กระนั้น เมื่อมีคุณลุงไอน์สไตน์ เสนอแนวทางของทฤษฎีที่เราไม่คุ้น เช่นทฤษฎีสัมพันธภาพ เราก็เริ่ม งง แม้จะเป็นเรื่องมองเห็นได้ สัมผัสได้ เพียงแต่เป็นเรื่องที่ค่อนข้างสุดโต่งไปหน่อย อย่างของที่วิ่งเร็วมากๆ (เช่นดาวเทียม) หรือสิ่งที่มีมวลมหาศาล (เช่นโลกหรือดวงอาทิตย์) ดังนั้น ย่อมไม่แปลก ถ้าจะ งง ในเรื่องที่มองเห็นไม่ได้ สัมผัสไม่ได้ ต้องอาศัยจินตการล้วนๆ กับสิ่งที่เล็กมากๆ ภายในอะตอม ที่เรียกว่า ควันตัม

 

โลกที่ใหญ่ เกี่ยวกับเรื่องของ สสาร และอนุภาค ส่วนโลกที่เล็ก เกี่ยวกับเรื่อง พลังงาน และ คลื่น

 

ที่เรียกว่า คลื่น เอาเข้าจริง คนทั่วไปก็จะไปนึกถึงคลื่นบนผิวน้ำ หรืออะไรเทือกนั้น เป๋ออกไปอีก มันไม่ใช่ครับ เป็นการเปรียบเทียบให้มันคล้ายกัน (analogy) เท่านั้นเอง มันเป็นคลื่นทางคณิตศาสตร์ (wave function) ต่างหากครับ (และมันมีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้)

 

กระบวนการตรวจสอบ หรือตรวจวัด ในการทดลองทั้งหลายแหล่นั้น คือการนำเอาสิ่งลึกลับ ในโลกของควันตัม ผ่านพรมแดนรอยต่อข้ามมาอยู่ในโลกธรรมดาที่เรารู้จัก ที่เราเห็นได้ สัมผัสได้

 

แล้ว wave function มันก็จะหายไป

 

นั่นคือการเปลี่ยนจากคลื่น มาเป็นอนุภาค

 

การทดลองที่รู้จักกันดีในหมู่นักฟิสิกส์ด้วยกัน คือการทดลองกับอิเล็กตรอน ว่ามันเป็นคลื่น หรือเป็นอนุภาค

 

มันเป็นได้ทั้งคู่แหละครับ

 

เมื่อมันอยู่ในโลกควันตัม มันก็เป็นคลื่น แต่พอเราพยายามจะตรวจจับมัน มันก็ข้ามพรมแดนแห่งความลึกลับ ออกมาให้เราตรวจจับได้ กลายเป็นอนุภาค ให้เราวัดมวลมันได้ วัดประจุได้ วัดสปินได้ (spin เป็นเทอมทางคณิตศาสตร์นะครับ ไม่ใช่ลูกข่าง) เช่นมันวิ่งผ่านสนามแม่เหล็กแล้วมันวิ่งเป๋ขึ้น (spin up) หรือเป๋ลง (spin down)

 

แต่เมื่อมันยังอยู่ในโลกของควันตัมนั้น มันมีสภาพการปั่นขึ้นปั่นลงในเวลาเดียวกัน ที่มีการตั้งชื่อเรียกเป็นทางการให้พวกเรา งง กันเล่นว่า “superposition” เพราะมันเป็นเรื่องของโอกาสของความน่าจะเป็น (probability)

 

ถ้าเขียนเป็นกราฟ ให้โอกาสสูง อยู่บน โอกาสต่ำ อยู่ล่าง จะพลอตกับตัวแปรอะไรก็แล้วแต่ เราก็จะเห็นฟังก์ชั่นของความน่าจะเป็นนี้เป็นลูกคลื่น ขึ้นๆลงๆ (wave function)

 

โลกของควันตัม ที่เป็นโลกของความน่าจะเป็น จึงเป็นคลื่น

 

เช่นเรายิงลำอิเล็กตรอนผ่านช่องเล็กๆ ให้มันไปกระทบจอด้านหลัง ตรงไหนโดนมาก จึงเป็นบริเวณที่มีความเป็นไปได้สูง ตรงไหนไม่ค่อยโดน เป็นบริเวณที่มีความเป็นไปได้ต่ำ

 

และนี่จึงเป็นที่มาของการทดลองที่ถูกอ้างถึงมากที่สุด คือการยิงอิเล็กตรอนผ่านร่องเล็กๆ 2 ช่องคู่กัน เพื่อพิสูจน์ว่า อิเล็กตรอนที่เป็นอนุภาค คือมีมวลนั้น บทจะแสดงตนว่าเป็นคลื่น ก็เป็นได้เหมือนกัน

 

คืออนุภาค หรือสสาร ถ้ามี 2 ตัว เคลื่อนที่ตรงไปข้างหน้า ก็จะไม่กวนกัน ต่างคนต่างวิ่ง ถ้าเอาปืนมายิงผ่านช่องเล็กๆ 2 ช่องซ้ายขวา กระสุนก็จะกระทบเป้า 2 กลุ่ม ซ้ายหนึ่งกลุ่มที่ผ่านช่องซ้าย และขวาอีกหนึ่งกลุ่ม ที่ผ่านช่องขวา

 

แต่ถ้าใช้ปืนอิเล็กตรอน (electron gun : อย่างที่มีในจอทีวีสมัยโบราณ ที่ยิงจากข้างหลัง มากระทบจอทีวีข้างหน้า) เอามายิงผ่านช่องเล็กๆ 2 ช่องเหมือนกัน ให้ไปชนจอ แต่แทนที่มันจะชนจอแค่ 2 กลุ่ม ซ้าย-ขวา มันกลับมีบริเวณถูกชน และไม่ถูกชน สลับกันไปทั้งทางซ้ายและทางขวา เหมือนทางม้าลายข้ามถนน

 

เช่นเดียวกันกับการเอาแสงมาส่องผ่าน 2 ช่อง ไปที่จอรับแสงข้างหลัง ก็จะเห็นเป็นแถบ มืด-สว่าง สลับกันไปเช่นเดียวกัน

 

อาการนี้ เป็นอาการของ คลื่น 2 คลื่น “กวน” กัน เหมือนอย่างเช่นคลื่นน้ำวิ่งเข้าฝั่ง ชนกำแพงกั้นคลื่นที่มีช่องเปิดอยู่ 2 ช่อง มันจะกลายเป็น 2 คลื่น ซ้าย-ขวา “กวน” กัน เมื่อมันกระทบฝั่ง จึงมีทั้งบริเวณที่คลื่นสูงมาก กับคลื่นต่ำ เรียงสลับกันไป ทั้งนี้เพราะ เมื่อคลื่นสูง รวมกับคลื่นสูง จะกลายเป็นคลื่นสูงมาก แต่ถ้าคลื่นสูง รวมกับคลื่นต่ำ มันจะหักล้างกัน

 

การ “กวน” กัน ที่เป็นเอกลักษณ์ของความเป็นคลื่นนี้ เรียกว่า “interference”

 

ดังนั้น เรื่องของควันตัม ที่ดูแปลกใหม่นี้ มีเรื่องหลักๆแค่ 3 เรื่องที่ดูจะย้อนแย้งความเข้าใจโดยทั่วไป ก็คือ …

 

interaction

superposition และ …

entanglement

 

เรื่อง entanglement หรือการจับคู่กันในโลกของควันตัม ที่เมื่อดูหรือตรวจวัดสถานะหรือสภาพของตัวหนึ่ง อีกตัวหนึ่งจะแสดงสถานะหรือสภาพเป็นอีกอย่างหนึ่งทันที ไม่ว่ามันจะอยู่ห่างไกลกันแค่ไหนก็ตาม ดังที่เป็นเรื่องที่ได้รับรางวัลโนเบลไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

 

ส่วน interaction คือการกวนกันของคลื่น ดังที่กล่าวมาแล้ว

 

เหลืออีกตัวหนึ่ง คือ superposition คือการมีสถานะสภาพมากกว่าหนึ่งอย่างอยู่ตลอดเวลาในโลกของควันตัมที่ไม่มีอะไรแน่นอน

 

ผมนึกออกแล้ว ว่า จะแทนคำว่า superposition แบบไทยๆ ด้วยอะไร … ปั่นแปะ ไงครับ

 

ถ้าเราหมุนเหรียญอยู่ เหรียญนั้นจะมีความเป็น หัว กับ ก้อย อยู่ในเวลาเดียวกัน แต่เมื่อใดที่เราต้องการจะดู ก็ต้องตบให้มันหยุดหมุน เมื่อเปิดออกดูก็จะเห็น ว่าเป็นหัว หรือเป็นก้อย

 

ปั่นแปะ หรือ โยนหัวโยนก้อย ที่ใช้ก่อนการแข่งกีฬาระดับโลกเช่นฟุตบอล ว่าใครจะอยู่ฝั่งไหนก่อน จึงใช้หลักการเดียวกับควันตัมนี่แหละครับ

 

เรื่องปั่นแปะ พอจะถือว่าเป็น ควันตัมสำหรับชาวบ้านได้ไหมนี่ ๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-10-16

 

สนามบินแห่งแรกของประเทศไทย

 

หลายคนอาจเข้าใจว่า สนามบินดอนเมือง คือสนามบินแห่งแรกของประเทศ แต่ที่จริงแล้วก่อนสนามบินดอนเมืองจะก่อตั้งขึ้น มีสนามบินอีกแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ใจกลางกรุงเทพฯ เป็นพื้นที่ที่เครื่องบินลำแรกได้ลงจอดยังพื้นดินของสยามประเทศเมื่อ 111 ปีที่แล้ว

 

ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2446 ออวิลล์และวิลเบอร์ สองพี่น้องตระกูลไรต์ (Wilbur & Orville Wright) ได้ทดลองการบินด้วยเครื่องบินสำเร็จเป็นครั้งแรกของโลก ที่รัฐนอร์ทแคโรไลนา ประเทศสหรัฐอเมริกา

 

ถึงแม้ว่าจะเป็นการบินบนอากาศนานเพียง 12 วินาที แต่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางอันรวดเร็ว ที่เชื่อมต่อคนทั้งโลกให้เข้าถึงกันได้อย่างรวดเร็ว

 

8 ปีต่อมา ในปี พ.ศ. 2454 เครื่องบินลำแรกก็ได้เหินฟ้ามาลงจอดยังประเทศสยาม โดยระหว่างวันที่ 2-8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2454 นายชาร์ลส์ แวน เดน บอร์น (Charles Van Den Born) นักบินชาวเบลเยียม ได้นำเครื่องแบบอังรีฟาร์มัง 4 (Henry Farman IV) เข้ามาแสดงการบินที่กรุงเทพฯ เป็นครั้งแรก โดยเครื่องบินลำนี้ถือเป็นลำแรกที่ได้ลงจอดบนแผ่นดินสยาม

 

การแสดงการบินครั้งนี้เกิดขึ้นโดยชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ ได้ร่วมกันวางแผนนำเครื่องบินมาจัดแสดง

 

อย่างไรก็ตาม แม้กรุงเทพฯ จะมีภูมิประเทศเป็นที่ราบลุ่ม ไม่มีสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ หรือภูเขาสูงชัน แต่สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่ก็เป็นท้องนา ท้องร่อง มีน้ำท่วมขัง ไม่เหมาะแก่การขึ้นลงของเครื่องบิน

 

ถือเป็นโชคดีที่นาย Karl Offer ซึ่งเป็นผู้ประสานงานกับ Societe d’ Aviation Extreme Oriente ที่จะนำเครื่องบินมาสาธิตในภาคพื้นเอเชียอาคเนย์ เป็นสมาชิกของราชกรีฑาสโมสร (Royal Bangkok Sport Club) หรือสนามม้าสระปทุม เล็งเห็นว่าพื้นที่กลางลู่วิ่งของสนามม้านั้นเป็นลานเรียบ โล่งกว้าง ไม่มีสิ่งกีดขวาง และมีพื้นดินหนาแน่นมากพอจะรองรับน้ำหนักของเครื่องบินได้

 

ด้วยเหตุนี้ “สนามบินสระปทุม” สนามบินแห่งแรกของสยามจึงได้ถือกำเนิดขึ้น

 

การแสดงการบินครั้งแรกเป็นที่ตื่นตาตื่นใจของคนในสมัยนั้น เพราะคนส่วนใหญ่เคยได้ยินเพียงเรื่องเล่าหรือเห็นภาพถ่ายคนที่บินได้เหมือนกับนก

 

การปรากฏตัวของเครื่องบินจริงๆ จึงเป็นที่กล่าวขวัญของคนหมู่มาก

 

เนื่องจากการแสดงการบินได้รับความสนใจอย่างแพร่หลาย ราชกรีฑาสโมสรจึงต้องเตรียมการเพื่อรับผู้ชมจำนวนมากที่ต้องการจะมาเข้าชมการแสดงในขณะนั้น

 

โดยเปิดทางเข้าใหม่ถึง 15 จุด สร้างสะพานใหม่ถึง 4 สะพาน เพื่อข้ามคูน้ำรอบสโมสร รวมถึงสร้างโรงจอดเครื่องบินชั่วคราวกลางสนามกอล์ฟอีกด้วย

 

การแสดงการบินครั้งแรกนี้กลายเป็นข่าวใหญ่ในหน้าหนังสือพิมพ์บางกอกไทม์ (Bangkok Times) หนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษในสยาม เนื่องจากเย็นวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2454 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินทอดพระเนตรการบิน พร้อมด้วยราชวงศ์ และบุคคลสำคัญของประเทศอีกหลายคน

 

เช่น จเรการช่างทหารบก นายพลเอก เจ้าฟ้ากรมหลวงนครไชยศรีสุรเดช เสนาบดีกระทรวงกลาโหม

 

นอกจากการแสดงการบินแล้ว ชาวสยามและชาวต่างชาติในประเทศสยามก็ยังได้มีโอกาสบินขึ้นฟ้าไปพร้อมกับนักบิน โดยต้องเสียค่าโดยสารคนละ 50 บาท โดยมีผู้โดยสารคนแรกเป็นชาวต่างชาติชื่อว่านาย F. Bopp

 

สำหรับผู้โดยสารชายชาวไทยคนแรกนั้นไม่ปรากฏหลักฐานชัดเจนว่าคือนายพลเอก เจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถฯ เสนาธิการทหารบก หรือนายพลเอก กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน แต่ผู้โดยสารหญิงคนแรกคือพระชายา นายพลเอก เจ้าฟ้ากรมหลวงนครไชยศรีสุรเดช

 

หลังจากการแสดงการบินครั้งแรกนี้เอง ประเทศสยามจึงเล็งเห็นถึงความสำคัญของการบิน และตระหนักถึงยุทธศาสตร์ใหม่ของการป้องกันประเทศ จึงได้ส่งนายทหารไปศึกษาวิชาการบินที่ประเทศฝรั่งเศส พร้อมทั้งจัดหาเครื่องบินจำนวน 8 ลำ เพื่อใช้สำหรับกิจการการบินในประเทศ

 

นักบินชาวสยาม 3 คน ได้จบการศึกษาและทดลองบินต่อหน้าชาวสยามเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2456 โดยสถานที่จัดแสดง ยังคงเป็นสนามบินสระปทุมเช่นเดิม

 

หลังจากการบินในประเทศครั้งแรกผ่านไปได้ด้วยดี เมื่อผ่านไปได้ระยะหนึ่งสนามบินสระปทุมเริ่มคับแคบเกินกว่าจะรองรับกิจการการบินที่เติบโตขึ้น ทางกองทัพบกจึงได้วางแผนก่อสร้างสนามบินสำหรับใช้ทางการทหารโดยเฉพาะ ได้พิจารณาพื้นที่ที่กว้างขวาง ไม่มีน้ำท่วมถึง และอยู่ห่างพระนครพอสมควร

 

จนในที่สุดก็ได้พื้นบางส่วนของกรมรถไฟที่อยู่ห่างจากสนามบินสระปทุมไปทางทิศเหนือประมาณ 22 กิโลเมตร ตั้งอยู่ในเขตบางเขน ซึ่งเป็นที่ดอนเหมาะแก่การขึ้นลงของเครื่องบิน

 

โดยเที่ยวบินปฐมฤกษ์ได้ขึ้นบินเมื่อเช้าวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2457 ที่สนามบินสระปทุม และเป็นเที่ยวบินสุดท้ายของสนามบินแห่งนี้ โดยได้ลงจอดเป็นเที่ยวบินแรกของสนามบินดอนเมือง

 

หลังจากนั้นในวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2457 ได้มีการจัดตั้งกรมการบินทหารบกเข้ามาดูแลกิจการการบินของประเทศสยาม ซึ่งได้สร้างรากฐานอันมั่นคงให้กับกิจการการบินของประเทศ

 

ปัจจุบันสนามบินสระปทุมหรือราชกรีฑาสโมสร ยังคงตั้งอยู่ใจกลางเมืองย่านราชดำริ มิได้สูญหายไปตามกาลเวลาเหมือนกับสถานที่อื่นๆ เพียงแต่ประวัติการใช้สถานที่นี้เป็นสนามบิน อาจไม่ได้เป็นเรื่องที่หลายคนได้รับรู้เท่านั้นเอง

 

 

สีวัน

 

 

รุ้งเจ็ดสี กับการมีเจ็ดวันในหนึ่งสัปดาห์ เท่ากันพอดี และไทยเรามีสีวัน แล้วสีวันจะเป็นสีรุ้งหรือเปล่า

 

โบราณทีเดียว หลายร้อยปีมาแล้ว ไทยเรายังไม่มี "สีของวัน" แต่มีการสวมเสื้อผ้า "สีตามวัน" โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่จะไปรบทัพจับศึก ตามตำราพิชัยสงคราม หลายคนคงเคยได้ยินคำกลอนของเก่า ที่ว่า …

 

๏ อนึ่งภูษาผ้าทรงณรงค์รบ

ให้มีครบเครื่องเสร็จทั้งเจ็ดสี

วันอาทิตย์สิทธิโชคโฉลกดี

เอาเครื่องสีแดงทรงเป็นมงคล

 

เครื่องวันจันทร์นั้นควรสีนวลขาว         

จะยืนยาวชันษาสถาผล

อังคารม่วงช่วงงามสีครามปน

เป็นมงคลขัตติยาเข้าราวี

 

เครื่องวันพุธสุดดีด้วยสีแสด

กับเหลือบแปดปนประดับสลับสี

วันพฤหัสจัดเครื่องเขียวเหลืองดี

วันศุกร์สีเมฆหมอกออกสงคราม

 

วันเสาร์ทรงดำจึงล้ำเลิศ

แสนประเสริฐเสี้ยนศึกจะนึกขาม

หนึ่งพาชีขี่ขับประดับงาม

ให้ต้องตามสีสรรพ์จึงกันภัย ฯ

 

สวัสดิรักษา

พระสุนทรโวหาร (ภู่)

 

(สวัสดิรักษา เป็นบทประพันธ์ที่สุนทรภู่ใช้ถวายการสอนสมเด็จเจ้าฟ้าอาภรณ์พระเจ้าลูกยาเธอ ในรัชกาลที่ 2)

 

ต่อมา มีการเปลี่ยนสีประจำวันมาเป็นสีสันที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน คือ วันอาทิตย์สีแดง วันจันทร์สีเหลือง วันอังคารสีชมพู วันพุธสีเขียว วันพฤหัสบดีสีแสด วันศุกร์สีฟ้า วันเสาร์สีม่วง สันนิษฐานว่าเริ่มเกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อมีการรับธรรมเนียมตะวันตกเข้ามา (จาก ไทยศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย)

 

เรื่องสีวันของไทยเรา มีการเน้นย้ำชัดเจนมากขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 6 เมื่อมีพระราชนิยมกำหนดให้พระบรมวงศานุวงศ์ ข้าราชบริพาร สวมใส่เสื้อผ้าสีตามวัน ทำให้ประชาชนทั่วไปปฏิบัติตามไปด้วย

 

คติของสีเครื่องแต่งกายให้ละม้ายสีกายของเทพประจำวันที่เราเอาคติมาจากฮินดูนั้น เป็นไปได้ที่เราใช้คำที่ค่อนข้างจะกำกวม เช่น นวลขาว ม่วงคราม แสดเหลือบ เขียวเหลือง เมฆหมอก รวมทั้งสีที่ออกแนวเศร้าโศก คือ ดำ จึงมีการปรับเปลี่ยนจากสีโบราณเป็นสีสมัยใหม่ดังนี้ คือ

 

อาทิตย์ สีแดง (Hindu : red) ไม่เปลี่ยน

จันทร์ นวลขาว (Hindu : light grey) เปลี่ยนเป็นสีสว่างเหมือนกัน คือ เหลือง

อังคาร ม่วงคราม (Hindu : red pink) เปลี่ยนเป็นเฉดม่วงเหมือนกันคือ ชมพู

พุธ แสดเหลือบ (Hindu : green) เปลี่ยนตามคติฮินดู เป็นสีเขียว

พฤหัส เขียวเหลือง (Hindu : yellow) เปลี่ยนเป็น แสด (สลับกับพุธ)

ศุกร์ เมฆหมอก (Hindu : blue white)เปลี่ยนเป็นสีใกล้เคียงกันตามคติฮินดู คือ ฟ้า

เสาร์ ดำ (Hindu : blue indigo) เปลี่ยนเป็นม่วง

 

ลองมาดูสีรุ้งกันบ้าง

 

เริ่มต้นด้วยคนดัง คือ นิวตัน (Newton) ที่พยายามแยกนับสีรุ้งให้ได้ 7 ที่เขาถือว่าเป็นเลขมงคล คือ red orange yellow green blue indigo violet และครูวิทยาศาสตร์บ้านเราสอนเรียกกลับทางว่า ม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลือง แสด แดง

 

ปัจจุบัน มีการเรียกสีรุ้งปรับจากนิวตันใหม่นิดหน่อย เป็น red orange yellow green cyan blue violet

 

ก่อนที่จะนำไปเทียบกับ สีวัน มาดูคุณลักษณะของ สีรุ้ง ทั้ง 7 นี้กันก่อนนะครับ

 

อย่างที่รู้กันอยู่ว่า สีรุ้ง คือ สีในช่วงที่มนุษย์มองเห็นที่แยกจากแสงสีขาวของดวงอาทิตย์ ซึ่งเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (electromagnetic wave) โดยมีความต่างกันเพียงอย่างเดียว คือ ความยาวคลื่น

 

มนุษย์เห็นสีของแสงเฉพาะในช่วงคลื่นที่มีความยาว 380-750 นาโนเมตร (nm : nanometer) เท่านั้น สั้นกว่านี้ และยาวกว่านี้ มองไม่เห็น

 

จึงมีการแบ่งช่วงคลื่นดังกล่าวนี้ออกเป็น 7 ส่วน เพื่อให้ลงพอดีกับสีรุ้งทั้ง 7 ของนิวตัน ดังนี้

 

สี (color) ความยาวคลื่น (nm)

ม่วง (violet) 380-450

น้ำเงิน (blue) 450-485

ฟ้า (cyan) 485-500

เขียว (green) 500-565

เหลือง (yellow) 565-590

ส้ม (orange) 590-625

แดง (red) 625-750

 

เมื่อพิจารณาไล่เรียงสีไปทีละวันเทียบเคียงกับสีรุ้ง จะเห็นว่า มีสีวันอยู่สีหนึ่ง ที่ไม่มีในสีรุ้ง … สีชมพู ของวันอังคารครับ !!

 

ทั้งนี้เพราะ ไม่มีคลื่นแสงความถี่ไหนเลยที่ออกมาเป็นสีชมพู แต่เป็นสีที่สมองมนุษย์จินตนาการหรือสร้างขึ้นมาเมื่อเซลล์รับสีของแสงในลูกตาของเรารับคลื่นแสงที่มีความยาวคลื่นสั้นสุด กับยาวสุด เข้ามาในเวลาเดียวกัน

 

เซลล์รับสีในลูกตาของเรา (cone cell) มีสามชนิด เพื่อรับสีของแสงช่วงคลื่นต่างๆ คือ ช่วงคลื่นยาว (L cone cell) กลาง (M cone cell) และคลื่นสั้น (S cone cell) อันเป็นต้นแบบคลื่นแม่สีของแสงสามอย่าง คือ แดง (R : red) เขียว (G : green) และน้ำเงิน (B : blue) ในการสร้างทีวีสี หรือจอคอมพิวเตอร์ที่เป็นสี ซึ่งจะมีตัวสร้างสีแค่สามอย่างนี่แหละ แต่สว่างมากน้อยต่างกันออกไป ทำให้เกิดสีต่างๆครบทุกสีที่ตาเราสามารถเห็นได้

 

ตาคนเรา ไม่ได้สมบูรณ์แบบเหมือนเครื่องจักร ดังนั้น ความถี่ของคลื่น หรือความยาวของคลื่น (เหมือนกันน่ะแหละ จะเรียกยังไงก็ได้ เพราะมันเป็นส่วนกลับซึ่งกันและกัน) ของเซลล์รับสีเขียว (G) จึงไม่ได้อยู่กึ่งกลางเป๊ะระหว่าง สีแดง (R) และสีน้ำเงิน (B) แต่เขียวมันจะเป๋ไปรวมหมู่อยู่ใกล้ๆกับแดง กลายเป็นสองแรงแข็งขัน เมื่อรวมกันเห็นเป็นสีเหลือง จะสว่างสดใส (luminance) และสีที่มีความไวต่อสายตามากที่สุด (sensitivity) คือ สีเขียวอมเหลือง ความยาวคลื่น 555 nm ส่วนน้ำเงินอยู่เอกเทศตาเราจะมองไม่ค่อยออก

 

พูดง่ายๆก็คือ มนุษย์เราจะแยกเฉดสีเขียว (G) กับน้ำเงิน (B) ได้ยากกว่าการแยก เขียว (G) กับแดง (R)

 

ในภาษาพูดของไทยเราเกี่ยวกับสี จึงมักจะพูดว่า เขียวๆแดงๆ

 

ไฟจราจร ก็จะมีแต่ไฟเขียวไฟแดง ไม่มีไฟน้ำเงิน เพราะจะสับสนกับไฟเขียวได้ง่ายมาก

 

นักภาษาศาสตร์อังกฤษบางคนคิดการรวมคำว่า green กับ blue เป็นสี grue (เพิ่งเคยได้ยินเหมือนกัน) เหมือนกับเวียดนาม เขาจะเรียกสีเขียวกับน้ำเงินเหมือนกันว่า "xanh" แล้วก็มีคำขยายว่าหมายถึงอะไร เช่น

 

สีฟ้า xanh da trời (light blue skin of sky)

 

สีน้ำทะเล xanh dương, xanh nước biển, (deep blue of ocean)

 

สีเขียวใบไม้ xanh lá cây (color of leaves).

 

เห็นได้ชัดว่า ลำพังแต่คำเรียก บางครั้งก็สับสนในการสื่อสาร อย่างแค่คำว่า blue กับ violet ก็อลหม่านพอสมควร ว่าอะไรมันคือชื่อของสีความถี่สูงสุดที่มนุษย์มองเห็น

 

เขาจึงมีการสร้าง "ทฤษฎีสี" (color theory) ขึ้นมา จะได้สื่อสารกันรู้เรื่อง สร้างระบบเรียกเฉดสี (hue) เป็นระบบตัวเลข โดยใช้จำนวนองศา (0-360) ของวงกลมนั่นเอง คือเหมือนกับเอาแถบสีรุ้งของแสง เฉพาะช่วงที่สายตามนุษย์มองเห็น มาขดจนเกือบเป็นวงกลม โดยเริ่มจากแดงเป็น 0 องศา แต่ต่อปลายติดกันไม่ได้ เพราะปลายสุดทั้งสองด้านนั้น คือแดงกับน้ำเงิน มันคนละสีกัน น้ำเงินจึงมาหยุดอยู่ที่ 240 องศา ตรงส่วนเชื่อม (240-360) นี่แหละที่เป็นส่วนของสีจินตนาการ คือมันไม่มีจริง แต่มันผสมกันเห็นเป็นสีที่สมองมนุษย์สร้างขึ้น

 

สีชมพู ก็อยู่บริเวณนี้แหละครับ

 

การผสมสี สมัยนี้มีคอมพิวเตอร์ยิ่งง่ายมาก มีครบทุกเฉดสีแน่นอน โดยใช้แหล่งกำเนิดสีสามสี คือ แดง (R : red) เขียว (G : green) น้ำเงิน (B : blue) แต่ละอันให้มีความสว่างต่ำสุดถึงสูงสุด ต่างกันถึง 256 ตำแหน่ง (16x16) คือเป็นศูนย์ (00) จนถึงความสว่างสูงสุด 255 (FF)

 

ใครที่มีพื้นฐานทางด้านคอมพิวเตอร์ คงรู้อยู่แล้ว แต่สำหรับคนที่คุ้นชินแต่เลขสิบตัวของเลขฐานสิบ (0…9) ก็ขอบอกเพิ่มเติมนิดหนึ่งว่า เลขฐาน 16 ในคอมพิวเตอร์ มีเลข 0123456789ABCDEF รวม 16 ตัว โดย F เป็นตัวเลขสูงสุด

 

และเขาก็ใช้เลขฐาน 16 นี่แหละครับ มาเป็นตัวบอกรหัสสี (color code) จะได้ไม่ต้องถกเถียงกันอีกว่า สีนี้เรียกว่าอะไร

 

สำหรับคนชอบคิดเลข ลองทายสิครับว่า ด้วยระบบรหัสสีนี้ สามารถแยกสีออกได้กี่สี … ?

 

ระบบรหัสสี มีรูปแบบ (format) เป็นดังนี้ คือ …

 

#RRGGBB

 

โดยความสว่างของสีแดง (RR) มีตั้งแต่ 00 ถึง FF รวม 256 ค่า รหัสสีแดง ที่สว่างเต็มที่ ก็คือ #FF0000

 

รหัสสีสีเขียว คือ #00FF00

 

และรหัสสีน้ำเงิน ก็คือ #0000FF

 

ส่วนสีเหลือง คอมพิวเตอร์สร้างด้วยการผสมสีแดงกับสีเขียวเข้าด้วยกัน จึงมีรหัสสีว่า #FFFF00

 

คงนึกออกนะครับว่า รหัสสีดำก็คือ #000000 และรหัสสีขาว ที่เกิดจากการรวมทุกสีเข้าด้วยกัน ก็คือ #FFFFFF

 

ดังนั้น ด้วยระบบรหัสสีดังกล่าว คอมพิวเตอร์จะสามารถแยกสีได้ทั้งหมด 256x256x256 = 16,777,216 สีครับ !! (ตาคนเราแยกได้ไม่ถึงแน่นอน)

 

ถ้าจะเรียงองศาของเฉดสี (hue angle) เพิ่มทีละ 60 องศา ให้ครบวงกลม จะเป็นดังนี้ครับ …

 

0 (360) องศา #FF0000 แดง

60 องศา #FFFF00 เหลือง

120 องศา #00FF00 เขียว

180 องศา #00FFFFฟ้า

240 องศา #0000FF น้ำเงิน บางคนเรียก ม่วง

300 องศา #FF00FF ชมพู

 

แบ่งได้ 6 สี พอดี แต่สัปดาห์มี 7 วัน จึงต้องเลือกมาอีกสีหนึ่ง ให้ครบเจ็ด และอย่างที่กล่าวแล้วว่า ตาคนเราสามารถแยกเฉดสีที่อยู่ใกล้ๆสีแดงได้ดีกว่า ดังนั้น สีที่อยู่ระหว่างแดงกับเหลือง (สีเขียวลดลงครึ่งหนึ่ง จาก FF เหลือ 80) จึงถูกเลือกเป็นสีที่เจ็ด คือ …

 

30 องศา #FF8000 ส้ม

 

ถ้าไปถามฝรั่งว่า ยูมี "สีวัน" (color of the day) ไหม ฝรั่งคงทำหน้างงๆ ยกเว้นพวกตำรวจในนครนิวยอร์ก ที่อาจจะรีบเข้ามากระซิบกระซาบว่า ยูรู้ได้ไง มันเป็นความลับนะ

 

ครับ ที่นิวยอร์ก มีตำรวจนอกเครื่องแบบด้วย ซึ่งเขาทำเนียน บางทีก็ทำตัวเหมือนพวกไร้บ้าน (homeless) จึงต้องมีเครื่องหมายให้รู้กัน เพราะตำรวจที่นั่นมีหลายเหล่า ไม่งั้นเดี๋ยวจะยิงกันเอง คือการใช้ "สี" ของเครื่องแต่งกาย เริ่มต้นเขาใช้สีของผ้าคาดหัว (headband) ต่อมาก็เพิ่มสีของเครื่องแต่งกายอย่างอื่นด้วย เช่น สายรัดข้อมือ (wristband) สีเสื้อยืด สีหมวก หรือสีรองเท้า ก็เหมือนกับบ้านเราที่เมื่อไหร่ก็ตามที่มีการปฏิวัติ ผมสังเกตเห็นทหารจะมีผ้าพันคอหรือผ้าพันแขน เป็นสีเดียวกัน เพื่อแสดงความเป็นพวกเดียวกัน

 

แต่นั่นเป็นสีเสื้อผ้าเพื่อการปฏิบัติการ ไม่ใช่สีของวันอย่างที่เรามี และเราเป็นเพียงหนึ่งในสองชาติที่มีสีของวัน …

 

แขกภารตะ กับ ไทย ครับ ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-05-08

 

 

เทคโนโลยี ปี’22

 

 

ครบรอบปี ที่ สถาบันเทคโนโลยีแมสซาซูเซตส์ (Massachusetts Institute of Technology: MIT) จะเผยโฉม 10 เทคโนโลยีเปลี่ยนโลก (Breakthrough Technologies) กันอีกแล้ว ลองมาดูกันว่า ในปีนี้จะมีเรื่องอะไรกันบ้าง

 

หนึ่ง - อวสานของ password

 

หลายสิบปีมาแล้วที่พวกเราต้องใช้ password ในการทำโน่นทำนี่ในเน็ต และแล้ว เราก็จะมาถึงยุคที่ไม่จำเป็นต้องใช้มันอีกต่อไปแล้ว แต่จะใช้วิธีส่ง link เพื่อยืนยันตัวตนแทน ทาง email, push notification หรือการสแกนร่างกาย (biometric scan) ปลอดภัยและง่ายดี แถมไม่ต้องจำอีกด้วย

 

บริษัทหลักๆ ที่ทำเรื่องนี้คือ Microsoft, Google, Okta และ Duo

 

ที่มาของ password เริ่มมาตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ ‘60 เมื่อศาสตราจารย์ Fernando Corbató แห่ง MIT ได้พัฒนาระบบการแชร์คอมพิวเตอร์ ซึ่งต้องมีการป้องกันข้อมูลส่วนตัว อันเป็นที่มาของการใช้ password ซึ่งมีการใช้ระบบนี้กันต่อมาอีกหลายปี จนกลายเป็นมาตรฐานของการ login เพื่อเข้าใช้งาน

 

แต่โดยเนื้อแท้แล้ว การใช้ระบบ password นั้น มันไม่ได้ปลอดภัยสักเท่าไหร่เลย มันอาจจะถูกขโมย ถูกคาดเดา หรือไล่หาเอาจนเจอด้วยคอมพิวเตอร์ตัวแรงๆหน่อย ที่เรียกว่า "brute-forced" (เทียบเหมือนกับใช้กุญแจที่เป็นเลขรหัส 3 ตัว ที่ใช้ lock กระเป๋าเดินทาง ถ้าให้คนมานั่งหมุนตั้งแต่ 000 ถึง 999 มันก็ต้องเจอรหัสเปิดเข้าจนได้แต่นานหน่อย ส่วนคอมพิวเตอร์ ทำเดี๋ยวเดียว)

 

และคนส่วนมาก มักจะใช้ password ที่แย่ (คือเดาง่าย) และที่แย่หนักเข้าไปอีก คือ ใช้แล้วใช้อีก ไม่ยอมเปลี่ยน

 

ระบบจัดการ password อย่างเช่น Dashlane และ 1Password อาจช่วย track ตามให้ หรือแม้แต่เปลี่ยน password ที่แย่ๆ ให้ดีขึ้นมาหน่อยได้ แต่มันดีแค่ครึ่งทาง ดีที่สุดคือ เลิกระบบ password ไปเลย

 

สอง - การตามโควิดกลายพันธ์ุ

 

การระบาดของโควิด ทำให้มีการลงทุนหา "รหัสพันธุกรรม" กันอย่างมโหฬารไปทั่วโลก การมีระบบเฝ้าดูที่ดี จะช่วยให้ตรวจเจอสายพันธุ์ใหม่และแจ้งเตือนได้อย่างรวดเร็วทันใจ

 

ในกลุ่มผู้คนที่ตรวจพบโควิดโดยการตรวจวัดทางจมูก (nose swab) จะมีการสุ่มเลือกไปประมาณ 2% เพื่อนำไปเข้าเครื่องหารหัสพันธุกรรม (gene sequencing machine)

 

ผู้มีบทบาทหลักในเรื่องนี้ คือ GISAID, Nextstrain และ Illumina

 

สาม - แบตเตอรี่ระบบส่งไฟฟ้าที่ทนทาน

 

ทุกวันนี้ เราใช้พลังงานหมุนเวียน (renewable power) มากขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็อย่างที่รู้กันว่า บางครั้งเมฆเยอะ แดดไม่แรงพอ แถมลมก็เอาแน่เอานอนไม่ได้ ลมอาจจะหยุดพัดเอาดื้อๆ จึงต้องมีการเก็บพลังงานไฟฟ้าที่ผลิตได้ ไว้ใช้ในภายหลัง ทางหนึ่งก็คือ เก็บไว้ในแบตเตอรี่นั่นเอง ล่าสุด อาจจะยังไม่มีใครนึกถึง เขาจะทำแบตเตอรี่จากวัตถุธาตุที่เราคุ้นกันดี ราคาไม่แพง คือ เหล็กครับ (iron-based battery)

 

โครงการที่ดำเนินการอยู่ตอนนี้ ทำโดยบริษัท ESS ในรัฐโอเรกอน สหรัฐอเมริกา สามารถเก็บพลังงานไฟฟ้าได้นาน 4~12 ชั่วโมง เริ่มทำมาตั้งแต่ปี 2021

 

อีกเจ้าหนึ่งก็คือ Form Energy แห่งรัฐแมสซาซูเซตส์ เริ่มลงทุน 240 ล้านเหรียญในปี 2021 แบตเตอรี่ของเขาเก็บได้ 100 ชั่วโมง และจะทำการติดตั้งชุดต้นแบบ ขนาดหนึ่งล้านวัตต์ ในรัฐมินเนโซตา กำหนดแล้วเสร็จในปี 2023

 

สี่ - เอไอ ช่วยออกแบบการพับโปรตีน

 

เกือบทุกส่วนในร่างกายเรา ทำขึ้นมาจากโปรตีนชนิดต่างๆ

 

โปรตีนนั้น คือ เส้นสายของกรดอะมิโน ม้วนพับ เป็น 3 มิติ ซึ่งทำให้มันมีคุณสมบัติแตกต่างกันออกไปเนื่องจากรูปแบบอันหลากหลาย

 

ถ้าให้คนเราคิดรูปแบบต่างๆ อาจใช้เวลาเป็นเดือนๆ จึงต้องใช้คอมพิวเตอร์หรือ เอไอ มาช่วย อย่างเช่น AlphaFold2 เป็นต้น

 

และมีความเป็นไปได้ที่จะให้เอไอมันช่วยออกแบบ ยา เพื่อไว้สู้กับโรคภัยชนิดต่างๆด้วย

 

ที่ทำกันอยู่ในตอนนี้ คือ DeepMind, Isomorphic Labs และ Baker Lab

 

ห้า - วัคซีนป้องกันมาเลเรีย

 

ทุกๆปี มีผู้คนเสียชีวิตจากมาเลเรีย มากกว่า 600,000 ราย ส่วนใหญ่เป็นเด็กเล็ก อายุน้อยกว่าห้าขวบ

 

เมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา วัคซีนป้องกันมาเลเรียตัวใหม่ของ GlaxoSmithKline ได้รับการรับรองจากองค์การอนามัยโลก หรือ WHO (World Health Organization) เป็นตัวแรก ซึ่งจะช่วยชีวิตเด็กๆได้หลายแสนคนต่อปี

 

หก - การรับรองธุรกรรมคริปโต

 

เวลาพูดถึงเงินคริปโต (cryptocurrency) หลายคนอาจทำหน้า งงๆ แต่พอบอกว่า บิตคอยน์ (Bitcoin) เริ่มมีคนพยักหน้ากันหงึกหงัก

 

สิ่งหนึ่งที่คู่กันมา คือการรับรองธุรกรรม (proof of stake) ซึ่งปัจจุบันใช้พลังงานคอมพิวเตอร์มหาศาลมาก (ใคร proof ได้ ก็ได้ Bitcoin ไปได้บ้าง จึงเทียบกับการขุดทอง) อย่างเช่นในปี 2021 ที่ผ่านมา เฉพาะการรับรองธุรกรรม Bitcoin อย่างเดียว ใช้พลังงานสูงถึง 100 terawatt-hour มากกว่าการใช้ไฟฟ้าในประเทศฟินแลนด์ทั้งปีเสียอีก

 

ปัจจุบัน เบอร์สองรองจาก Bitcoin คือ Ethereum (second-largest cryptocurrency) ได้เสนอระบบที่จะตัดพลังงานจากการรับรองธุรกรรมออกไปถึง 99.95%!

 

 Cryptocurrency จำเป็นต้องมี blockchain หรือบัญชีธุรกรรมที่ต่อกัน และทำการรับรองธุรกรรม (proof-of-work) เพื่อป้องกันการโกง หรือการ hack โดยการแข่งกันคำนวณแก้ปัญหาคริปโต (cryptographic puzzles) ใครชนะก็ได้เงินคริปโตเป็นรางวัล หรือทำการ "ขุดทอง" สำเร็จ

 

การแก้ไขปัญหา proof-of-work  ดังกล่าว ใช้พลังงานคอมพิวเตอร์มาก จึงใช้พลังงานไฟฟ้ามากตามไปด้วย

 

เจ็ด - ยากินสู้โควิด

 

บริษัทยายักษ์ใหญ่ Pfizer ผลิตยากินสู้โควิด ฝรั่งเลยกิ๊บก๊าบที่จะมียากิน แถมวัคซีนด้วยอีกต่างหาก ช่วยป้องกันไม่ให้ติด ถ้าติดก็กินยาที่ชื่อว่า Paxlovid นี้ เพื่อช่วยให้อาการไม่หนักจนต้องเข้าโรงพยาบาลได้ถึง 89% โควิดจะได้หยุดระบาดกันเสียที

 

นอกจาก Pfizer แล้ว ค่ายผลิตยาเจ้าอื่นก็ร่วมผสมโรงด้วย คือ Merck และ Pardes Biosciences

 

แปด - โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟิวชั่น

 

หลายสิบปีมาแล้วที่นักวิจัยพยายามสร้างการผลิตไฟฟ้าที่ปลอดคาร์บอน โดยการใช้นิวเคลียร์ชนิดหลอมรวม (fusion) ข่าวดีคือ มีเจ้าหนึ่งที่จะเริ่มทำการผลิตไฟฟ้าชนิดนี้เข้าสู่ระบบในราวปี  2030 โดยอาศัยระบบแม่เหล็กพลังสูงแบบใหม่

 

เมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมา ทีมงานวิจัยของ Commonwealth Fusion System ได้ค่อยๆเพิ่มสนามพลังแม่เหล็กรูปตัว D ใหญ่ขนาด 10 ตัน จนมีความเข้มสนามแม่เหล็กสูงเกิน 20 tesla ทำสถิติใหม่ของแม่เหล็กกันเลยทีเดียว  เพื่อใช้ในการสร้าง compact fusion reactor ในราคาที่ไม่แพง

 

เขาใช้แม่เหล็กพลังงานสูง เพื่อขังก๊าซของอิออนและอิเล็กตรอนเอาไว้ให้กลายเป็นพลาสมา ใน reactor รูปโดนัท

 

งานนี้ คงต้องรออีกเป็นสิบปีละครับ

 

เก้า - ข้อมูลสังเคราะห์สำหรับเอไอ

 

ตอนนี้หลายๆค่ายกำลังพัฒนาเอไอกันแบบก้าวกระโดด แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นความจำเป็นอย่างยิ่ง สำหรับที่จะป้อนให้เอไอได้เรียนรู้ คือข้อมูล ปัญหาคือ ข้อมูลในโลกความเป็นจริงนั้น เละตุ้มเป๊ะ จึงมีคนหัวใส ทำธุรกิจป้อนข้อมูลสังเคราะห์แล้ว ให้เอไอ

 

ตอนนี้ มีหลายเจ้าที่ทำ เช่น Synthetic Data Vault, Syntegra, Datagen และ Synthesis AI

 

สิบ - โรงงานกำจัดคาร์บอน

 

หัวใจสำคัญของ การแก้ปัญหาโลกร้อน คือ การลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ไปในอากาศ อันเป็นก๊าซเรือนกระจก

 

แต่ UN บอกว่า แค่ลดยังไม่พอ เราต้องดึงเอา CO2 ในอากาศออกมาด้วย

 

จึงเกิดมีโรงงานดึงก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นมา ขณะนี้ โรงงานที่ใหญ่ที่สุด ตั้งอยู่ที่ Iceland

 

โรงงานนี้เริ่มเดินเครื่องตั้งแต่ เดือนกันยายน ที่ผ่านมา โดยสามารถจับ CO2 ได้ 4,000 เมตริกตัน ต่อปี พัดลมขนาดใหญ่จะดูดอากาศ ผ่าน filter ซึ่งจะทำปฏิกิริยากับโมเลกุลของ CO2 จากนั้น จะผสม CO2 กับน้ำ และปั๊มอัดเข้าไปใต้ดิน ซึ่งจะทำปฏิกิริยากับหิน basalt สุดท้าย CO2 ก็จะกลายเป็นหิน

 

โรงงานนี้ ใช้พลังงานไฟฟ้าที่ปราศจากคาร์บอนมาใช้เดินเครื่อง โดยใช้ไฟฟ้าจากโรงไฟฟ้าพลังความร้อนใต้พิภพ ซึ่งอยู่ใกล้ๆ

 

ปีนี้ MIT มาแปลก มีการแถมท้ายเทคโนโลยีที่ สิบเอ็ด มาด้วย โดยทีมงานไม่ได้เลือกเอง แต่ให้ผู้อ่านเลือก

 

และความที่มีผู้อ่านเยอะ กลัวจะเปรอะ สรุปไม่ได้ เลยทำเป็นตัวเลือกมาให้แค่สี่อย่าง

 

ผลการโหวต ได้ประกาศออกมาแล้ว เมื่อวันที่ 15 เมษายน ที่ผ่านมา อันเป็นช่วงเทศกาลสงกรานต์บ้านเราพอดี

 

เทคโนโลยีที่ได้คะแนนนำลิ่ว (41%) คือ "นาฬิกาอายุขัย" (aging clocks) โดยดูที่ DNA เพื่อตามขบวนการการเสื่อมของอายุขัยแบบ real time (DNA markers track the aging process in real time) ทำให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจได้ว่า ทำไมคนเราบางคนแก่เร็ว บางคนแก่ช้า ไม่เท่ากัน

 

หนึ่งในสี่ของเทคโนโลยีที่ให้โหวตนั้น คงอยู่ในใจของผู้อ่านหลายๆคน ที่อาจจะข้องใจว่า ทำไมไม่ติดโผเทคโนโลยีเปลี่ยนโลกประจำปี’22 สิบอย่างข้างบนโน้น เพราะ เป็นข่าวด้านเทคโนโลยีที่ออกจะดังเปรี้ยงปร้างอย่างนั้น นั่นคือ … Metaverse ของ Facebook เจ้าเก่า (ที่แม้จะเปลี่ยนเป็น meta ไปแล้ว คนก็ยังคุ้นชื่อเดิมอยู่) นั่นเองครับ ปรากฏว่า ได้คะแนนโหวตเพียง 20% ยังแพ้หุ่นยนต์เอไอ (AI powered robots) เสียอีก ที่ได้ถึง 28%

 

สรุปว่า เทคโนโลยี aging clocks ที่มุ่งเป้าจะใช้ทำนายอายุขัยของคนเรา ได้ครองตำแหน่งอันดับที่สิบเอ็ด อันเป็นอันดับพิเศษของปีนี้ไปเป็นที่เรียบร้อยครับ ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-04-24

 

 

เกร็ดดาว

 

 

เกร็ดดาวที่จะกล่าวต่อไปในวันนี้ หมายถึง เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับดาว ที่ผมบังเอิญไปอ่านเจอเข้าน่ะครับ

 

เรื่องราวเกี่ยวกับดาว มีสิ่งละอันพันละน้อย อ่านดูก็เพลินดี อย่างเช่น …

 

ดาวเคราะห์เข้าแถว เขาเรียกว่าอะไร …

 

เขาเรียกว่า "conjunction"

 

ปีที่แล้ว มี "conjunction" ไหม …

 

คำตอบ มีดาวอังคารกับพุธ ในวันที่ 19 สิงหาคม เวลา 4:10 UTC

 

บ่อยแค่ไหนที่ดาวเคราะห์ "ทั้งหมด" จะมาเข้าแถวเดียวกัน …

 

ถ้าแค่ดาวพุธ กับดาวศุกร์ เฉลี่ยประมาณ 39.6 ปี ส่วนโอกาสที่ดาวอังคาร พฤหัส เสาร์ ยูเรนัส และเนปจูน จะเข้าแถวเดียวกันคือ หนึ่งในร้อยยกกำลังห้า หรือทุก 396 พันล้านปี!

 

การเข้าแถวเดียวกันมันยาก ถ้าเอาแค่มาอยู่บนฟ้าบริเวณใกล้ๆกันล่ะ ประมาณปีไหน …

 

ครั้งที่แล้ว เกิดมานานกว่าพันปีมาแล้ว คือปี 949 และจะเกิดครั้งหน้าก็โน่น - 6 พฤษภาคม 2492 บอกให้ลูกหลานเหลน (ไม่มีโหลน) ลื่อลืบลืด คอยเฝ้าดูละกันนะ

 

ปีนี้ (2022) ดาวอะไรอยู่ใกล้กันบ้าง? …

 

12 มีนา ศุกร์-อังคาร

29 มีนา ศุกร์-เสาร์

4 เมษา อังคาร-เสาร์

12 เมษา พฤหัส-เนปจูน (ก่อนสงกรานต์วันเดียว)

 

บ่อยแค่ไหนที่ดาวเสาร์กับพฤหัสจะมาอยู่ใกล้กัน …

 

ทุก 20 ปีโดยประมาณครับ ดาวคู่นี้มักเป็นเป้าให้นักโหราคอยจ้องจับตา เพราะเป็นดาวเคราะห์ใหญ่ การมาอยู่ใกล้กันเรียกว่า "great conjunction"

 

แล้วเมื่อไหร่ที่ พี่เบิ้มทั้งสาม คือ อังคาร-พฤหัส-เสาร์ จะมาเจอกัน (triple conjunction) …

 

รอนานหน่อยครับ เพราะจะเกิดอีกในปี 2148-2149, ปี 2185 และปี 2187 ครับ

 

พูดถึงดาวพฤหัส อาจจะทำให้นึกถึงที่มาของคำโบราณ ที่ผูกเป็นโคลงให้จำง่ายๆว่า ...

 

"อาทิตย์เป็นมิตรกับครู"

 

(ตำราพรหมชาติ : อาทิตย์เป็นมิตรกับครู จันทร์โฉมตรูพุธนงเยาว์ ศุกร์ปากหวานอังคารรับเอา ราหูกับเสาร์เป็นมิตรแก่กัน … ราหู คือพุธกลางคืน)

 

ไม่ได้หมายถึงคนชื่ออาทิตย์จะเป็นเพื่อนกับคนที่มีอาชีพครูนะครับ แต่หมายถึง คนที่เกิดวันอาทิตย์ เป็นเพื่อนกับคนที่เกิดวันพฤหัส

 

เพราะโบราณถือว่า พฤหัสคือ ครู พิธีไหว้ครูก็จะทำในวันพฤหัส

 

นึกไปเล่นๆว่า ดวงอาทิตย์กับ ดาวพฤหัส คงเป็นเพื่อนกันมานาน

 

เพราะดาวพฤหัส เกิดพร้อมกับดวงอาทิตย์ มีแต่ฮีเลียมกับไฮโดรเจนเช่นเดียวกัน

 

พูดถึงขนาด ดาวพฤหัสก็ใหญ่โตมากกว่าใครเพื่อนในบรรดาดาวเคราะห์ด้วยกัน

 

ถ้าเอาโลก ดาวพฤหัส และดวงอาทิตย์ มาวางเรียงกัน …

 

พฤหัสจะสูงกว่าโลก สิบเท่า และดวงอาทิตย์จะสูงกว่าพฤหัส สิบเท่า (หรือสูงกว่าโลกร้อยเท่า)

 

คือรัศมีของโลก ประมาณ 6 พัน กิโลเมตร (6,371 km) ดาวพฤหัสมากกว่า 6 หมื่น กิโลเมตร (69,911 km) ส่วนดวงอาทิตย์ มากกว่า 6 แสน กิโลเมตร (696,000 km)

 

เมื่อเปรียบเทียบปริมาตร ก็ต้องยกกำลังสาม

 

เมื่อเอาสิบยกกำลังสาม ก็เป็นพันเท่า คือ ดาวพฤหัส มีปริมาตรโตกว่าโลกพันเท่า และดวงอาทิตย์ โตกว่าพฤหัส พันเท่า (หรือโตกว่าโลกล้านเท่า)

 

ถ้าเปรียบเทียบมวลบ้าง ดวงอาทิตย์กับดาวพฤหัสก็เปรียบเทียบกันง่าย เพราะมีแต่ไฮโดรเจนกับฮีเลียมเหมือนกัน ดวงอาทิตย์จึงมีมวลมากกว่าดาวพฤหัสประมาณพันเท่า เช่นเดียวกัน (พฤหัส มีมวล 1.89 x 10 ยกกำลัง 27 กิโลกรัม ดวงอาทิตย์มีมวล 1.98 x 10 ยกกำลัง 30 กิโลกรัม)

 

มากกว่ากัน พันเท่า ดูเหมือนไม่เท่าไหร่ ใช่ไหมครับ ลองเขียนดูอีกแบบ ซึ่งมีความหมายเหมือนกัน คือ …

 

ดาวพฤหัส มีมวลเพียง 0.1% ของมวลดวงอาทิตย์ !

 

ต่างกัน พันเท่าเหมือนกัน แต่คราวนี้ดาวพฤหัสดูเหลือกระจิ๊ดเดียวเอง

 

ถึงแม้ดาวพฤหัสจะเป็นพี่เบิ้ม ใหญ่ที่สุดในบรรดาดาวเคราะห์ทั้งหลายในระบบสุริยะ แถมมีวัตถุดิบในตัวมันเหมือนกับดวงอาทิตย์ คือ ไฮโดรเจน แต่มันมีมวลไม่มากพอที่จะทำให้อัดกันแน่นจนเกิดปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชั่นให้ไฮโดรเจนรวมกันเป็นฮีเลียมแล้วคายพลังงานออกมา เหมือนดวงอาทิตย์และดาวฤกษ์ต่างๆได้

 

ในช่วงแรกๆของการก่อกำเนิดระบบสุริยะใหม่ๆ ถ้าดวงอาทิตย์ไม่กวาดเอากลุ่มก๊าซเอาไปไว้ในตัวเสียเกือบหมด (มวลของดวงอาทิตย์ เท่ากับ 99.8% ของระบบสุริยะทั้งหมด) แบ่งให้ดาวพฤหัสมากกว่านี้หน่อย ประมาณสัก 83-85 เท่า ของดาวพฤหัสปัจจุบัน ระบบสุริยะ ก็จะมีดาวฤกษ์เพิ่มมาอีกหนึ่งดวง (ปัจจุบันดาวฤกษ์ที่เล็กที่สุดที่ค้นพบ คือ ดาว EBLM J0555-57Ab ซึ่งมีมวลประมาณ 85 เท่า ของดาวพฤหัส)

 

อาทิตย์ และพฤหัส เป็นดาวเพิ่งเกิดทั้งคู่ เพราะมีแต่ไฮโดรเจนกับฮีเลียม มีโอกาสเป็นดาวฤกษ์ถ้ามวลมากพอ ซึ่งอาทิตย์ผ่านเกณฑ์ แต่พฤหัสไม่ผ่าน

 

ส่วนโลก ต่างออกไป เพราะเราเป็นพวกดาวรีไซเคิล (recycle) หลังการระเบิดของซูเปอร์โนวา (supernova) จนมีธาตุโลหะหนักอยู่ในแกนโลกเต็มไปหมด ไม่มีโอกาสเป็นดาวฤกษ์ได้ เหมือนพวกหนีภัยสงคราม ขนสมบัติพัสถาน มาพึ่งบรมโพธิสมภารของดวงอาทิตย์ ยังงั้นแหละครับ

 

ดาวพฤหัส ถึงแม้จะใหญ่โต แต่ก็ไม่มีแสงในตัวเอง เป็นดาวฤกษ์ (star) กับเขาไม่ได้ เป็นได้เพียงหัวหน้าใหญ่ที่สุดของดาวบริวารหรือดาวเคราะห์ (planet) ฝรั่งจึงเรียกดาวพฤหัสว่า failed star หรือ ... "ดาวผู้ล้มเหลว" นั่นเอง

 

แต่ก็ดีแล้วละ เพราะถ้ามีดาวฤกษ์สองดวง เราคงอยู่ไม่ไหวแน่ เพราะแค่ดวงอาทิตย์ดวงเดียวตอนนี้เดือนเมษาก็ร้อนตับแลบซะขนาดนี้ !! ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-04-17

 

 

ปีใหม่ไทย

 

 

ขอให้ทุกท่าน สุขสันต์วันสงกรานต์ เนื่องในเทศกาลปีใหม่ไทยที่จะมาถึงในอีกไม่กี่วันนี้นะครับ

 

พรรคพวกบอกว่า อยากให้เขียนเรื่องเบาๆ ไม่ต้องมึนกับการที่ต้องทำความเข้าใจมากนัก ครั้งนี้เลยแค่ให้นึกทายกันเล่นๆว่า  ที่เรากำลังจะขึ้นปีใหม่ไทยกันคราวนี้ มีดาวอะไรที่เป็นตัว "ชี้ปี" ให้เรารู้บ้างว่า ขึ้นปีใหม่แล้ว?

 

หลักการก็คล้ายๆกับเข็มนาฬิกาแหละครับ เข็มวินาที เลื่อนไปทีละวินาที จนครบรอบ เช่นเดียวกับเข็มนาที และเข็มชั่วโมง

 

ถ้าท้องฟ้ามีกลุ่มดาวฤกษ์ คงที่ เป็นเสมือนตัวเลขบนหน้าปัดนาฬิกา ก็จะมีดาวที่โคจร เหมือนเข็มชี้ ที่วิ่งไปวิ่งมา

 

ง่ายๆ ไม่ซีเรียสครับ มีเฉลยให้ด้วย ถ้าใจร้อนก็กระโดดข้ามไปอ่านตอนท้ายเลยก็ได้

 

พักนี้คงมีคนที่ได้รับข่าวสารเกี่ยวกับนางสงกรานต์ปีนี้กันบ้างแล้ว ที่ทันสมัยมากเลย เพราะ ทรงถือปืนมาด้วย อาจจะเผื่อเหนียวไว้หน่อยถ้าจะต้องผ่านไปแถวยูเครน

 

ลองอ่านประกาศวันสงกรานต์ดูสิครับ …

 

"วันมหาสงกรานต์ ตรงกับ วันพฤหัสบดีที่ 14 เมษายน เวลา 9 นาฬิกา 52 นาที 12 วินาที เวลาท้องถิ่นกรุงเทพฯ (UTC+06:42) ตรงกับ 10:10:12น. ตามเวลามาตรฐานประเทศไทย (UTC+07:00)

 

จันทรคติ ตรงกับ วันพฤหัสบดี ขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือนห้า(๕) ปีขาล

 

นางสงกรานต์นามว่า นางกิริณีเทวี หรือ นางกาฬกิณีเทวี ทรงพาหุรัด ทัดดอกมณฑา อาภรณ์แก้วมรกต ภักษาหารถั่วงา

พระหัตถ์ขวาทรงขอช้าง พระหัตถ์ซ้ายทรงปืน เสด็จยืน (บางเว็บบอกว่านอน?) มาเหนือหลังกุญชร (ช้าง) เป็นพาหนะ"

 

ครับ จะยืนมาหรือนอนมา ถือปืนมาด้วยเป็นใช้ได้

 

ข้อสังเกตอีกอย่าง คือ ปีใหม่ทางจันทรคติ นำหน้าสุริยคติ คือ เปลี่ยนปีนักษัตรใหม่ เป็นปีขาล ในวันขึ้น ๑ ค่ำ เดือนห้า(๕) ตรงกับวันเสาร์ที่ 2 เมษายน พ.ศ.2565 เวลา 06:14น ล่วงหน้าไปแล้ว

 

พูดถึงคำว่า "นักษัตร" หลายคนคงจะนึกถึงปี ที่มีชื่อต่างๆ จำนวน 12 ปี และมีสัญลักษณ์เป็นสัตว์ประจำปีนั้นด้วย ตรงกับคำว่า "zodiac" ที่ฝรั่งใช้ แต่ฝรั่งกลับไปใช้เรียกกลุ่มดาวที่ใช้แทนเดือน ทั้ง 12 เดือน โดยบางเดือนก็ไม่ได้นำสัตว์มาเป็นสัญลักษณ์

 

การแบ่งดาวฤกษ์ในท้องฟ้า เป็น 12 กลุ่ม ให้ดวงอาทิตย์โคจรไปเป็นเวลา 12 เดือนที่เรียกว่า ระบบสุริยคตินี้ ไทยเรานำคำแขกมาใช้ เรียกว่า "ราศี"

(Rāśi – zodiacal signs)

 

ส่วนคำว่า "นักษัตร" (nákṣatra) นั้น แขกภารตะใช้สำหรับแบ่งกลุ่มดาวฤกษ์สำหรับเป็นตำแหน่งที่อยู่ของดวงจันทร์ที่โคจรไปครับ (lunar stations)

 

ฝรั่งแบ่งดาวฤกษ์ตามแนวเส้นศูนย์สูตรในท้องฟ้า ออกเป็น 12 กลุ่ม ให้ดวงอาทิตย์ โคจรไปเดือนละกลุ่ม จนครบปี ทุกคนคงคุ้นชื่อเดือนทั้ง 12 กันอยู่แล้ว

 

แขกแบ่งดาวฤกษ์ชุดเดียวกันนี้ ออกเป็น 27 กลุ่ม ให้ดวงจันทร์โคจรไปวันละกลุ่ม จนครบเดือน แขกตั้งชื่อครบทั้ง 27 วัน คือ …

 

1 อัศวินี

2 ภรณี

3 กฤติกา

4 โรหิณี

5 มฤคศิระ

6 อารทรา

7 ปุนรวสุ

8 ปุษย

9 อาศเลษะ

 

10 มาฆะ

11 บุรพผลคุนี

12 อุตรผลคุนี

13 หัสตะ

14 จิตรา

15 สวาติ

16 วิสาขะ

17 อนุราธะ

18 เชษฐา

 

19 มูละ

20 ปุรพาษาฒ

21 อุตราษาฒ

22 ศราวณะ

23 ธนิษฐา

24 ศตภิษัช

25 บุรพภัทร

26 อุตรภัทร

27 เรวดี

 

แต่ผมคุ้นแค่สองวัน คือ วันที่ 10 (มาฆะ) และวันที่ 16 (วิสาขะ) เพราะดวงจันทร์ที่โคจรอยู่ที่กลุ่มดาวมาฆะกลางเดือนสามจะอยู่ตรงข้ามกับดวงอาทิตย์ราศีมีนพอดี เช่นเดียวกับ ดวงจันทร์ที่โคจรอยู่ที่กลุ่มดาววิสาขะกลางเดือนหก จะอยู่ตรงข้ามกับดวงอาทิตย์ราศีพฤษภ พอดี เช่นเดียวกัน วันสำคัญทางศาสนาพุทธทั้งสองวันจึงเป็นจันทร์เพ็ญทั้งคู่

 

ฝรั่ง ใช้นับทีละ 7 วัน คือ อาทิตย์-จันทร์-อังคาร-พุธ-พฤหัส-ศุกร์-เสาร์ เรียกว่า "วันของสัปดาห์" วนไปเรื่อยๆ

 

เนื่องจาก จำนวนวันของเดือน หารด้วย 7 ไม่ลงตัว ยกเว้นเดือนกุมภาพันธ์ของปีปกติ วันของสัปดาห์ในแต่ละเดือนจึงเปลี่ยนไปเรื่อยๆ

 

แขก ใช้นับทีละ 9 วัน คือ ทลิทโท-มหัทธโน-โจโร-ภูมิปาโล-เทศาตรี-เทวี-เพชฌฆาต-ราชา-สมโณ เรียกว่า "ฤกษ์" วนไปเรื่อยเหมือนกัน

 

และเนื่องจาก 27 วัน หารด้วย 9 ลงตัว แต่ละเดือนจึงเริ่มวันที่ 1 อัศวินี ด้วย ทลิทโทฤกษ์ เสมอ รวมทั้งวันที่ 10 มาฆะ และวันที่ 19 มูละ ก็เป็น ทลิทโทฤกษ์ เช่นเดียวกัน

 

สรุปว่า ดูฤกษ์ ก็คือ ดูวัน นั่นเอง

 

มาถึงคำเฉลยคำถามที่ผมถามไว้ข้างบนบ้าง …

 

ดาวชี้วัน คือ ดวงจันทร์ ชี้กลุ่มดาวฤกษ์ เลื่อนไปทีละวัน จนครบ 27 วัน เป็นหนึ่งเดือน

 

ดาวชี้เดือน คือ ดวงอาทิตย์ ชี้กลุ่มดาวฤกษ์เดือนละราศี จนครบ 12 เดือน เป็นหนึ่งปี

 

ส่วนดาวชี้ปี จะชี้กลุ่มดาวฤกษ์ปีละราศี จนครบ 12 นักษัตร เนื่องจากดาวดวงนี้มีวงโคจรครบรอบ เป็นเวลา 12 ปี (11.862 yr) และปีนี้ ก็เพิ่งจะเขยิบ เลื่อนจากราศีกุมภ์ มาอยู่ราศีมีน เมื่อวันที่ 6 เมษายน เวลา 01:32 น. นำหน้าดวงอาทิตย์ ก่อนวันสงกรานต์ไปไม่กี่วันนี้เอง

 

ดาวชี้ปี ก็คือ … ดาวพฤหัส นั่นเองครับ (คงมีคนทายถูกบ้างละน่า) ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-04-10

 

 

ปักขคณนา

 

 

คำว่า "ปักขคณนา" นี้ มีใครรู้จักกันบ้าง ?

 

ผมเองก็ยอมรับว่า เพิ่งเคยได้ยินจาก อาจารย์ลอย ชุนพงษ์ทอง เมื่อตอนที่พูดถึงเรื่องปฏิทินไทยนี่เองครับ

 

"ปักข" เป็นคำบาลี ตรงกับคำว่า "ปักษ์" (ปักษฺ ใน ภาษาสันสกฤต) หรือครึ่งรอบเดือน เช่น นิตยสารรายปักษ์ จะออกเดือนละสองเล่ม

 

เห็นคำว่า "ปักษ์" ก็นึกถึง ปักษา ปักษี ที่หมายถึง นก ก็ใช่ครับ เพราะ คำว่า "ปักษ์" แปลว่า ครึ่ง ข้าง หรือ ฝ่าย (เช่น ปรปักษ์ คือฝ่ายอื่น ก็คือข้าศึกศัตรู) และยังหมายถึงสัตว์ที่มีปีกสองข้าง คือ นกนั่นเอง

 

ปักษ์ จึงแบ่งเดือนออกเป็นสองข้าง คือ ข้างขึ้น และข้างแรม

 

เมื่อคำว่า ปักข รวมกับคำว่า คณนา ซึ่งแปลว่า การคำนวณ ดังนั้น ปักขคณนา จึงแปลว่า การนับปักษ์ ซึ่ง วิกิพีเดียไทยยังเสริมต่อว่า …

 

"หรือ วิธีคำนวณดิถีตามปักษ์ ใช้กำหนดวันธรรมสวนะของพระสงฆ์คณะธรรมยุติ"

 

อ่านถึงตรงนี้ ผมสะดุดกึก ตรงคำว่า "ดิถี" นั่นแหละครับ เพราะผมเห็นมาตั้งแต่เด็กว่า พอถึงวันขึ้นปีใหม่ จะมีคำอวยพรที่คุ้นหู (เคยได้ยินคนพูด) และคุ้นตา (เคยเห็นในบัตรอวยพร) ว่า …

 

"เนื่องในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ …"

 

ครูภาษาไทยก็จะบอกว่า "มันผิด"

 

บางคนก็นึกว่า … อ้อ! คำสมาสมันต้องไม่มีสระ -ะ คั่น ว่าแล้วก็แก้คำ เขียนเสียใหม่ว่า "วารดิถี" ครูภาษาไทยก็ยังบอกว่า "ไม่ใช่ มันยังผิดเหมือนเดิม เพราะใช้คำผิด ยังไม่ได้แก้"

 

ครับ ตัวที่ผิดอย่างจัง ไม่ควรจะนำมาใช้ในการอวยพรวันขึ้นปีใหม่ ก็คือคำว่า "ดิถี"

 

"ดิถี" คือ การเกิดข้างขึ้นข้างแรม ของดวงจันทร์ (อังกฤษ: lunar phase) มันจึงไม่เกี่ยวกันเลยแม้แต่น้อยนิดกับวันขึ้นปีใหม่ อันเป็นวันทางสุริยคติ

 

ใครจะอวยพรปีใหม่คราวหน้า ไม่ต้องใช้คำว่า "ดิถี" นะครับ เพราะ ขอย้ำอีกทีหนึ่งว่า "ดิถี" คือ หน้าตาของดวงจันทร์

 

ชาวคริสต์จะไปโบสถ์ในวันอาทิตย์ คือทุก 7 วัน ต้องใช้นับวัน เพราะไม่มีที่สังเกตอะไร ส่วนวันพระของชาวพุทธ ไม่ได้นับวัน แต่นับคืน มีที่สังเกตโดยดูหน้าตาของดวงจันทร์เอา ว่าเป็นจันทร์เพ็ญ (full moon) คือขึ้น 15 ค่ำ หรือจันทร์ดับ (new moon) คือแรม 14 ค่ำ ในเดือนคี่ หรือแรม 15 ค่ำ ในเดือนคู่ หรือเป็นจันทร์ครึ่งดวง ซึ่งมีสองช่วง คือ กำลังสว่าง หรือ ขึ้น 8 ค่ำ และกำลังมืด หรือ แรม 8 ค่ำ วันพระ จึงห่างกัน ประมาณ 7-8 วัน เหมือนกัน

 

การเคลื่อนไหวของเทห์วัตถุหนึ่งลูก กับอีกสองดวง คือ ลูกโลก ดวงจันทร์ และดวงอาทิตย์ ทั้งการหมุนรอบตัวเอง และหมุนรอบตัวอื่น ทำให้เกิดการนับเวลาสามอย่าง คือ วัน เดือน และปี อย่างที่รู้กัน

 

โลกหมุนรอบตัวเอง เป็นวัน และวิ่งรอบดวงอาทิตย์เป็นปี แต่สองอย่างนี้ ไม่พอดีกัน มีเศษเสี้ยวคือ เฉลี่ยประมาณ 365.24219 วัน

 

ส่วนดวงจันทร์ การหมุนรอบตัวเองกับหมุนรอบโลก ใช้เวลาเท่ากัน synchronize กันพอดี ทำให้เราเห็นแต่ด้านเดียวของดวงจันทร์ เราเรียกดวงจันทร์อีกอย่างว่าดวงเดือน เพราะการหมุนนี้ใช้เวลาหนึ่งเดือน แต่แม้กระนั้นก็ยังไม่พอดีกับวัน คือ 27.32 วัน (27วัน 7 ชม 43 นาที) เมื่อเทียบตำแหน่งกับดวงดาว แต่ถ้าเทียบกับดวงอาทิตย์ ต้องใช้เวลาให้โลกโคจรเพิ่มอีก ราวๆ 2 วัน กลายเป็น 29.53 วัน ดวงจันทร์จึงจะกลับมาอยู่ตำแหน่งเดิมเมื่อเทียบกับดวงอาทิตย์และโลก

 

โลก หมุนรอบดวงอาทิตย์ และหมุนรอบตัวเอง ส่วนดวงจันทร์ หมุนรอบโลก การหมุนทั้งสามอย่างนี้ ต่างฝ่ายต่างหมุนกันอย่างเอกเทศ วัน เดือน และปี จึงสับสนอลหม่านพอสมควร โดยมี วัน เป็นตัวเชื่อม

 

เชื่อมโลกกับดวงอาทิตย์ โดยการเติมวันให้ครบปี

 

เชื่อมโลกกับดวงจันทร์ โดยการเติมวัน (หรือค่ำคืน) ให้ครบเดือน

 

ส่วนปีกับเดือน ที่จริงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน ที่เราแบ่งปีเป็น 12 เดือนนั้น เป็นเรื่องสมมุติ

 

เหมือนกับการแบ่งท้องฟ้าออกเป็นกลุ่มดาว 12 กลุ่ม แถมตั้งชื่อให้เสร็จเรียบร้อย พอเวลาผ่านไปประมาณ 30 วัน มากบ้างน้อยบ้างตามใจชอบของคนตั้งชื่อ โดยไม่สนใจดวงเดือนจริงๆ เพียงเห็นว่าดวงอาทิตย์โคจรมาทับกลุ่มดาวที่เปลี่ยนกลุ่มไป ก็บอกว่า เปลี่ยนเดือนใหม่แล้วละนะ

 

ถ้าคิดอย่างง่าย แบบปัดเศษ 30 วัน เป็นหนึ่งเดือน 12 เดือน เป็นหนึ่งปี ก็จะมี 360 วัน ครบรอบปี อันเป็นที่มาของวงกลมมี 360 องศา

 

เมื่อมีเศษ ก็ต้องมีการเติม ปฏิทินสุริยคติ จึงมีการเติมวันในบางเดือน เป็น 365 วัน และพอครบสี่ปี ก็เติมอีกวันหนึ่ง เฉลี่ยเป็น 365.25 วันต่อปี อันเป็นที่มาของปฏิทินจูเลียน ต่อมา มีการเพิ่มเงื่อนไขการเติมวันของปี คือ ไม่ต้องเติมเมื่อครบร้อยปี และให้เติมใหม่เมื่อครบสี่ร้อยปี อันที่มาของปฏิทินเกรกอเรียน ที่ละเอียดขึ้นไปอีก เป็น 365.2425 วันต่อปี ที่เราใช้กันอยู่ทุกวันนี้

 

มาถึงเดือนบ้าง คราวนี้มุ่งดูดวงจันทร์เป็นหลัก คือปฏิทินจันทรคติ

 

ในเมื่อปฏิทินสุริยคติเขายังมีแบบละเอียดน้อย คือปฏิทินจูเลียน และแบบละเอียดมาก คือปฏิทินเกรกอเรียน ปฏิทินจันทรคติของไทยเราก็เช่นกัน เรามีแบบละเอียดน้อย เรียกว่า ปฏิทินหลวง หรือปฏิทินจันทรคติราชการ วิกิพีเดียไทยกล่าวว่า … "ใช้เป็นปฏิทินจันทรคติราชการทั่วไป ตลอดจน พระสงฆ์ไทยคณะมหานิกาย"

 

อย่างที่รู้กันมานานว่า ปฏิทินหลวง มี 29 วันในเดือนคี่ และ 30 วัน ในเดือนคู่ จึงเฉลี่ยเดือนละ 29.5 วัน จะได้ใกล้เคียงกับหน้าตาของพระจันทร์ (ที่ครบรอบราวๆ 29.53 วัน) ระยะเวลาสองเดือนจึงเป็น 59 วัน ถ้าให้ปี มี 12 เดือน ก็จะมีจำนวนวันเพียง 354 วัน ขาดไปตั้ง 11 วันเมื่อเทียบกับทางสุริยคติ ครบสามปีก็เป็น 33 วัน … เกินเดือนอีก ทุกสามปีจึงมีการเติมไม่ใช่แค่วัน แต่เติมเดือนเข้ามาเต็มๆเลย กลายเป็นเดือนที่ 13  ปีนั้นจึงเรียกว่าปีอธิกมาส โดยเติมเดือนแปดเข้าไปอีกเดือน (เขียนเลข ๘ สองตัว) เดือนแปดจึงมีสองครั้ง เรียกว่า แปดหน้า แปดหลัง

 

ปฏิทินอย่างที่สอง วิกิพีเดียไทยกล่าวว่า …

 

"ปฏิทินจันทรคติปักขคณนา เป็นแบบที่ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 แห่งราชวงศ์จักรี ได้ทรงประดิษฐ์ขึ้นมาใหม่ มีสูตรคำนวณที่แน่ชัด และมีความแม่นยำตามธรรมชาติกว่าแบบราชการอยู่มาก และให้ทรงนำมาใช้ในพระสงฆ์ไทย คณะธรรมยุติกนิกาย"

 

ละเอียดขนาดไหน ลองอ่านข้อความต่อไปนี้ดูบ้าง …

 

ตามพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่อง "วิธีปักขคณนา" จากหนังสือ "ความรู้เรื่องปักขคณนา", มหามกุฏราชวิทยาลัย, หน้า 42 (ตัวสะกดรักษาตามต้นฉบับเดิม) ได้กล่าวถึงที่มาและวิธีการคำนวณไว้ว่า

 

"จะว่าด้วยกาลนับปักข์ตามมัชฌิมะคติให้ปริสัช ที่ไม่รู้ภาษามคธได้เข้าใจ ก็คำที่เรียกว่าปักข์นั้น คือแปลว่าปีกแห่งเดือน คือนับแต่พระจันทร์เพ็ญจนดับ ดับจนเพ็ญเรียกว่าปักข์หนึ่ง ๆ ก็ในปักข์หนึ่งนั้นบางทีมีวัน 14 15 ก็ในปักข์ 15 นั้น เรียกว่า ปักข์ถ้วน ในปักข์ 14 นั้น เรียกว่า ปักข์ขาด ก็ปักข์ถ้วนสาม ปักข์ขาดหนึ่งเรียกว่า จุละวัคค์ ปักข์ถ้วนสี่ ปักข์ขาดหนึ่ง เรียกว่า มหาวัคค์ จุละวัคค์สองที มหาวัคค์ทีหนึ่ง เรียกว่า จุลละสะมุหะ จุละวัคค์สามที มหาวัคค์ทีหนึ่ง เรียกว่ามหาสะมุหะ ในชั้นนี้ใช้มหาสะมุหะเป็นพื้น มหาสมุหะหกครั้ง จุลสะมุหะทีหนึ่ง เรียกมหาพยุหะ มหาสะมุหะห้าครั้ง จุละสะมุหะทีหนึ่ง เรียกว่า จุละพยุหะ ในชั้นนี้ใช้จุละพยุหะเป็นพื้น ฯ จุละพยุหะเก้าที มหาพยุหะทีหนึ่ง เรียก จุลสัมพยุหะ จุลพยุหะสิบที มหาพยุหะทีหนึ่ง เรียกว่า มหาสัมพยุหะ ในชั้นนี้ใช้มหาสัมพยุหะเป็นพื้น มหาสัมพยุหะมาได้สิบเจ็ดที จุละสัมพยุหะมาทีหนึ่ง เมื่อเป็นไปได้เท่านี้ คะติพระ 1, 2 ว่าจะได้เป็นเหมือน โดยมัชฌิมะคะติครั้งหนึ่ง ฯ"

 

ผมอ่านดูแล้ว ก็ต้องยอมครับ ยอมกลับไปใช้ปฏิทินหลวง

 

บ้านเราตอนนี้ เด็กรุ่นใหม่คงแทบไม่รู้จัก ปฏิทินปักขคณนา กันแล้ว รวมทั้งปฏิทินระบบอิงดวงจันทร์ทั้งหลายด้วย ไม่ว่าจะเป็นปฏิทินไทย ปฏิทินจีน หรือปฏิทินอิสลาม อันเกี่ยวเนื่องกับเทศกาล ขนบธรรมเนียมทางศาสนา คงจะเหลือแต่ประเพณีที่อิงดวงจันทร์อยู่อย่างเดียวที่เด็กๆยังกี๊บก๊าบกันอยู่ คือ ลอยกระทงนั่นไง

 

ถ้าอนาคต มีเด็กไทยตาม อีลอน มัสก์ อพยพไปตั้งรกรากบนดาวอังคาร มีลูกหลานอยู่บนโน่น แล้วเล่าเรื่อง ลอยกระทง ยามเด็ก ให้ลูกหลานฟังที่นั่น คงได้นั่งอ้าปากหวอ นึกภาพไม่ออก

 

ก็บนดาวอังคารไม่มีดวงจันทร์นี่ครับ ‼️๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-04-03

  

 

วันอะไร

 

 

สมมติว่า มีคำถามหญ้าปากคอก ง่ายๆ เช่น เรามีปฏิทินไว้ดูอะไร คนตอบอาจจะทำหน้า งงๆ ว่าถามอะไรอย่างนั้น ก็เอาไว้ดูวันน่ะสิ ว่าเป็นวันอาทิตย์ วันจันทร์ หรือ "วันอะไร"

 

คนเกษียณแล้ว อาจไม่สนใจเท่าไหร่ เพราะทุกวันคือวันหยุด เหมือนกันไปหมด แต่คนยังทำงานอยู่ หยุดเสาร์อาทิตย์ "วันอะไร" ย่อมมีความหมาย ยกเว้นทำงานกะ

 

ยิ่งเด็กเรียนหนังสือ ยิ่งจำเป็นที่จะต้องรู้ว่า "วันอะไร" เพราะตารางเรียนแต่ละวันไม่เหมือนกัน

 

การดูปฏิทินบางครั้งบางคราว จึงเป็นเรื่องสำคัญ จนธนาคารต้องมีปฏิทินแจกช่วงต้นปีกันทุกแห่ง

 

แต่สมัยนี้ ชักจะไม่ต้องง้อธนาคารแล้ว เนื่องจาก ในมือถือก็มี

 

ถ้าบังเอิญอยู่ในสถานการณ์ที่ ไม่มีปฏิทินธนาคารใกล้มือ หรือไม่สะดวกที่จะหยิบมือถือมาดู หรือแม้แต่มีปฏิทินอยู่ก็ไม่ใช่ปีที่ต้องการ แต่อยากรู้ว่า "วันอะไร" เมื่อรู้ วัน-เดือน-ปี เช่นวันสำคัญของใครสักคน จะคิดคำนวณเอาได้ไหม

 

มันเป็นเรื่องของตัวเลข เพราะฉะนั้น คิดได้ครับ และถ้าเชี่ยวชาญชำนาญพอ ก็ คิดในใจได้เลย

 

ใช่ครับ คิดในใจได้จริงๆ และการคิด "วันอะไร" ก็เป็นหนึ่งในการแข่งขันคิดเลขในใจชิงแชมป์โลกด้วย

 

เราอาจไม่จำเป็นต้องคิดให้เร็วอย่างเขา แต่คิดอย่างไรก็น่าจะเป็นประโยชน์ ดังนั้น เรามาดูกันว่า เขาคำนวณหา "วันอะไร" จาก วัน-เดือน-ปี ได้อย่างไร และผมขอบอกล่วงหน้าก่อนว่า สูตรการคิดนั้น มีหลากลายมาก แต่ผมเลือกเอามาเฉพาะที่คิดว่าจำง่ายที่สุดแล้ว (เผื่อว่าใครไปเจอสูตรอื่นที่ตัวเลขไม่ตรงกัน จะได้ไม่สงสัย)

 

ก่อนอื่น มาดูที่ไปที่มากันก่อน ซึ่งทุกคนคงรู้กันอยู่แล้วว่า ปกติ ปีหนึ่งมี 365 วัน ยกเว้นปีอธิกสุรทิน (leap year) ที่มี 366 วัน ที่เดือนกุมภาพันธ์มี 29 วัน

 

ทุกคนก็รู้อีกว่า ปีที่เดือนกุมภาพันธ์ มี 29 วัน นั้น 4 ปีมีหนหนึ่ง

 

โดยใช้วิธีตั้งให้ปีที่หารด้วย 4 ลงตัว เป็นปีอธิกสุรทิน

 

แต่ต้องใช้ปี ค.ศ. นะครับ ถ้าเป็น พ.ศ. อย่าลืมเอา 543 ไปลบออกเสียก่อน

 

และเพื่อความง่ายเอาแค่ 2 ตัวท้ายมาคิดก็ได้ เพราะ 2 ตัวหน้าที่เป็นศตวรรษ หรือ 100 ปี หารด้วย 4 ลงตัวอยู่แล้ว

 

ปฏิทินที่คิดแค่นี้เรียกว่า ปฏิทินจูเลียน (Julian calendar) จำนวนวันต่อปีเฉลี่ยจึงเท่ากับ 365+1/4 หรือ 365.25 วัน ก็ใช้กันมานานตั้งแต่สมัยจูเลียสซีซาร์ ปัจจุบันก็ยังมีใช้อยู่ในบางประเทศแถบยุโรปตะวันออก

 

เนื่องจาก จำนวนวันที่โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์จริงๆ เฉลี่ยประมาณ 365.24219 วัน (365 วัน 5 ชั่วโมง 48 นาที) เมื่อใช้ไปหลายร้อยปี วันจึงเคลื่อนจากความเป็นจริงไปเรื่อยๆ ในปี 1582 โป๊ป Gregory XIII จึงปรับปรุงการคิดปีอธิกสุรทินให้ละเอียดขึ้นอีก ซึ่งหลายคนอาจจะรู้บ้างแล้ว คือ ให้จำนวนวันต่อปีเฉลี่ย เป็น 365+1/4-1/100+1/400 = 365.2425 วัน

 

ปฏิทินนี้เรียกว่า ปฏิทิน เกรกอเรียน ที่เราใช้กันอยู่ทุกวันนี้ ถึงแม้จะไม่เป๊ะ แต่กว่าขยับเลื่อนไปหนึ่งวัน ก็นานถึง 3030 ปี เรียกว่า อีกหมื่นปี ก็เพี้ยนไปแค่ 3 วัน และกว่าจะถึงวันนั้น ระบบคอมพิวเตอร์ปัจจุบันคงเจ๊งไปหมดแล้ว

 

ถึงแม้โป๊ปเกรกอรี่ จะคิดแก้ไขมานานแล้ว ตั้งแต่ปี 1582 แต่กว่าเครือจักรภพอังกฤษรวมทั้งสหรัฐอเมริกาจะประกาศใช้ก็ล่วงมาถึงปี 1752 ซึ่งวันก็เคลื่อนไปจากความเป็นจริงถึง 11 วัน ดังนั้น วันพุธ ที่ 2 กันยายน 1752 จึงต่อด้วยวันพฤหัส ที่ 14 กันยายน 1752 หมายความว่า วันที่ 3 ถึง 13 กันยายน 1752 จะไม่มีในประวัติศาสตร์ชาติอังกฤษและอเมริกัน

 

การที่จะทำให้วันเฉลี่ยต่อปี มีค่าเป็น 365+1/4-1/100+1/400 ก็คือ ประกาศให้ปีอธิกสุรทิน ที่มี 366 วัน ในปี ค.ศ. ที่หารด้วย 4 ลงตัว ยกเว้นทุก 100 ปี และไม่ยกเว้นทุก 400 ปี

 

เพื่อความง่าย (อีกแล้ว) การยกเว้นทุก 100 ปี ให้ใช้ปี ค.ศ. ที่ลงท้ายด้วย 00 เช่นปี 1900 เป็นปียกเว้น ไม่ใช่ปีอธิกสุรทิน แม้จะหารด้วย 4 ลงตัว

 

และปีที่ไม่ยกเว้นทุก 400 ปี ให้เป็นปีที่ 4 หารเลขสองตัวหน้าลงตัว เช่น 2000 ที่ไม่ยกเว้น คงให้เป็นปีอธิกสุรทิน

 

ความวุ่นวายของปีอธิกสุรทินนี่แหละ ที่ทำให้ต้องมีวิธีพิเศษในการคิดวัน

 

นั่นคือ วัน-เดือน-ปี ที่เราถนัดในบ้านเรานั้น สลับที่เสียใหม่เป็นแบบมาตรฐานสากล (ISO) และใช้ ค.ศ. คือ ปี-เดือน-วัน เพราะเราจะคำนวณจากใหญ่ไปหาเล็ก โดยจะเพิ่มสัญลักษณ์ ตัว C สำหรับ ศตวรรษ เพิ่มเข้ามาด้วย เป็น CCYY-MM-DD

 

ก่อนอื่น มาทำข้อตกลงในเรื่องเลขที่จะแทนวันกันก่อน จะได้เข้าใจตรงกัน คือ

 

0 = อาทิตย์ (Sunday = Noneday)

1 = จันทร์ (Monday = Oneday)

2 = อังคาร (Tuesday = Twosday)

3 = พุธ (Wednesday = Treblesday)

4 = พฤหัส (Thursday = Foursday)

5 = ศุกร์ (Friday = Fiveday)

6 = เสาร์ (Saturday = Six-a-day)

 

ในวงเล็บนั้นเป็นชื่อวันที่คุณ John Conway เป็นคนตั้งให้จำง่ายๆ

 

มีบางคนที่เขาใช้เลขไม่ตรงกับชุดข้างบนนี้ก็มี เช่น คุณ Matt Baker ที่เขียน blog เรื่อง "การคำนวณปฏิทินในใจ" (Mental Math and Calendar Calculations) ลงวันที่ 4 พฤษภาคม 2020 เนื่องจากเขาเป็นยิว โดยส่วนตัวเขาจึงให้ 0 เป็นวันเสาร์ และเริ่มต้นสัปดาห์คือ 1 เป็นวันอาทิตย์ เขาจึงต้องปรับตัวเลขในการคำนวณนิดหน่อย

 

การคำนวณหาวันในปฏิทินแบบนี้ ต้องมาทำความเข้าใจ การหาร อย่างหนึ่งที่เรียกชื่อทางคณิตศาสตร์ว่า modular arithmetic เป็นการหารหาเศษ แล้วเอาเศษมาใช้ เช่นเรามี 7 วันแบบนี้ ก็จะใช้การหารด้วย 7 ดูว่าเหลือเศษเท่าไหร่ เรียกว่า "modula 7" หรือเรียกสั้นๆว่า "mod 7" นอกจากนั้น เราก็ยังมี การหารด้วย 4 อีก เพราะปีอธิกสุรทินจะมีทุกๆ 4 ปี และยังมีการยกเลิกข้อยกเว้น ทุก 4 ศตวรรษ จึงมี "mod 4" ด้วย

 

ถ้าจะเทียบ ก็เหมือนกันกับนาฬิกา ที่ 01:00 น. และ 13:00 น. เข็มชี้บอกเวลาเหมือนกัน เพราะในกรณี mod 12 อย่างนี้ 1 และ 13 เหมือนกัน

 

ในทางคณิตศาสตร์ มีการลบด้วย เช่นกรณี mod 12 ของนาฬิกา -7 กับ 5 ถือว่าเหมือนกัน ซึ่งก็ชอบกลหน่อย แต่ลองนึกถึงว่า ถ้าเข็มชี้เลข 12 แล้วหมุนเข็มนาฬิกาเดินหน้า 5 ชั่วโมง กับถอยหลัง 7 ชั่วโมง เข็มก็จะชี้ตำแหน่งเดียวกัน

 

เอาละครับ ได้พื้นฐานตรงกันแล้ว มาเริ่มกันเลย

 

เริ่มด้วยเลขศตวรรษ คือ CC ก่อนนะครับ ให้หาร CC ด้วย 4 เพื่อหา mod 4 ว่าลงตัวไหม หรือเหลือเศษเท่าไหร่ เอาแต่เศษมาหา code ศตวรรษ ดังนี้ …

 

17xx เศษ 1 code 3

18xx เศษ 2 code 1

19xx เศษ 3 code -1

20xx เศษ 0 code -2

 

จำอย่างเดียวครับ งานนี้

 

เขาเลือกเลข code ชุดนี้มาเพื่อให้จำง่าย คือ 3 1 และลบ 1 2 จะได้จำโดยคิดว่า มี 31 วัน ในหนึ่งเดือน และมี 12 เดือน ในหนึ่งปี

 

เช่นปี 2022 ในปัจจุบัน century code คือ -2

 

เสร็จภารกิจขั้นที่หนึ่งในการหา code ของศตวรรษไปแล้ว ต่อไปก็เป็นภารกิจขั้นที่สอง ซึ่งวุ่นหน่อย คือ การหา code ของปี

 

ปีในที่นี้ คือเลขสองตัวหลังของ ค.ศ. อย่างเช่นปีนี้ 2022 YY ก็คือ 22

 

ให้เอา 4 มาหาร แต่คราวนี้ปัดเศษทิ้ง (อย่าสับสนนะครับ ไม่ใช่ mod 4) แล้วเอาผลลัพธ์กลับมาบวก สูตรคือ …

 

YY+(YY/4)

 

เช่น ปีนี้ 2022 เอา 22 มาหารด้วย 4 ได้ 5 เศษ 2 แต่ปัดเศษทิ้งไป เอาแต่ 5 กลับมาบวกกับ 22 ได้ 27

 

ขั้นต่อไป ก็เอาผลที่ได้ไปหา mod 7 คือเอา 7 ไปหารแล้วเอาเศษไปใช้ เช่น ปีนี้  mod 7 ของ 27 ก็คือ 6 (หรือ 27-3x7=6) และนั่นก็คือ code ปี ‘22 = 6 นั่นเอง

 

ก่อนทำขั้นต่อไป ให้เช็คว่า ปีที่กำลังคำนวณอยู่ เป็นปีอธิกสุรทินหรือไม่ด้วยนะครับ เพราะเดี๋ยวจะต้องนำมาใช้

 

จาก code ศตวรรษ แล้ว มาหา code ปี ต่อไปคงเดาได้ คือ หา code เดือน … จำอีกแล้วครับ คือ

 

มกรา  >> 1 (-1 เหลือ 0 สำหรับปีอธิกสุรทิน)

กุมภา >> 4 (-1 เหลือ 3 สำหรับปีอธิกสุรทิน)

มีนา   >> 4

 

เมษา     >> 0

พฤษภา >> 2

มิถุนา    >> 5

 

กรกฎา  >> 0

สิงหา     >> 3

กันยา    >> 6

 

ตุลา         >> 1

พฤศจิกา >> 4

ธันวา       >> 6

 

(วิธีจำ สามกลุ่มแรก 144, 025, และ 036 เป็นเลขยกกำลังสอง ส่วนกลุ่มสุดท้าย 14 6 เป็นเลขสองตัวหน้า กับตัวสุดท้าย ของสามกลุ่มแรก มาต่อกัน)

 

เช่นเดือนนี้ เดือน มีนา code เดือนก็คือ 4

 

Code เดือนเหล่านี้ คิดมาจาก …

 

J = 1 (365 mod 7)

F = 4 (1+31 mod 7)

M = 4 (4+28)

A = 0 (4+31)

M = 2 (0+30)

J = 5 (2+31)

J = 0 (5+30)

A = 3 (0+31)

S = 6 (3+31)

O = 1 (6+30)

N = 4 (1+31)

D = 6 (4+30)

 

สุดท้ายคือ code วัน ก็คือวันที่นั่นแหละครับ เอามาหา mod 7 คือเอา 7 หารแล้วแล้วเอาเศษไปใช้ อย่างเช่น วันนี้ เป็นวันที่ 27 หา mod 7 หรือเศษของการหารด้วย 7 ได้เท่ากับ 6

 

คราวนี้ก็รวม code ทั้งหมด คือของ ศตวรรษ ปี เดือน และวัน (CC, YY, MM, และ DD) ก็จะได้วันออกมา เช่น วันนี้ 2022-03-27 รวม code …

 

-2+6+4+6 = 14

 

หารด้วย 7 ลงตัว ได้เศษ 0 (mod 7 ของ 14 = 0) วันนี้จึงเป็น วันอาทิตย์

 

วิธีที่ว่ามานี้ จะเป็นเส้นทางการคิดปฏิทินในใจที่มืออาชีพใช้กัน เพราะเร็วดี แต่ยังมีการคิดอีกวิธีหนึ่ง เผื่อใครจะถูกจริต นำเอาไปใช้บ้าง ถึงแม้อาจจะคิดยาวกว่านิดหนึ่ง จึงทำให้ไม่ค่อยมีใครเอาไปใช้ในการแข่งคิดแข่งขัน แต่มันจำง่ายกว่ามากจริงๆ

 

วิธีที่ว่านี้ คิดโดยคุณ John Conway เจ้าแห่งการคิดวิธีช่วยจำ (mnemonic)

 

หลักการของเขาก็คือ หาวันในแต่ละเดือนที่มีระบบที่จำง่าย ที่มีวันตรงกันทั้งปี ไม่ต้องใช้ code เดือน ที่จำยาก และการหาวันอื่นในเดือนนั้นที่ห่างกันไม่กี่วัน ก็คิดต่อได้ไม่ยาก

 

ดังนั้น เขาจึงหาแต่ code ศตวรรษ และ code ปี เท่านั้น เพื่อจะหาว่า ในปีนั้น วันหลัก (anchor day) ดังกล่าว เป็นวันอะไร

 

วันที่ว่านั้น ก็คือ …

 

1 เดือนมกรา วันที่ 3 (วันที่ 4 ในปีอธิกสุรทิน จำว่า วันที่ 3 สามปี และวันที่ 4 ในปีที่สี่)

 

2 เดือนกุมภา วันที่ 28 (วันที่ 29 ในปีอธิกสุรทิน อันนี้จำง่าย เพราะเป็นวันสุดท้ายของเดือนอยู่แล้ว)

 

3 เดือนมีนา วันที่ 14 (วัน pi day 3.14)

 

นอกจาก 3 เดือนพิเศษช่วงต้นปีนี้แล้ว ที่เหลือก็ยิ่งจำง่ายใหญ่ คือ เท่ากับเดือนในเดือนคู่ (4/4, 6/6, 8/8, 10/10 และ 12/12)

 

ส่วนเดือนคี่ 5 จะคู่กับ 9 และ 7 คู่กับ 11 (5/9, 9/5 และ 7/11, 11/7)

 

วิธีจำก็คือ …

 

"ทำงาน 9 โมงเช้า ถึง 5 โมงเย็น ที่ร้าน 7-11"

 

(Mnemonic: “Working 9 to 5 at the 7-Eleven”)

 

ไปดูปฏิทินได้เลยครับว่า วันเหล่านี้ เป็นวันเดียวกันหมดทั้งปี เช่นปีนี้ (2022) คือวันจันทร์ อยากจะรู้วันอื่นก็คิดต่อจากวันเหล่านี้ได้ โดยคิดต่อจากวันหลักในเดือนนั้น

 

ก็คิดง่ายดี เพราะคำนวณแต่ปี คือคิดแค่ code ศตวรรษ และ code ปี เท่านั้น

 

แต่ถ้าใครเคยคิดวิธีแรก คือคิด code เดือนและวันด้วย พอมาคิดวิธีหลังซึ่งคิดแค่ปี (ศตวรรษและปี) ถึงแม้ code ปีจะคิดเหมือนกัน แต่ code ศตวรรษ ต่างกันนะครับ อย่าสับสน

 

หลักการก็คือ วันแรกของปี ที่เป็นวันหลัก (anchor day) ดังกล่าว คือวันที่ 3 มกรา ในปีปกติ หรือวันที่ 4 มกรา ในปีอธิกสุรทิน ถ้าหาวันดังกล่าวด้วยวิธีแรก จะเท่ากับ …

 

code (ศตวรรษ+ปี)+1+3

ในปีปกติ หรือ …

 

code (ศตวรรษ+ปี)+0+4

ในปีอธิกสุรทิน

 

ดังนั้น ถ้าปรับสูตรการหา code ศตวรรษใหม่ ให้ +4 เข้าไปเลย ก็จะง่าย

 

ทำให้ สูตรการหา code ศตวรรษ วิธีที่สอง ที่ใช้หาวันหลัก จึงต้องปรับใหม่เป็นดังนี้

 

17xx เศษ 1 code 3+4=7 หรือ 0 (ไม่มีเศษ)

18xx เศษ 2 code 1+4=5

19xx เศษ 3 code -1+4=3

20xx เศษ 0 code -2+4=2

 

ดังนั้น ถ้าต้องคิดวันหลักของปีที่ขึ้นต้นด้วย 19xx บ่อย เช่นวันเกิดของคนรุ่นเรา ก็จำ code ศตวรรษไว้เลยว่า คือ 3

 

ส่วนปีปัจจุบัน 2022 รวม code CC+YY (2+6=8 mod 7 คือ 1) วันหลักปี 2022 จึงเป็นวันจันทร์

 

ไม่น่าจะจำยากนักนะครับ

 

และถ้าฝึกคิดวันบ่อยๆ ก็จะชำนาญคิดได้รวดเร็วมากขึ้น

 

คุณ John Conway ที่คิดระบบนี้ ยังตั้งระบบเพื่อท้าทายตัวเองให้คิดเป็นประจำ ด้วยการตั้งระบบ lock on เมื่อเปิดคอมพิวเตอร์ เครื่องมันจะสุ่มเลือกวันที่ขึ้นมาให้คิดวันเสียก่อน ซึ่งเขาก็ใช้เวลาไม่ถึง 2 วินาที ก็ได้คำตอบ เพื่อใช้งานคอมพิวเตอร์ต่อไปได้

 

นอกจากนั้น คุณ John Conway ยังมีการคิดตั้งชื่อวันหลัก (anchor day) นี้ได้หวือหวามาก ฟังทีเดียว ติดหูเลย คือ "doomsday" เช่น doomsday ของปีนี้ (2022) คือวันจันทร์

 

เพราะ doomsday คือ …

 

"วันโลกาวินาศ" ครับ!! ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-03-27

 

 

เลขคิดในใจ

 

 

เพื่อนพ้องถามมาว่า …

 

"อยากให้ช่วยหาวิธีทำการคิดเลข แบบสองหรือสามหลัก ที่เด็กจีนและอินเดียทำ"

 

แปลสั้นๆได้ว่า หาวิธี "คิดเลขในใจ" นั่นเอง

 

และแปลได้อีกอย่างว่า แขกและจีน เก่งเลขกันทั้งคู่

 

เราอยู่ในคาบสมุทรอินโดจีน คืออยู่ระหว่างอินเดียกับจีน ก็ต้องไม่ให้น้อยหน้าสินะ

 

ว่าที่จริง การคิดเลขในใจ หรือเรียกให้สั้นลงมาอีกนิดว่า เลขคิดในใจนั้น เป็นหนึ่งในหัวข้อวิชาการเรียนของเด็กในอดีต ที่กลายมาเป็น ส.ว. ในปัจจุบัน ส่วนเด็กปัจจุบัน ไม่มีการฝึกเรื่องนี้แล้ว อาจจะเป็นเพราะสมัยนี้เครื่องคิดเลขหาง่าย ไม่เหมือนสมัยก่อน ยิ่งเป็นเด็กบ้านนอกแล้วไม่ต้องพูดถึง … ไม่รู้จักครับ

 

แต่การคิดเลขในใจได้คล่องแคล่ว ก็มีประโยชน์เยอะนะครับ เพราะในบางสถานการณ์ คว้าเครื่องคิดเลขไม่ทัน อย่างน้อยก็ต้องประมาณการตัวเลขในใจไว้ได้บ้าง เช่นการซื้อของ การเติมน้ำมัน การกะวันที่นัดหมาย อะไรอย่างนี้เป็นต้น เรื่องอย่างนี้ พ่อค้าแม่ขาย อาเฮียอาเจ้ รวมทั้งแขกขายผ้าพาหุรัด จะได้เปรียบ เพราะฝึกคิดทุกวัน (เห็นไหม แขกกับจีน ตามมาคิดเลขในใจถึงเมืองไทย)

 

ผมใช้คำว่า "ฝึก" เพราะรู้อย่างเดียวไม่พอ ต้องชำนาญด้วย อย่างที่ฝรั่งที่เพิ่งเริ่มมาสนใจเรื่องเลขคิดในใจ ที่เรียกว่า "mental calculation" บอกว่า มีสามอย่างที่จะเก่งได้ คือ …

 

Practice

Practice และ

Practice

 

(การพูด style ย้ำคำแบบนี้เจอบ่อย เช่น ความสำเร็จในการทำร้านอาหาร ขึ้นกับปัจจัยสามอย่างคือ ทำเล ทำเล และ ทำเล)

 

ใช่แล้วครับ ไม่รู้วิธี ก็จบตั้งแต่แรก แต่ถึงแม้จะรู้วิธีก็ยังต้องฝึกให้เกิดความชำนาญ ไม่งั้นก็จะงุ่มง่าม สุดท้ายอาจจะบอกว่า ใช้เครื่องคิดเลขเหอะ เร็วกว่า

 

แต่ถ้าชำนาญ เร็วกว่าเครื่องคิดเลขจริงๆครับ เพราะใช้เครื่องคิดเลข ถึงแม้การประมวลผลมันจะเร็ว แต่จะช้าตรงกดแป้นตัวเลขทีละตัว

 

การคิดเลขในใจนั้น เราจะใช้สมองส่วนที่เรียกว่า "working memory" ซึ่งใช้งานได้ชั่วคราว ไม่ได้จำอย่างถาวร เทียบแล้วก็เหมือนกับหน่วยความจำของคอมพิวเตอร์ที่เรียกว่า "แรม" (RAM: random access memory) ซึ่งไม่ได้มากมายอะไร เทียบง่ายๆ ใครบอกเบอร์โทรศัพท์มา ตัวเลขไม่เกินสิบตัว เรายังจำได้มั่งไม่ได้มั่ง ถ้าไม่จดไว้ พักเดียวก็ลืมหมดแล้ว

 

ดังนั้น หลักการคิดเลขในใจ คือ จะต้องทำเป็นขั้นเป็นตอน เอาตัวเลขที่คิดได้แล้วมาคิดต่อ เพราะยังจำได้อยู่ ให้ต่อเนื่องไปเรื่อยๆ จึงไม่เหมือนกับการคิดเลขในกระดาษ ที่สามารถเขียนทดได้ และย้อนกลับไปมองใหม่เมื่อไหร่ก็ได้ ดังนั้น วิธีการคิดเลขในใจจึงไม่เหมือนการคิดเลขตามปกติ ที่เราเคยเรียนกันมาตั้งแต่เล็กๆ เช่นการบวก ก็เริ่มจากตัวเลขหลักทางขวามือ ได้ผลลัพท์เกินหนึ่งหลักก็ไปเขียนทดไว้ แล้วก็เขยิบไปทางซ้ายทำหลักต่อไป อย่างที่รู้ๆกัน

 

แต่การคิดในใจ ไม่มีกระดาษและปากกาให้ทด ... ทำไงล่ะ

 

เด็กรุ่นใหม่อาจจะงง แต่คนที่คิดในใจได้ จะรู้ว่า เขาสามารถทำได้โดยเลียนแบบการคิดซื้อขายของอาแป๊ะในตลาด

 

มีอยู่สามอย่างครับที้ไม่เหมือนการคิดเลขธรรมดา สามอย่างจริงๆครับ ไม่ใช่การพูดซ้ำแบบข้างบน

 

อย่างแรก ให้คิดจากทางซ้ายไปขวาครับ โดยคิดเลขหลักใหญ่ไปหาหลักเล็ก เหมือนการคิดจากแบ็งค์พันแตกเป็นแบ็งค์ร้อย

 

อย่างที่สอง พยายามคิดปัดเป็นตัวเต็ม แล้วบวกหรือลบด้วยตัวเลขที่เล็กกว่า คิดง่ายกว่า

 

อย่างที่สาม มองหาตัวเลข "คู่สิบ" หรือ เลข compliment ที่จะรวมกันแล้วได้สิบ ไว้เสมอ เทียบแล้วเหมือนกับการคิดทอนตังค์ของอาแปะนั่นแหละ

 

เลข compliment ที่รู้กันอยู่แล้วก็คือ

 

1  9

2  8

3  7

4  6

5  5

 

เช่นของราคา 80 ก็คือ ให้แบ็งค์ 100 แล้วทอน 20

 

วิธีคิดแบบนี้ จะสามารถย่อยตัวเลขให้ง่ายเข้า เช่นการบวกด้วย 28 คือการบวกด้วย 30 แล้วลบด้วย 2 (บวกด้วยเลข 3 คิดง่าย ลบด้วยเลข 2 ก็คิดง่าย)

 

การรวมเลขหลายๆตัว คนที่รู้วิธี จะพยายามรวมเลข compliment ให้ได้เต็มสิบไว้ก่อน

 

อย่างเช่น บวกเลขสามหลัก 4 จำนวน …

 

6 1 2

7 7 3

7 3 8

4 5 4

 

เห็นอย่างนี้ ปกติเราก็คว้าเครื่องคิดเลขแล้ว ใช่ไหมครับ

 

ถ้าจะคิดในใจ ให้เริ่มจากหลักร้อยก่อน มองหาเลข compliment คือ 600 กับ 400 เป็น 1000 มี 700 อีกสองตัว เป็น 2400 ถัดไปหลักสิบ มี compliments 70 กับ 30 รวมเป็น 100 ได้เป็น 2500 ที่เหลือ 10 กับ 50 เป็น 2560 หลักหน่วย มี compliment 2 กับ 8 รวมเป็น 2570 สุดท้าย 3 กับ 4 รวมเป็น 2577 เป็นคำตอบ

 

เทคนิคการคิดเลขในใจมีค่อนข้างเยอะ อย่างเช่น มีการคูณเลขได้ผลลัพท์แล้ว แต่อยากรู้ว่าผิดหรือเปล่าเช่น

 

6338 × 79 เท่ากับ 500702 หรือไม่

 

เขามีวิธีเช็คเรียกว่า "เศษ 9" (modulo 9) หรือกำจัดทีละเก้า

 

ทำยังงี้ครับ ...

 

6338 ตัด 63 ออก เพราะรวมกันได้ 9

 

เหลือ 38 รวมกันได้ 11 รวมกันอีกทีได้ 2

 

ส่วน 79 ตัด 9 เหลือ 7

 

เอา 2 x 7 = 14

 

รวม 1 กับ 4 ได้ 5

 

มาดูคำตอบบ้าง

 

500702 มองปร๊าดเดียว 7 กับ 2 รวมกันได้ 9 ... ตัดออก ดังนั้น จึงเหลือแต่ 5

 

ได้ 5 เท่ากัน คำตอบจึง อาจจะถูก แต่ถ้าไม่เท่ากัน คำตอบต้องผิดแน่นอน

 

การคิดเลขในใจนี้ มีการแข่งขันกันในระดับโลกด้วยนะครับ มีทั้งการแข่งทุกปี (Mental Calculations World Championship เริ่มตั้งแต่ปี 1997) ทุกสองปี (Mental Calculation World Cup เริ่มตั้งแต่ปี 2004) และทุกสี่ปีเหมือนโอลิมปิก (Memoriad - World Memory, Mental Calculation & Speed Reading Olympics เริ่มตั้งแต่ปี 2008) ดาวรุ่งก็ไม่ใช่มีแต่เพียงแขกและจีน มีญี่ปุ่นด้วย แต่ก็ต้องถือว่าเป็นนักคิดเลขสายเดียวกับจีน เนื่องจากใช้ลูกคิดเหมือนกัน และผู้ที่ชนะเลิศในปี 2012 (Naofumi Ogasawara) ก็เป็นครูสอนการใช้ลูกคิดญี่ปุ่นด้วย (ลูกคิดญี่ปุ่นจะมีข้างล่าง 4 ลูก ข้างบนลูกเดียว ส่วนลูกคิดของจีน จะมีข้างล่าง 5 ลูก ข้างบน 2 ลูก)

 

เรื่องการคิดเลข เมื่อเทียบกับสมัยโบราณ สมัยนี้มีตัวช่วยเยอะ ถ้าไม่จวนตัวจริงๆ คงไม่ค่อยมีคนคิดในใจสักเท่าไหร่ ตัวช่วยใกล้มือที่แทบจะติดตัวกันทุกคน คือ มือถือ นั่นเอง ซึ่งมีเครื่องคิดเลขอยู่ในตัวด้วย เหมือนกับถือเครื่องคิดเลขอยู่ในมือตลอดเวลา แล้วจะคิดในใจไปทำไมกัน หลายคนคงคิดเช่นนี้

 

คำถามว่า ทำไมยุคมือถือแล้วยังต้องคิดเลขในใจ ฝรั่งช่างคิด ตอบได้เข้าท่าว่า มันก็เหมือนกับ ยุครถยนต์ เรายังต้องวิ่งออกกำลังกาย ในเมื่อเรา exercise ร่างกายเพื่อสุขภาพ เราก็ควรจะ exercise สมองด้วย อัลไซเมอร์จะได้ไม่ถามหาไง

 

ว่าแล้วผมก็คงต้องฝึกคิดเลขในใจบ่อยๆบ้างแล้วละครับ ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-03-20

 

https://youtu.be/JawF0cv50Lk

 

 

R

 

 

ผมเคยตั้งชื่อเรื่องที่เขียนเมื่อสี่เดือนที่แล้วได้สั้นมากคือ "น้ำ" แต่วันนี้ขอลบสถิติตัวเอง ตั้งชื่อเรื่องได้สั้นที่สุด คือ "R"

 

ครับ ตัวอาร์ ที่เป็นอักษรภาษาอังกฤษตัวที่ 18 นี่แหละ

 

ตัว R นี้ เมื่อเวลาที่มีการแปลภาษาปะกิตเป็นไทย ก็จะมีการใช้ ร.เรือ มาแทนเสมอไป ทำนองว่า มันต้องมีการรัวลิ้น เพื่อให้ต่างจาก ตัว L ที่แค่กระดกลิ้นครั้งเดียว ไม่ได้รัวลิ้น

 

แล้ว ร.เรือ กับตัว R มันแทนเสียงกันได้จริงหรือเปล่า … เดี๋ยวคงได้ทราบคำตอบ

 

ที่ไปที่มา ที่ทำให้มีเรื่องนี้ขึ้นมาได้ก็เนื่องมาจากการอ่าน รรรรร ที่ผมเคยแหย่ไว้เมื่อหลายวันก่อน ทำให้เกิดการสนทนาระหว่างเพื่อนร่วมวัย (ถ้าเรียกว่าเพื่อนร่วมรุ่น ก็จะฟังดูเป็นวัยรุ่น เรียกเพื่อนร่วมวัยดีกว่า จะได้ชัดเจนว่า แก่พอกัน - ฮ่า!) ว่า …

 

"เรื่องการออกเสียง รรร นึกถึงความหลัง

 

ลูกอยู่ราวๆชั้น ป 5~6 กลับบ้าน มาบอกว่า “…พ่อๆ อาจารย์คนไทยที่สอนวิชาภาษาอังกฤษที่โรงเรียน ออกเสียงผิด เสียง ตัว r มันออกเสียงไม่เหมือนกับ ร-เรือ ตัว t ก็ไม่ใช่เสียง ต-เต่า…”

 

คุณพ่อ บอกลูกไปว่า “…อาจารย์ที่สอนหนู ก็เหมือนพ่อนั่นแหละ วัยเด็กเราโตมาไม่มีโอกาสเรียนกับเจ้าของภาษา ไม่มีสื่อต่างๆให้ฟังสำเนียง การออกเสียงที่ถูกต้อง…”

 

ผมเลยรำลึกได้ว่า บนโลกเล็กๆใบนี้ ผู้คนใช้ลิ้นให้เกิดเสียงรัว ที่ต่างชาติส่วนใหญ่ใช้ตัว R และบ้านเราใช้ ร.เรือ นั้น แตกต่างกันไปในแต่ละชาติแต่ละภาษา

 

และขอบันทึกไว้ใน พ.ศ. นี้เลยว่า อนาคตของ ร.เรือ ของเรา ก็ชักจะไม่ค่อยโสภาเท่าไหร่ ฟังเสียงอนาคตของชาติคือเด็กๆรุ่นใหม่พูดจากันแล้ว ทำท่าว่าจะเหลือแต่ ล.ลิง อย่างเดียว ขี้เกียจรัวลิ้น แถมคำควบกล้ำทั้งหลายก็พาลจะหดหายไปด้วย

 

ใช่แล้วครับ ร.เรือ ของเรา รัวปลายลิ้นเหมือนแขก และท่าทางแขกจะรัวมากกว่าบ้านเราเสียด้วยซ้ำ

 

ภาษาที่รัวปลายลิ้นที่ R (trill หรือ rolled r) แบบที่เราออกเสียง ร.เรือ นั้น มีเยอะครับ เช่น บัลกาเรีย สวีเดน นอร์เวย์ อิตาลี สเปน รัสเซีย โปแลนด์ ดัทช์ และที่ดังระเบิดเถิดเทิงในตอนนี้ด้วย คือ ยูเครน

 

ส่วนฝรั่งอั้งม้อ ออกเสียงตัว R ในภาษาอังกฤษ ต่างจากที่เราใช้ตัว ร.เรือ ในภาษาไทยมากทีเดียว

 

ที่ต่างอย่างชัดเจน คือ คนฝรั่งเศส ที่ออกเสียงตัว R โดยไม่ได้รัวปลายลิ้น แต่รัวโคนลิ้น !! (voiced uvular fricative)

 

ครับ ออกเสียง ตัว R ครอกๆ จากลำคอ หรือจากโคนลิ้นแถวลิ้นไก่ ยังงั้นแหละครับ เมือง "Paris" ที่ไทยเราเรียก "ปารีส" จึงออกเสียงคล้ายๆกับ "ปาครี"

 

นอกจากจะมีการออกเสียงอย่างนี้ในภาษาฝรั่งเศสแล้ว ก็ยังมีในภาษาฮีบรู โปรตุเกส และสเปนโปรโตริกัน

 

ไม่ต้องดูอื่นไกล ไทยเราเองนี่แหละ ผมยังเคยรู้จักผู้ที่พูดออกเสียง ร.เรือ โดยการกระดกปลายลิ้นไม่ได้ ต้องใช้โคนลิ้นเหมือนคนฝรั่งเศส ตอนเด็กก็จะถูกแกล้งให้พูดคำว่า "โรงเรียนนายร้อย" ซึ่งจะออกเสียงเป็น "โครงเครียนนายคร้อย" ทุกทีไป

 

ส่วนอังกฤษ จะต่างออกไป และจะมากขึ้นอย่างชัดเจนในคนอเมริกัน ใครที่พูดสำเนียงอเมริกันได้อย่างชัดเจน บางครั้งออกเสียง ร.เรือ ในภาษาไทย จะเหมือนเสียงตัว R ในภาษาอังกฤษอเมริกัน

 

กล่าวคือ เขาจะห่อลิ้นด้านข้างทั้งสองเข้ามา แล้วก็คำรามออกมาจากลำคอ เสียงจะเหมือนเจ้าตูบคำรามยังไงยังงั้นเลย

 

เรื่องนี้ ผมไม่ได้ว่าเองนะครับ เพราะคนไทยเราถือเรื่อง หมา ใครพูดว่า ชาติหมา คงได้ชกกันแน่ แต่หมู เรากลับว่าน่ารัก มีคนชื่อเล่นว่า "หมู" เยอะแยะ กลับกันกับฝรั่ง ที่ชอบหมามากกว่า

 

เรื่องเสียง R คือเสียงเจ้าตูบคำราม จึงเป็นเรื่องของเจ้าของภาษาเขาเองแหละที่พูด

 

คือว่า เจ้าตัว R นี้ ภาษาละตินเขาให้สมญาว่า "littera canīna" คำว่า 'canine letter' นี้ แปลตรงตัวเป็นอังกฤษได้ว่า "dog's letter" หรือตัวอักษรของเจ้าตูบนั่นเองอันเนื่องมาจากเสียงที่สั่นในคอเหมือนเสียงคำราม (sound like a growling dog)

 

และเสียงพูด ภาษาละตินจึงบอกว่าเป็น vōx canīna ('dog voice') หรือเสียงเจ้าตูบ

 

ตัวอย่างที่ดีคือ คำที่แปลว่า "หมา" ในภาษาสเปน ก็คือคำว่า "perro" จึงออกเสียงคำรามของตัวอาร์ออกมาจากคอกันเพียบไปเลย

 

ในวรรณกรรมเรื่อง โรเมโอและจูเลียต (William Shakespeare's Romeo and Juliet) ในองค์ที่ 2 ฉากที่ 4 นางพยาบาลของจูเลียต ก็ยังเรียกตัวอักษร R ว่า "the dog's name"

 

 เอาละ ได้คำตอบแล้วว่า เสียง R มาจากหมา แล้วการประดิษฐ์อักษร R ล่ะ มาจากไหน เพราะมีประวัติมายาวนานมากครับ ...

 

เวลาเราเห็นเครื่องหมาย L-R ที่ไหน โดยไม่ต้องเดาเราก็คงรู้กันอยู่แล้วว่า L คือ Left หรือข้างซ้าย และ R คือ Right หรือข้างขวา

 

แต่เชื่อไหมครับ ว่า อักษรตัว R นั้น พัฒนามาจากรูปอักษรของอียิปต์โบราณ (Egyptian hieroglyph) ที่เป็นรูป ศีรษะ ก็ หัวคนนั่นแหละ ฟังแล้วเข้าใจได้ทันที จะเรียกให้เพราะไปทำไมก็ไม่รู้

 

และที่สำคัญ เป็นรูปหัวคนที่มองไปทางซ้าย คือหัวด้านซ้ายนั่นเอง ที่กลายมาเป็นตัว "R" ในปัจจุบัน ไม่ใช่ด้านขวาครับ

 

ก็แปลกดี!! ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-03-13

 

สังเวย

 
⭕️ ⭕️ ⭕️
 
ใครที่ชอบอ่านตอนก่อนนอน สำหรับเรื่องนี้จะข้ามไปก่อน ไว้ไปอ่านตอนกลางวันก็ได้นะครับ เดี๋ยวจะนอนไม่หลับ
 
ความจริง เรื่องราวแบบนี้ ไม่ใช่แนวของผมสักเท่าไหร่ แต่เห็น conment เข้ามาหลายรายที่อยากรู้ เลยลองเข้าไปค้นเรื่องราวมาเขียนดู ให้ตื่นเต้นกันหน่อย
 
เรื่องของการสังเวยด้วยชีวิต บางคนอาจจะคุ้นกับคำว่า บูชายัญ หรือ พลี (bali) ถ้าเป็นสัตว์ที่เป็นอาหารปกติของมนุษย์ ผู้คนอาจไม่ค่อยรู้สึกมากมายเท่าไหร่ (หมู เป็ด ไก่ ที่ใช้ไหว้เจ้าในเทศกาลตรุษจีนก็เข้าข่ายเหมือนกันละครับ) สัตว์ยอดนิยมที่ถูกบูชายัญมากที่สุดคือ แพะ (คนที่ถูกจับไปลงโทษโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่จึงมักจะเรียกว่า จับแพะ หรือเป็น แพะรับบาป) ถ้าพิธีใหญ่ ใช้สัตว์ใหญ่ขึ้นมาหน่อย เช่น ม้าบูชายัญ ที่เรียกว่า อัศวเมธ
 
แต่หนักหนาที่สุด คือ การสังเวยด้วยชีวิตมนุษย์ (human sacrifice)
 
การฆาตกรรมด้วยความเชื่อนี้ ขัดต่อหลักศาสนาใหญ่ แต่เนื่องจากความเชื่อเรื่องภูตผีเทวดา มีมาก่อนกำเนิดศาสนาต่างๆเนิ่นนาน พฤติกรรมประหลาดของมนุษย์อย่างนี้ จึงมีมาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์
 
แม้ความเชื่อในสภาพหลังความตาย ก็นำมาสู่พิธีกรรมประหลาดๆ เช่นการสังเวยชีวิตข้าทาสบริวาร ให้ตายตามไปรับใช้ในโลกหน้า (retainer sacrifice) ซึ่งมีในอียิปต์ และจีนโบราณ
 
ไม่รู้ว่า ประเพณีการเผาภรรยาให้ตายตามสามีไปของอินเดียโบราณ จะเข้าข่ายนี้หรือเปล่า
 
คุณ Ross Hassig ผู้เขียนเรื่อง Aztec Warfare ได้กล่าวถึงการทำพิธีให้ศักดิ์สิทธิ์สำหรับปิรามิด Tenochtitlan ที่ยิ่งใหญ่ ในปี 1487 นั้น มีการสังเวยชีวิตนักโทษหลายหมื่นคน
 
ในสมัยโบราณ การก่อสร้างอาคารของญี่ปุ่น เช่นที่ปราสาทเก่า Maruoka Castle ก็มีข่าวลือว่า มีการฝังคนลงไปที่ฐานรากด้วย เรียกว่า hitobashira ("human pillar" หรือ ตอม่อ มนุษย์)
 
ความเชื่อของญี่ปุ่นนี้ อาจจะได้รับอิทธิพลมาจากจีน ที่เรียกว่า daa saang zong/da sheng zhuang (Chinese: 打生樁; Cantonese/Mandarin romanisation)
 
อินเดีย เรียกการสังเวยชีวิตมนุษย์ว่า "นร พลี" (narabali นร แปลว่า มนุษย์)
 
ติดกับจีน และอินเดียคือ พม่า ก็มีเหมือนกัน เรียกว่า myosade (မြို့စတေး。) 
 
เลยลงไปถึงอินโดนีเซียก็มี เรียกว่า tumbal proyek 
 
ส่วนบ้านเรา การสังเวยชีวิตโดยการฝังทั้งเป็นที่เสาหลักเมืองที่เพชรบูรณ์นั้น เล่าลือกันเว่อร์ไปไหม ทางพุทธน่าจะถือว่าบาปหนักขึ้นไปอีก เพราะเป็นสามเณร
 
ส่วนที่เมืองถลาง ภูเก็ต เรื่องราวจะออกแนวเฮี้ยน เพราะเป็นหญิงมีครรภ์
 
คนที่ทำงานด้านความปลอดภัยในด้านก่อสร้าง ซึ่งมักจะมีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น อาจจะมองว่าเป็นอุบัติเหตุ แต่เพื่อให้ขลัง เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็สร้างเรื่องให้มันขลัง ... รึเปล่า? เพราะเรื่องเล่าเกี่ยวกับชีวิตคน มักจะโดนใจ
 
ก็ขนาดทีวียังเอาไปผูกเรื่องทำละครหลังข่าวเลย ใครที่ชอบดูอาจจะจำกันได้ เรื่อง "เจ้ากรรมนายเวร" ไงครับ ฉากลงเสาหลักเมือง คงหลอนติดตาคนดูหลายๆคน
 
เสาหลักเมืองกรุงเทพฯ ไม่มีการสังเวยด้วยชีวิตคน
 
แต่มีสัตว์เสียชีวิต ... คืองูครับ
 
"...เช้าวันที่ 21 เมษายน 2325 ในพระราชพิธีฝังเสาหลักเมืองกรุงเทพฯ ...
 
... เมื่อถึงเวลารุ่งแล้ว 9 บาท (6:54 น.) พระยาโหราธิบดีย่ำฆ้องบอกกำหนดพระฤกษ์เริ่มพระราชพิธีอัญเชิญเสาหลักเมืองเคลื่อนลงสู่หลุม โดยวางบนแผ่นศิลายันต์ทันใดนั้น เกิดปรากฏการณ์มหัศจรรย์ขึ้น มีงูเล็ก 4 ตัวลงไปอยู่ในหลุมในจังหวะเดียวกัน ทุกคนไม่อาจทำอะไรได้ จำต้องปล่อยเลยตามเลย ...
 
... นี่คือภาพเหตุการณ์ในอดีตที่บรรยายไว้ในปูมโหร"
 
ในจดหมายเหตุความทรงจำของกรมหลวงนรินทรเทวีฯ บันทึกเพิ่มเติมว่า ...
 
"... พระโองการตรัสว่า ... ชะตาเมืองคอดกิ่วใน 7 ปี 7 เดือน เสร็จสิ้นพระเคราะห์เมือง จะถาวรลำดับกษัตริย์ถึง 150 ปี"
 
(จากบทความของคุณ ชูศักดิ์ จงธนะพิพัฒน์ ที่ลงใน กรุงเทพธุรกิจ เมื่อวันที่ 4 เมษายน 2558 เรื่อง "สี่มะเส็ง 2475" ใครที่ชอบโหราศาสตร์ก็ตามไปอ่านดูได้)
 
ต่อมา ร.4 ทรงแก้เคล็ด โดยทรงทำพิธีถอนเสาหลักเมืองอันเดิม และตั้งเสาหลักเมืองอันใหม่ แต่ไม่มีที่เก็บอันเก่าที่เหมาะสม เลยตั้งไว้คู่กัน เสาหลักเมืองกรุงเทพมหานครจึงมีความพิเศษที่มี 2 เสา อยู่ใกล้ๆกัน และลำดับกษัตริย์ก็ยืนยาวเกิน 150 ปี มาจนถึงทุกวันนี้
 
แต่ก็แปลกที่ มีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ในปี 2475 (2325+150) ครบ 150 ปีพอดี!! ๏๛
 
  ... @_@ ...
วัชระ นูมหันต์
2022-02-20
 

 

โชคลาง


⭕️ ⭕️ ⭕️

ถึงแม้เมืองไทยจะเป็นเมืองพุทธ ซึ่งศาสนาพุทธปฏิเสธเรื่องโชคลาง แต่คงจะปฏิเสธไม่ได้ว่า ยังมีคนถือเรื่องโชคลาง อยู่ เพราะเป็นเรื่องที่เชื่อต่อๆกันมา ก่อนที่ศาสนาพุทธจะเข้ามาเสียอีก

เรื่องเชื่อโชคลางนี้ ฝรั่งก็เป็นครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสมัยโบราณ เมื่อวิทยาการยังไม่ค่อยก้าวหน้า จะออกเรือทั้งที เครื่องไม้เครื่องมือจะพยากรณ์อากาศก็ไม่มี ก็ต้องเชื่อโชคลางไว้ก่อน

อย่างเช่นเรื่อง "ฟ้าแดง" เป็นต้น ฝรั่งผูกคำคล้องจองไว้ว่า "Red Sky at night, Sailors delight; Red Sky in the morning, Sailors take warning." ถอดความเป็นไทยที่ไม่ค่อยคล้องได้ว่า "ฟ้าแดงพลบค่ำ ชาวเรือดีใจ ฟ้าแดงเช้ามืด ชาวเรือกังวล"

ถ้าจะอธิบายให้เป็นวิทยาศาสตร์หน่อยก็ได้ว่า ลมมรสุมมักจะพัดมาจากตะวันตก แสงอาทิตย์ลอดเมฆฝนเข้ามาในยามเย็น และหักเหจนเหลือแต่สีแดงเข้าตาเราบ่งบอกถึงฟ้าอันสดใสในวันรุ่งขึ้น ซึ่งตรงข้ามกับฟ้าสีแดงในเวลารุ่งอรุณที่เมฆฝนเริ่มตั่งเค้า

อีกเรื่องคือ ไม่เดินทางออกเรือในวันศุกร์ แต่เรื่องนี้เป็นแค่ฝรั่งบางกลุ่ม และคนส่วนมากเลิกเชื่อกันไปแล้ว เพราะมีเรื่องเล่าว่า ราชนาวีอังกฤษ ต้องการแก้ความเชื่อเรื่องอาถรรพ์วันศุกร์ จึงตั้งชื่อเรือรบหลวงลำหนึ่งว่า "HMS Friday" ควบคุมเรือโดยกัปตัน James Friday และจงใจออกเรือในวันศุกร์ ที่ 13 เพื่อแก้อาถรรพ์วันศุกร์ แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีใครได้ข่าวเรือลำนั้นอีกเลย

ผู้ที่เริ่มเล่าเรื่องนี้คือ Dave Allen ในรายการโชว์ของเขาทางโทรทัศน์ บีบีซี ของอังกฤษ ออกอากาศเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 1971 ก็เลยดังไปกันใหญ่

ทว่า ในความเป็นจริง ราชนาวีอังกฤษ ไม่เคยมีเรือหลวง HMS Friday ครับ!!

การผิวปาก (whistling) ก็เป็นอีกอย่างที่ชาวเรือโบราณเขาถือว่า เป็นเรื่องไม่ดี เพราะเป็นการเรียกลม เดี๋ยวพายุจะมา

และเมื่อต่อเรือเสร็จใหม่ๆ คงเคยเห็นพิธีกรรมแปลกของฝรั่งอย่างหนึ่งในขณะที่ปล่อยเรือลงน้ำเป็นครั้งแรก คือการผูกขวดแชมเปญแล้วแกว่งไปกระแทกหัวเรือให้ขวดแชมเปญแตก อันเป็นพิธีล้างบาปของเรือ (Baptism of Ships) ซึ่งทำกันมานาน ก่อนสมัยสงครามครูเสด (Crusades) อีก

แต่ถ้าหากขวดแชมเปญไม่แตกในการแกว่งครั้งแรก เขาถือว่า ลางชักไม่ค่อยดี

คราวนี้มาดูเรื่องความโชคดีของชาวเรือกันบ้าง

ในที่อื่นๆ ถือกันว่า แมวดำ นำโชคร้าย แต่ชาวเรือของอังกฤษและชาวไอริชกลับถือว่า แมวดำ นำโชคดีครับ

โดยทั่วไป ชาวเรือถือว่า แมวเป็นสัตว์ที่ฉลาด และเป็นสัตว์นำโชค

เหตุผลก็คือ แมวช่วยกำจัดหนูภายในเรือ เพราะเจ้าหนูมันไม่ใช่หนูน่ารัก แต่มันเที่ยวกัดสายเชือก รวมทั้งสายไฟในเรือรุ่นใหม่ หรือกินเมล็ดพืชที่เก็บไว้เป็นเสบียงในเรือ แถมยังอาจแพร่เชื้อโรคร้ายให้แก่ผู้โดยสารและลูกเรืออีกด้วย ซึ่งอันตรายมากสำหรับเรือที่ต้องท่องทะเลเป็นระยะเวลานานๆ

ในการศึกษาดีเอ็นเอของแมวโดยมหาวิทยาลัย Leuven ชึ่งตีพิมพ์เผยแพร่เมื่อปี 2017 นี่เอง พบว่า แมวอียิปต์ ได้ขยายสายพันธุ์ของมันออกไป ผ่านเส้นทางเดินเรือขึ้นไปจนถึงตอนเหนือของยุโรป เขาสรุปผลว่า มีการนำแมวไปในเรืออียิปต์ด้วย เพื่อกำจัดหนู และธรรมเนียมแนวปฏิบัตินี้ก็ได้รับการขานรับกันไปทั่วในหมู่พ่อค้าชาวเรือหลายชาติ รวมทั้งพวกไวกิ้งในตอนเหนือของเยอรมันด้วย ในราวศตวรรษที่ 8 ถึง 11

แมวที่อยู่ประจำบนเรือ เรียกว่า "ship’s cat"

ชาวเรือบางคนเชื่อว่า แมวที่เหมาะจะเป็น ship’s cat มาก คือ แมวที่มีนิ้วที่อุ้งเท้ามากกว่าปกติ (polydactyl cat) ซึ่งพบมากแถวชายฝั่งทะเลด้านตะวันออก (East Coast) ของทวีปอเมริกาเหนือคือสหรัฐและแคนาดา รวมทั้งบริเวณตะวันตกเฉียงใต้ของอังกฤษและเวลส์

ปกติ แมวจะมี 18 นิ้ว คือมี 5 นิ้วที่ขาหน้า และ 4 นิ้วที่ขาหลัง

จำนวนที่มากที่สุดเท่าที่เคยพบ (Guinness World Records) คือ 28 นิ้ว (ขาละ 7 นิ้ว) ซึ่งหายากมาก โดยทั่วไปขาหลังจะปกติ จะมีมากกว่าปกติเฉพาะขาหน้า

แมวนิ้วมาก เป็นที่นิยมของชาวเรือ แต่ไม่เป็นที่นิยมของชาวยุโรป แถมถูกไล่ล่าอีกต่างหาก เพราะไปผูกโยงกับแม่มด

แมว ผูกพันกับชาวเรือโบราณมาก อาจจะเป็นเพราะมันตอบสนองต่อดินฟ้าอากาศได้ไวกว่ามนุษย์ เช่นถ้าเลียขน พายุจะมา ถ้าจาม ฝนจะตก ถ้ามันสนุกสนานร่าเริง อากาศจะดี

เรื่องแปลกๆเกี่ยวกับแมวประจำเรือที่ถูกบันทึกไว้ก็มีหลายอย่าง เช่น ...

เอ็มมี่ (Emmy) เป็นแมวประจำเรือ RMS Empress of Ireland ติดสอยห้อยตามไปทุกเที่ยวของการเดินทาง ยกเว้นในวันที่ 28 พฤษภาคม 1914 เอ็มมี่กระโดดลงจากเรือขณะที่จอดอยู่ที่ท่าเรือเมือง Quebec ประเทศแคนาดา ลูกเรือไปตามเอากลับมาขึ้นเรือได้ แต่มันก็หนีไปได้อีก ในที่สุด เรือก็ต้องออกจากท่าไปโดยไม่มีเอ็มมี่ ซึ่งชาวเรือถือว่าเหตุการณ์นี้เป็นลางร้ายสุดๆ (terrible omen) เช้าวันรุ่งขึ้น หมอกลงจัด เกิดการชนกับเรือ Storstad ที่ปากแม่น้ำ Saint Lawrence จนเรือ RMS Empress of Ireland จมลง มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 1,000 คน

แมวประจำเรืออีกตัวยิ่งแปลกหนัก เดิมที แมวตัวนี้ชื่อ Oscar เป็นแมวประจำเรือ Bismarck ซึ่งเป็นเรือรบเยอรมัน ซึ่งจมลงเมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม 1941 ลูกเรือ 2200 คน รอดชีวิตมาแค่ 116 คน กับ แมวอีก 1 ตัว โดยเรือ HMS Cossack ผู้ที่จมเรือ Bismarck เป็นผู้ช่วยขึ้นมาได้

ไม่กี่เดือนต่อมา เรือ HMS Cossack เอง ก็โดนตอร์ปิโด จมลงในวันที่ 24 ตุลาคม แต่ Oscar รอดอีก คราวนี้ไปเป็นแมวประจำเรือ HMS Ark Royal ก็โดนตอร์ปิโดจมอีกในเดือนพฤศจิกายน ในปีเดียวกัน และ ... Oscar ก็รอดอีก

หลังจากรอดมาแล้วถึง 3 ครั้ง คราวนี้จึงให้อยู่บนบก ไม่ต้องลงเรือแล้ว และเปลี่ยนชื่อเป็น Unsinkable Sam โดยมีงานใหม่ให้ไปไล่จับหนูที่ตึกสำนักงาน Governor of Gibraltar เพราะเขายังมีอีกหกชีวิต ("six lives to go") อันมาจากคำพังเพยเรื่องแมวเก้าชีวิต สุดท้ายได้ไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่ บ้านชาวเรือ ('Home for Sailors') ในอังกฤษ ปัจจุบันก็ยังมีรูปถ่าย แสดงไว้ที่ National Maritime Museum ในเมือง Greenwich

เรื่อง โชค-ลาง เกี่ยวกับการเดินเรือนี้ เพื่อนเล่าให้ฟังว่า สมัยโบราณการเดืนเรือใบในมหาสมุทร​ที่บางบริเวณหรือบางเวลา ที่ลมนิ่ง(สงบ)​เรือเคลื่อนที่ไม่ได้ จนต้องจับคนกาลกิณี​(ซวย)​โยนทะเล เพื่อเรือจะได้แล่นต่อไปได้ !!

ถึงขนาดหาว่าใครเป็นตัวซวย แล้วจับโยนลงทะเลอย่างนี้ ผมไม่เคยได้ยินเหมือนกัน แต่มันจะถึงขนาดนั้นเชียวรึ

ก็อาจจะเป็นเพียงพูดกันปากต่อปากโดยไม่มีหลักฐาน ในเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ เหมือนอย่างตำนานการพลีชีพมนุษย์ของศาลหลักเมืองนั่นแหละครับ ๏๛

  ... @_@ ...
วัชระ นูมหันต์
2022-02-13

 

 
โนเบลฮา
 
⭕️ ⭕️ ⭕️
 
เพื่อนพ้องขอร้องมาให้เขียนเรื่อง Ig-nobel เพื่อคลายเครียดให้หน่อย
 
Ig-nobel ย่อมาจาก Ignoble nobel เป็นการเล่นคำของฝรั่งเขา เพราะ noble กับ nobel มันใกล้กัน และ noble ก็หมายถึง หรูเริด อลังการ ส่วน ignoble (not noble) นั้นตรงข้าม ออกในแนวจิ๊บจ๊อย หรือกระจอก อะไรประเภทนั้น แต่บ้านเรามักจะเรียกทับศัพท์ว่า อิกโนเบล
 
เมื่อโนเบล หมายถึงรางวัลที่ยิ่งใหญ่ รางวัลอิกโนเบลที่อยู่ตรงข้าม จึงอาจจะหมายถึงรางวัลกระจอกจิ๊บจ๊อย ถ้าจะดูตามศัพท์
 
แต่มีบางท่านในบ้านเรา เรียกซะหนักเข้าไปอีกว่า รางวัลโนเบลบ้าบอ ล้อรางวัลโนเบล ไม่รู้ทำไปทำไม มีประโยชน์อะไร ผมเอง ยังคิดตั้งชื่อให้ย่อลงมาเป็น โนเบลบ๊อง เลย
 
แต่ผมต้องเปลี่ยนใจ เมื่อไปอ่าน concept ของคนที่เขาตั้งรางวัลนี้ขึ้นมา คือคุณมาร์ก อับราฮัมส์ เพราะเขาเน้นเรื่อง "ฮาแล้วคิด" ครับ (honor achievements that first make people laugh, and then make them think.)
 
ผมจึงเปลี่ยนเป็น "โนเบลฮา" แทน
 
อย่างน้อย คนที่เคยได้ยินแต่คำว่า โนเบล เฉยๆ ไม่เคยได้ยินคำว่า อิกโนเบล พอเห็นคำว่า โนเบลฮา คงพอจะนึกออกกันบ้างละว่า ผมกำลังจะพูดถึงเรื่องอะไร
 
รางวัลนี้ มีประกาศทุกปีมาตั้งแต่ปี 1991 ปีละ 10 รางวัล จัดโดย AIR (Annals of Improbable Research) ซึ่งเป็นนิตยสารแนววิทยาศาสตร์สายฮา (scientific humor magazine)
 
ส่วนสถานที่ในพิธีมอบรางวัล จัดที่ Sanders Theater ในมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด และตามด้วยการบรรยายของผู้ได้รางวัลที่สถาบัน MIT (Massachusetts Institute of Technology) มาโดยตลอด ยกเว้น 2 ปีหลังนี่เอง (2020, 2021) ที่จัด on line เพราะโควิด
 
ตัวอย่างการวิจัยตลก เช่น 10 รางวัล ในปี 2021 นี้ คือ ...
 
• วิเคราะห์การสื่อสารระหว่างคนกับแมว (สวีเดน)
 
• ศึกษาแบคทีเรียในหมากฝรั่งที่คายทิ้ง (สเปน อิหร่าน)
 
• วิเคราะห์อากาศในโรงหนังเพื่อวัดกลิ่นของความกลัว (smell of fear) จากเรื่องราวของหนัง (เยอรมัน อังกฤษ นิวซีแลนด์ กรีซ ไซปรัส ออสเตรีย)
 
• ความอ้วนของนักการเมืองกับการคอรับชั่น (ฝรั่งเศส สวิสเซอร์แลนด์ ออสเตรเลีย ออสเตรีย เช็ครีพับลิค อังกฤษ)
 
• Sex ทำให้หายใจโล่ง (เยอรมัน ตุรกี อังกฤษ)
 
• หนวดเคราเป็นวิวัฒนาการของการป้องกันการถูกชกหน้า (สหรัฐอเมริกา)
 
• ทำไมคนเดินถนนมักไม่ชนกัน (เนเธอร์แลนด์ อิตาลี ไต้หวัน สหรัฐอเมริกา)
 
• ทำไมบางครั้งคนเดินถนนจึงชนกัน (ญี่ปุ่น สวิสเซอร์แลนด์ อิตาลี)
 
• วิธีควบคุมแมลงสาปในเรือดำน้ำ (สหรัฐอเมริกา)
 
• ขนส่งแรดทางเครื่องบิน ด้วยการผูกขาจับมันแขวนห้อยหัวลง จะปลอดภัยกว่า (นามิเบียร์ แอฟริกาใต้ ทันซาเนีย ซิมบับเว บราซิล อังกฤษ สหรัฐอเมริกา)
 
รางวัลอิกโนเบล หรือ โนเบลฮา ที่ผ่านมา มีเพียง 2 ครั้งเท่านั้นที่ไทยได้รับ คือ ปี 2013 และปี 2015
 
Post Today ลงข่าวเมื่อวันที่ 27 กันยายน 2013 ว่า
 
คนไทย คว้ารางวัล "อิก โนเบล" ในหัวข้อ ตัดต่อเจ้าโลก
 
รางวัล Ig Nobel ประจำปี 2013 ได้มีพิธีประกาศผลและมอบรางวัล Ig Nobel ครั้งที่ 23 ณ Sanders Theater ในมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด รัฐแมสซาชูเซ็ตส์ สหรัฐอเมริกา ซึ่งครั้งนี้ มีผลงานของกลุ่มคนไทย ได้แก่ เกษียร ภังคานนท์, ตู้ ชัยวัฒนา, ชุมพร พงษ์นุ่มกุล, อนันต์ ตัณมุขยกุล, ศ.ดร.ปิยะสกล สกลสัตยาทร (อดีตอธิการมหิดล), Krit Komaratal, และ Henry Wilde สามารถคว้ารางวัลในสาขาสาธารณสุข ในการรายงานเทคนิคผ่าตัดต่อคืนองคชาติที่ถูกเฉือนขาด และระบุประสบการณ์การรักษาไว้ในรายงานว่าเทคนิคเหล่านั้นใช้ไม่ได้ในกรณีที่องคชาติโดนเป็ดกินไปแล้วบางส่วน (ฮา)
 
และเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2015 mgronline ได้ลงข่าวว่า ...
 
ตำรวจนครบาลไทยถูกเลือกให้ครองรางวัลอิกโนเบล สาขาเศรษฐศาสตร์ จากนโยบาย "มอบเงินรางวัลให้ตำรวจที่ไม่รับสินบน" (ฝรั่งฮามาก)
 
รางวัลโนเบลฮาของไทย ก็มีแค่ตำรวจกับหมอ เท่านั้น - ส่วนข่าวดังตอนนี้ ที่ตำรวจขับ big bike ชนหมอ ก็เป็นเรื่องของความบังเอิญของสองอาชีพนี้ ที่จะต้องโคจรมาพบกันให้ดังอีก
 
อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น!!๏๛
 
  ... @_@ ...
วัชระ นูมหันต์
2022-02-06
 
 
อัศวิน
 
⭕️ ⭕️ ⭕️
 
ใครที่เล่นหมากรุกเป็น จะรู้จักหมากตัวที่สำคัญตัวหนึ่งได้ดี คือ "ม้า" ซึ่งจะมีตาเดินเหมือนกันทั้งหมากรุกไทย หมากรุกฝรั่ง และหมากรุกจีน
 
หมากรุกฝรั่งเรียกตัวม้าว่า "knight" หรือ "อัศวิน"
 
อัศว แปลว่า ม้า
 
อัศวิน คือ นักรบบนหลังม้า หรือ ทหารม้า
 
เจงกิสข่าน นำทัพมองโกลพิชิตไปครึ่งโลก ก็ด้วยกองทัพม้าอันเกรียงไกร
 
พอเอ่ยคำว่า อัศวิน บางคนอาจจะนึกถึง อัศวินโต๊ะกลม ของ King Arthur แห่งอังกฤษ อันเป็นยุคของอัศวินสวมเกราะ
 
ยุคนั้น เจ้าครองนครจึงต้องมีทหารคู่บัลลังก์ เหมือนกับซามูไรในญี่ปุ่นยุคโชกุนครองอำนาจที่มีไดเมียว (daimyō) อยู่ในอาณัติ แต่ละไดเมียวจะมีกองกำลังหรือซามูไรของตัวเอง
 
รูปวาดซามูไรในญี่ปุ่น มีทั้งสวมเกราะ ขี่ม้า ยิงธนู
 
อาวุธของซามูไร จึงมีพัฒนาการมาเรื่อยๆ จากดาบซามูไรที่ผู้คนรู้จักดี มาจนถึงยุคหลังที่ซามูไรมีการใช้ปืนด้วย
 
การเปลี่ยนแปลงตามยุคตามสมัย ไม่เพียงแต่อาวุธ แม้แต่ตัวซามูไรเอง ก็มีความไม่เที่ยง เป็นอนิจจังไปด้วยเช่นกัน นั่นคือ สภาพความเป็นซามูไร ที่ไม่ต้องทำอาชีพอย่างอื่นเพราะนายเลี้ยง ค่อยๆหายไปในยุคเมจิ (Meiji) สายเลือดซามูไรในยุคหลัง ต้องทำมาค้าขาย หาเลี้ยงขีพ ในช่วงทศวรรษ 1880 มีนักธุรกิจสายเลือดซามูไรประมาณ 23% และเพิ่มเป็น 35% ในช่วงทศวรรษ 1920
 
ถึงแม้จะมีการเปลี่ยนแปลงทางกาย แต่ทางใจแทบไม่เปลี่ยน มีการสืบสานต่อค่านิยมอย่างหนึ่งมายาวนาน ที่บางคนอาจจะเคยได้ยินคำนี้มาบ้าง คือ "บูชิโด" (bushido)
 
คำว่า บูชิ เป็นคำเรียกอีกอย่างหนึ่งของ ซามูไร หมายถึงนักรบ ดังนั้น บูชิโดจึงแปลว่า วิถีทางของนักรบ หรือ วิถีผู้กล้า ซึ่งถือเกียรติยศและศักดิ์ศรียิ่งกว่าชีวิต เหมือนกับที่เคยได้ยินกันในหนังไทยว่า "ลูกผู้ชาย ฆ่าได้ หยามไม่ได้" ประมาณนั้นแหละครับ
 
เมื่อเพลี่ยงพล้ำในการรบ ทางเลือกที่จะปลิดชีพตนเองของนักรบญี่ปุ่นแทนที่จะอยู่ต่อไปอย่างผู้แพ้ จึงได้ยินได้ฟังกันบ่อย
 
สมัยหนึ่งของญี่ปุ่น ซามูไร จึงเป็นชนชั้น ที่ลูกหลานหรือสายเลือดซามูไร ถ้าเป็นผู้ชายก็จะฝึกการต่อสู้มาตั้งแต่เล็ก เพื่อโตขึ้นจะได้เป็นซามูไรต่อไป
 
และแน่นอนว่าต้องฝึกการต่อสู้บนหลังม้าด้วย ไม่ว่าจะเป็นการใช้หอก หรือยิงธนู
 
ซามูไร จึงเป็นอัศวินของญี่ปุ่น
 
ส่วนบ้านเรา คำว่า อัศวิน ซึ่งควรจะหมายถึงทหารม้ากลับไม่มีทหารม้าคนไหนเรียกตัวเองว่าอัศวินเลย ไม่รู้ว่า เป็นเพราะถูกแย่งซีนโดยตำรวจหรือเปล่า เนื่องจากสมัยกรมตำรวจมีอธิบดีทรงอิทธิพล ชื่อว่าพลตำรวจเอก เผ่า ศรียานนท์ เจ้าของคำขวัญ "ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ ไม่มีสิ่งใดที่ตำรวจไทยทำไม่ได้ ในทางที่ไม่ขัดต่อศีลธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงามและกฎหมายบ้านเมือง" มีการปูนบำเหน็จ ให้ตำรวจที่มีผลงานยอดเยี่ยมเข้าตากรรมการ ทำงานเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย ให้เป็นตำรวจชั้นอัศวิน มีแหวนเป็นสัญลักษณ์ แรกทีเดียวเป็นแค่แหวนทองลงยา มีตราตำรวจ ต่อมาเมื่อมีตำรวจชั้นอัศวินมากขึ้นเป็นหลายสิบคน อธิบดีเผ่าฯ จึงต้องการยกเกรดผู้ที่อุทิศชีวิตเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายจริงๆเพิ่มเติมด้วยการประดับเพชรที่หัวแหวนเข้าไปด้วย ตำรวจที่ได้รับเกียรตินี้จึงมีชื่อเรียกอย่างไพเราะว่า "อัศวินแหวนเพชร" ซึ่งมีเพียง 13 คน เพราะเป็นเลขมงคลที่อธิบดีเผ่าฯ นำมาจากวันตำรวจ คือวันที่ 13 ตุลาคม อันเป็นวันที่มีอธิบดีกรมตำรวจคนแรกเมื่อปี พ.ศ. 2458 เมื่อมีการรวมตำรวจนครบาลและตำรวจภูธรที่อยู่คนละกระทรวงให้มาอยู่กระทรวงเดียวกัน 
 
วันตำรวจ ในปัจจุบัน เปลี่ยนเป็นวันที่ 17 ตุลาคม ถือตามการสถาปนา เมื่อปี 2541 ที่เปลี่ยนจากกรมตำรวจ เป็น "สำนักงานตำรวจแห่งชาติ" คงจะเพิ่งนึกได้ จึงเพิ่งเปลี่ยนเมื่อปี 2560 นี่เอง
 
อัศวินแหวนเพชรทั้ง 13 คน ไม่ได้ขึ้นกับชั้นยศ จึงมีหลากหลาย เช่น ...
 
ร.ต.อ.ยอดยิ่ง  สุวรรณาคร (มือปราบเสือร้ายคนดัง)
 
พ.ต.ต.ประชา  พูนวิวัฒน์ (คนรู้จักเยอะหน่อย เพราะเป็นนักเขียนด้วย)
 
พ.ต.ท.เยื้อน  ประภาวัต (ผู้พิชิตอั้งยี่กรรไกรขาเดียว)
 
พ.ต.อ.พุฒ  บูรณสมภพ (หนึ่งในสี่นายตำรวจคนสนิทของอธิบดีเผ่าฯ)
 
อธิบดีเผ่าฯ ผู้นำตำรวจไทยในยุคนั้น ไม่ได้คิดจะแย่งซีนแค่ชื่อคำว่าอัศวินจากทหารม้ายานเกราะเท่านั้น เพราะตำรวจม้าก็มี แถมด้วยการจัดตั้งตำรวจรถถังยานเกราะด้วย (มีแม้กระทั่งตำรวจพลร่ม คือทหารมีอะไร ตำรวจยุคนั้นมีหมด)
 
คนที่ชอบประวัติศาสตร์การเมือง อาจเคยได้ยินชื่อ "ผาด ตุงคะสมิต" จากนายทหารรถถังที่มาเป็นนายตำรวจรถถัง สมัยปราบกบฏแมนฮัตตัน มีรถเกราะใช้ในราชการตำรวจมากกว่า 50 คัน ต่อมา ทหารก็ยึดไปหมดเมื่อการเมืองเปลี่ยนขั้ว
 
เมื่อตำรวจ ยึดคำว่า อัศวิน ไปเสียแล้ว แถมด้วยการมีสัญลักษณ์ คือแหวน ที่เรียกว่า แหวนอัศวิน ดังนั้น ทหารม้า อัศวินตัวจริงที่ไม่มีใครเรียก จึงมีสัญลักษณ์เป็นที่รู้กันว่าเป็นทหารม้า คือ นาฬิกาข้อมือ
 
ไม่ใช่ว่า มีตราเครื่องหมายสัญลักษณ์อะไรบนนาฬิกาหรอกครับ เพียงแต่ว่า ทหารม้าทุกคน จะคาดนาฬิกามือขวา
 
ถ้าดูภาพถ่ายนายกชาติชายฯ และนายกเปรมฯ หรือป๋าเปรมฯ จะเห็นว่า ท่านคาดนาฬิกาข้อมือขวา เพราะเป็นทหารม้าเก่ากันทั้งคู่
 
ที่ไปที่มาของเรื่องนี้ มีปรากฏในเว็บไซต์ของศูนย์การทหารม้าดังนี้ ...
 
เนื่องในโอกาสวันคล้ายวันเกิดของ ฯพณฯ พล.อ. เปรม ติณสูลานนท์ ประธานองคมนตรีและรัฐบุรุษครบรอบ ๘๙ ปี เมื่อ ๒๔ ส.ค. ๕๑ ที่ผ่านมา ... พณฯ ท่าน ... ได้กรุณาเล่าเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับทหารม้า ... ดังนี้
 
"ในเรื่องการใส่นาฬิกาข้อมือขวา จะพูดว่าเป็นเราก็ไม่ผิด หรือ พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัน ก็ไม่ผิด ในตอนนั้นก็มี ๒ คน ที่ใส่นาฬิกาข้อมือขวา เราใส่นาฬิกาข้อมือขวามาตั้งแต่เด็กๆ (สมัย ร.อ.) สาเหตุคือสมัยเป็น ผู้บังคับกองร้อย รถถัง แบบ ๗๗ (ไอ้แอ๊ด) เนื่องจากคันบังคับเลี้ยวที่จะยื่นมือซ้ายไปจับ อยู่ในช่องเล็กๆ ทำให้นาฬิกาติดช่องนั้นอยู่เสมอ จึงเปลี่ยนมาใส่ข้างขวา ตอนนั้นใครจะใส่นาฬิกาข้อมือขวาหรือข้อมือซ้ายตามแต่ใครจะชอบ ในสมัยนั้นกำลังพลไม่ค่อยจะมีใครใส่นาฬิกากันสักเท่าไร เพราะมีราคาแพง ครั้นในสมัยเป็นผู้บัญชาการศูนย์การทหารม้าจึงให้กำลังพลใส่นาฬิกาข้อมือขวา และใส่เดือยโลหะ อาจกล่าวได้ว่าการใส่นาฬิกาข้อมือขวาของทหารม้าน่าจะเป็นรูปธรรม มาตั้งแต่ตอนนั้น จริงๆ แล้ว ทหารม้าทุกนายควรใส่เดือยโลหะด้วย นายสิบก็ใส่ได้"
 
เพิ่งรู้ว่า ต้นกำเนิดของการคาดนาฬิกาข้อมือขวาของทหารม้า "อัศวินตัวจริง" จึงมาจากป๋าเปรมฯ นี่เองครับ ๏๛
 
  ... @_@ ...
วัชระ นูมหันต์
2022-01-30
 
 
ปักเป้า
 
⭕️ ⭕️ ⭕️
 
FC บางท่าน comment ว่า พักนี้เรื่องทั้งหนักทั้งยาว ผมจึงขออนุญาตแทรกสลับด้วยเรื่องเบาๆสั้นๆบ้างนะครับ
 
ถึงแม้จะเบา แต่ไม่ได้เบาถึงขนาดลอยได้เป็นว่าว เพราะ ปักเป้า ที่จะพูดถึงวันนี้ ไม่ได้หมายถึงว่าว แต่ตั้งใจจะกล่าวถึงเรื่อง ปลา
 
และผมก็เพื่งรู้ว่า ว่าว กับ ปลา ถึงแม้จะเขียนเหมือนกัน แต่อ่านไม่เหมือนกัน
 
ว่าว - อ่านสั้นกว่า เรียกว่า ว่าว ปัก-เป้า
 
ส่วนปลา - ออกเสียงเชื่อมด้วย เป็น ปลา ปัก-กะ-เป้า
 
ใช่แล้วครับ ปลาปักเป้า ที่พองได้ จนตัวกลมเป็นลูกโป่งนั่นแหละครับ
 
บางทีฝรั่งจึงเรียกปลาปักเป้าในไทยเลียนเสียงเป็น pakkapao แต่ไม่ใช่ว่ามีแต่ชื่อนี้นะครับ เดี๋ยวจะเข้าใจผิดว่าเป็นปลาไทย เพราะส่วนใหญ่เป็นปลาทะเล จึงมีอยู่หลายสายพันธุ์ทั่วโลกที่อากาศไม่เย็นจัด ชื่ออื่นๆจึงมีอีกมากมาย อย่างเช่น pufferfish, puffers, balloonfish, blowfish, blowies, bubblefish, globefish, swellfish, toadfish, toadies, honey toads, sugar toads, และ sea squab
 
และเมื่อไปอยู่ญี่ปุ่น ซึ่งนิยมกินปลาชนิดนี้กันมาก จะถูกเรียกว่า fugu
 
เมื่อมันมีชื่อหลากหลาย จึงต้องอาศัยชื่อวิทยาศาสตร์ เพื่อให้เข้าใจตรงกันว่า เป็นปลาตระกูลเดียวกัน คือตระกูล Tetraodontidae
 
ชื่อวิทยาศาสตร์ นำด้วยคำว่า tetra ซึ่งแปลว่าสี่ เพราะมันมีฟันใหญ่แข็งแรงสี่ซี่ หรือสองคู่ คู่บน กับคู่ล่าง ซึ่งแข็งแรงมาก มันเปิดเปลือกหอยกินเนื้อในได้สบาย
 
เอกลักษณ์อีกอย่างหนึ่งของปลาปักเป้า คือ มันมีบางส่วนที่เป็นพิษ กินเข้าไปแล้วอาจถึงตายได้ เชฟที่ปรุงปลาชนิดนี้เป็นอาหารในญี่ปุ่น จึงต้องมีใบอนุญาตจากรัฐ (government license) รับรองว่าให้ทำได้
 
ผมเองก็ไม่เคยชิมลิ้มรส แต่เพื่อนที่เคยกิน เล่าให้ฟังว่า เชฟที่ชำนาญ จะไม่ตัดส่วนที่เป็นพิษทิ้งไปทั้งหมด แต่จะเหลือติดเนื้อปลาไว้นิดหน่อย พอให้ลิ้นชานิดๆ อร่อยดี (บรื๋อ!)
 
เมื่อปลาหายากปรุงยาก แต่อร่อย และหาปลาอย่างอื่นมาทดแทนไม่ได้ เป็นที่นิยมในหมู่ผู้กล้า (ชอบเสี่ยง) ราคาก็ย่อมสูงเป็นธรรมดา อันเป็นที่มาของการประมูลปลาปักเป้าที่ญี่ปุ่น (ปลา fugu)
 
ตลาดประมูลปลา fugu ที่เป็นที่รู้จักมาก คือที่ ตลาด Haedomari ในเมือง Shimonoseki จังหวัด Yamaguchi Prefecture
 
การประมูลจะเริ่มประมาณ ตีสามครึ่ง
 
สิ่งที่น่าทึ่งก็คือ วิธีประมูล
 
ไม่ใช่บอกราคาเปิดเผยนะครับ เดี๋ยวจะเกิดการเกทับบลั๊ฟแหลก
 
จะเขียนใส่กระดาษก็ยุ่งยาก เสียเวลา
 
เขาประมูลกันในถุงดำครับ
 
ที่จริงจะเรียกถุง ก็ไม่น่าจะถูก เพราะถุงจะมีปลายเปิดหนึ่งข้าง แต่อันนี้เป็นปลายเปิดสองข้าง จึงน่าจะเรียกว่า ปลอกแขนมากกว่า
 
แต่พอบอกว่า ปลอกแขน เดี๋ยวจะนึกว่า สวมเข้าไปทั้งแขน ไม่ใช่ครับ
 
คนดำเนินการประมูล ว่าจะขายปลาให้ใคร จะซุกมือเข้าไปที่ปลายด้านหนึ่ง คนที่ประมูลจะซื้อปลาที่ยืนอยู่รอบๆ จะล้วงถุงทีละคน จากปลายเปิดอีกด้านหนึ่ง เข้าไปจับนิ้วของคนดำเนินการประมูลในถุง อาจจะกำหนึ่งนิ้วสองนิ้วอะไรก็แล้วแต่ แล้วเขาก็เปลี่ยนคนจับไปเรื่อยๆ จนครบ ก็จะรู้ว่า ใครให้ราคาดีที่สุด ก็ขายให้คนนั้น
 
จับมือกันในถุง เพื่อประมูล ก็แปลกดี จนฝรั่งบางคนที่เอาเรื่องนี้ไปเขียนเล่า นึกว่าอากาศในญี่ปุ่นมันหนาวมากรึไง ถึงต้องจับมือกันในถุง
 
เรื่องการกินสัตว์มีพิษนี้ ทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์หนึ่ง ซึ่งเกิดขึ้นตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กเล็กมาก ถ้าเป็นเมืองกรุงจะเรียกว่า เด็กอนุบาล แต่ที่บ้านนอก เขาเรียกโรงเรียนอนุบาลแบบพื้นบ้านว่า โรงเลี้ยงเด็ก
 
ถึงจะเกิดนานมาแล้ว และผมก็ยังเล็กมาก แต่เป็นสิ่งที่ผมจำฝังใจ เนื่องจากเป็นเหตุการณ์ที่ impact แรง
 
บ้านนอกที่ไกลปืนเที่ยง ไฟฟ้ายังไม่มี เป็นเรื่องปกติที่ทุกบ้านจะเลี้ยงเป็ดไก่ไว้กินไข่ และเลี้ยงหมาไว้ไล่งู
 
เพราะบางทีงูมันจะเข้ามากินไก่
 
คืนหนึ่ง ผมตกใจตื่นแบบงุนงง เพราะเสียงเอะอะเกรียวกราวของชาวบ้านในหมู่บ้าน ซึ่งก็เป็นญาติพี่น้องด้วยกันทั้งนั้นแหละ
 
จับความได้ว่า คุณตาผม คงได้ยินเสียงแปลกๆที่เล้าไก่ใต้ถุนบ้าน (บ้านโบราณตามบ้านนอก ใต้ถุนจะสูงเพื่อไว้รับน้ำในฤดูน้ำหลาก) จะจุดตะเกียงก็คงกลัวเสียเวลา จึงลงไปทั้งมืดๆอย่างนั้น
 
ไปที่เล้าไก่ จับตัวไก่ ไล่ไปถึงคอไก่ แต่ไม่ถึงหัว เพราะ หัวไก่อยู่ในปากงู!
 
ครับ งูซึ่งไม่รู้ว่าหลบหมาขึ้นมาบนเล้าไก่ได้ยังไง กำลังอยู่ในภารกิจติดพันในการกินไก่ จึงไม่อาจฉกกัดคุณตาได้
 
เรื่องยุ่งก็คือ คุณตายังอุตส่าห์คลำตัวไก่ไล่ขึ้นไปถึงคอไก่ จนนิ้วเข้าไปสะกิดโดนเขี้ยวงูที่กำลังอมหัวไก่อยู่จนได้ ก็เลยเอะอะกันขึ้น
 
ตอนผมตื่นขึ้นมานั้น ชาวบ้าน ก็คือญาติๆ ช่วยกันพาคุณตาไปส่งสุขศาลาเพื่อฉีดเซรุ่มแล้ว กว่าจะกลับบ้านก็สาย
 
ส่วนชะตากรรมของงูเห่าเจ้ากรรม ก็ถูกผัดเผ็ดไปเรียบร้อย ผมไม่ได้ร่วมกินกะเขาหรอก แต่ได้ยินพวกผู้ใหญ่พูดกันว่า - แซ่บ
 
เวลาที่ใครเขาเปรียบเปรยการทำอะไรข้ามแดนเข้าไปในบ้านคนอื่น หรือพื้นที่ที่มีเจ้าพ่อคุมถิ่นว่า "ล้วงคองูเห่า" ทั้งที่ไม่มีงูจริงๆ ผมก็จะนึกถึงเรื่องของคุณตานี้ทุกที เพราะ ...
 
คุณตา "ล้วงคองูเห่า" งูจริงๆ ในบ้านของตัวเอง !! ๏๛
 
  ... @_@ ...
วัชระ นูมหันต์
2022-01-23
 
 

 

เทคโนโลยี ปี’21

 

 

ทุกๆปี จะมีเทคโนโลยีใหม่ๆเกิดขึ้นมากมาย และมีมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง พยายามตามเทคโนโลยีเหล่านี้ให้ทัน แล้วนำมารวบรวมเรียบเรียง คัดสรรเอามาเพียงแค่สิบอย่างต่อปี อาจเป็นเพราะชื่อของมหาวิทยาลัย ชักนำเอาไว้ให้ทำจนเป็นภาระกิจประจำ

 

มหาวิทยาลัยนั้นคือ สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ (Massachusetts Institute of Technology: MIT)

 

MIT เป็นมหาวิทยาลัยเอกชน อยู่ในเมืองเคมบริดจ์ รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา ที่มีชื่อเสียงมานานในเรื่องงานวิจัยและการศึกษาในสาขาเคมี ฟิสิกส์ และวิศวกรรมศาสตร์สาขาต่างๆ

 

เทคโนโลยีเปลี่ยนโลกสิบอย่าง ของปี 2021 ก็คือ …

 

10. Multi-skilled AI

 

ถึงแม้จะมีพัฒนาการทางด้านปัญญาประดิษฐ์ หรือ เอไอ (AI: Artificial Intelligence) อย่างมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่เจ้าหุ่นกระป๋อง เอไอ ก็ยังถือว่า ค่อนข้างซื่อบื้ออยู่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าหากว่ามันเจอปัญหาใหม่ๆ หรือสิ่งแวดล้อมใหม่ๆที่มันไม่คุ้น เพราะมันขาดความสามารถอันหนึ่งของมนุษย์ ซึ่งแม้แต่เด็กตัวเล็กๆก็ยังมี คือความสามารถที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆได้อย่างรวดเร็ว

 

นั่นคือ มนุษย์เราสามารถรวมเอาประสาทสัมผัสทั้งห้าเข้าไว้ด้วยกันเป็นหนึ่งเดียว

 

นักวิจัยเขาเลยจะลองทำการรวมระบบเข้ามา เป็นเอไอเพียงหนึ่งเดียว ดูซิว่า หุ่นยนต์ที่ทั้งเห็น ทั้งรู้สึก ทั้งได้ยิน ทั้งสิ่อสารได้ จะช่วยมนุษย์ได้มากน้อยแค่ไหน

 

9. Remote everything

 

ผลงานของคุณ โควิด อีกแล้วครับท่าน ทำให้เกิดการเรียนออนไลน์ ทำงานที่บ้าน หรือแม้แต่ หมอรักษาคนไข้แบบ ออนไลน์

 

Snapask เป็นบริษัทสอนออนไลน์ มีลูกค้ากว่า 3.5 ล้านคน ในกลุ่มประเทศอาเซี่ยน

 

Byju เป็น แอป ด้านการเรียนการสอนของอินเดีย มีผู้ใช้งาน 70 ล้านราย

 

ในประเทศอูกันดา และอีกหลายประเทศในแอฟริกา ซึ่งขาดแคลนหมอในยุคโควิด ต้องใช้ระบบการดูแลสุขภาพทางไกล (telehealth)

 

8. Hyper-accurate positioning

 

นักขับรถสมัยนี้ คงแทบไม่มีใครไม่รู้จัก GPS และหลายคนคงได้เจอวีรกรรม หรือ วีรเวร ที่มันพาเข้ารกเข้าพงมาแล้ว ความคลาดเคลื่อนของระบบ GPS ในปัจจุบัน สูงมากถึง 5 เมตร หรือ 10 เมตร เลยทีเดียว

 

แต่ในอนาคต ความคลาดเคลื่อนนี้ จะลดลงมาเหลือเพียงระดับไม่กี่เซนติเมตร หรือแม้แต่ระดับมิลลิเมตรด้วยซ้ำ เพื่อมาใช้กับระบบขับอัตโนมัติ หรือรถยนต์ไร้คนขับไงครับ

 

มีรายงานจากจีนว่า บริษัท BeiDou สามารถบีบความคลาดเคลื่อนของระบบนำทางนี้ให้แคบลงเหลือเพียง 1.5~2 เมตร ได้แล้ว

 

ตอนนี้ ดาวเทียมสำหรับระบบ GPS ซึ่งเริ่มใช้กันมาตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1990 ก็ได้ทะยอย upgrade ไปเรื่อยๆ และจะส่งเพิ่มขึ้นไปอีกหลายดวง ภายในปี 2023

 

7. Digital contact tracing

 

ต้องยกเครดิตให้ คุณโควิด ที่เป็นต้นตอทำให้เกิดเทคโนโลยีนี้ขึ้นมา เพื่อติดตามการแพร่กระจายของโรคระบาด ไปยังชุมชนต่างๆ

 

6. Green hydrogen

 

ไฮโดรเจน ทางเลือกมานานในกลุ่มชนที่สนใจภาวะสิ่งแวดล้อมเรื่องโลกร้อนอันเกิดจากการเผาไหม้ที่ทำให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ปัญหาคือ ปัจจุบันไฮโดรเจนยังทำมาจากก๊าซธรรมชาติเป็นส่วนใหญ่ มันก็เลยไม่เป็นพลังงานสะอาดไปได้ ถ้าต้นทางการผลิตมัน ไม่สะอาด

 

ทางเดียวที่จะทำให้ไฮโดรเจนเป็นพลังงานสะอาด คือต้องใช้ร่วมกับระบบการผลิตไฟฟ้าจากพลังลม และพลังแสงอาทิตย์ แล้วนำมาแยกไฮโดรเจนจากน้ำด้วยไฟฟ้า ซึ่งกลุ่มประเทศในยุโรปกำลังรณรงค์ทำกันอยู่ โดยพยายามให้ต้นทุนมันต่ำลงมากพอ

 

5. Data trusts

 

ปัญหาใหญ่ในปัจจุบันของโลกยุคไร้พรมแดน หรือยุคข้อมูลข่าวสาร ของมนุษย์เราที่ใช้อินเตอร์เน็ตเป็นตัวกลางสื่อสารไปได้ทั่วโลกในปัจจุบันนี้ ก็คือ ระบบความปลอดภัยของข้อมูล ปัญหาเรื่องการถูกแฮ็ค ข้อมูลรั่วไหล นำเอาข้อมูลไปขาย ยังเกิดขึ้นเป็นข่าวอยู่บ่อยครั้ง ตอนนี้ Data trusts กำลังเสนอตัวเองที่จะเข้ามาจัดการข้อมูลให้ปลอดภัยที่สุด บางรัฐบาลก็เริ่มสนใจ

 

4. Lithium-metal batteries

 

รถไฟฟ้า หรือ อีวี (EV: Electric Vehicle) ปัจจุบันใช้ถ่าน ลิเทียมไอออน เป็นส่วนใหญ่ ราคาค่อนข้างสูง และต้องชาร์จบ่อย

 

ในอนาคตอันใกล้ กำลังจะมีถ่านชาร์จสำหรับรถยนต์ที่น่าใช้มากขึ้น สามารถชาร์จไฟเพิ่มได้อีกเกือบเท่าตัว คือเพิ่มอีก 80% เวลาชาร์จไม่นาน ราคาไม่แพงมาก เรียกถ่านชนิดนี้ว่า ถ่านลิเทียม-เมทัล พัฒนาโดยบริษัท QuantumScape ร่วมกับบริษัทรถยนต์ VW หรือโฟล์กสวาเก้น ของเยอรมัน คาดว่าจะออกสู่ตลาดได้ในปี 2025

 

3. TikTok

 

ตั้งแต่ ติ๊กต็อก ถือกำเนิดในจีน ตั้งแต่ปี 2016 เป็นต้นมา มันก็เติบโตอย่างก้าวกระโดดมาตลอด มันถูกดาวน์โหลดหลายพันล้านครั้ง จากผู้ใช้หลายร้อยล้านคน ติ๊กต็อก ทำให้เกิดผู้สร้างคลิปหลากหลาย ผู้ชมอีกหลายหลาย และเนื้อหาก็หลากหลายอีกเช่นกัน

 

2. GPT-3

 

มนุษย์ฝันที่จะมีเครื่องคอมพิวเตอร์ ที่มีปัญญาประดิษฐ์ (Artificial Intelligence: AI)

หรือความฉลาดเทียมที่สร้างขึ้นให้กับสิ่งที่ไม่มีชีวิต ให้สามารถเขียนหรือพูดได้เหนือมนุษย์ เครื่อง GPT-3 เป็นหนึ่งในนั้น มันจึงเขียนและพูดได้มากมาย  โดยอ่านจากข้อมูลที่หลากหลายในอินเตอร์เน็ต

 

แม้ว่ามันจะสร้างสรรค์งานได้มากมาย แต่เนื่องจากมันไม่มีชีวิต มันจึงไม่มีความเข้าใจในสิ่งที่มันเขียนหรือพูดออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว และอีกประการหนึ่ง ข้อมูลในอินเตอร์เน็ตนั้นเป็นข้อมูลที่ไม่จริง หรือไม่ถูกต้อง (fake) ตั้งเยอะแยะ

 

1. Messenger RNA vaccines

 

เทคโนโลยีสุดยอดที่เปลี่ยนแปลงโลกไปตลอดกาลนี้คือ เทคโนโลยีการผลิตวัคซีนแบบ mRNA ที่ย่อมาจากคำว่า messenger RNA

 

ท่ามกลางวิกฤติของโควิด ที่ระบาดไปทั่วโลก สองวัคซีนที่พอจะรับมือสู้กับมันได้อย่างมีประสิทธิภาพ เป็นวัคซีนชนิด mRNA ทั้งคู่

 

ถึงแม้ว่า ทั้งคู่ ถือว่าเป็นวัคซีนใหม่ และโควิด ได้รับเกียรติเป็นคู่ต่อสู้รายแรกของวัคซีน mRNA แต่ทว่า เทคโลโลยีนี้ คิดค้นกันมาแล้วถึง 20 ปี เพิ่งจะมีโอกาสฉายแสงพระเอกในปีนี้เอง

 

เทคโนโลยีวัคซีนแบบ mRNA นี้ กำลังจะขยายผลไปยังโรคอื่นๆด้วย เช่น มาเลเรีย และถึงแม้ โควิด จะกลายพันธุ์ไม่มีหยุด แต่เทคโนโลยีนี้สามารถปรับปรุง (modify) ให้รับมือกับสายพันธุ์ใหม่ได้ไม่ยากและทำได้ในเวลาอันรวดเร็ว และเขาวาดฝันที่จะใช้เทคโนโลยีนี้สู้กับตัวที่สู้ยากๆ เช่น HIV และ มะเร็ง ต่อไปอีกด้วย

 

ในอดีต เมื่อเจอกัน คำทักทายด้วยคำถาม โดยไม่ต้องการคำตอบจริงๆ บ่งบอกถึงชาติพันธุ์ได้พอสมควร เช่น ไทยโบราณเรา ทักกันตามประสาคนชอบท่องเที่ยวว่า "ไปไหนมา?" ฝรั่งห่วงสุขภาพ ทักกันว่า "สบายดี?" ส่วนคนจีน กังวลเรื่องปากท้อง ทักทายว่า "กินข้าวยัง?"

 

สมัยนี้ น่าจะมีทำทักทายร่วมสมัยไปทั่วโลก ว่า ...

 

"ฉีดวัคซีนรึยัง?" ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-01-16

 

อักษรเบรลล์

 

 

เมื่อปีเก่าผ่านไป เทศกาลปีใหม่เข้ามาให้คนคึกคัก แต่ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา สิ่งที่ถูกทอดทิ้งตามไปด้วย คือ ปฏิทินปีเก่า ซึ่งบางครั้งสภาพยังดีอยู่เลย เพราะใช้กระดาษดีมาก มาทำ

 

แทนที่จะปล่อยให้เป็นขยะล้นโลก มีคนพยายามหาทางรีไซเคิล ประโยชน์ทางหนึ่งที่เข้าท่า คือ เอามาทำหนังสืออักษรเบรลล์สำหรับคนตาบอด เพราะ จะเป็นปฏิทินปีเก่าหรือปีใหม่ เขาก็ไม่เห็นอยู่แล้ว เขาแค่ใช้นิ้วมือสัมผัสตุ่มนูนที่อ่านเป็นอักษร - แค่นั้น

 

หลังเทศกาลปีใหม่หมาดๆ คือวันที่ 4 มกราคม อาจจะไม่มีความหมายสำหรับคนทั่วไป แต่มีความหมายมากสำหรับคนตาบอด เพราะเป็นวันที่รำลึกถึง Louis Braille ผู้ซึ่งทุ่มเท คิดประดิษฐ์อักษรแบบตุ่มสัมผัส เพื่อเปิดโลกให้คนตาบอดใช้ค้นคว้าหาความรู้ได้ด้วยตนเอง อักษรดังกล่าวจึงเรียกว่า "อักษรเบรลล์" และเรียกวันนี้ว่า "World Braille Day" อันเป็นวันเกิดของท่าน

 

Louis Braille เป็นชาวฝรั่งเศส ซึ่งประสบอุบัติเหตุ จนสูญเสียการมองเห็นไปตั้งแต่วัยเด็ก พอเป็นวัยรุ่น อายุ 15 ปี จึงคิดโค้ดสำหรับอักษรฝรั่งเศสขึ้นในปี 1824 โดยได้แรงบันดาลใจ ต่อยอดจากงานของ Charles Barbier ที่สร้างโค้ด night writing สำหรับทหาร ซึ่ง ระบบของ Barbier นั้นไม่ได้ผล ด้วยเหตุผลสองอย่าง คือ มีตุ่มนูนต่อตัวมากไป คือมีตั้ง 12 ตุ่ม จึงอ่านยาก ทำให้อ่านได้ช้า และประการที่สอง มันไม่ได้ใช้แทนตัวอักษร แต่ใช้แทนเสียง

 

อักษรเบรล ใช้เพียง 6 ตุ่มนูน ออกแบบให้แยกแยะตัวอักษรที่แตกต่างกันให้ง่ายที่สุด แต่มากพอที่จะใช้แทนตัวอักษรและสัญลักษณ์ได้มากถึง 2 ยกกำลัง 6 คือ 64 ตัว - เหลือเฟือ

 

ในปี 1829 เบรลล์ได้เพิ่มโค้ดสำหรับดนตรีเข้าไปด้วย (เสียงดนตรีเหมาะสำหรับคนมองไม่เห็น ส่วนคนมองเห็นก็ชอบด้วย) แต่กว่าจะปรับปรุงครั้งที่สอง ให้เป็นรูปแบบไบนารีขนาดจิ๋วอย่างเช่นที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบัน ก็ล่วงเลยมาจนถึงปี 1837

 

เริ่มแรก อักษรเบรลล์ใช้แทนอักษรฝรั่งเศส ต่อมาในปี 1905 ก็มีอักษรเบรลล์สำหรับภาษาอังกฤษ ส่วนภาษาไทยมีอักษรเบรลล์ใช้ในปี พ.ศ. 2482 โดยอาจารย์ Genevieve Caulfield ร่วมกับนายแพทย์ ฝน แสงสิงแก้ว ได้พัฒนาอักษรเบรลล์ภาษาไทยขึ้นมา และแล้ว โรงเรียนสอนคนตาบอดจึงถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2482 โดยมีนักเรียนคนแรก คือ หม่อมเจ้าพวงมาศผกา ดิศกุล

 

ที่ผมหยิบยกเอาเรื่อง อักษรเบรลล์ นี้มาเขียน ไม่ใช่ว่าคิดจะตามไปอ่าน อักษรเบรลล์ หรอกนะครับ เพียงแต่ทึ่งในตรรกะความคิดของคุณเบรลล์ ที่สามารถจัดการให้ไบนารีโค้ดที่ดูเหมือนว่าจะจำยาก กลับมาทำให้จำได้ง่ายๆ คนตาบอดเรียนรู้ได้สบาย คือยังงี้ครับ

 

ปกติเลขไบนารี 6 หลัก ทั้ง 64 ตัว จะเขียนว่า …

 

000000

000001

000010

000011

.

.

111110

111111

 

รวม 64 บรรทัด

 

ถ้าคิดว่า บรรทัดไหน จะตรงตัวกับ A B .. ไปจนถึง Z คงสับสนน่าดู

 

คำว่าไบนารีที่ว่านั้น คือ 1 กับ 0 นั่นเอง อักษรเบรลล์จึงหมายถึงมีตุ่มนูน กับไม่มีตุ่มนูน

 

การเรียกตุ่มนูนมันยาว จะให้เรียกตุ่มเฉยๆก็พอได้ แต่ทำให้นึกถึงโอ่งมากกว่า ดังนั้น ต่อไปผมจะขอเรียกสั้นๆว่า จุด ก็แล้วกัน

 

เมื่อเปลี่ยน 1 เป็นจุด  ทั้ง 64 บรรทัดข้างบนนั้น จะเขียนได้เป็น

 

oooooo

ooooo•

oooo•o

oooo••

.

.

•••••o

••••••

 

ถ้าเอามาแทนอักษร เขียนติดกันเป็นพรืดไป แล้วลองเอานิ้วรูดดู งานนี้เสร็จแน่ๆ ไม่รู้ว่ามันคือตัวอะไรบ้าง มีกี่จุดแล้ว นับไม่ถูก สับสนไปหมด ที่สำคัญ o คือช่องว่าง เจอติดกันยาวๆ อาจจะนึกว่าเว้นวรรค

 

ถึงแม้จะจับมาเรียงเป็นแนวตั้ง อาจจะแก้ปัญหาเรื่องเว้นวรรคไปได้ แต่ก็ยังยาวมากอยู่ดี และอย่าลืมว่า อักษรนี้ไม่ได้ใช้ตามองแล้วเห็นว่าเป็นกี่จุดได้ทันที แต่ใช้นิ้วรูด เป็นระบบสัมผัส ถ้าเป็นแถวเดียวยาวยืดอย่างนั้น นับยากแน่ๆ

 

คุณเบรลล์เขาใช้วิธีหั่นครึ่ง ติดกัน 2 แถวตั้ง แถวละ 3 รวมเป็น 6 จุด สำหรับอักษรแต่ละตัว

 

และเพื่อไม่ให้สับสนในการเรียกตำแหน่งของจุดทั้ง 6 จึงได้กำหนดให้เรียกตรงกันดังนี้

 

1• •4

2• •5

3• •6

 

เช่นมี จุดตำแหน่งที่ 1 จุดเดียว จะเป็น A ส่วนอักษรไทยคือ สระ อะ ดังนี้

 

• o

o o

o o

 

กลยุทธ์ขั้นต่อไป ก็คือ เขาแบ่งแถวนอนล่างสุด คือตำแหน่ง 3 กับ 6 แยกออกไปเลย สำหรับใช้แบ่งชุดกลุ่มอักษรเท่านั้น ทำให้สามารถแบ่งได้ถึง 4 ชุด เพราะมี 2 จุด คือ

 

x x    x x    x x    x x

x x    x x    x x    x x

o o    • o    • •    o •

 

ดังนั้น เมื่อนิ้วสัมผัสไม่พบจุดแถวล่าง ก็จะรู้ว่าเป็นอักษรอยู่ในกลุ่มชุดแรก ถ้ามี 1 จุด (ตำแหน่งที่ 3) ก็เป็นอักษรกลุ่มที่ 2 และถ้ามีครบทั้ง 2 จุด ก็คือกลุ่มที่ 3

 

ปกติ แค่ 3 กลุ่มนี้ก็เพียงพอสำหรับอักษรภาษาฝรั่งเศสในสมัยนั้นแล้ว กลุ่มที่ 4 ที่มีจุดเดียว (ตำแหน่งที่ 6) จึงใช้สำหรับเครื่องหมายต่างๆ แต่มีอักษรอยู่ตัวหนึ่งที่พิเศษ หลุดมาอยู่ในกลุ่มที่ 4 นี้ คือ W ทั้งนี้เพราะ  สมัยก่อนนั้น ฝรั่งเศสไม่มีตัว W เมื่อภาษาอังกฤษมีตัว W ใช้ จึงต้องมาเติมกันทีหลัง ในท้ายกลุ่มที่ 4 นี่เอง

 

คราวนี้ก็ง่ายหน่อยสำหรับ 4 จุดบนที่เหลือ ที่ผมเขียนเป็นตัว x ไว้ คือ

 

x x

x x

 

เพราะแค่ใช้นิ้วแตะลงไปก็รู้แล้วว่า มีจุดหรือตุ่มนูนตรงไหนบ้าง บน-ล่าง-ซ้าย-ขวา สะดวกในการแยกแยะ เพียงใช้การสัมผัสด้วยปลายนิ้ว

 

จากอักษร 26 ตัว เมื่อหักตัว W ที่ฝรั่งเศสไม่มีใช้ในสมัยนั้นออกไปตัวหนึ่ง ก็จะเหลือ 25 ตัว แบ่งสามกลุ่ม ง่ายๆแบบไม่ต้องคิดมากคือ กลุ่มละสิบ แบ่งเป็น สองกลุ่มครึ่ง ยังเหลือว่างอีกตั้งห้า ไว้ทำเป็นอักษรหรือเครื่องหมายอะไรก็ได้

 

ที่จริง จุดทั้งสี่ คือ บน-ล่าง-ซ้าย-ขวา ดังกล่าว สามารถทำเครื่องหมายแตกต่างกันได้ถึง 16 อย่าง (2 ยกกำลัง 4) แต่เบรลล์ต้องการเพียงแค่สิบ ก็ง่ายหน่อย ที่ท้าทายคือ จะทำยังไงให้จำง่ายด้วย

 

เบรลล์ต้องการให้ชุดอักษรกลุ่มแรกที่มีแค่สิบนี้ สามารถแทนได้ทั้งอักษรและตัวเลข นั่นคือ A B C D E ... I J และ 1 2 3 4 5 … 9 0 จะใช้อักษรเบรลล์เหมือนกัน

 

เริ่มด้วย จุดเดียว ตำแหน่งที่ 1 หมายถึง 1 และ A ... ง่ายหน่อย

 

1,A

• o

o o

 

ตัวที่ 2 และมี 2 จุด แทน เลข 2 กับ B

 

2,B

• o

• o

 

เลข 3 เลขยังน้อยอยู่ อยากให้มีจุดน้อยๆ แค่ 2 จุด จึงใช้ ตำแหน่งที่ 1 กับตำแหน่งที่ 4 แทนเลข 3 กับ C

 

3,C

• •

o o

 

การมีจุดน้อยๆ แค่ สองจุด และสังเกตได้ง่าย มีอีกสองอย่างคือ ทะแยงเฉียงลง และเฉียงขึ้น ในช่วงที่เบรลล์คิดอักษรตุ่มนูนนี้เป็นช่วงที่มอร์สเพิ่งคิดรหัสได้หมาดๆ โดยใช้ หนึ่งจุด [•] แทนตัว E และ สองจุด [••] แทนตัว I เนื่องจากเป็นอักษรที่ใช้บ่อย เบรลจึงพิจารณาเอา สองจุดเฉียงที่ว่า มาแทน E ซึ่งคู่กับ 5 โดยเลือกการเฉียงลง เพราะผ่านตำแหน่งที่ 5

 

5,E

• o

o •

 

และเฉียงขึ้นแทน I ซึ่งคู่กับ 9

 

9,I

o •

• o

 

ต่อไป เขาก็พิจารณาว่า ทั้งสี่จุดนี้ มันมีสี่มุม น่าจะแทนเลขคู่ที่เหลืออีกสี่ตัว คือ 4 6 8 และ 0 โดยใช้จุดสามจุด ทำมุมฉากกัน มุมแรก บนขวา ตรงตำแหน่งที่ 4 ก็ให้แทนเลข 4 กับ D ไปเลย จะได้ตรงกัน ต่อไปก็วนไปเป็นมุมบนซ้าย มุมล่างซ้าย และมุมล่างขวา แทน 6 กับ F, แทน 8 กับ H และแทน 0 กับ J ตามลำดับ

 

4,D  6,F   8,H  0,J

• •     • •     • o    o •

o •     • o    • •     • •

 

เหลือเลขตัวเดียวคือ 7 ซึ่งคู่กับ G ก็ใส่ครบทั้ง 4 จุดลงไปเลย

 

7,G

• •

• •

 

ครบแล้วชุดทั้งสิบ (decade) ของอักษรเบรลล์ที่แทน 1 2 3 … 9 0 และ A B C … I J คือ

 

1,A    2,B   3,C   4,D   5,E    6,F   7,G    8,H   9,I    0,J

• o     • o     • •     • •     • o     • •     • •      • o    o •     o •

o o    • o    o o     o •     o •     • o     • •     • •     • o     • •

o o    o o    o o     o o    o o    o o    o o    o o    o o    o o

 

อักษรอีกสิบตัวชุดที่สอง K L M ... S T จะมีสี่จุดบนเหมือนกับชุดแรก เพียงแต่เปลี่ยนแถวล่าง จาก [o o]  เป็น [• o]

 

และห้าตัวที่เหลือ ยกเว้น W คือ U V X Y Z ก็จะมีสี่จุดบนเหมือนห้าตัวแรกของชุดทั้งสิบ แต่เปลี่ยนแถวล่างสุดเป็น [• •]

 

ตัว W เจ้าปัญหาตัวสุดท้าย จะมีสี่ตัวบนเหมือนตัวที่สิบ สุดท้าย (เลข 0) แต่เปลี่ยนแถวล่างสุดเป็น [o •] กลายเป็น

 

W

o •

• •

o •

 

เฮ้อ! เหนื่อย!! กว่าจะครบ

 

อาจจะมีคนขี้สงสัยว่า แล้วอักษรเบรลล์ตัวที่เหลือว่างอยู่ ที่ใช้สำหรับเครื่องหมายต่างๆ หรือแม้แต่สำหรับภาษาที่มีอักษรเยอะ เช่นภาษาไทย จะทำให้เป็นระบบได้อย่างไรให้ครบ 64 จากฐานอักษรเบรลล์ทั้งสิบ ที่ใช้แทนเลข 1 2 3 ... 9 0 ดังกล่าว

 

เขาใช้วิธี เลื่อนขวา (shift right) กับ เลื่อนล่าง (shift down) ครับ - เข้าท่ามาก

 

จำได้ใช่ไหมครับว่า อักษรกลุ่มแรก 10 ตัว แถวที่สามล่างสุดจะว่าง เขาก็เลื่อนลงมา (shift down) ให้ไปว่างแถวบนแทน จึงได้ชุดอักษรเบรลล์มาอีก 10 ตัว จะเอาไปแทนเครื่องหมายอะไรก็ช่างเถอะ

 

ตอนนี้เราก็ได้ชุดละสิบ (decade) รวมห้าชุด เป็น 50 แล้ว ยังเหลืออีก 14 จึงจะครบ 64

 

สังเกต สองตัวแรก คือ 1 และ 2 ของชุดสิบ (decade) สิครับ จะเห็นว่า ข้างขวาจะว่าง ดังนั้น จึงสามารถ เลื่อนขวา (shift right) เป็นข้างซ้ายว่างได้ ทำให้เพิ่มมาอีก 2 ตัวในแต่ละชุด นั่นคือ ทั้ง 5 ชุด แทนที่จะมีชุดละสิบ ก็เพิ่มเป็นชุดละ 12 กลายเป็น 60 ตัว

 

แล้วอีก 4 ตัว อยู่ที่ไหน จะได้ครบ 64 ตัว

 

ชุดว่างไงครับ คือไม่มีจุดอยู่เลย (ตรงข้ามกับ 7) รวมทั้งหมด 4 ชุด (ไม่มีการ shift down เพราะมันว่าง เลื่อนลงแล้วก็ยังเหมือนเดิม)

 

ครบ 64 ซะที!

 

เรามี internet ใช้ อันเป็นผลมาจากสงครามเย็น ส่วนคนตาบอดมีอักษรเบรลใช้ก็เพราะสงครามเช่นกันครับ  ที่มาก็คือ นโปเลียนพยายามหาวิธีให้ทหารสื่อสารกันในที่มืด (night writing) ระหว่างสงครามนั่นเอง!

 

อ๊ะๆ ! อย่าได้สรุปเอาดื้อๆ นะครับ ว่า สงครามก็มีดีเหมือนกัน !! ไม่มีสงครามน่ะดีแล้วครับ‼️๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2022-01-09

 

อดีตและอนาคต

 

 

ปีเก่าผ่านไป บ๊ายบาย 2021

 

อาจมีนักอ่านบางท่าน ที่เป็นคนช่างสงสัย เห็นชื่อเรื่องแล้ว มีคำถามในใจว่า ... มีอดีต มีอนาคต แล้วปัจจุบันหายไปไหน

 

ช่วงปีเก่าปีใหม่ ผมได้รับหนังสือจากกัลยาณมิตรมา 2 เล่ม เป็นหนังสือดีน่าอ่าน เขียนโดย คุณ ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา เล่มแรกชื่อ "FUTURE ปัญญาอนาคต" ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี ต้องพิมพ์เพิ่มเติมถึง 9 ครั้ง จึงเขียนเล่ม 2 ออกมาอีก ในชื่อ "PAST ปัญญาอดีต"

 

คุณภิญโญฯ ได้ให้สัมภาษณ์ คุณเอกพล บรรลือ แห่ง "the Momentum" ว่า ...

 

"วันนี้เราก็ยืนอยู่ในจุดปัจจุบันซึ่งเป็นรอยต่อระหว่างอดีตกับอนาคต..."

 

ครับ ปัจจุบัน จึงเป็นแค่รอยต่อ

 

ผมเคยอ่านเรื่องของนักคิดนักเขียนท่านหนึ่ง นานมาแล้ว นานจนจำไม่ได้ว่า ท่านนั้นชื่ออะไร จึงต้องขออภัยที่ไม่รู้ว่าจะให้เครดิตยังไง แต่ผมไม่ได้คิดเองก็แล้วกันละ

 

ท่านบอกว่า "ปัจจุบันนั้น ไม่มี มีแต่สิ่งที่ยังไม่เกิด คือ อนาคต และสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว คือ อดีต"

 

เราอาจจะนึกว่า วันพรุ่งนี้ คือ อนาคต วันวาน คืออดีต วันนี้ไง ที่เป็นปัจจุบัน

 

แต่ถ้าเราลองซอยวันออกเป็นชั่วโมงสิครับ ก็จะเห็นว่า มันมีชั่วโมงข้างหน้า และชั่วโมงที่แล้ว

 

ครับ ไม่ว่าจะซอยเป็นนาที วินาที หรือให้เล็กลงไปแค่ไหน ก็จะหาปัจจุบันไม่เจอ เพราะมันเป็นเพียงเส้นแบ่งบางๆ ระหว่างอดีต กับอนาคตเท่านั้น

 

ทันทีที่สิ่งที่มาจากอนาคตเกิดขึ้น มันจะกลายเป็นอดีตไปทันที

 

ความจริงนักคิดท่านนั้น ต้องการเพียงจะให้ข้อสะกิดเตือนใจผู้คนทั้งหลายว่า อย่าไปเครียด หรือวิตกกังวลกับสิ่งทั้งหลายในโลกนี้เลย เพราะมันมีเพียงสองอย่างที่เราควบคุมไม่ได้ทั้งคู่ อย่างหนึ่งคือ มันยังไม่เกิด ยังไม่เป็นจริง เพราะมันเป็นอนาคต และอีกอย่างก็เป็นอดีต ที่มันเกิดไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้ แล้วจะเป็นทุกข์เป็นร้อน วิตกกังวลไปไย

 

มันก็จริงแหละนะ ... เป็นวิธีที่จะขจัดความทุกข์ใจแบบง่ายๆ

 

เมื่อไม่มีปัจจุบัน ลองไปถามครูสอนไวยากรณ์อังกฤษ ว่า ถ้า future tense เป็นประโยคอนาคต และ past tense เป็นประโยคอดีต แล้ว present tense จะเป็นประโยคที่ใช้กับสถานการณ์อย่างไร

 

ก็ใช้กับสิ่งที่เป็นจริงแท้แน่นอนตลอดกาลไง เช่นดวงอาทิตย์ย่อมส่องแสงตลอดเวลา คือตลอดมา และตลอดไป

 

ถ้าไปถามหลวงพ่อบ้าง ว่า ที่เป็นจริงตลอดกาล คืออะไร ก็คือสัจธรรม นั่นเอง

 

อ้าว! กลายเป็นเรื่องธรรมะไปซะแล้ว กำลังตั้งใจจะพูดเรื่องเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงโลกเสียหน่อย ให้เข้ากับเทศกาลปีใหม่อยู่ทีเดียว

 

รุ่นพี่ที่เคารพของผม ได้กรุณาเขียนขึ้นต้นเรื่องอดีตมาให้ผมสานต่อ เกี่ยวกับการใช้พลังงานของโลก ว่า ...

 

"โลกเป็นดาวเคราะห์ร้อน ที่มีพลังงานในตัว แต่ด้วยตำแหน่งที่พอดี พอนานๆเข้า ผิวโลกเย็นลงได้ จนแข็งและหนา พร้อมๆกับแปรปรวนเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ถึงจุดหนึ่งก็เกิดสิ่งมีชีวิต และวิวัฒนาการเรื่อยมา โดยมีดวงอาทิตย์เป็นพี่ใหญ่คอยประคองไว้ พร้อมทั้งป้อนพลังงานด้วยการส่องแสงให้ผิวโลก อันก่อให้เกิดการแปรเปลี่ยนเคลื่อนไหว และสะสมของสารต่างๆเรื่อยมาบนผิวโลก รวมทั้งกำเนิดสิ่งมีชีวิตด้วย ซึ่งทั้งหมด เป็นการแปรสภาพของพลังงานจากแสงแดด และ (บางส่วน) จากใต้ผิวโลกลึกๆ ที่ยังร้อนระอุอยู่

 

พลังงานในโลก มาจากดวงอาทิตย์ตั้งแต่แรก หลายล้านปีก่อน เมื่อเวลาผ่านไป การเก็บกักพลังงานก็ดำเนินมาอย่างต่อเนื่อง แต่หลังจากมีมนุษย์กำเนิดขึ้น ก็มีการใช้ชีวิตในรูปแบบต่างๆ จนกระทั่ง สองร้อยกว่าปีหลังนี้เอง ที่เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล ทำให้มนุษย์ขุดค้นพลังงานมาใช้ในรูปแบบต่างๆมากมาย โคตรๆ  ตามสติปัญญาที่มีที่คิดได้เรื่อยมาเป็นลำดับ จนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงกับสิ่งแวดล้อมของโลกอย่างมาก ต่างๆนานา ในอัตราเร่งสูงสุด ด้วยแรงผลักดันจากระบบทุนนิยมกิเลสหนา  นำเอาสิ่งที่ดวงอาทิตย์สะสมให้มาเป็นเครื่องมือหาประโยชน์ระยะสั้น จนถึงทศวรรษนี้

 

แต่ในที่สุด ความก้าวหน้าของมนุษย์ก็คิดได้ออกว่า มีสิ่งที่สามารถทำได้ดีกว่าสำหรับอนาคต จึงเกิด trend ใหม่ไร้เผาไหม้ โดยเลิกขุดค้นของเก่า และหันไปใช้แสงอาทิตย์ และอื่นๆ จากธรรมชาติ  เพื่ออนาคต ซึ่งจะทำให้โลกกลับไปสะอาดได้อีก ยืดอายุของโลกและมนุษย์ชาติได้ ก่อนจะล่มสลายสูญพันธุ์ไปก่อน"

 

ผมลองไปค้นดูการย้อนดูอดีต ที่เว็บไซต์ของมหาวิทยาลัย Southamton ของอังกฤษ เขาทำได้เข้าท่ามาก เป็นเหมือนไดอารี่จักรวาล บันทึกเรื่องราวที่น่าสนใจไว้หมดเลย โดยเริ่มจากจำนวนปีที่ผ่านมาแล้ว เรียงตามลำดับ อย่างนี้ครับ ...

 

13,800,000,000 ปี -

Big Bang กำเนิดจักรวาล

 

12,000,000,000 ปี - กำเนิดทางช้างเผือก

 

4,570,000,000 ปี - กำเนิดระบบสุริยะ เกิดดวงอาทิตย์

 

4,510,000,000 ปี - กำเนิดดวงจันทร์ โดยการชนกับดาวเคราะห์ที่จะกลายเป็นโลก (proto-Earth)

 

4,500,000,000 ปี - กำเนิดโลก

 

4,400,000,000 ปี - กำเนิดมหาสมุทร

 

4,100,000,000 ปี - กำเนิดสิ่งมีชีวิตบนโลก

 

3,500,000,000 - กำเนิดแบคทีเรียที่สังเคราะห์แสงได้

 

3,400,000,000 ปี - กำเนิดออกซิเจนในบรรยากาศ

 

3,200,000,000 ปี - กำเนิดแผ่นดิน เป็นทวีปแรก กลางมหาสมุทร

 

2,100,000,000 ปี - กำเนิดสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ในมหาสมุทร

 

500,000,000 ปี - สิ่งมีชีวิตเริ่มขึ้นบก เริ่มด้วยพืช

 

251,900,000 ปี - เกิดการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ที่สุด จากการระเบิดของภูเขาไฟปล่อยก๊าซ CO2 มาคลุมโลก

 

178,000,000 ปี - กำเนิดสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

 

55,000,000 ปี - กำเนิดสัตว์โลกที่มีมือ (primate)

 

25,000,000 ปี - กำเนิดลิงไร้หาง (ape)

 

2,800,000 ปี - กำเนิดมนุษย์

 

250,000 ปี - กำเนิดมนุษย์ สปีชี่ปัจจุบัน (Homo sapiens)

 

เพื่อเปรียบเทียบให้เกิดภาพ ถึงยุคสมัยของมนุษยชาติเราเมื่อเทียบกับจักรวาล เขาสมมุติให้การระเบิด กำเนิดจักรวาล หรือ บิ๊กแบง เมื่อ 13.8 พันล้านปีก่อน เหมือนกับการ count down ตอนปีใหม่

 

เริ่มที่ 00:00 น. ของวันที่ 1 มกราคม - บิ๊กแบง

 

และให้ปีปัจจุบัน เสมือนว่าเป็นเวลาสิ้นปี คือ 31 ธันวาคม

 

ลองเทียบ เหตุการณ์ในอดีต ว่าเกิดขึ้นมาเมื่อไหร่ของปี

 

เขาเทียบว่า เวลาผ่านไปถึง 2 ใน 3 ถึงเพิ่งจะมีดวงอาทิตย์ เมื่อ 4.57 พันล้านปีมาแล้ว เหมือนกับว่า ...

 

1 กันยายน - กำเนิดดวงอาทิตย์

 

2 กันยายน - กำเนิดโลก

 

13 กันยายน -

สิ่งที่มีชีวิตก่อกำเนิดบนโลก

 

26 ธันวาคม - เพิ่งมีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

 

และสุดท้าย มนุษยชาติเรา เพิ่งจะเกิดมีเมื่อ 2 ชั่วโมงที่ผ่านมานี่เอง

 

ซูมขยายขึ้นอีกหน่อย ให้หนึ่งปีที่ผ่านมา เริ่มจากการอุบัติของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบนโลกใบนี้เป็นวันที่ 1 มกราคม

 

17 สิงหาคม - ไดโนเสาร์สูญพันธุ์

 

9 กันยายน - เริ่มมีบรรพบุรุษของสัตว์โลกที่มีมือ (primate)

 

25 ธันวาคม - เพิ่งจะมีมนุษย์

 

ถ้าเริ่มต้นจากการมีมนุษย์ บนโลกใบนี้ สมมุติเป็นวันที่ 1 มกราคม นับถึงปัจจุบันถือเป็น 1 ปี ...

 

19 พฤศจิกายน - เพิ่งมีมนุษย์ที่เป็นสปีชี่ของเราสมัยนี้

 

29 ธันวาคม - มนุษย์เราเพิ่งจะทำฟาร์มเกษตรกรรม เมื่อเร็วๆมานี้เอง

 

ใช่แล้วครับ มนุษย์เราเร่ร่อนมานาน แม้จะพบวิธีจุดไฟได้เมื่อ 50,000 ปีมาแล้ว แต่เพิ่งจะทำเกษตรกรรม ตั้งหลักปักฐาน หยุดเร่ร่อน เมื่อ 11,500 ปีมาแล้วนี่เอง

 

5,500 ปี - เริ่มมีระบบชลประทาน

 

5,400 ปี - เริ่มมียานล้อเลื่อน

 

4,000 ปี - เริ่มใช้ถ่านหินเป็นเชื้อเพลิง

 

1,750 ปี - เริ่มใช้ก๊าซธรรมชาติเป็นเชื้อเพลิง

 

ส่วนการปฏิวัติวิทยาศาสตร์ (Scientific Revolution) เพิ่งจะเริ่มเมื่อ 478 ปีมาแล้วนี่เอง ที่มีการเสนอทฤษฎีโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์

 

412 ปีมาแล้ว - กาลิเลโอสร้างกล้องดูดาว

 

252 ปีมาแล้ว - เจมส์ วัตต์ ประดิษฐ์รถจักรไอน้ำ

 

เริ่มยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม

 

241 ปีมาแล้ว - เริ่มมีโรงงานทอผ้า

 

222 ปีมาแล้ว - Volta เริ่มประดิษฐ์แบตเตอรี่

 

204 ปีมาแล้ว - มีจักรยานคันแรกในเยอรมัน

 

145 ปีมาแล้ว - มีโทรศัพท์เครื่องแรก

 

142 ปีมาแล้ว - มีหลอดไฟเอดิสัน

 

139 ปีมาแล้ว - มีโรงไฟฟ้าถ่านหินโรงแรกในอังกฤษ และโรงไฟฟ้าพลังน้ำโรงแรก ในอเมริกา

 

137 ปีมาแล้ว - สร้างแผงผลิตไฟฟ้าจากแสงแดด

 

135 ปีมาแล้ว - เบนซ์ สร้างรถยนต์ใช้น้ำมันคันแรก

 

134 ปีมาแล้ว - อังกฤษสร้างโรงไฟฟ้าพลังลมตัวแรก

 

118 ปีมาแล้ว - มีเครื่องบินลำแรก

 

94 ปีมาแล้ว - รถยนต์แทนที่รถม้า

 

82 ปีมาแล้ว - เยอรมันประดิษฐ์เครื่องบินไอพ่นลำแรก

 

หลังจากเกิดสงครามโลกครั้งที่สอง ตั้งแต่ปี 1945 เป็นต้นมา ก็เกิดการปฏิวัติทางเทคโนโลยี อีกมากมาย

 

73 ปีมาแล้ว - มีการประดิษฐ์ทรานซิสเตอร์

 

67 ปีมาแล้ว - มีโรงไฟฟ้าพลังนิวเคลียร์โรงแรกในรัสเซีย

 

64 ปีมาแล้ว - รัสเซียส่งดาวเทียมดวงแรก

 

60 ปีมาแล้ว - รัสเซียส่งมนุษย์อวกาศคนแรกของโลก

 

52 ปีมาแล้ว - อเมริกาเหยียบดวงจันทร์เป็นคนแรก

 

46 ปีมาแล้ว - มีคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะเครื่องแรก

 

32 ปีมาแล้ว - มีการคิดระบบข้อมูล World Wide Web (www) เป็นต้นกำเนิดของยุคข้อมูล (Information Age)

 

25 ปีมาแล้ว - เยอรมันสร้างเครื่องบินพลังแสงอาทิตย์ลำแรก

 

แล้วก็มาถึงยุคของการปฏิวัติเพื่อความยั่งยืน (Sustainability Revolution)

 

1 ปีมาแล้ว - มี แท็กซี่อวกาศ (SpaceX) ที่รับ-ส่ง มนุษย์อวกาศของนาซ่า ไป-กลับ สถานีอวกาศ

 

ครับ - อนาคตจะเป็นอย่างไร ก็ทำนายได้จากอดีต

 

ปีเก่า เป็นอดีต กำลังจะผ่านไป ... ปีใหม่ ในอนาคต กำลังจะเข้ามา จึงขอกล่าวกับท่านผู้อ่านทั้งหลายว่า  ...

 

"ขอพลังจงมีแด่ท่าน สวัสดีปีใหม่ 2022 ครับ" ๏๛

 

  ... @_@ ...

  ระวิ คอศิริ

วัชระ นูมหันต์

2022-01-02

 

โลกร้อนจึงอ่อนแรง

 

ประมาณ ว่า ถ้าเขียนหัวเรื่องแค่นี้ จะทายกันถูกไหม … ผมกำลังจะชวนคุยเรื่องอะไร

 

พัน อย่าง ร้อย อย่าง แล้วแต่จะนึกกันไป ว่า อะไรที่อ่อนแรงเพราะโลกร้อน แต่ทายยังไงก็คงไม่ถูก เพราะผมเองก็เพิ่งรู้จากการไถ่ถามอากู๋ และนึกไม่ถึงว่า มันคือ กระแสน้ำอุ่นครับ

 

ปี 2021 นี้ เมื่อต้นเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา มีการประชุมกันเรื่องการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศโลก ของสหประชาชาติ ที่เมืองกลาสโก สก็อตแลนด์ ประเทศอังกฤษ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือความพยายามที่จะควบคุมการปล่อยก๊าซเรือนกระจก อันเป็นที่มาของภาวะโลกร้อน คงจุดประกายความคิดผู้คนอีกหลายๆคน

 

ปฐมเหตุที่นำมาสู่การเขียนเรื่องของผมในวันนี้เกิดขึ้นมาจาก กัลยาณมิตรท่านหนึ่ง ได้ร้องขอมา ให้ผมช่วยค้นหาว่า เป็นจริงมากน้อยขนาดไหน เกี่ยวกับเรื่องกระแสน้ำอุ่นกำลังจะตาย (อ่อนแรง) อันเนื่องมาจากภาวะโลกร้อน

 

ผมไปเจอเว็บไซต์ที่ให้บริการข้อมูลทางด้านมหาสมุทร (National Ocean Service) เป็นของหน่วยงานทางด้านมหาสมุทรและบรรยากาศสังกัดกรมการค้าสหรัฐ (NOAA: National Oceanic and Atmospheric Administration, U.S. Department of Commerce) เขาอธิบายให้เข้าใจได้ง่ายดี จึงขอนำมาเล่าสู่กันฟัง

 

เขาปูพื้นตั้งแต่เรื่องง่ายๆ รู้กันอยู่แล้ว เช่น กระแสน้ำ ตามแม่น้ำลำคลอง ย่อมไหลลงสู่ที่ต่ำ เพราะแรงดึงดูดของโลก ต่อมาก็พูดถึงเรื่องน้ำขึ้นน้ำลง อันเนื่องมาจากแรงดึงดูดของดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์ โดยดวงจันทร์จะส่งผลมากกว่า เพราะใกล้กว่าดวงอาทิตย์ถึง 389 เท่า น้ำจึงขึ้นสูงสุดเมื่อเดือนเพ็ญและเดือนมืด เพราะดวงอาทิตย์และดวงจันทร์อยู่ในแนวเดียวกัน กระแสน้ำที่เกิดจากน้ำขึ้นน้ำลง จึงทำนายล่วงหน้าได้ง่าย ตามวงโคจรของอาทิตย์และจันทร์

 

ปัจจัยอย่างที่สอง คือ ลม ที่ทำให้เกิดกระแสน้ำไหลบริเวณผิวน้ำได้

 

ฝรั่งเขาวัดความเร็วผิวน้ำนี้เป็น knots (1 knot = 1.15 ไมล์ต่อชั่วโมง หรือ 1.85  กิโลเมตรต่อชั่วโมง) ที่แปลว่าปมเชือกนี่แหละ เพราะสมัยโบราณเขาวัดความเร็วเรือด้วยการปล่อยเชือกที่ผูกปมเป็นระยะๆลงน้ำทางท้ายเรือ พอถึงเวลาที่กำหนดก็สาวเชือกขึ้นมานับจำนวนปม

 

ปัจจัยของลมนี้ นอกจากทำให้เกิดกระแสน้ำไหลแล้ว ยังทำให้เกิดคลื่นในทะเลอีกด้วย และคลื่นจะใหญ่หรือไม่ จะต้องประกอบไปด้วยสามอย่างต่อไปนี้ให้ครบ คือ ความเร็วลมต้องมาก ระยะทางต้องไกล และระยะเวลาต้องนานพอ ถ้าขาดอย่างใดอย่างหนึ่ง คลื่นยักษ์ไม่เกิด คุณ Duxbury และทีมงานว่าไว้อย่างนั้น

 

เราคงเห็นเป็นเรื่องธรรมดาที่น้ำจากคลื่นซัดเข้าฝั่งและไหลลงทะเล จะกัดเซาะชายฝั่งได้ถ้าแนวคลื่นทำมุมกับชายฝั่งได้พอดี

 

แต่สิ่งที่ไม่ธรรมดาและเป็นอันตรายต่อผู้คนที่ชอบว่ายน้ำชายฝั่ง ก็คือกระแสน้ำแบบฉีกแนว ที่ฝรั่งเรียกว่า "rip current" เพราะมวลน้ำที่คลื่นทยอยซัดเข้าฝั่งตลอดเวลานั้น แทนที่จะค่อยๆหายไป กลับรวมกันเป็นลำพุ่งออกไปยังท้องทะเลลึก ในทิศทางตั้งฉากกับชายฝั่ง ถ้าใครหลุดไปอยู่ตรงนั้น แล้วคิดจะว่ายกลับเข้าฝั่ง - ต่อให้เป็นนักว่ายน้ำเหรียญทองโอลิมปิกก็ไม่มีทางสู้แรงน้ำได้ ทางแก้ก็คือ อย่าว่ายต้านทิศทางน้ำ คือว่ายกลับเข้าฝั่ง แต่ให้ว่ายตั้งฉากกับทิศทางน้ำ คือว่ายขนานกับฝั่ง จะสามารถหลุดออกมาจากแนวสายน้ำนี้ได้ เพราะสายน้ำที่แรงนี้แคบ ไม่กว้างมากนัก ส่วนใหญ่จะกว้างไม่เกิน 25 เมตร พอหลุดออกมาแล้วค่อยว่ายกลับเข้าฝั่ง

 

ปัจจัยที่สาม ที่ทำให้เกิดกระแสน้ำไหลบนโลก ซึ่งจะเกิดเฉพาะในทะเลและมหาสมุทร ก็คือ "thermohaline" อันเกิดจาก อุณภูมิ (thermo) และความเค็ม (haline) ซึ่งจะเกิดการไหลทั้งน้ำตื้นและน้ำลึก แต่จะไหลช้ากว่ากระแสที่ผิวน้ำมาก

 

ลม ทำให้เกิดกระแสน้ำที่ผิว และน้ำที่อยู่ต่ำลงไปก็ถูกดึงให้ขยับตามไปบ้าง แต่จะไม่มีผลต่อน้ำที่ลึกเกินกว่าร้อยเมตร

 

ทว่าน้ำที่ลึกมากๆ หลายพันเมตร ก็มีการไหล ซึ่งเป็นผลมาจาก "thermohaline" นี่เอง ที่ทำให้ความหนาแน่นของน้ำเปลี่ยนแปลง

 

เหตุการณ์ดังกล่าว เกิดบริเวณขั้วโลก ที่มีอากาศหนาวเย็นจัด จนน้ำในน้ำทะเลกลายเป็นน้ำแข็ง

 

ผมใช้คำว่า "น้ำในน้ำทะเล" เพราะว่าการที่จะเป็นน้ำแข็งนั้น มันเป็นเฉพาะน้ำที่แยกตัวออกมา ส่วนเกลือ หรือความเค็ม จะถูกทิ้งค้างไว้ ละลายอยู่ในน้ำทะเลส่วนที่เหลือ ทำให้เค็มขึ้น และมีความหนาแน่นมากขึ้น มันจึงค่อยๆจมลงสู่ก้นทะเล ผิวน้ำทะเลส่วนที่อยู่รอบนอกซึ่งอุ่นกว่า ก็จะไหลเข้ามาแทนที่ และมันก็จะเย็นลงอีก ไหลลงก้นทะเลอีก จนกลายเป็นปั๊มสูบน้ำขนาดยักษ์ของโลก สูบน้ำอยู่ที่ขั้วโลกในปริมาณที่มากกว่าปริมาณน้ำในแม่น้ำทุกสายบนโลกรวมกันเสียอีก

 

น้ำที่ถูกขับเคลื่อนด้วยปั๊มยักษ์นี้ จะวิ่งวนไหลไปทั่วโลก เรียกว่า "สายพานลำเลียงของโลก" (global conveyor belt)

 

เส้นทางของสายพานลำเลียงนี้ เริ่มจากมหาสมุทรแอตแลนติกแถวน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ น้ำทะเลที่เค็มจัด เข้มข้น และเย็น จมลงก้นมหาสมุทรแอตแลนติก ไหลลงใต้ ข้ามเส้นศูนย์สูตร จนมาถึงชายฝั่งแอนตาร์กติก ใกล้ขั้วโลกใต้ ได้ "recharge" รับความเย็นจากขั้วโลกใต้อีกรอบ ก่อนจะแยกเป็นสองสาย สายหนึ่งขึ้นมหาสมุทรอินเดีย อีกสายขึ้นมหาสมุทรแปซิฟิก

 

ทั้งสองสายเมื่อไหลขึ้นเหนือก็ค่อยๆอุ่นขึ้นเรื่อยๆ ความหนาแน่นก็น้อยลง และลอยขึ้นผิวน้ำ กลายเป็นกระแสน้ำอุ่นที่เริ่มตั้งแต่บริเวณบนสุดของมหาสมุทรและค่อยๆไหลลงมาทางใต้ แล้วเลี้ยวขวาไปทางตะวันตก

 

กระแสน้ำอุ่นจากมหาสมุทรแปซิฟิก จะผ่านคาบสมุทรอินโดจีนของไทย เราจึงไม่มีทางที่จะหนาวมากอย่างแน่นอน แล้วไหลไปรวมกับกระแสน้ำอุ่นของมหาสมุทรอินเดีย วิ่งอ้อมแหลมแห่งความหวังดี (good hope) ใต้สุดของทวีปแอฟริกา เข้าไปในมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ ไหลขึ้นเหนือ ข้ามไปเยี่ยมอ่าวเม็กซิโก แล้ววิ่งตัดมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ กลับไปจุดเริ่มต้นที่ขั้วโลก ครบรอบพอดี แล้ววงจรนี้ก็จะเริ่มต้นใหม่ ต่อไปเรื่อยๆ ไม่รู้จบ

 

มันจะไม่รู้จบจริงหรือเปล่า ดีไม่ดี วงจรนี้อาจจะสะดุด ด้วยฝีมือมนุษย์นี่แหละ ที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจก เช่นคาร์บอนไดออกไซด์กันอย่างไม่บันยะบันยัง เมื่อมันมากเกินไป บรรยากาศก็จะอุ่นขึ้น น้ำแข็งขั้วโลกละลายมากขึ้น ความเค็มในทะเลที่ขั้วโลกจึงถูกเจือจางลง ปั๊มยักษ์ที่ขั้วโลกที่ดันน้ำทะเลลงสู่ก้นมหาสมุทรก็จะหยุดทำงาน กระแสน้ำเย็นที่กวาดเอาความอุดมสมบูรณ์จากก้นทะเลขึ้นมาจะหายไป กระแสน้ำอุ่นที่ไหลไปหล่อเลี้ยงเป็นเครื่องทำความอุ่นธรรมชาติให้กลุ่มประเทศแถวยุโรปก็จะอ่อนแรง ความประหลาดของบรรยากาศแถวยุโรปจะเกิดขึ้น นั่นคือ แม้ว่าอุณหภูมิโดยรวมของบรรยากาศโลกจะเพิ่มขึ้น แต่กลุ่มประเทศแถบยุโรปกลับจะหนาวเย็นลง เพราะขาดกระแสน้ำอุ่นไปหล่อเลี้ยง

 

บรรยายเป็นฉากๆ ในอนาคต ยังกะ นอสตราดามุส เลยทีเดียว

 

พักนี้ เพื่อนฝูงส่งนู่นนี่มาให้คิดอยู่เรื่อย นัยว่าเป็นการช่วยบริหารสมองบรรดา ส.ว. ทั้งหลาย จะได้ไม่เป็นอัลไซเมอร์ ผมเลยชักจะคล้อยตาม เลยขอจบทิ้งท้ายเป็นคำถาม ให้เดากันเล่นๆ - ใช่ครับ เดาอย่างเดียว ไม่มีการคิดเลขให้ปวดหัว คือให้ทายว่า ...

 

"กระแสน้ำอุ่นที่ยังไม่อ่อนแรงในตอนนี้นี่น่ะ นักวิชาการเขาประเมินว่า กว่ามวลน้ำจะไหลไปทั่วโลกจนครบรอบกลับมาที่เดิมจะใช้เวลาประมาณ กี่ปี ?"

 

ทายแล้วไม่เฉลย คงโดนทุบ รอเฉลยสัปดาห์หน้า ก็คงไม่ทันใจวัยรุ่นใจร้อน จะเฉลยทื่อๆตรงนี้เลย ก็ใช่ที่ เลยไม่ต้องเดากันพอดี ผมเลยเฉลยแบบต้องใช้ความพยายามนิดนึง โดยขอให้ช่วยเลื่อนจอกลับไปตอนเริ่มต้น และอ่าน ...

 

"คำแรกของ ย่อหน้าที่ 1 รวมกับคำแรกของย่อหน้าที่ 2 และ คำแรกของย่อหน้าที่ 3 ข้างบนโน้นครับ" ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-12-26

 

ฝุ่นจิ๋ว

 

ช่วงนี้ น่าจะเป็นสวรรค์ของนักกิจกรรมกลางแจ้งหลายๆท่าน เพราะอากาศไม่ร้อน และฝุ่นยังไม่มี แต่น่าจะเรียกว่าฝุ่นยังไม่มา มากกว่า

 

ฝุ่นที่ว่านี้ คือฝุ่นจิ๋ว PM2.5 เจ้าเก่านั่นเอง (หวังว่า เจ้าโอไมครอน จะไม่วิ่งแซงฝุ่นจิ๋วขึ้นมานะ)

 

เมื่ออากาศนอกบ้านฝุ่นเบาบาง ก็อย่าได้สร้างฝุ่นจิ๋วในบ้านขึ้นมานะครับ

 

อย่านึกว่า ฝุ่นจิ๋ว จะเกิดจากการเผาป่า หรือเผาหญ้าตามท้องไร่ท้องนาอย่างเดียว แล้วลมหอบเข้ามา แถมด้วยการเผาไหม้ของเครื่องยนต์จากรถยนต์ในเมืองเท่านั้น แม้ภายในบ้านเองก็อาจจะสร้างฝุ่นจิ๋วขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

 

ภายในบ้าน อาจมีฝุ่นจิ๋วได้จากสิ่งต่อไปนี้ครับ

 

การสูบบุหรี่

การทำอาหาร

การจุดเทียน (ฝรั่งอาจจะมีการการก่อไฟผิงด้วย)

ใช้เครื่องทำความร้อนชนิดใช้แก๊ส

ใช้น้ำมันหอมระเหย

ทำความสะอาดด้วยสารเคมี

ใช้สเปรย์เป่าผม สเปรย์ปรับอากาศ หรือสเปรย์น้ำยาดับกลิ่นกาย

เผลอเปิดประตูหน้าต่างทิ้งไว้เมื่อข้างนอกบ้านฝุ่นเยอะ

 

ข้อสุดท้ายนี่แหละที่บางทีหลงลืมกัน ช่วงนี้จึงมีการเตือนเป็นระยะๆ เช่นเปิดไลน์ขึ้นมา บางทีมันก็ขึ้นแถบแบนเนอร์ด้านบนของจอ เตือนให้รู้ว่า ตอนนี้สภาพอากาศเป็นยังไง ฝุ่นจิ๋วเท่าไหร่แล้ว สมควรจะออกไปทำกิจกรรมนอกบ้านไหม อย่างนี้เป็นต้น

 

ข้อมูลที่ไลน์ใช้เตือน น่าจะเอามาจากเวปไซต์ของค่ายมะกัน เพราะมีระบุข้อความตัวเล็กๆไว้ว่า "US AQI" แสดงว่า ถึงแม้จะวัดค่าคุณภาพอากาศในบ้านเรา แต่ใช้มาตรฐานการแปลงค่าเป็นดัชนีคุณภาพอากาศ หรือ Air Quality Index (AQI) ของสหรัฐอเมริกา

 

คงรู้กันแล้วนะครับ ว่า มาตรฐานชีวิตของคนเราในแต่ละประเทศ แตกต่างกันไปบ้าง เมื่อเทียบประเทศที่พัฒนาแล้ว กับประเทศที่กำลังพัฒนา ทำให้ดัชนีคุณภาพอากาศที่ว่า "โอเค" หรือ "ปานกลาง" ที่เรียกกันง่ายๆว่า อยู่ในโซนสีเหลือง ที่มีค่าดัชนีที่เป็นตัวเลขเฉยๆ ไม่มีหน่วย (AQI) อยู่ในระหว่าง 50~100 นั้น มีค่าฝุ่น PM2.5 ที่มีหน่วยเป็น ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร (ug/m3) ที่แตกต่างกัน

 

ค่า AQI ต่ำกว่า 50 อากาศดี อยู่ในโซนสีเขียว

 

ค่า AQI สูงกว่า 100 อากาศชักไม่ค่อยดี อยู่ในโซนสีส้ม

 

(สำหรับจีนและฝรั่ง AQI สูงขึ้นไปอีกถึง 150 จะเปลี่ยนเป็นสีแดง ส่วนไทย AQI ต้องสูงถึง 200 ถึงจะเปลี่ยนเป็นสีแดง)

 

PM2.5 ในโซนสีเหลืองตามมาตรฐานของจีน จะอยู่ระหว่าง 37.5~75 ug/m3

 

มาตรฐานของไทย โซนสีเหลืองจะอยู่ระหว่าง 37~50 ug/m3

 

และมาตรฐานของสหรัฐอเมริกา โซนสีเหลืองนี้จะอยู่ต่ำมาก เพียง 12~35 ug/m3 เท่านั้น ซึ่งถ้าหากคิดตามมาตรฐานของไทยและจีน ดัชนีคุณภาพอากาศขนาดนี้ จะดี กลายเป็นโซนสีเขียวไปหมดแล้ว

 

เปรียบเทียบ AQI ระหว่าง จีน-ฝรั่ง-ไทย โดยให้เลขแถวบนคือ AQI ที่ไม่มีหน่วย ส่วนเลขแถวล่างคือ ค่า PM2.5 หน่วยเป็น ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร (ug/m3) ส่วน G Y O และ R คือ เขียว เหลือง ส้ม และแดง จะได้ดังนี้

 

จีน

G-50-Y-100-O-150-R-200

G-37.5-Y-75-O-112.5-R-150

 

ฝรั่ง

G-50-Y-100-O-150-R-200

G-12-Y-35-O-55-R-150

 

ไทย

G-50-Y-100-O-200-R

G-37-Y-50-O-90-R

 

ที่ผมเทียบสามประเทศนี้ เพราะโลกมันแคบเข้า เป็นโลกที่ไร้พรมแดนเข้าไปทุกที การวัดคุณภาพอากาศนี้ จึงไม่ได้วัดแค่ในประเทศของตัวเองอีกต่อไป แต่วัดไปทั่วโลกเลย กลายเป็นภูมิอากาศของโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อเมริกาและจีน

 

ถึงแม้จะมีการแปลงข้อมูลดิบ คือค่า PM2.5 ให้กลายเป็นตัวเลขที่ดูง่ายๆ คือตัวเลขดัชนี AQI แต่กลายเป็นว่า ได้ตัวเลขค่าดัชนีออกมาไม่เท่ากัน แม้จะวัดในบริเวณเดียวกัน เพราะคำนวณต่างกัน ดังนั้น ค่า AQI ของกรุงเทพฯเหมือนกัน แต่เปิดคนละเวปไซต์ คำนวณคนละระบบ ก็จะได้ค่าต่างกัน

 

เวปไซต์ทั้ง 3 ระบบ คือ ...

 

จีน (aqicn .org)

 

สหรัฐอเมริกา ที่ผมขอเรียกง่ายๆว่า ฝรั่ง (iqair .com)

 

กรมควบคุมมลพิษ หรือของไทยเราเอง (air4thai .pcd.go.th)

 

กลายเป็นว่า ถ้าจะเทียบกันทั้งสามระบบ ต้องย้อนกลับไปหาต้นตอ คือค่า PM2.5 จริงของมัน

 

ผมหาวิธีให้จำง่าย โดยสังเกตว่า ค่า PM2.5 ที่เป็นจุดตัดเปลี่ยนโซนสีนั้น มีค่าใกล้เคียงกับสูตรคูณแม่ 12 ผมจึงทำผังจุดตัดเปลี่ยนโซนแบบจำง่ายดังนี้

 

จีน   0•••••••36•••••••72

ฝรั่ง  ••12••••36••••60••

ไทย ••••24••36••48••••

 

สังเกตว่า ค่า PM2.5 ตรงกลาง คือ 36 ug/m3 เป็นจุดแบ่งซ้ายขวาได้พอดี ถ้าวัดค่า PM2.5 อยู่แถวๆนี้ได้ก็สบายใจ เพราะอยู่ช่วงต้นโซนเหลืองของไทยและจีน และอยู่ปลายโซนเหลืองของฝรั่ง

 

ถ้าแบ่งเป็น 6 ช่วง ช่วงละ 12 ของจีนจะมีสีเขียว 3 ช่วงซ้าย สีเหลือง 3 ช่วงขวา

 

ฝรั่งจะเป็นสีเหลือง 2 ช่วงซ้าย ส้ม 2 ช่วงขวา ปลายข้างละช่วง เป็นเขียวต่อจากเหลือง และเป็นแดงต่อจากส้ม

 

ของไทย ตรงกลางแบ่งระหว่างเขียวกับเหลืองข้างละช่วง เลยจากเขียวเป็นฟ้า 2 ช่วง และอีกปลายหนึ่งเลยจากเหลืองเป็นส้ม 2 ช่วง

 

นั่นคือแต่ละระบบ หรือแต่ละประเทศ จะมี "สมการ" หรือวิธีการคิดคำนวณของตัวเอง ว่าถ้าค่า PM2.5 เท่านี้ จะคำนวณค่า AQI ออกมาได้เท่าไหร่

 

ปัญหาคือ เราต้องหา "สมการ" ที่ว่านั้นเอาเอง แต่ละเวปไซต์นั้น เขาไม่ได้บอก

 

ที่สำคัญ มีเวปไซต์ฝรั่งเท่านั้นที่บอกหมดทั้งค่า PM2.5 และค่าดัชนีคุณภาพอากาศ พร้อมโค้ดสีด้วย

 

เวปไซต์จีน ไม่ได้บอกค่า PM2.5 แต่บอกดัชนีและโค้ดสี

 

เวปไซต์ของไทย ไม่บอกค่าอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นค่า PM 2.5 หรือค่าดัชนี บอกแต่โค้ดสีอย่างเดียว ดีเหมือนกัน ง่ายดี ไม่ต้องหาสมการ (ง่ายกว่านี้ต้องไปดาวโหลด app "เช็คฝุ่น" ที่ GISTDA ร่วมกับ สำนักงานวิจัยแห่งชาติ และมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พัฒนาขึ้นมา)

 

ดังนั้น การหาสมการ หรือความสัมพันธ์ระหว่างค่าดัชนีและ PM2.5 ถ้าเป็นระบบของจีน ง่ายหน่อย เพราะดูจากจุดตัดแบ่งโซนสี ดูว่า เป็นสมการเส้นตรงที่สมบูรณ์แบบมาก คือ ค่าดัชนี AQI (y) เท่ากับ สี่ส่วนสามของค่า PM2.5 (x) คือ …

 

y = (4/3)x

 

ใครที่ซื้อเครื่องวัด PM2.5 มาใช้ก็สามารถคำนวณค่า AQI ได้ไม่ยาก

 

แต่ของมะกันนี่ยุ่งหน่อย โชคดีที่ในเว็ป เขาไม่เพียงแต่บอกดัชนี AQI แต่ยังบอกค่า PM2.5 มาด้วย ถ้าเก็บข้อมูลหลายๆวัน ก็จะได้กลุ่มข้อมูลที่สามารถนำมาฟิตเคอร์ฟ (curve fitting) ได้ วิธีนี้พวกนักวิจัยเขาทำกันมานานแล้ว เพียงแต่มันต้องอาศัยการคำนวณเยอะหน่อย ผมคิดสมการของฝรั่งคร่าวๆ แบบง่ายๆ ไม่มีทศนิยม ได้ว่า

 

PM2.5 น้อยกว่า 12 ug/m3

y = 4x+1

 

PM2.5 ระหว่าง 12~24 ug/m3

y = 2x+27

 

PM2.5 ระหว่าง 24~36 ug/m3

y = 2x+28

 

ส่วนค่า PM2.5 ที่มากกว่า 36 ug/m3 ยังไม่มีข้อมูลมากพอที่จะฟิตเคอร์ฟ เพราะอากาศยังดีอยู่ ค่า PM ยังไม่สูง

 

การฟิตเคอร์ฟ ที่ผมแปลเป็นภาษาชาวบ้านว่า การลากเส้นให้เหมาะนี้ มีหลักคร่าวๆว่า ต้องพยายามให้ค่าที่ได้จากการคำนวณกับค่าที่ได้จากการวัด ต่างกันน้อยที่สุด วิธีการก็คือ เมื่อนำค่าที่ต่างกันนี้มายกกำลังสอง เครื่องหมายที่มีทั้งบวกและลบ จากค่าที่มากไปบ้างน้อยไปบ้าง ก็จะกลายเป็นบวกทั้งหมด แล้วก็หาเงื่อนไขที่ทำให้ผลรวมตัวนี้ต่ำที่สุด (ทางแคลคูลัสเขาบอกให้ diff แล้วกำหนดให้เท่ากับศูนย์)

 

อย่าตกใจเรื่องการคำนวณ เพราะผมเองก็ทิ้งไปนาน ชักเลือนๆไปแล้วเหมือนกัน แต่พอจะจำชื่อวิธีนี้ได้ว่า ชื่อ "least square curve fitting" ก็เลยหาในกูเกิล

 

เจอเลยครับ ไม่ต้องคำนวณเองให้ยาก มีเวปช่วยคำนวณเพียบเลย

 

การทำเวปเป็นเครื่องคิดเลขนี้ ทำกันหลายเจ้า แต่ที่ผมถูกใจ ใช้งานสะดวก มีอยู่เจ้าหนึ่ง ซึ่งกรอกข้อมูลง่าย โดยมีช่องให้ใส่กลุ่มข้อมูลแกนนอน ช่องหนึ่ง แกนตั้งช่องหนึ่ง ข้อมูลแต่ละตัวก็แค่เว้นวรรคแยกจากกันหน่อย ไม่ต้องคอยใส่จุดลูกน้ำ และใส่วงเล็บตามทุกตัวเหมือนเจ้าอื่น จึงง่ายดี จะให้เครื่องมันคำนวณก็เลื่อนจอขยับขึ้นไปหน่อย จะเห็นปุ่ม "CALCULATE" อยู่ล่างขวา สีแดง เห็นชัด หาได้ง่ายว่าอยู่ตรงไหน คลิ๊กปุ๊บ ได้ผลออกมาปั๊บ - เสร็จเรียบร้อย ได้สมการตามที่ต้องการออกมาทันที

 

การฟิตเคอร์ฟนี้ ก็มีตั้งแต่กราฟเส้นตรง คือ ยกกำลังหนึ่ง ซึ่งเป็นกราฟยอดนิยม ส่วนใหญ่จะใช้กัน และนอกจากนั้นยังมีให้เลือกฟิตเคอร์ฟแบบกราฟเส้นโค้ง ยกกำลังสอง สาม สี่ ... ไปเรื่อยๆ และมีให้เลือกจนถึง ยกกำลังแปด ! (8th order polynomial regression)

 

ที่ผมทึ่ง จนอึ้งกิมกี่ (เด็กสมัยนี้จะรู้จักร้านนี้ไหมนี่) คือ มันมีตัวเลือกให้ฟิตเคอร์ฟได้อีกสองอย่าง ที่ผมไม่เคยเห็นใครทำมาก่อน คือ สมการลอการิทึม และสมการไฮเปอร์โบลา (Logarithmic regression & Hyperbolic regression)

 

ใครอยากรู้หลักการคำนวณ ความเป็นมาเป็นไป ให้เลื่อนจอลงอีกหน่อย จะมีเรื่องราวไว้อ่านให้มึนๆเล่น

 

ด้วยความอยากรู้ว่า ใครนะ ช่างทำ ตามไปดูข้อมูลทีมงานเสียหน่อย เจ้าอื่นอาจจะทำแค่คนเดียว จึงทำอะไรไม่ได้มาก เจ้านี้ทำเข้าท่า น่าจะมีหลายคน แต่เดาว่าคงมีไม่กี่คน และมโนไว้ในใจก่อนว่า น่าจะมาจากเมืองมะกัน เจ้ายุทธจักรในเรื่องโปรแกรมซอฟท์แวร์

 

ผิดคาดครับ - ทีมงานมีมากถึง 136 คน ช่วยกันทำเครื่องคิดเลขแบบ ออนไลน์ ให้ชาวบ้านได้ใช้ฟรีๆ สารพัดจะคำนวณ ตอนนี้มีเครื่องคำนวณให้ถึง 872 อย่าง และแปลออกมาเป็นภาษาหลักๆให้ชาวบ้านได้ใช้ทั่วโลกถึง 7 ภาษา คือ เยอรมัน อังกฤษ สเปน โปรตุเกส รัสเซีย จีน และฝรั่งเศส

 

โครงการนี้ชื่อ "PlanetCalc" (planetcalc .com/8735) มีสำนักงานอยู่ที่ มอสโคว์ ประเทศ รัสเซีย ครับ - ไม่น่าเชื่อ!! ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-12-12

 

ผลของโลกหมุน

 

จากเรื่องการหมุนของพายุที่เวียนซ้ายในซีกโลกเหนือ เนื่องจากการเป๋ขวาของวัตถุ และเวียนกลับกันในซีกโลกใต้ อันเนื่องมาจากการหมุนรอบตัวเองของโลก ที่เรียกว่า "ผลของ โคริออลิส" นำมาซึ่งคำถามกึ่งแซวกันเล่นจากเพื่อนฝูงว่า ...

 

"เวลายิงสไนเปอร์ คงต้องมีการปรับแก้มุมยิงบ้างเล็กน้อยไหมครับ หรือ effect น้อยมาก เมื่อเทียบความเร็วกระสุน"

 

ครับ ดูเหมือนคำถามเล่นๆ แต่ฝรั่งเขาทำจริงจังมากครับ

 

ทำในที่นี้คือ การทำคู่มือสำหรับพลซุ่มยิง หรือ สไนเปอร์ มีรหัสตัวเลขยังกับชื่อหลักสูตรที่จัดอบรมกันเลย คือ ...

 

"การซุ่มยิง 101 ตอนที่ 73 - ผลกระทบของ โคริออลิส ที่มีต่อกระสุนปืนไรเฟิล"

 

(SNIPER 101 Part 73 - Coriolis Effects on Rifle Bullets)

 

ใครอยากดู ลองเข้าไปในยูทูป แล้วพิมพ์โค้ดว่า "hiRaP8qxqa4" ได้เลยครับ

 

ในนั้นเขาได้กล่าวถึง chart หรือตารางในการปรับแก้มุมยิงละเอียดยิบ เช่น ระยะห่างของเป้า รวมทั้งสิ่งที่มีผลต่อความหนาแน่นของอากาศ คืออุณหภูมิด้วย ละเอียดไหมล่ะ

 

แต่ประเด็นหลักที่จะพูดถึงก็คือ การปรับแก้มุมยิง อันเนื่องมาจากการหมุนของโลก ซึ่งในยูทูปนี้เรียกผลกระทบนี้รวมกันว่า "โคริออลิส" คือเรียกคลุมไปหมด

 

อันที่จริงนั้น โคริออลิส มีผลในแนวนอนเท่านั้น คือ เป๋ขวา ในซีกโลกเหนือ และเป๋ซ้ายในซีกโลกใต้ และมีผลมากเมื่อเข้าใกล้ขั้วโลก ส่วนบริเวณ เส้นศูนย์สูตร แทบไม่มีผลเลย

 

ส่วนการเป๋อีกอย่าง เป็นการเป๋ในแนวตั้ง คนบรรยายคงเห็นว่ามันเป็นผลจากการหมุนของโลกเหมือนกันจึงเรียกรวมกันไปว่าเป็นผลกระทบแบบโคริออลิส ไปด้วย

 

ความจริงก็คือผลกระทบนี้มีชื่ออีกอย่างหนึ่ง ซึ่งผมไม่รู้จะเขียนเป็นภาษาไทยยังไงว่า "Eötvös effect"

 

และมันแตกต่างจาก "Coriolis effect" แบบหน้ามือเป็นหลังเท้าเลยทีเดียว หนักกว่าหลังมืออีก นั่นคือ ...

 

• "Eötvös" มีผลแนวตั้ง และมีผลมากที่เส้นศูนย์สูตร ไม่มีผลเลยที่ขั้วโลก เมื่อเล็งทางตะวันออกจะเงยขึ้น  (เป๋ขึ้น) เมื่อเล็งทางตะวันตกจะกดต่ำลง (เป๋ลง) และจะไม่มีผลเมื่อเล็งทางเหนือหรือใต้

 

• "Coriolis" มีผลแนวนอน มีผลมากที่ขั้วโลก และจะไม่มีผลเลยที่เส้นศูนย์สูตร และจะมีในการเล็งทุกทิศ ไม่ว่าจะเป็นเหนือใต้ออกตก ที่ทำให้เป๋ขวาในซีกโลกเหนือ และเป๋ซ้ายในซีกโลกใต้

 

ในเชิงฟิสิกส์ "Coriolis" อธิบายได้ด้วยความเฉื่อย (inertia) ทำให้เกิดแรงเสมือนนี้ขึ้นมา

 

ส่วน "Eötvös" อธิบายได้ด้วยแรงหนีศูนย์กลาง อันเป็นแรงเสมือนของวัตถุที่มีมากขึ้นเมื่อมันวิ่งเร็วเป็นวงกลมเร็วขึ้น

 

ลองนึกถึงการใช้ยาง (จะยืดได้ยาวได้เมื่อมีแรงดึงมากขึ้น) เอามาผูกกระป๋องแล้วเหวี่ยง หมุนเป็นวงกลม จะสังเกตได้ว่า ถ้าหมุนเร็วขึ้น วงกลมจะโตขึ้น เสมือนว่ามีแรงหนีศูนย์กลางมากขึ้น

 

วัตถุวางนิ่งที่ผิวโลก จะมีแรงดึงดูดของโลกอยู่ค่าหนึ่ง แต่ในความเป็นจริง วัตถุนั้นไม่ได้อยู่นิ่ง แต่กำลังเคลื่อนที่เป็นวงกลมไปพร้อมๆกับผิวโลก จากทิศตะวันตกไปทิศตะวันออก ถ้าอยู่ที่เส้นศูนย์สูตร ก็จะเคลื่อนที่เร็วมาก ถึง 465 เมตรต่อวินาที หรือ 1,674 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ทีเดียว (ถ้าเครื่องบินลำไหนบินไปทางทิศตะวันตกด้วยความเร็วเท่านี้ จะเห็นดวงอาทิตย์ลอยนิ่งอยู่กับที่)

 

ดังนั้น กระสุนปืนก่อนยิง มันเคลื่อนที่ไปตามผิวโลกด้วยความเร็วสูงอยู่แล้ว ถ้าเล็งปืนไปทางทิศตะวันออก ความเร็วของกระสุนจะได้แถมบวกกับความเร็วผิวโลก ทำให้มันมีวงโคจรที่มีรัศมีมากกว่าเดิม นั่นคือ กระสุนปืนจะเหินขึ้นสูง เหมือนกับน้ำหนักกระสุนเบาลง

 

ในทางกลับกัน ถ้าเล็งปืนไปทางทิศตะวันตก ลูกกระสุนจะช้าลง เนื่องจากถูกหักด้วยความเร็วของผิวโลก เหมือนจะมีน้ำหนักมากขึ้น และตกพื้นโลกเร็วขึ้น วิถีกระสุนจึงเหมือนถูกกดต่ำลง

 

ก็คงตอบคำถามได้นะครับว่า พวกพลซุ่มยิงหรือ สไนเปอร์ ต้องเล็งเผื่อ ซ้าย-ขวา บน-ล่าง อย่างไรแล้วนะครับ

 

และคราวนี้ คงจะนึกกันออกนะครับว่าทำไม สหรัฐอเมริกา จึงตั้งฐานยิงจรวด ที่ แหลม Canaveral รัฐฟลอริดา ซึ่งอยู่ตะวันออกสุด เพราะการเล็งจรวดเอียงไปทางตะวันออกจะได้เหินขึ้นฟ้า ออกสู่อวกาศได้ง่ายๆ เนื่องจากมีความเร็วจากการหมุนของโลกมาเสริม มีปัญหาก็ตกลงกลางทะเล ถ้าไปยิงจรวดแถบตะวันตก ริมมหาสมุทรแปซิฟิกแถวแคลิฟอร์เนีย คงยุ่งถ้าจะเล็งทางตะวันออก เพราะหากมีปัญหาจะตกลงบนแผ่นดินลงบ้านผู้คน แต่ถ้าจะไปทางมหาสมุทรก็ต้องเล็งทิศตะวันตก จรวดจะช้าลง เพราะความเร็วลดลงเนื่องจากมีความเร็วจากการหมุนของโลกมาหักออก

 

การแข่งพุ่งหอกแหลนหลาว เขามีแต่วิ่งไปข้างหน้าแล้วพุ่ง ไม่มีใครวิ่งถอยหลังแล้วพุ่งหรอก - จริงไหมครับ ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-12-05

 

ไต้ฝุ่นหมุนยังไง

 

ถ้าเป็นคำถามของครู ลูกศิษย์อาจจะตอบว่า "หมุนซ้ายครับ"

 

ถามอีกทีว่า "ทำไมถึงหมุนซ้าย"

 

ตอบว่า "ครูบอกครับ"

 

ตอบอย่างนี้ จะได้คะแนนไหมนี่ บางคนอาจจะตอบดีขึ้นหน่อย เพราะมีหลักฐาน พยานวัตถุ ว่า "เคยเห็นในรูปครับ"

 

แต่หาเหตุผลไม่เจออีกตามเคย

 

เหตุผลน่ะ มีครับ แต่เป็นคำประหลาด แปลก็ไม่ได้ เพราะเป็นชื่อชาวฝรั่งเศส ที่นำเสนอเรื่องนี้ จึงถูกนำเป็นชื่อเรียกปรากฏการณ์นี้เสียด้วยเลย

 

ปรากฏการณ์นี้ เรียกว่า "อาการโคริออลิส" (Coriolis effect)

 

ปรากฏการณ์ที่ว่านี้ก็คือ การที่พายุหมุนในซีกโลกเหนือจะต้องหมุนทวนเข็มนาฬิกา และหมุนตามเข็มนาฬิกาในซีกโลกใต้เสมอ

 

แล้วมันเกิดจากอะไร

 

ตอบสั้นๆได้ว่า เกิดจากโลกหมุนครับ

 

โลกหมุนรอบตัวเองที่ทำให้เกิดกลางวันกลางคืนนี่แหละ ที่ทำให้ไต้ฝุ่นหมุนซ้าย

 

โลกหมุนจากทิศตะวันตกไปตะวันออก ถ้าไปอยู่ในยานอวกาศ มองลงมายังโลกแถวขั้วโลกเหนือ จะเห็นโลกหมุนซ้าย หรือหมุนทวนเข็มนาฬิกา

 

ก็เพราะปัญหายอดนิยม เรื่องเกี่ยวกับขั้วโลกที่ อีลอน มัสก์ ใช้ถามสัมภาษณ์ผู้สมัครงานนั่นแหละ ที่จุดประกายให้พรรคพวกขอร้องแกมบังคับ ให้ช่วยเขียนอรรถาธิบายเรื่องเกี่ยวกับอาการโคริออริส ที่มีผลต่อ ลม และ น้ำ ที่หมุนวนอยู่ทั่วโลกนี่ให้หน่อย

 

ใช่แล้วครับ ไม่ใช่แค่พายุหมุน หรือลมหมุน แม้แต่น้ำหมุนก็มีผลด้วยเช่นกัน เพราะมันไหลไปไหลมาได้

 

ความจริงไม่ใช่แค่น้ำ วัตถุทุกชนิด ที่ไม่ติดผิวโลก เช่นลอยบนผิวน้ำ หรือลอยอยู่ในอากาศ จะมีอาการนี้ทั้งนั้น คืออาการที่เราเห็นว่ามัน "เป๋" เหมือนกับมีแรงลึกลับมาผลักมันไปข้างๆ เช่นจรวด ขีปนาวุธ กระสุนปืนใหญ่ หรือแม้แต่กระสุนปืนเล็กแต่ยิงระยะไกลและต้องการความแม่นยำสูงอย่างพวกพลซุ่มยิงหรือสไนเปอร์ ยิ่งใกล้ขั้วโลก ยิ่งมีผลมากขึ้น แต่จะไม่มีผลเลยที่เส้นศูนย์สูตร

 

อาการโคริออลิสนี้ก็คือ อาการเป๋ขวาในซีกโลกเหนือ ไม่เป๋ที่เส้นศูนย์สูตร และเป๋ซ้ายในซีกโลกใต้

 

มีการอธิบายและการทดลองปรากฏการณ์นี้หลายอย่าง เช่น การเทียบกับการหมุนของแผ่นจานเสียง เด็กรุ่นนี้อาจไม่รู้จัก ต้องไปเทียบกับการหมุนของแผ่นซีดีแทน ถ้าเด็กต่างจังหวัดก็ต้องไปเทียบกับการเล่นม้าหมุนตามงานวัด

 

เราเห็นว่ามันเป๋ เพราะเราอยู่บนของที่หมุน เหมือนเราอยู่บนโลกที่กำลังหมุน

 

ถ้าเราอยู่บนม้าหมุนที่หมุนซ้าย เหมือนเอาม้าหมุนไปตั้งอยู่ที่ขั้วโลกเหนือ แล้วโยนลูกบอลให้เพื่อนที่อยู่ตรงข้าม กว่าลูกบอลจะตกลงมา เพื่อนก็ขยับไปทางซ้ายแล้ว เราจึงเห็นว่า ลูกบอลเป๋ขวา ทั้งๆที่ลูกบอลมันก็ไปตรงๆของมันน่ะแหละ

 

ถ้าจะแยกให้ชัดๆ ให้คนโยนลูกบอลอยู่ที่ขั้วโลกพอดี คนรับจะไปทางซ้ายก่อนลูกบอลตก จึงเห็นว่าเป๋ขวา

 

แล้วถ้าให้คนอยู่ที่ขอบโยนลูกบอลกลับไปที่คนยืนนิ่งๆตรงกลาง จะเป๋ไหม … เป๋ขวาเช่นกันครับ เพราะอะไร เพราะว่าคนโยนกำลังเคลื่อนที่ไปทางขวา ลูกบอลจึงมีความเฉื่อยเริ่มจากการไปทางขวาอยู่แล้วตั้งแต่ต้นทาง

 

ส่วนเวปไซต์ขององค์การนาซ่า พยายามอธิบายเรื่องนี้แบบเทียบกับของใหญ่หน่อย เนื่องจากอาการโคริออลิสนี้เกิดจากการหมุนของโลก ก็เลยเอาโลกมาย่อเป็นโมเดลเสียเลย ทำเป็นขบวนรถไฟวิ่งรอบโลก จากตะวันตกไปตะวันออก เหมือนการหมุนของโลกนั่นแหละ มีทั้งหมดสามขบวน ขบวนกลางวิ่งตรงเส้นศูนย์สูตรพอดี ขบวนเหนืออยู่ซีกโลกเหนือ และขบวนใต้อยู่ซีกโลกใต้ ทั้งสามขบวนวิ่งครบรอบโลกพร้อมกัน ดูเหมือนว่าความเร็วเท่ากันใช่ไหมครับ แต่ความจริงไม่ใช่

 

เขารู้ว่าเด็กชอบกีฬา จะอธิบายเด็กก็ต้องยกตัวอย่างกีฬา เขาจึงทำแอนนิเมชั่นให้เด็กจินตนาการว่า ถ้าเตะฟุตบอลจากรถไฟขบวนกลางให้เข้าประตูอยู่บนตู้รถไฟขบวนเหนือหรือใต้ หรือกลับกันก็ได้ จะเกิดอะไรขึ้น

 

ลูกบอลเป๋หมด ไม่เข้าประตูเลย เพราะขบวนเหนือจะเป๋ขวา ขบวนใต้จะเป๋ซ้าย

 

ทั้งนี้เพราะ ความเร็วของรถไฟที่ดูว่าเท่ากันนั้น เท่ากันเฉพาะความเร็วเชิงมุม คือองศาต่อชั่วโมงเท่ากัน ส่วนความเร็วเชิงเส้นหรือ กิโลเมตรต่อชั่วโมงนั้น ขบวนที่เส้นศูนย์สูตรเร็วกว่า เพราะเส้นรอบวงรอบโลกยาวกว่า

 

การเป๋ ทำให้น้ำวน และลมหมุน

 

แต่กระแสน้ำวนกับพายุหมุนในมหาสมุทร หมุนกันคนละทาง

 

ถึงแม้ว่า วัตถุทุกชนิด จะเป๋ขวาเหมือนกันในซีกโลกเหนือ และเป๋ซ้ายเหมือนกันในซีกโลกใต้ แต่ถ้าทิศทางการเคลื่อนที่ ถ้าตรงกันข้ามกัน มันก็หมุนกลับกัน

 

สำหรับลมหมุน หรือพายุหมุน เกิดจากอากาศร้อนลอยขึ้นสูง บริเวณใจกลาง หรือ "ตา" ของมัน อากาศเย็นกว่าโดยรอบจะวิ่งหรือพัดเข้าไป ถ้าเป็นซีกโลกเหนือ มันจะเป๋ขวา ตรงกลางจึงถูกปั่นหมุนวนซ้าย ส่วนซีกโลกใต้ก็กลับกัน

 

แต่กระแสน้ำหมุนวนในมหาสมุทรขนาดยักษ์ (gyre) จะหมุนกลับกัน เพราะน้ำอุ่นตรงกลางมหาสมุทรลอยขึ้นผิวน้ำจะไหลออกรอบตัว เมื่อซีกโลกเหนือเป๋ขวา น้ำจึงวนขวา นั่นคือ ในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ และ แอตแลนติกเหนือ สองในห้าของกระแสน้ำหมุนวนยักษ์

 

ที่เหลืออีกสาม อยู่ที่มหาสมุทรในซีกโลกใต้ กระแสน้ำจึงวนซ้าย คือ มหาสมุทรแปซิฟิกใต้ แอตแลนติกใต้ และ มหาสมุทรอินเดีย (เหนือมหาสมุทรอินเดียเป็นแผ่นดินใหญ่ของทวีปเอเซีย)

 

ส่วนพายุหมุนตรงข้ามกับน้ำ เมื่อถามเจาะจงถึงไต้ฝุ่น ซึ่งเกิดบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือด้านตะวันตก จึงหมุนวนซ้าย

 

แปซิฟิกเหนือ มีด้านตะวันตก ก็ต้องมีด้านตะวันออกด้วย จะแบ่งทำไม และแบ่งตรงไหน

 

ตอบว่าแบ่งตรงไหนก่อน เพราะว่าง่ายหน่อย … แบ่งตรงเส้นเขตวัน (date line) กลางมหาสมุทรแปซิฟิกครับ

 

ส่วนแบ่งทำไม ต้องไปถามลุงแซม (ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไมเรียกมะกันว่า ลุงแซม)

 

คืออย่างนี้ครับ พายุหมุนรุนแรงในมหาสมุทร ที่จริงมันก็มีแค่สองอย่าง คือหมุนซ้ายในซีกโลกเหนือ และหมุนขวา ในซีกโลกใต้ มันก็ควรจะเรียกแค่สองอย่าง คือ ไต้ฝุ่น (typhoon) ในซีกโลกเหนือ และไซโคลน (cyclone) ในซีกโลกใต้

 

แต่พี่มะกันแกไม่สน แกจะเรียกพายุหมุนรุนแรงบนบก ว่า ทอร์นาโด (tornado) และเรียกพายุหมุนรุนแรงในทะเล ว่า เฮอริเคน (hurricane)

 

ดังนั้น เฮอริเคน จึงเป็นพายุหมุนรุนแรงที่เกิดในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ และมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือด้านตะวันออก ก็คือมหาสมุทรที่ขนาบอเมริกาไว้ทั้งสองข้างนั่นแหละ

 

เคยมีพายุหมุนเฮอริเคนที่เกิดในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือด้านตะวันออก แต่วิ่งข้ามเส้นวันมาอยู่ด้านตะวันตก ก็มีการถกเถียงกันว่า จะเปลี่ยนชื่อเป็นไต้ฝุ่นไหม สุดท้ายก็ไม่เปลี่ยน เรียกชื่อเดิม เหมือนกับฝรั่งต่างด้าว ข้ามแดนมา ก็ยังคงเป็นฝรั่งเช่นเดิม

 

แต่ถ้ามีคนถามว่า พายเฮอริเคนหมุนยังไง อย่าเพิ่งฟันธงตอบไปว่า หมุนซ้ายนะครับ เพราะ ในประวัติศาสตร์พายุหมุน มีเฮอริเคนอยู่หนึ่งลูกที่หมุนขวา ในปี 2004 คือ เฮอริเคนแคเธอรินา (Catarina)

 

ไม่ใช่ว่า เฮอริเคนลูกนี้ หมุนแหกคอกกลับด้านในซีกโลกเหนือหรอกนะครับ เพราะเกิดอยู่ในซีกโลกใต้ตามปกตินี่แหละ ความไม่ปกติมีเพียงว่า มันไปเกิดในที่ไม่เคยเกิด คือ มหาสมุทรแอตแลนติกใต้นั่นเอง ซึ่งเป็นบริเวณมหาสมุทรแห่งความโชคดี เพราะไม่เคยมีพายุหมุนรุนแรง อย่างมากก็แค่พายุโซนร้อน ยกเว้นแคเธอรินาลูกนี้ลูกเดียวแหละที่ถล่มบราซิลเสียยับเยิน

 

เอาละ ต่อไปถ้าครูถามว่า "ทำไมไต้ฝุ่นหมุนซ้าย" ครูอย่านึกว่า "เด็กกวน" นะครับ หากได้รับคำตอบที่เป็นเหตุเป็นผลมากเลยว่า …

 

"ก็เพราะดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออกน่ะสิครับ" ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-11-28

 

ปริศนาคลาสสิก

 

คำว่า "classic" นี่มันคลาสสิกจริงๆนะ เพราะมันหมายถึง "ดั้งเดิม" ก็ได้ หรือหมายถึงสำนวนวัยรุ่นคือ "เจ๋ง" ก็ได้ ผมจึงขอเรียกปริศนาเก่าแก่ แต่ยังทันสมัยนี้ว่า "ปริศนาคลาสสิก"

 

ปริศนาคลาสสิกที่ผมได้รับเมื่อไม่นานมานี้ มีมาตั้งแต่ปี 2015 เมื่อคุณแวนซ์ (Ashlee Vance) ผู้เขียนประวัติของ อีลอน มัสก์ (Elon Musk) บอกว่า อีลอน มัสก์ ชอบใช้ปริศนานี้ ถามผู้มาสอบสัมภาษณ์ เพื่อเข้าทำงานโครงการ รถอีวี เทสลา (Tesla) และโครงการอวกาศ สเปซเอ็กซ์ (SpaceX)

 

อีลอน มัสก์ ถามว่า …

 

"คุณยืนอยู่บนผิวโลก คุณเดินไปทางทิศใต้หนึ่งไมล์ เดินไปทางทิศตะวันตกหนึ่งไมล์ และเดินขึ้นเหนืออีกหนึ่งไมล์ แล้วพบว่าคุณกลับมาที่จุดเริ่มต้นพอดี … คุณอยู่ที่ไหน?"

 

ไม่ใช่เมืองไทยแน่นอน เพราะถ้าเดินอย่างที่ว่านั้น รับรองว่าจะห่างจากจุดเดิมไปอีกตั้งหนึ่งไมล์

 

ก่อนเฉลย ขอเล่าประวัติปริศนานี้ สักเล็กน้อย

 

ปริศนานี้เก่าแก่มาก โดย อีลอน มัสก์ ได้นำมาดัดแปลงนิดหน่อย ซึ่งไม่มีผลต่อคำตอบ เพราะเขาเปลี่ยนแค่การเดินเลี้ยวครั้งที่สอง จากเดิมให้เดินไปทางตะวันออกหนึ่งไมล์ ก็เปลี่ยนเป็นเดินไปทางตะวันตกหนึ่งไมล์แทน - ก็ไม่ต่างกัน เพราะครั้งที่สาม เดินขึ้นเหนือหนึ่งไมล์เหมือนกัน

 

ปริศนาเก่าแค่ไหนไม่ทราบได้ รู้แต่ว่าก่อนปี 2011 หลายปี เพราะ คุณทอลวอล์คาร์ (Presh Talwalkar) ได้โพสต์ปริศนานี้ไว้เมื่อ 2011-02-22 โดยบอกว่า หลายปีมาแล้ว บริษัทไมโครซอฟท์ ได้ใช้ปริศนานี้ในการถามเพื่อสอบสัมภาษณ์ … อีลอน มัสก์ คงปิ๊งไอเดีย

 

ไมโครซอฟท์ ถามว่า …

 

"มีกี่จุดบนโลก ที่คุณสามารถเดินทางหนึ่งไมล์ลงใต้ ไปทางตะวันออกหนึ่งไมล์ และขึ้นเหนือหนึ่งไมล์ แล้วกลับมาที่จุดเริ่มต้น"

 

โจทย์แทบไม่ต่างกัน คือคนหนึ่งไปทางตะวันออก อีกคนไปทางตะวันตก แต่คำถามต่างกันนิดหนึ่ง คือ อีลอน มัสก์ ถามว่าอยู่ที่ไหน ส่วนไมโครซอฟท์ ถามแบบแนะนำนิดๆ ว่า มีกี่จุด

 

ใช่แล้วครับ ส่วนใหญ่จะนึกไม่ถึงกัน นึกว่ามีจุดเดียว และส่วนใหญ่จะตอบกันได้ คือ ขั้วโลกเหนือ

 

ถ้าตอบไมโครซอฟท์ไปว่า 1 จุด ก็จะผิดไปเลย เพราะมันมีมากกว่านั้น

 

แต่ถ้าตอบ อีลอน มัสก์ ไปว่า ขั้วโลกเหนือ ถือว่าถูก เพียงแต่ว่า ถูกไม่หมด และ อีลอน มัสก์ ก็จะคอยดูว่า จะคิดต่อออกไปจากนี้ ให้ถูกมากขึ้นได้อย่างไร

 

นั่นก็คือ ลองไปพิจารณาบริเวณแถวขั้วโลกใต้บ้าง ห่างจากขั้วโลกใต้มาหน่อยเดียว ประมาณ 0.16 ไมล์ หรือ 1/(2π) จะมีวงกลมล้อมรอบขั้วโลกใต้ที่มีความยาวของเส้นรอบวง หนึ่งไมล์พอดี จากจุดไหนก็ได้บนเส้นนี้ ให้เดินขึ้นเหนือ คือหันหลังให้ขั้วโลกใต้ แล้วเดินไปหนึ่งไมล์ ก็จะเจอตำแหน่งที่เป็นคำตอบ

 

ทั้งนี้เพราะ ณ จุดนี้ เมื่อเดินลงใต้ คือเดินเข้าหาขั้วโลกใต้นั่นเอง ครบหนึ่งไมล์ ก็จะไปเจอเส้นรอบวงที่ว่านี้ และเมื่อเลี้ยวขวาไปทางตะวันตก หรือจะเลี้ยวซ้ายไปทางตะวันออกก็ได้ ก็คือเดินตามเส้นรอบวงนี่เอง ครบหนึ่งไมล์คือกลับมาที่เดิม เมื่อเดินขึ้นเหนือหนึ่งไมล์ จึงเป็นการเดินย้อนทางเดิมกลับไปจุดเริ่มต้น

 

ดังนั้นคำตอบตรงนี้จึงมากมาย เยอะแยะ เพราะเป็นจุดไหนก็ได้ ที่อยู่บนเส้นวงกลมรอบขั้วโลกใต้ ที่มีรัศมีประมาณ 1.16 ไมล์ อันเป็นวงกลมวงใหญ่ ล้อมรอบวงกลมวงเล็กที่มีเส้นรอบวงยาวหนึ่งไมล์

 

ตอบถึงตรงนี้ อีลอน มัสก์ อาจจะยิ้มเงียบๆ ดูว่าคนถูกสัมภาษณ์จะคิดอะไรต่อ เพราะว่า … มันยังไม่หมดครับ

 

นั่นคือ ถ้าขยับใกล้ขั้วโลกใต้เข้าไปอีกหน่อย ให้เส้นรอบวงเหลือแค่ครึ่งไมล์ (1/2) คราวนี้ก็สามารถเดินไปทางตะวันตกหรือตะวันออกหนึ่งไมล์แล้วกลับมาที่เดิมได้เหมือนกัน เพียงแต่ว่าต้องเดินสองรอบ ดังนั้น คำตอบอีกชุด อยู่บนเส้นรอบวงที่อยู่เหนือขึ้นไปหนึ่งไมล์ ซึ่งมีมากมายเช่นกัน

 

และถ้าเส้นรอบวงเล็กลงไปอีก เหลือแค่ 1/3 ไมล์ ก็ได้เหมือนกัน ถ้าเดินวน 3 รอบ

 

คำตอบจึงมีอีกหลายชุด เยอะแยะไปหมด คือเดินวนตั้งแต่ 1, 2, 3 .. ไปเรื่อยๆ กี่รอบก็ได้

 

สุดยอดจริงๆ ปริศนานี้ คนคิดก็ช่างคิดเสียจริงๆ

 

ยังไม่หยุดแค่นี้ครับ เพราะมีบางคนไปแต่งเติมเสริมต่อเป็นปริศนาใหม่ว่า …

 

ชายคนหนึ่ง เดินลงทิศใต้หนึ่งไมล์ เดินไปทางตะวันตกหนึ่งไมล์ เดินขึ้นไปทางทิศเหนืออีกหนึ่งไมล์ แล้วกลับมาที่เดิมพอดี และเจอหมีตัวหนึ่งอยู่ที่นั่น คำถามคือ … หมีตัวนั้นสีอะไร?

 

ถามไปได้ยังไง - กวนหรือเปล่า

 

ที่ถามถึงสีขนของหมีนั้น ไม่ได้ถามกวนนะครับ เพราะ คิดกันได้อยู่แล้วว่า หนึ่งในสถานที่ที่กลับมาที่เดิมได้คือ ขั้วโลกเหนือ และหมีที่ขั้วโลกเหนือมีอยู่ ชนิดเดียวคือ หมีขาว ส่วนใครที่คิดถึงบริเวณขั้วโลกใต้ด้วย … ขอบอกว่า ที่นั่นไม่มีหมีครับ

 

ยังดีที่ ออสเตรเลียอยู่ห่างขั้วโลกใต้ออกมาเยอะหน่อย ไม่งั้น คงมีคนตอบสีเทาน้ำตาลของหมีโคอาล่ากันบ้างหรอกน่า ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-11-21

 

 

มัลติทาสกิ้ง

 

อย่าได้แปลกใจนะครับ ที่ชื่อเรื่องวันนี้เป็นภาษาต่างด้าว เพราะผมลองให้ Google แปลคำว่า "multitasking" เผื่อจะได้คำไทยเก๋ๆ กลับได้คำตอบออกมาว่า "การทำงานหลายชนิดเวลาเดียวกัน" ยาวไปหน่อย และไม่ถูกใจนัก เพราะไม่ต้องเป็นการทำงานก็ได้ ... งั้นผมขอเรียกทับศัพท์ก็แล้วกัน - สั้นดี และเป็นที่เข้าใจกันอยู่แล้ว

 

ที่ไปที่มาก็คือ ผมได้รับคำถามจากเพื่อนพ้อง ให้ช่วยหาเหตุผลไขข้อข้องใจเรื่องที่ฝรั่งเขาส่งต่อกัน ที่แปลความได้ว่า ...

 

"ถ้าใช้เท้าขวา ยกขึ้น หมุนควง เหมือนเขียนเลขศูนย์ ตามเข็มนาฬิกา คือวนขวา ขณะที่หมุนควงอยู่นั้น ให้ใช้มือขวา เขียนเลข 6 ในอากาศ คือใช้มือหมุนทวนเข็มนาฬิกา หรือวนซ้ายนั่นเอง จะพบว่า เท้าขวาจะหมุนกลับข้างมาหมุนตามมือ"

 

เพื่อนลองทำดู บอกว่า ใช่เลย

 

ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น

 

เพื่อนอีกคน เปรยเชิงถามว่า ...

 

"จิตเดียว บังคับกายเดียว(แขนและขา ก็คือกายเดียว) ทำได้อย่างเดียว ในขณะเดียวเท่านั้น ?"

 

จริงหรือ? นั่นน่ะสิ

 

เพิ่งไปอ่านเจอว่า ฝรั่งเขาเอาไปเล่นสนุกๆกันในงานปาร์ตี้ มาเป็นสิบปีแล้ว เพราะมันดูตลกดี และส่วนใหญ่จะทำไม่ได้

 

ผมใช้คำว่า "ส่วนใหญ่" เพราะบางคนทำได้ครับ … ก็ต้องเรียกว่า ไม่ธรรมดา เพราะสามารถทำสิ่งที่ทำได้ยาก

 

นักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์คนหนึ่ง แห่งสถาบันเทคโนโลยีวิทยาศาสตร์และวิศวกรรม ที่อินเดีย (ชื่อ Ankit Pilania ป่านนี้คงจบแล้วละ เพราะตั้งหกปีมาแล้วที่โพสต์ข้อความนี้) เป็นคนหนึ่งที่ทำได้

 

เขาตอบคำถาม "ทำไมคนเราจึงหมุนมือตามเข็มนาฬิกา และหมุนขาข้างเดียวกัน ทวนเข็มนาฬิกา ไม่ได้" นี้ว่า …

 

"ทำได้ครับ ให้ทำอย่างนี้ เริ่มด้วยการหมุนขาก่อน แต่ต้องทำให้นานหน่อย เช่นสัก 30 วินาที แล้วปล่อยให้ขาหมุนไปอย่างนั้นเรื่อยไปไม่ต้องหยุด แล้วค่อยมาตั้งใจหมุนแขนในทิศทางที่ต้องการ"

 

คนทำได้ก็พูดเหมือนง่ายสิครับ ผมเองยังทำไม่ได้เลย เหมือนกับเปียโนของลูกชาย ผมลองไปเคาะเล่น ก็ทำได้แค่ใช้มือขวามือเดียว ต๊อกแต๊กไป ไม่สามารถใช้ทั้งมือซ้ายและมือขวา เล่นโน้ตคนละตัว พร้อมกันได้ แต่ลูกชายเขาทำได้ เพราะฝึกหัดมาตั้งแต่เล็ก จนแยกประสาทซ้ายขวาได้

 

ฝรั่งเขาเรียกการทำอะไรที่มากกว่าหนึ่งอย่างได้ในเวลาเดียวกันนี้ว่า multitasking

 

ในการรับสมัครงานบางแห่ง เขาอาจจะสนใจคนที่สามารถทำงานได้หลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน ทั้งโทรศัพท์ เช็คไลน์ ดูอีเมล์ ทำรายงาน ทำโปรแกรมนำเสนอ อะไรต่ออะไรจิปาถะ

 

แต่ทุกอย่างมีข้อดีข้อเสีย เพราะถ้าสมาธิไม่ดี การทำหลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน ย่อมมีโอกาสผิดพลาดได้มากกว่า - ก็แลกกันไป

 

บางคนจึงชอบทำทีละอย่าง แต่เรียงลำดับความสำคัญให้ดีก็แล้วกัน

 

แต่เราทำทีละอย่างจริงหรือ

 

เคยไหม ที่เราเดินไป โทรศัพท์ไป

 

เคยไหม ที่เราทานข้าวไป แล้วคุยไปด้วย … ถ้าเป็นตอนเด็ก จะถูกผู้ใหญ่ดุ

 

นึกดูดีๆ จะเห็นว่า ร่างกายเราถูกจิตใจสั่งให้ทำมากกว่าหนึ่งอย่าง แทบจะตลอดเวลา การรวมใจเหลือเพียงหนึ่ง จึงเป็นเป้าหมายสุดยอดของนักสมาธิ

 

สิ่งเหล่านี้ก็เป็น multitasking เหมือนกัน แล้วเราทำได้อย่างไร

 

การจะเป็น "จิตเดียว … ทำได้อย่างเดียว ในขณะเดียว" อย่างที่เพื่อนเขาว่า จะต้องมีตัวช่วย

 

ตัวช่วยนั้นก็คือ สิ่งที่ฝรั่งเขาเรียกว่า "ซีพีจี" (CPG: Central Pattern Generator) ซึ่งเป็นวงจรประสาทที่สั่งการกล้ามเนื้อร่างกาย ให้ทำสิ่งที่เป็นจังหวะซ้ำๆได้เอง โดยใจไม่ต้องสั่งก็ได้

 

ซีพีจี จึงไปควบคุมการเดิน ว่ายน้ำ หายใจ หรือการเคี้ยวอาหาร

 

ถ้า ซีพีจี โปรแกรมไว้แล้ว ใจไม่ต้องสั่ง มันก็ทำได้เอง และจะเป็นอย่างนั้นไปตลอด จนกว่าจะมีการบังคับแก้ไข อย่างเช่น ท่าเดิน บางคนเดินอยู่ตั้งไกล แต่แค่เห็นท่าเดินแล้ว รู้เลยว่า เป็นคนนี้แน่

 

เมื่อเราหายใจโดยไม่ต้องคิด เดินได้โดยไม่ต้องคิด ใจเราถึงคิดทำอย่างอื่นได้ด้วย

 

ก็เป็นไปได้ว่า หนุ่มอินเดียคนนั้นฝึกจน ซีพีจี สั่งหมุนขาได้แล้วปล่อยไปเลย แล้วใจมาสั่งหมุนแขน วนกลับมาอีกด้านหนึ่งได้

 

เรื่อง multitasking นี้ บางทีก็เป็นเรื่องจำเป็นในบางอาชีพ เช่น นักบิน ดังนั้น การคัดเลือกผู้ที่จะเป็นนักบิน นอกจากการสอบข้อเขียนตามปกติแล้ว ยังมีการสอบอีกอย่าง โดยมีศัพท์เรียกง่ายๆเป็นที่รู้กันว่า "เดินจุด"

 

วิธีการก็คือ เขาจะให้เอาดินสอหรือปากกามาจิ้มเดินจุดบนกระดาษทั้งสองมือ ไม่ให้พลาด ขณะเดียวกัน กรรมการสอบก็จะถามคำถามให้คิดไปด้วย เช่น sheraton มีอักษรอะไรบ้าง หรือมีอักษรทั้งหมดกี่ตัว อย่างนี้เป็นต้น แต่มือที่เดินจุดอยู่นั้น ห้ามหยุด หรือสะดุด จึงต้องฝึกหัดแยกประสาทให้ได้

 

ถ้าให้ผมทำ ก็เสร็จแน่ๆ … เสร็จนี่ไม่ใช่ทำเสร็จ แต่หมายถึง ทำไม่ได้ครับ ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-11-14

 

 

สนิม

 

สนิมเหล็กเกิดแต่เนื้อ ในตน

กินกัดเนื้อเหล็กจน กร่อนขร้ำ

บาปเกิดแก่ตนคน เป็นบาป

บาปย่อมทำโทษซ้ำ ใส่ผู้บาปเองฯ

... โคลงโลกนิติ

 

อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่า ผมจะเปลี่ยนแนวเขียนเป็นเรื่องการเมืองนะครับ

 

คือเมื่อผมไปค้นหาโคลงโลกนิติฉบับเต็ม เพื่อจะเอามาโปรยหัวเริ่มเรื่อง ปรากฏว่า มีบทความที่แปะโคลงนี้จั่วหัว ถึงสองบทความ เรียกว่า ต่างคนต่างคิด บังเอิญใจตรงกัน ที่คิดว่า การนำข้อความโบราณมานำเรื่อง มันดูขลังดี

 

ที่สำคัญ ทั้งสองบทความ เป็นเรื่องการเมืองทั้งคู่เลย

 

แต่ ... ผมปล่าวน้า เขาว่ากันเอง (สำนวนยังกับเพลงลูกทุ่งเลยทีเดียว) ส่วนผม ไม่ข้องแวะเรื่องการเมืองอยู่แล้ว

 

การเอาสนิมไปเปรียบเปรยนี้ มีทั้งไทยและเทศ และมีในหลายๆด้านเช่น ศิลปะ ดนตรี และวรรณกรรม

 

ส่วนผมจะเขียนเรื่องสนิมจริงๆของเหล็ก ไม่ใช่จะไปเปรียบเปรยอะไร

 

ผมว่า ทุกคนคงรู้กันอยู่แล้วละ เรื่องเหล็กจะขึ้นสนิมได้ด้วยสองปัจจัยประกอบกัน คือ ออกซิเจน กับ น้ำ ขาดอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่เกิดสนิม

 

ดังนั้น ทิ้งเหล็กไว้เฉยๆในอากาศ เหล็กก็เป็นสนิมได้ เพราะมีครบทั้งออกซิเจนและความชื้นในอากาศปกติ

 

และถ้าปล่อยนานไป เหล็กไม่เหลือเลยนะครับ เพราะสนิมมันพรุน ดังนั้น ทั้งความชื้นและอากาศสามารถซึมผ่านเข้าไปข้างในถึงเนื้อเหล็กได้

 

ถ้าตัดออกซิเจนหรือความชื้น อย่างใดอย่างหนึ่ง สนิมก็เกิดยากแล้ว

 

อย่างเช่น ช่วงโควิดระบาดนี้ มีผลต่อธุรกิจการบินมากมาย เครื่องบินต้องจอดนิ่ง ไม่ได้ขึ้นบินหลายลำ จึงต้องหาที่จอดดีๆ ถึงแม้บางลำอาจจะขึ้นบินอีกไม่ได้แล้ว แต่ชิ้นส่วนบางอย่าง ก็อาจรีไซเคิลกลับไปใช้ประโยชน์ได้ ไม่ใช่ปล่อยให้สนิมเล่นงาน จำเป็นต้องหาที่จอดเหมาะๆ อย่างเช่นบริเวณทะเลทรายในรัฐอริโซนาของสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีอากาศแห้ง ความชื้นต่ำ สนิมเกิดยาก

 

การที่จะไม่ให้เหล็กถูกน้ำ บางทีก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ ตัวอย่างเช่น หม้อน้ำในโรงงานอุตสาหกรรม จึงต้องป้องกันไม่ให้ท่อน้ำที่เป็นเหล็กเจอกับออกซิเจน ด้วยการใช้สารเคมีกำจัดออกซิเจนที่ละลายอยู่ในน้ำ หรือเวลาหยุดเครื่องนานๆ ก็อาจใช้วิธีถ่ายน้ำทิ้ง แล้วอัดไนโตรเจนเข้าไปแทนที่อากาศ จะได้ไม่เจอทั้งน้ำและออกซิเจน

 

ความที่เหล็กจ้องอยู่ตลอดเวลา ที่จะรวมกับออกซิเจน แล้วกลายเป็นสนิม ที่พวกนักเคมีชอบเรียกให้ยาวหน่อยว่า ออกไซด์ของเหล็ก ในธรรมชาติจึงมีแต่ออกไซด์ของเหล็กนี่แหละ เวลาคนเราจะเอาเหล็กมาใช้ จึงต้องนำแร่เหล็ก หรือออกไซด์ของเหล็กนี้มาผ่านขบวนการถลุงเหล็ก เพื่อกำจัดออกซิเจนออกไปให้เหลือแต่เหล็ก เพื่อนำไปใช้งาน

 

เหล็ก เป็นธาตุที่น่าสนใจ ไม่แต่เพียงนักอุตสาหกรรม แต่ข้ามเลยไปถึงนักดาราศาสตร์ด้วย

 

จักรวาลวิทยา กล่าวถึงการกำเนิดจักรวาลว่า เริ่มจากการเกิดธาตุเบา คือไฮโดรเจน อันเป็นเชื้อเพลิงหลักของดาวฤกษ์ต่างๆ รวมทั้งดวงอาทิตย์ของเราด้วย ซึ่งมันจะหลอมรวมกัน กลายเป็นธาตุหนักกว่า คือฮีเลียม แล้วคายพลังงานนิวเคลียร์ฟิวชั่น กลายเป็นแสงอาทิตย์ที่เป็นแหล่งพลังงานหลักของโลกในทุกวันนี้

 

ในภาพรวมของจักรวาล มีการอัดรวมกันของธาตุเป็นธาตุที่หนักขึ้นเรื่อยๆ เพื่อคายพลังงานนิวเคลียร์ฟิวชั่น เช่นการเกิดระเบิดของกลุ่มดาวที่อัดเข้ามาชนกัน ที่เรียกว่า ซูเปอร์โนวา

 

นานไป เศษซากดาวที่มีธาตุหนักปนอยู่ด้วยเหล่านี้ ก็อาจถูกดูดไปวิ่งวนรอบดาวฤกษ์เกิดใหม่ เป็นบริวารของดาวพวกนี้ไป เช่นโลกเราเป็นต้น

 

โลกเรา จึงเป็นวัสดุรีไซเคิลของจักรวาล ที่เกิดจากการระเบิดของซูเปอร์โนวาตั้งแต่สมัยไหนก็ไม่รู้ พอบ้านแตก ก็มาอาศัยพึ่งใบบุญเป็นบริวารของดวงอาทิตย์ โดยพกของมีค่าติดตัวมานิดหน่อย เป็นพวกโลหะหนัก เช่นทองคำ ยูเรเนียม รวมทั้งเหล็ก

 

ความพิเศษของเหล็กในแง่จักรวาลวิทยา ก็คือ มันจะเป็นธาตุสุดท้ายของจักรวาลที่จะเหลือซากอยู่

 

ทั้งนี้เพราะ พลังงานที่คายออกจากธาตุที่เบา คือพลังงานนิวเคลียร์ฟิวชั่น ที่เกิดจากการรวมตัวของธาตุที่เบา กลายเป็นธาตุที่หนักขึ้น เช่นพลังงานในดวงอาทิตย์

 

ตรงกันข้าม พลังงานที่คายออกจากธาตุที่หนัก คือพลังงานนิวเคลียร์ฟิสชั่น ที่เกิดจากการแตกตัวของธาตุหนัก เป็นธาตุที่เบากว่า เช่นโรงไฟฟ้าปรมาณู

 

จุดแบ่ง ที่เป็นกรรมการกลางของพลังงานนิวเคลียร์ทั้งสองชนิดนี้ คือ เหล็ก ครับ

 

ธาตุที่เกิดพลังงานนิวเคลียร์แบบรวมตัว ต้องเบากว่าเหล็ก เมื่อรวมตัวแล้วจะหนักใกล้เหล็กเข้าไปทุกที

 

และธาตุที่จะทำให้เกิดพลังงานนิวเคลียร์แบบแตกตัว ต้องหนักกว่าเหล็ก เมื่อแตกตัวแล้วจะเบาขึ้น ใกล้เหล็กเข้าไปทุกทีเช่นกัน

 

นักจักรวาลวิทยา จึงทำนายจุดจบของจักรวาลเราแบบเว่อร์ๆว่า สุดท้ายปลายโต่ง ในอนาคตกาลเบื้องหน้าโน้น  จักรวาลเราจะเหลือแต่เหล็ก

 

ก็ปล่อยให้ฝรั่งฝันเฟื่องกันไป ให้เพี้ยนใกล้บ้าเข้าไปอีกนิด เพราะเป็นหนึ่งใน อจินไตย หรือสิ่งที่ไม่ควรคิด สี่ประการ เพราะไม่อาจเข้าใจได้ด้วยความนึกคิดของตนเอง คือ ...

 

หนึ่ง พุทธวิสัย หรือวิสัยของพระสัพพัญญูญาณ

 

สอง ฌาณวิสัย หรือวิสัยแห่งอิทธิฤทธิ์ของผู้มีฌาณ

 

สาม กรรมวิสัย หรือ วิสัยของกฎแห่งกรรม

 

และสี่ โลกวิสัย คือโลกเกิดมาได้อย่างไร ต่อไปจักรวาลจะเป็นอย่างไร

 

วางพระไตรปิฎกแล้วกลับมาคุยเรื่องสนิมเหล็กกันต่อดีกว่า

 

สนิม หรือออกไซด์ของเหล็กมีสองอย่าง คือพวกที่มีสีออกดำๆ เนื้อแน่น แข็งหน่อย ไม่ค่อยร่วน เช่นที่มีอยู่ในแร่เหล็ก กับพวกที่มีสีออกแดงๆ หรือน้ำตาลแดง ซึ่งมักจะร่วน เมื่อเหล็กที่เราใช้งานกลายเป็นสนิม

 

บางอุตสาหกรรมจึงใช้วิธีเกลือจิ้มเกลือในการป้องกันเหล็กเป็นสนิม ด้วยการทำให้มันเป็นสนิมบางๆที่ผิวเพื่อเคลือบเนื้อเหล็กชั้นในไว้ แต่ต้องเป็นสนิมเนื้อแน่นสีดำ ไม่ใช่สนิมแดงที่ร่วนซุย

 

อุตสาหกรรมที่ว่านี้ คืออุตสาหกรรมทำอาวุธปืน และอาจจะนำวิธีการนี้ ไปทำเครื่องไม้เครื่องมืออย่างอื่นด้วยก็ได้ เพียงแต่ว่า การใช้สนิมเหล็กเคลือบเหล็กนี้มันป้องกันได้ไม่เต็มที่ ยังไงก็จะต้องชะโลมน้ำมันกันไว้อีกชั้นหนึ่ง

 

การป้องกันการเกิดสนิม ก็มีสารพัดวิธี อย่างเช่น ลงทุนเปลี่ยนวัสดุไปใช้เหล็กที่มีส่วนผสมของโครเมียมออกไซด์ ที่เรียกว่า เหล็กไม่เป็นสนิม หรือ สแตนเลส

 

บางทีที่เห็นได้บ่อย คือ เอาเหล็กไปชุบสังกะสี เคลือบมันซะ

 

แต่ที่พบเห็นเป็นเป็นประจำ คือ ทำการล้างด้วยสารเคมีเป็นระยะๆ แน่นอนว่า มันต้องมีค่าใช้จ่าย

 

เมื่อไม่นานมานี้ มีเทคโนโลยีอีกอย่าง ในการกำจัดสนิมภายในท่อ ผมขอไม่พูดถึงยี่ห้อก็แล้วกัน เดี๋ยวจะหาว่าเป็นการโฆษณาให้ เพราะบริษัทตัวแทนในบ้านเราก็เพิ่งตั้งก่อนโควิดมาหน่อยเดียว แต่โรงงานในเยอรมันและตัวแทนในอเมริกา มีมานานแล้วละ

 

ที่แปลก ก็คือเทคโนโลยีที่เขาอ้างในการใช้กำจัดสนิมในท่อนี่แหละ

 

แปลกยังไงรู้ไหมครับ ... แปลกตั้งแต่เริ่มติดตั้งเข้าใช้งานนั่นเลย

 

คือ เขาเพียงแต่นำวงแหวน ที่แยกเป็นสองชิ้น บนกับล่าง เอามาประกบเป็นปลอก รอบท่อตรงจุดที่ต้องการป้องกันไม่ให้เกิดสนิมภายใน เช่น ก่อนเข้าถังน้ำ ติดตั้งเสร็จภายในห้านาที

 

ครับ มีปลอกหุ้มท่อตัวเดียวแค่นี้เอง ไม่มีการต่อสายเพื่อเป็นแหล่งพลังงานอะไรทั้งสิ้น - งงสิครับ ว่ามันทำงานได้ยังไงที่จะไปขจัดสนิมในท่อได้

 

ตามไปดูคลิปแนะนำผลิตภัณฑ์ของเขา ก็บอกว่าเพียงว่า ใช้หลักการ การเสริมกันและหักล้างกันของความถี่ในระดับโมเลกุล ของความถี่ตามธรรมชาติของเหล็กออกไซด์ เขย่าให้มันหลุดออกไป

 

ก็พอทราบมาบ้างว่า ตามทฤษฎีควอนตัม สรรพสิ่งทุกอย่างมันมีความถี่ธรรมชาติของมันอยู่ เพราะความถี่คือพลังงาน

 

และใครที่เคยใช้หูฟังในเครื่องบิน คงจะนึกออกว่า เขาจะมีหูฟังที่ช่วยกำจัดเสียงรบกวนที่เป็นแบ็คกราวนด์ เช่นเสียงฮัมของเครื่องบิน โดยสร้างความถี่เดียวกันและดังเท่ากันขึ้นมา แต่เลื่อนเฟสไปหน่อย ทำให้เสียงหักล้างกันจนเงียบไป

 

แต่ปัญหาคาใจของผมก็คือ อุปกรณ์ที่อยู่นอกท่อ มันจะส่งคลื่นเข้าไปเขย่าสนิมในท่อได้ยังไง ในเมื่อไม่มีแหล่งพลังงานอะไรเลย

 

เขาบอกว่า สิ่งที่อยู่ภายในวงแหวนวิเศษนั้น เป็นความลับทางธุรกิจจากโรงงาน

 

ถ้าจะเทียบเรื่องนี้ให้ใกล้เคียง ก็คงเหมือนกับเราไปซื้อแผ่นแปะจากร้านขายยาจีนมาแปะหลังแปะเอวแก้ปวด ไปถามเถ้าแก่เจ้าของร้านแบบเจาะลึก นู่นนี่นั่น เถ้าแก่อาจจะตอบว่า ...

 

"ลื้อซื้อไปแปะหลัง แปะเอว แล้วหายปวก มันก็เลื่องของลื้อ แต่อั๊วจะทำแผ่งแปะนี่ยังงาย มังก็เลื่องของอั๊ว เพราะมังเป็ง ...

 

กอเอี๊ยะ !!" ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-11-07

 

 

ควอนตัม

 

ผมได้รับการบ้านที่ยากข้อหนึ่งคือ ...

 

"อยากให้เขียน เรื่อง ควอนตัม เป็นภาษาง่ายๆ"

 

ยอมรับว่า ควอนตัม ไม่ใช่เรื่องง่าย ผมจึงอยากจะลองเพิ่มข้อจำกัดในการเขียนคราวนี้ว่า ...

 

ข้อที่หนึ่ง เน้นพูดถึงแต่ตัวที่คนรู้จักทั่วไป ตัวไหนที่คนไม่รู้จัก แม้จะมีพูดถึงในเชิงวิชาการ ก็จะข้ามไปเสียบ้าง

 

และข้อที่สอง ไม่ใช้คำต่างชาติต่างภาษา ใช้ภาษาไทยล้วน เขียนทับศัพท์ไปเลย

 

เผื่อจะช่วยความรู้สึกทางใจได้บ้าง ให้รู้สึกว่าไม่ยากนัก

 

ว่ากันตามจริง นับตั้งแต่ลูกแอปเปิ้ลตกใส่หัวนิวตัน จนเขาคิดเรื่องแรงโน้มถ่วงมาอรรถาธิบายปรากฏการณ์รอบๆตัวได้ พวกเราก็เข้าอกเข้าใจได้ระดับหนึ่ง ทว่า ทฤษฎีของเขาใช้อธิบายได้แต่ในสิ่งที่ตาของมนุษย์มองเห็นเท่านั้น สิ่งที่เล็กเกินไป ระดับอะตอม และใหญ่เกินไป เช่นดวงดาวและจักรวาล ไม่สามารถจะอธิบายได้

 

ยกตัวอย่างเช่น ไม่สามารถอธิบายว่า แสงที่ควรจะเดินเป็นเส้นตรง กลับโค้งเมื่อวิ่งเฉียดผ่านดวงดาวที่มีมวลเยอะๆ เช่นดวงอาทิตย์ ตำแหน่งของดวงดาวจึงเขยิบย้ายที่ เมื่อมองเฉียดผ่านขอบดวงอาทิตย์ ซึ่งจะพิสูจน์ให้เห็นได้เฉพาะเมื่อตอนเกิดสุริยุปราคาเต็มดวงเท่านั้น คือเมื่อไม่มีแสงอาทิตย์มาบดบังแสงดาว

 

หรือคำถามว่า ทำไม อิเล็กตรอน ที่วิ่งวนอยู่รอบนิวเคลียส หรือแกนกลางของอะตอม จึงไม่ถูกดูด จนตกลงไปที่แกนของอะตอมบ้าง ไม่เหมือนดาวเทียม ที่บางครั้งก็ตกลงมาบนโลกของเรา

 

เรื่องนี้ คุณปู่พลังค์ มีคำตอบ

 

คงจำ แมกซ์ พลังค์ เพื่อนซี้ของ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ได้นะครับ เพราะทั้งคู่เป็นสองนักฟิสิกส์ผู้ยิ่งใหญ่ตลอดกาล

 

ไอน์สไตน์ มีสมการคู่กาย ที่บอกว่า มวลคือพลังงาน เพราะ พลังงานเท่ากับ มวลคูณกับค่าคงที่ คือ ความเร็วแสงยกกำลังสอง ของที่เล็กกระจิ๊ดระดับอะตอม จึงมีการเรียกหน่วยวัดประหลาดๆ ไม่เหมือนของใหญ่ๆ โดยเรียกหน่วยพลังงานว่า อิเล็กตรอนโวลท์ ไม่เรียกจูล และเรียกหน่วยวัดมวลว่า อิเล็กตรอนโวลท์ต่อความเร็วแสงยกกำลังสอง ไม่เรียกกิโลกรัม เพราะหน่วยวัดโตเกินไป

 

พลังค์ ก็มีสมการคู่กายเกี่ยวกับพลังงานเหมือนกัน เขาบอกว่า ความถี่ คือพลังงาน หรือ พลังงานเท่ากับ ความถี่คูณกับค่าคงที่ และค่าคงที่อันนี้ก็ได้รับเกียรติให้มีชื่อเรียกตามชื่อของเขา คือ "ค่าคงที่ของพลังค์" นั่นเอง

 

เมื่อสามปีที่แล้ว ใครที่อยู่ในแวดวงของมาตรฐานการวัด คงทราบแล้วว่า มาตรฐานความยาวหนึ่งเมตร ได้เปลี่ยนจาก "ไม้เมตรมาตรฐาน" มาเป็นการคำนวณจาก "ค่าคงที่ของพลังค์" นี่แหละ

 

พลังค์ และ ไอน์สไตน์ เป็นคู่เสริมบารมีซึ่งกันและกัน

 

หลังจากที่พบว่า ทฤษฎีของนิวตัน ไม่สามารถอธิบายถึงสิ่งที่เล็กกระจิ๋วหลิวระดับอะตอม และสิ่งที่ใหญ่มหึมาอย่างดวงดาวได้ จึงเกิดทฤษฎีใหม่ขึ้นมาอีกสองทฤษฎี ที่เขย่าความรู้สึกของคนทั่วไปพอสมควร นั่นก็คือทฤษฎีควอนตัม ที่เริ่มจากพลังค์ และ ทฤษฎีสัมพันธภาพ ที่เริ่มจากไอน์สไตน์

 

เมื่อคราวที่ไอน์สไตน์ เสนอทฤษฎีสัมพันธภาพขึ้นมาใหม่ แทบทุกคนที่อยู่ในแวดวงวิชาการ งุนงงกันหมด รางวัลโนเบลที่ไอน์สไตน์ได้นั้น ได้จากเรื่องอื่น ไม่ใช่เรื่องนี้ เพราะกรรมการรางวัลโนเบล อาจจะกำลังงงเรื่องทฤษฎีสัมพันธภาพกันอยู่

 

แต่คนที่ไม่งง และสนับสนุนทฤษฎีของไอน์สไตน์นี้เต็มตัว ก็คือพลังค์นั่นเอง

 

มาดูทฤษฎีควอนตัมของพลังค์บ้าง

 

พลังค์เสนอว่า พลังงานในของที่เล็กๆนั้น มันจะเป็นก้อนพลังงานจำนวนต่ำสุดอยู่จำนวนหนึ่ง ไม่ใช่ว่าเป็นเท่าไหร่ก็ได้ และอาจจะเพิ่มขึ้นเป็นหนึ่งเท่า สองเท่า ไปเรื่อยๆ เป็นก้อนพลังงาน และเมื่อความถี่เพิ่มขึ้น พลังงานก็เพิ่มขึ้น อย่างเช่น ในกรณีของ อิเล็กตรอน ที่วิ่งอยู่รอบนิวเคลียสของอะตอม มันจะมีชั้นของมัน ไม่ใช่ว่าจะอยู่ที่ระดับระยะห่างจากแกนเท่าใดก็ได้ เหมือนกับห้างสรรพสินค้าที่คนไปเดินกัน จะต้องไปเดินชั้นล่าง ชั้นหนึ่ง หรือชั้นสอง จะไปเหาะอยู่ระหว่างชั้นนั้น ไม่ได้ กรณีของอิเล็กตรอน ถ้าพลังงานสูง ก็อยู่ชั้นบน สูงมากขึ้นก็อาจกระเด็นหลุดไปเลย เป็นอิเล็กตรอนอิสระ ถ้าพลังงานต่ำ ก็อยู่ชั้นต่ำ และถ้าคายพลังงานออกมาอีก เช่นกลายเป็นแสง ก็จะลงไปที่ชั้นต่ำกว่า แต่เมื่อลงมาถึงชั้นพื้นของอิเล็กตรอน มันจะคายพลังงานต่อไปก็ไม่พอที่จะต่ำลงไปกว่านี้อีกได้ ชั้นพื้นของอิเล็กตรอนนั้น ไม่ใช่พื้นผิวของแกนกลางอะตอม แต่อยู่ห่างออกมาหน่อย รัศมีวงโคจรของอิเล็กตรอนชั้นในสุดนี้จึงทำให้อะตอมไม่สามารถมีขนาดเล็กลงไปกว่านี้ได้ ต่อมา คุณนีล บอร์ ได้คำนวณรัศมีวงโคจรชั้นในสุดของอิเล็กตรอนนี้ว่ามีระยะห้าร้อยสามสิบ นาโนเมตร

 

ดังนั้น อิเล็กตรอน จึงไม่มีทางตกลงไปที่พื้นผิวแกนกลางอะตอมแน่นอน

 

ก้อนพลังงาน หรือพลังงานจำนวนหนึ่งนี้ เขาใช้คำจากภาษาละตินมาใช้เรียกว่า ควอนตัม ถ้ามีหลายๆก้อน ก็เรียกว่า ควอนต้า ถ้าเป็นคำคุณศัพท์ เรียกว่าควอนตัส คล้ายๆชื่อสายการบินออสเตรเลียนั่นแหละ

 

คราวนี้ ไอน์สไตน์ก็รับลูกพลังค์ บ้าง ไอน์สไตน์เสนอเรื่องแสงเป็นคลื่น จึงมีความถี่ ทำให้เกิดพลังงาน ถ้าความถี่สูง พลังงานก็สูง เช่นแสงเหนือม่วง หรือยูวี ย่อมมีพลังงานสูงกว่าแสงธรรมดา ส่วนแสงที่มีความถี่ต่ำกว่าสีแดง หรืออินฟราเรด พลังงานก็ต่ำลงไปอีก โดยมีตัวนำก้อนพลังงานที่เล็กที่สุด ที่ต่อมาเรียกว่า โฟตอน และเมื่อเทียบโฟตอน ที่เป็นคลื่น และถือว่าไม่มีมวล กับ อิเล็กตรอน ที่เป็นอนุภาคมีมวล ก็มีลักษณะที่คล้ายกันหลายอย่าง และเมื่อฉายแสงให้โฟตอนไปตกกระทบโลหะบางชนิดก็จะเกิดมี อิเล็กตรอน กระเด็นออกมา

 

ไอน์สไตน์ ได้รับรางวัลโนเบลในเรื่องของโฟตอนกับอิเล็กตรอนนี้ครับ ส่วนเรื่อง ทฤษฎีสัมพันธภาพนั้น กรรมการคงยังมึนกันอยู่

 

นับตั้งแต่มีทฤษฎีควอนตัม ก็มีการขุดคุ้ยงัดแงะเรื่องอะตอมนี่กันใหญ่ จากเดิมคำว่า อะตอม ที่หมายถึงตัดแบ่งออกไปอีกไม่ได้แล้ว ก็กลายเป็นว่า ถูกปอกเปลือกออกไปเรื่อยๆ

 

เริ่มจากอิเล็กตรอน ที่เป็นหนึ่งในอนุภาคมูลฐาน เช่นเดียวกับ โฟตอน ที่ถือเป็นอนุภาคมูลฐาน ด้วยกันทั้งคู่

 

เราจึงรู้จักอนุภาคมูลฐานสองตัวไปแล้วนะครับ คราวนี้ก็มาถึงแกนกลางของอะตอมหลังจากถูกปอกเปลือกออกไป เหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ที่หลายๆคนรู้จักดีว่า มันคือโปรตอน และบางทีก็มีนิวตรอนด้วย

 

ที่ว่าเป็นที่รู้จักก็เพราะเรารู้กันดีว่า โปรตอนที่แกนกลางของอะตอมมันจะมีประจุบวก เท่ากับจำนวนประจุลบของ อิเล็กตรอน ที่อยู่รอบๆ

 

และเราก็รู้กันอีกว่า นิวตรอนมีประจุเป็นศูนย์

 

ถ้างั้น อนุภาคมูลฐานของอะตอมคือ อิเล็กตรอน โปรตอนและนิวตรอน ใช่หรือเปล่า

 

ถ้าเด็กเอาไปตอบ ครูก็จะให้คะแนนแค่หนึ่งในสาม เพราะถูกตัวเดียว คือ อิเล็กตรอน

 

ทฤษฎีควอนตัมบอกว่า แกนกลางของอะตอมยังผ่าลงไปได้อีกครับ คือผ่าได้ทั้งโปรตอนและนิวตรอน และไม่น่าเชื่อว่า ไส้ในของทั้งโปรตอนและนิวตรอน มีสิ่งที่เหมือนกันอยู่ครับ เพียงแต่ว่าจำนวนไม่เท่ากันเท่านั้นเอง และแน่นอนว่า มันคืออนุภาคมูลฐาน เรียกสั้นๆว่า "ควาร์ก"

 

ควาร์ก ในโปรตอน และนิวตรอน มีประจุไฟฟ้า ซึ่งมีทั้งชนิดประจุบวก และชนิดประจุลบ แต่ไม่เต็มหน่วยเหมือน อิเล็กตรอน ที่มี ประจุลบหนึ่งเต็มๆ

 

ควาร์ก ที่มี ประจุบวก จะมีขนาดประจุ บวกสองในสาม

 

ควาร์ก ที่มีประจุลบ จะมีขนาดประจุ ลบหนึ่งในสาม

 

โปรตอน จะมี ควาร์ก สามตัว เป็นควาร์กประจุบวกสองตัว ประจุลบหนึ่งตัว รวมประจุแล้ว จะได้บวกหนึ่งพอดี

 

นิวตรอน มีควาร์กสามตัวเช่นกัน แต่เป็นประจุเป็นบวก หนึ่งตัว และลบ สองตัว รวมแล้วประจุจึงเป็นศูนย์

 

เรารู้จักอนุภาคมูลฐานซีกมวลสาร หรืออะตอม กันแล้วนะครับ คือควาร์ก และอิเล็กตรอน ส่วนซีกของแรง เพิ่งจะแนะนำไปเพียงตัวเดียว คือโฟตอน

 

อย่าเพิ่ง งง ว่าทำไมพูดถึงเรื่องโฟตอนที่คนทั่วไปจะนึกถึงแสงอาทิตย์อยู่ดีๆ กลายเป็นเรื่องแรงไปเสียแล้ว … รอสักครู่ครับ

 

ตามทฤษฎีควอนตัม จักรวาลของเรา ประกอบด้วยอนุภาคพื้นฐานไม่กี่ตัว แบ่งได้เป็นสองอย่าง คือ พวกมวล กับพวกแรง

 

บางคนอาจจะนึกว่า พวกมวล คือสสาร และพวกแรง คือพลังงาน หรือเปล่า เพราะว่า เราเคยเรียนกันมาแต่เล็กว่า สสารและพลังงานย่อมไม่เกิดขึ้นใหม่ หรือสูญหายไป

 

แต่แท้ที่จริงแล้ว มวลและพลังงาน มันเป็นเรื่องเดียวกัน ตามสมการของไอน์สไตน์

 

ส่วนแรง หรือปฏิสัมพันธ์ระหว่างมวลสิครับ เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

 

ในทฤษฎีควอนตัม บางทีก็เรียกแรงว่า ปฏิสัมพันธ์ระหว่างมวล จะได้ไม่สับสนกับแรงที่เราคุ้นเคยเช่นเวลาที่เราออกแรงทำอะไร

 

แล้วแรงพื้นฐานจักรวาลของเรา มีกี่อย่างกัน

 

หลายคนอาจจะรู้แล้วว่า มีสี่อย่าง

 

พอบอกว่ามีสี่อย่าง อาจจะนึกนอกเรื่องไปถึงธาตุสี่ คือดิน น้ำ ลม ไฟ ตามที่ปรากฏในคัมภีร์โบราณต่างๆ เนื่องจากใช้คำว่าธาตุ อาจทำให้สับสนกับธาตุทางฟิสิกส์ในตารางธาตุ เพราะความจริงมันเป็นคำเรียกสถานะของสสารต่างหาก ว่ามันเป็นของแข็ง ที่แข็งเหมือนดิน ของเหลว ที่ไหลเหมือนน้ำ ก๊าซ ที่พัดไปมาเหมือนลม หรือพลาสมา ที่ร้อนเหมือนไฟ

 

กลับมาที่แรงทั้งสี่ของจักรวาลกันใหม่ ว่ามันมีอะไรบ้าง

 

แรงอย่างแรกที่คนทั่วไปรู้จักกันมานาน ตั้งแต่นิวตันโดนลูกแอปเปิลหล่นใส่หัวโน่นเลย คือแรงโน้มถ่วง หรือแรงดึงดูด ที่ดูดกันระหว่างมวล มีระยะทำการไกลมาก แม้แต่ดวงดาวยังดูดกันได้ แต่มีแรงอ่อนที่สุด

 

แรงอย่างที่สอง พบเมื่อฟาราเดย์พบเรื่องไฟฟ้า ต่อมาพบว่า มันเป็นเรื่องเดียวกับแม่เหล็ก กลายเป็นแรงแม่เหล็กไฟฟ้า ที่เอาชนะแรงโน้มถ่วงได้อย่างสบาย เพราะมากกว่าถึงสิบยกกำลังสามสิบหกเท่า หลายล้านเท่าเลยละ จีนจึงทำรถไฟฟ้าลอยเหนือรางที่สนามบินเซี่ยงไฮ้ได้

 

แรงอย่างที่สาม เป็นแรงนิวเคลียร์อย่างอ่อน ทำให้ธาตุกัมตรังสีสลายตัวเป็นธาตุอย่างอื่น ที่เรียกสั้นๆว่า ดีเคย์

 

แรงอย่างที่สี่ เป็นนิวเคลียร์อย่างแรง ที่คนเราเอามาทำโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ และระเบิดปรมาณูนั่นแหละครับ เป็นแรงที่มากกว่าแรงแม่เหล็กไฟฟ้าถึงร้อยเท่า หรือมากกว่าแรงโน้มถ่วง หลายล้านเท่า คือ สิบยกกำลังสามสิบแปดเท่า ทำให้โปรตอนซึ่งมีประจุบวกทุกตัว ซึ่งควรจะผลักกันเองจนกระเด็นคนละทิศละทาง กลับถูกแรงนี้เชื่อมให้ติดกันได้ มันจึงเป็นแรงที่แรงที่สุดในบรรดาแรงทั้งสี่นี้

 

ทฤษฎีควอนตัมระบุว่า แรงเหล่านี้เกิดจากอนุภาคพื้นฐาน นั่นคือ ...

 

กลูออน เป็นอนุภาคที่เชื่อมโปรตอนให้ติดกัน เป็นแรงของนิวเคลียร์อย่างแรง ยิ่งกว่ากาวตราช้างอีก กาว จึงใช้คำว่า กลู

 

โบซอน เป็นอนุภาคพื้นฐานที่ทำให้เกิดแรงนิวเคลียร์อย่างอ่อน ให้สารกัมมันตรังสีค่อยๆเสื่อมไป

 

โฟตอน ชื่อเหมือนโฟโต้หรือการถ่ายรูปเพราะเกี่ยวกับแสง ที่ถูกแนะนำตัวไปในตอนแรกนั่นแหละครับ เป็นอนุภาคพื้นฐานสำหรับคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าทุกชนิด ตั้งแต่ความถี่ต่ำ พลังงานต่ำ เช่น คลื่นวิทยุ คลื่นไมโครเวฟ คลื่นอินฟราเรดสำหรับรีโมทที่กดดูทีวี จนไปถึงคลื่นแสงที่ตามองเห็น คือแสงสีแดง สีเขียว และสีน้ำเงิน จนถึงความถี่สูงและพลังงานสูงขึ้นไปอีกคือ รังสียูวี รังสีเอ็กซ์ และรังสีแกมมา

 

และสุดท้าย แกรวิตอน ชื่อคล้ายๆ แกรวิตี้ ที่แปลว่าแรงดึงดูดของโลกนั่นแหละครับ และปัจจุบันเหลืออยู่เพียงตัวนี้ตัวเดียว ที่ยังเป็นเรื่องทางทฤษฎีอยู่

 

ใครที่ ทำการทดลองหรือพิสูจน์ว่าเป็นจริง ได้แล้วละก็ ...

 

รีบป่าวประกาศเลย รางวัลโนเบล ไม่ไปไหนเสียแน่นอน !! ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-10-31

 

ศีลสิบของนักเดิน

.

ยุคโควิด หรือยุคหยุดเชื้อเพื่อชาติ อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน สนามกีฬาปิด ยิมก็ปิด (เมื่อวาน ไทยรัฐเสนอข่าวว่า: กลุ่มฟิตเนส ร้องขอความช่วยเหลือจากกรรมาธิการกีฬา สภาผู้แทนราษฎร ผลักดันปลดล็อกให้กลับมาเปิดกิจการได้เหมือนกิจการอื่นๆ) ต้องออกกำลังกายภายในบ้านแทน ก็เดินไปเดินมานี่แหละครับ ดีที่สุด และทุกค่ายทุกสำนัก ต่างลงความเห็นตรงกันหมดว่า ถ้าเดินวันละหมื่นก้าวได้ละก้อ - แจ๋วเลย

.

มีคำถามอยู่อย่าง ที่เมื่อนำเอาไปถามใคร ถ้าอยู่ใกล้ๆรัศมีทำการอาจจะถูกยันเอาได้ง่ายๆ คือคำถามที่ว่า "เดินเป็นรึเปล่า" เพราะพวกเราย่อมเดินได้กันทุกคนอยู่แล้ว เพราะหัดเดินมาตั้งแต่เล็ก ต่อจากการคลาน

.

แต่เดินได้ กับเดินเป็น ไม่เหมือนกันนะครับ แบบเดียวกับการว่ายน้ำ ถ้าว่ายน้ำได้ เหมือนกับการชูคอ ว่ายวัดวาไปเรื่อย ก็โอเค ไม่จม แต่คงไปว่ายแข่งกับใครเขาไม่ได้ เพราะพวกที่เขาว่ายเป็น เช่น ว่ายฟรีสไตล์ เขาจะรู้ว่า ต้องทำอย่างไร เช่น การพลิกหน้าขึ้นมาหายใจ เป็นต้น

.

เดินออกกำลังกายนี่ก็เหมือนกันครับ ผมบังเอิญอ่านเจอข้อห้าม 10 ประการ (หรือ ศีลสิบ เท่ากับศีลสามเณร) ของการเดิน ที่คุณ Wendy Bumgardner เขียนไว้ที่ verywellfit .com และตรวจสอบความถูกต้องโดยคุณหมอ Richard Fogoros ในชื่อเรื่อง "10 Walking Mistakes to Avoid" ซึ่งมีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่น่าสนใจ เพื่อที่จะได้เปลี่ยนจากการ "เดินได้" มาเป็น "เดินเป็น" ดังนี้ครับ

.

1. ไม่ควรก้าวยาวเกินไป (overstriding)

.

บางคนเข้าใจผิด คิดว่า การก้าวเท้ายาวขึ้น จะทำให้เดินได้เร็วขึ้น หารู้ไม่ว่า การก้าวเท้าไปข้างหน้ามากเกินไป อาจเกิดการบาดเจ็บที่หน้าแข้งได้ (shin splint) หลักการที่ถูกต้องคือ "ก้าวหลังยาว ก้าวหน้าสั้น" (longer in the back shorter in front) ไปให้เร็วได้ด้วยการใช้ขาหลังดัน กล่าวคือ การที่จะทำให้เดินเร็วขึ้นนั้น ต้องก้าวสั้นลง แต่ก้าวเร็วขึ้น (shorter, quicker steps)

.

2. ไม่ควรสวมรองเท้าผิด

.

เปล่าครับ ไม่ได้หมายความว่าสวมผิดที่สลับซ้ายขวา นั่นมันผิดอย่างชัดเจนมากไปหน่อย หรือไม่ก็เมา เพราะสวมผิดข้าง ส่วนข้อนี้หมายถึง สวมผิดคู่ คือที่จริง รองเท้าอะไรมันก็เดินได้ทั้งนั้นแหละ ถ้าจะเดินชั่วประเดี๋ยวประด๋าว แต่ถ้าจะเดินเป็นเรื่องเป็นราวต้องหารองเท้าสำหรับเดิน (walking shoes) ซึ่งควรจะ นุ่ม เบา พื้นงอได้ ไม่แข็ง และไม่เก่าจนเกินไป เพราะใช้งานมาเป็นปี จนเบาะรอง (cushioning) มันเสื่อมสภาพไปตามกาลเวลา พวกฝรั่งเขาเปลี่ยนรองเท้าเมื่อใช้งานมาเกิน 500 ไมล์ หรือเท่ากับ 800 กิโลเมตร (ใครจะมานั่งนับนะ)

.

ข้อที่สำคัญอีกประการหนึ่ง คือ รองเท้าเดินนั้นต้องไม่คับเกินไป เราใช้สวมเดินอย่างจริงจังนะครับ ไม่ใช่เดินแฟชั่น และถ้าต้องเดินเกินกว่าครึ่งชั่วโมงเพื่อออกกำลังกายแล้ว ต้องใหญ่กว่ารองเท้าปกติ (dress shoes) เพราะ เท้าเราจะขยายขึ้นจากการสูบฉีดโลหิตที่มากขึ้นครับ (บางคนละเอียดมาก แบกรองเท้าคู่เก่าไปที่ร้านขายด้วย ให้คนขายมืออาชีพเขาดูรอยสึกที่พื้นรองเท้า เพื่อเลือกสรรคู่ใหม่ให้เหมาะกับสไตล์การเดิน)

.

3. ไม่ควรก้าวเท้าแบนราบๆ ตบเท้ากับพื้น (flat-footed)

.

ความหมายของ "flat-footed" ในที่นี้ ไม่ได้หมายถึงคนที่ไม่มีอุ้งเท้า หรือเท้าแบนราบ แต่หมายถึงการเดินก้าวเท้าหน้าให้ส้นเท้าและปลายเท้าลงพื้นพร้อมกัน ตบพื้นดัง ตั้บ-ตั้บ-ตั้บ เหมือนเวลาที่ทหารเดินสวนสนาม นั่นแหละครับ รองเท้าทหาร พื้นมันแข็ง ต้องทำอย่างนั้น ส่วนเราเดินออกกำลังกาย พื้นรองเท้าอ่อนยืดหยุ่นอยู่แล้ว ไม่ควรทำ อาจเกิดอาการ shin pain หรือเจ็บบริเวณหน้าแข้งได้ วิธีที่ถูกคือ ใช้วิธี "rolling" หรือกลิ้งเท้า จากส้นเท้าไปหาปลายเท้า

.

คุณ Bumgardner ยังแถมวิธีที่จะช่วยทำให้ช่วงขาส่วนล่างแข็งแรงให้ด้วยครับ คือ …

.

เขย่งปลายเท้า (toe raises): ให้ไปยืนบนบันได หันหน้าเข้าเหมือนจะเดินขึ้น แต่ยืนแค่ครึ่งเท้า คือให้แค่ปลายเท้าที่รับน้ำหนัก ส่วนส้นเท้าลอยอยู่กลางอากาศพ้นบันไดไป เขย่งปลายเท้ายกตัวขึ้นลง นั่นคือ ให้ส้นเท้ายกขึ้นยกลงสัก 10 หรือ 20 เที่ยว

.

เล่นด้วยเท้า (foot fun): ถ้านั่งอยู่ในระหว่างวัน เท้าเหยียบพื้นอยู่ ให้ tap หรือกระดกปลายเท้าขึ้นลงสัก 2-3 วินาที (ก็ดูด้วยละกันว่า กำลังนั่งอยู่กับใครที่เราจะต้องสำรวมกิริยาหรือเปล่า ไม่งั้นเดี๋ยวเขาจะนึกว่าเรากำลังอยากจะลุกไปทำอะไรเขา) เสร็จแล้วก็ยกเท้าขึ้นมา จินตนาการในการเขียนตัวอักษรด้วยเท้า แล้วก็สลับไปทำที่เท้าอีกข้างหนึ่ง

.

เดินส้นเท้า (heel walking): ตอนที่เราเริ่มเตรียมตัวให้พร้อมก่อนออกกำลังกาย (warmup) ลองเดินด้วยส้นเท้าสัก 30 วินาที

.

4. ไม่ควรหยุดแกว่งแขน

.

เราเดินออกกำลังกายนะครับ ไม่ใช่เดินจงกรม จึงควรแกว่งแขนไปตามธรรมชาติ เพื่อจะ balance หรือให้สมดุลกับการเคลื่อนไหวของขา ที่ว่าตามธรรมชาติหมายถึงแขนมันจะกางออกไปเองเมื่อไปข้างหลัง และงอเข้ามาเองเกือบ 90 องศาเมื่อไปข้างหน้า

.

การแกว่งแขน แต่แขนตรงทื่อ ก็ไม่ใช่อีก เพราะมันจะเหมือนกับเราต้องแกว่งลูกตุ้มอันยาวเพิ่มขึ้นมา ทำให้เดินได้ช้าลง การเหยียดมือไว้ตลอดเวลาขณะเดิน จะสังเกตได้ว่า มือจะบวมขึ้นกว่าเดิม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่ออากาศร้อน

.

5. ไม่ควรแกว่งแขนมากเกินไป

.

คราวนี้ตรงกันข้ามกับข้อ 4. เลยทีเดียว การแกว่งแขน ก็เหมือนเรื่องที่ต้องการความเหมาะสมทั่วๆไป คือ น้อยไปก็ไม่ได้ มากไปก็ไม่ดี และที่สำคัญ บางคนทำมากไปจนกลายเป็นตลก ซึ่งแยกได้เป็น 3 อย่างคือ

.

แขนแข็งทื่อเป็นไม้พาย (straight flapping or padding arms): คือยืดแขนตรงเหมือนจะบินแบบนก หรือใช้มืออย่างกับใบพายเหมือนนักว่ายน้ำ หรือตรงทื่อ อยู่ข้างตัว เหมือนนกเพนกวิน

.

แขนงอกางเป็นไก่ (chicken winging): คืองอแขน แต่ไปข้างๆ ไม่ใช่หน้าหลัง มือผ่านไปผ่านมาอยู่แถวหน้าอก ส่วนข้อศอกยิ่งหน้ากลัว เพราะอาจเป็นอันตรายอย่างยิ่ง ต่อผู้ร่วมเดิน (ฮ่า)

.

แขนยกสูง (high hand): นึกถึงภาพการเดินสวนสนามของแขกอินเดีย จีน และรัสเซียขึ้นมาทีเดียว เพราะเขาชอบแกว่งแขนยกสูง ผ่านหน้าอก ขึ้นมาถึงระดับคาง หรือจมูก

.

การแกว่งแขนที่พอเหมาะพอดี คือ แกว่งไปข้างหลังเหมือนกับจะหยิบของในกระเป๋าหลังของกางเกง และเมื่อแกว่งมาข้างหน้าก็ไม่ควรจะเกินระดับพุง ไม่ใช่เลยขึ้นมาถึงหน้าอก

.

6. ไม่ควรก้มหน้าเดิน

.

เวลาเราตั้งใจจะทำอะไร โบราณสอนให้ก้มหน้าก้มตาทำไป แต่ทำอย่างนี้กับการเดินไม่ได้ครับ ถ้าก้มมองแต่ขา หรือดูแต่พื้นเหมือนคอยมองหาว่าใครทำเหรียญตกไว้บ้าง อย่างนี้ไม่ได้เรื่องแน่ และที่แย่ก็คือดูมือถือตลอดเวลาขณะเดินครับ

.

การเดินที่ดี ต้องอกผายไหล่ผึ่ง คือ ยืดอก มองตรง เชิดคาง คือคางต้องขนานกับพื้น จะได้หายใจได้สะดวก และไม่มีปัญหาในเรื่องปวดหลัง ปวดคอ ปวดไหล่

.

7. ไม่ควรเดินตัวโย้ (leaning)

.

เดินตัวโย้ซ้ายขวา คงไม่มี เพราะนั่นคงจะเมาแล้ว แต่ที่ต้องระวังคือ อย่าโย้หน้าโย้หลัง การเดินโน้มตัวไปข้างหน้าหน่อย พอได้ แต่อย่าให้เกิน 5 องศา (แหม ช่างวัด) เหตุผลก็ง่ายๆว่า จะทำให้ปวดหลัง

.

คนที่ชอบเดินตัวไม่ตรง พวกมืออาชีพเขาแนะนำให้แก้ด้วยการ ซิท-อัพ (sit-up) ผมก็ไม่รู้ว่ามันแก้กันได้อย่างไรเหมือนกัน

.

8. ไม่ควรสวมเสื้อผ้าที่ไม่เหมาะกับการเดิน

.

อุปกรณ์การสวมใส่ในการเดินออกกำลังกาย ไม่เพียงแต่รองเท้าเท่านั้น เสื้อผ้าสำหรับเดิน (walking clothes) ก็สำคัญเช่นกัน กล่าวโดยรวมๆสำหรับอุปกรณ์การสวมใส่ทั้งตัว ตั้งแต่หัวถึงเท้า ต้องระวังไม่ให้เกิดอาการดังต่อไปนี้คือ

.

เสื้อผ้ามากไป - ร้อน เหงื่อแตกพลั่ก หรือน้อยไปจนหนาวตัวสั่นงันงกในหน้าหนาว

.

เดินเวลากลางคืน เสื้อผ้าสีเข้มโดยไม่มีแผ่นสะท้อนแสง - อันตราย

.

ไม่สวมหมวก

.

หากต้องสวมใส่ชุดทำงาน พร้อมรองเท้าที่แม้จะดูดี แต่สวมไม่สบายเท้า จึงไม่ค่อยได้เดิน

.

เพื่อความสะดวกสบายในการเดิน เสื้อผ้าจึงต้องเหมาะ ชั้นในสุด ติดผิวหนังของเรา ต้องเป็นผ้าประเภทซับเหงื่อ และให้ระเหยออกมาได้ง่าย ไม่ใช่ผ้าฝ้ายนะครับ แต่เป็นพวกตระกูลใยสังเคราะห์ (polypropylene) และอย่าเผลอไปเติมน้ำยาปรับผ้านุ่มในการซักผ้าพวกนี้นะครับ ไม่งั้นสารที่อยู่ในน้ำยาปรับผ้านุ่มจะเข้าไปเคลือบ ทำให้ความสามารถในการดูดซับเหงื่อและให้ระเหยออกมาอีกทางของผ้าประเภทนี้จะหายไป

.

ในประเทศหนาว เสื้อผ้าชั้นถัดมา จะเป็นฉนวน อาจจะเป็นเสื้อเชิ้ตหรือ sweater ที่ถอดง่ายๆเมื่อเริ่มร้อนขึ้น และชั้นนอกสุดอาจจะเป็นพวกเสื้อแจ็คเก็ตกันลม (windproof)

.

ผู้ที่ยังอยู่ในวัยทำงานบางคน ไม่ต้องการนั่งจุ้มปุ๊ก อยู่ที่โต๊ะทำงานทั้งวัน ก็อาจจะขนรองเท้าสำหรับเดินไปด้วย สำหรับเดินช่วงเบรค หรือหยุดพักกลางวัน ก็ดีเหมือนกัน

.

9. ไม่ควรปล่อยให้ร่างกายขาดน้ำ

.

คนเราไม่ใช่สัตว์น้ำก็จริง แต่ขาดน้ำไม่ได้แน่นอน อย่าลืมดื่มน้ำให้เพียงพอ ทั้งก่อนเดิน ระหว่างเดิน และหลังเดิน

.

สิบนาทีก่อนเดิน ดื่มน้ำสักแก้ว แต่อย่าดื่มกาแฟนะ เพราะมันจะเป็นตัวขับน้ำอย่างดี เดี๋ยวจะกระหายน้ำบ่อยขึ้น ระหว่างเดินก็จิบน้ำทุกๆยี่สิบนาที หรือง่ายๆก็คือเมื่อรู้สึกหิวน้ำ และดื่มอีกสักแก้วเมื่อเดินเสร็จ แต่ถ้าเดินเป็นเรื่องเป็นราว ระยะทางไกลๆ เปลี่ยนจากน้ำดื่มธรรมดาเป็นน้ำดื่มเกลือแร่ (sport drink) ก็น่าจะดี เพื่อชดเชยกับเหงื่อที่ร่างกายขับออกมา

.

10. จบด้วยศีลข้อสุดท้ายได้น่ารักมาก คือ … ไม่ควรตะบี้ตะบันเดิน ต้องพักกันบ้างนะโยม มี tip แนะนำ ดังนี้ครับ

.

เว้นวัน (rest) อย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง และระหว่างวันก็ควรจะเลือกเป็นวันเบาๆบ้าง ไม่ใช่โหมหนักทุกวัน ร่างกายจะได้มีเวลาซ่อมสร้างส่วนที่สึกหรอกันบ้าง

.

นอน (sleep) อย่าลืมต้องนอนให้เพียงพอ

.

เปลี่ยนสลับไปทำอย่างอื่นบ้าง เช่น ถีบจักรยาน หรือโยคะ

.

ครบทั้ง 10 ข้อแล้ว หันกลับมามองตัวเอง พบว่า ผมคงจะต้องแก้ไขตัวเองบ้างละ และเดาว่า เพื่อนพ้องอีกหลายคนก็คงประสบปัญหาอย่างเดียวกัน เพราะว่า บ่อยมากเลยที่ละเมิดศีลข้อหกของการเดิน คือ ...

.

เดินไปดูมือถือไป นั่นเองครับ !!! ๏๛

.

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-09-12

 

 

ปู่โสมตาลีบัน

 

ถ้าพูดถึงปู่โสมเฉยๆ เราคงนึกเลยไปถึงวลีโบราณของเราว่า "ปู่โสมเฝ้าทรัพย์"

 

แต่ช่วงกลางเดือนที่ผ่านมา (2021-08-15) คงจำเหตุการณ์สำคัญกันได้อย่างหนึ่ง คือ กรุงคาบูลแตก ตาลีบันยึดเมืองหลวงของอัฟกานิสถานได้

 

คงรู้กันแล้วนะครับว่า กรุงคาบูลแตก เป็นเพราะไบเดนสั่งถอนทหารอเมริกัน

 

บางคนนึกไปถึงว่า เหมือนตอนไซ่ง่อนแตกเลย แต่ขอบอกก่อนว่า เป็นความเหมือนที่ต่างกันมากเลยครับ

 

สงครามเวียดนาม เกี่ยวพันกับการเมืองระหว่างประเทศ สมัยสงครามเย็น ที่อเมริกันชูประเด็นทฤษฎีโดมิโน คือประชาธิปไตยล้มติดต่อกันไป กลายเป็นคอมมิวนิสต์หมด พี่มะกันแกเลยเข้ามาขวาง โดยเข้ามาช่วยจัดการถล่มฝ่ายตรงข้าม ทำตัวเป็นตำรวจโลก แต่ผมอยากจะเรียกว่า ทหารอากาศโลกมากกว่า เพราะพี่แกเอาแต่เล่นอาวุธยาว เอาเครื่องบินไปทิ้งระเบิดเขาอย่างเดียว

 

ส่วนสงครามที่อัฟกานิสถาน ต่างกันมาก เพราะทหารอเมริกันเน้นการลุยไปบนบก

 

และยิ่งต่างกันมากขึ้นไปอีก ที่เพิ่งจะมารู้กันทีหลังว่า ผู้ที่เดินตามทหาร อเมริกันไป คือ นักธรณีวิทยา

 

รู้กันอยู่เต็มอกว่า สงคราม เป็นเรื่องของผลประโยชน์เสียมากกว่า อุดมการณ์

 

ลองย้อนหลังไปดูเหตุการณ์ในอดีตหน่อยเป็นไร

 

คงจำกันได้ดีถึงวันที่ตึกเวิลด์เทรดในนิวยอร์กถูกถล่ม (2001-9-11) ซึ่งอีกแค่ 6 วัน ก็จะครบรอบ 20 ปี และเป็น 20 ปีที่อเมริกันเข้าไปอยู่ในอัฟกานิสถาน

 

ทั้งนี้เพราะ อเมริกัน ซึ่งจ้องมานาน ได้ถือโอกาสนี้ บุกเข้าไปในอัฟกานิสถาน อ้างว่าเพื่อไล่ล่าบินลาเดน ผู้ที่มะกันถือว่าเป็น master mind ของการก่อการร้าย และแม้ว่าการไล่ล่าจะเสร็จสิ้นแล้ว ก็ยังอยู่มาตลอด

 

ในบ้านเรา มักจะพูดกันมานานว่า เมืองไทยอุดมสมบูรณ์ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว แต่นั่นคือทรัพย์สินที่อยู่บนดิน แต่ที่อัฟกานิสถาน ทรัพย์ใต้ดิน มีมหาศาล

 

ในปี 2010 เพนตาก้อน หรือกลาโหมสหรัฐ ร่วมกับ หน่วยงานสำรวจทางธรณีวิทยา (Pentagon and the United States Geological Survey: USGS) เปิดเผยว่า แหล่งแร่ใต้ดินของอัฟกานิสถาน มีมากกว่า 1 ล้านล้านเหรียญสหรัฐ (US$1 trillion) และในปัจจุบัน น่าจะมากกว่า 3 ล้านล้านเหรียญ ซึ่งมีทั้งทองคำ เหล็ก ทองแดง โครเมียม (chromium, copper, gold, iron ore, lead, lithium, marble, precious and semiprecious stones, barite, chromite, coal, natural gas, petroleum, precious and semi-precious stones, salt, sulfur, talc, and zinc) ในแหล่งแร่มากกว่า 1,400 แห่ง รวมทั้ง สิ่งจำเป็นสำหรับรถยนต์ไฟฟ้าในอนาคตที่กำลังบูม เพราะจะต้องมีแบตเตอรี่ที่ชาร์จได้นั่นคือ ลิเทียม นั่นเอง

 

มีการเปรียบเทียบว่า ซาอุดีอาระเบีย มีน้ำมัน ก็เหมือนกับอัฟกานิสถาน มีลิเทียม ซึ่งคาดกันว่า ที่นี่น่าจะมีมากที่สุดในโลก

 

ชาวอัฟกานิสถาน หวงแหนดินแดนของตน โดยอาจจะรู้ว่ามีอะไรอยู่ใต้แผ่นดินที่ตนเหยียบอยู่ เพราะในดินแดนแถบนี้ได้มีการทำเหมืองทองคำมากว่า 2,000 ปีแล้ว ตั้งแต่ยุคสมัยของอเล็กซานเดอร์มหาราช (Alexander the Great) และพวกเขาได้ต่อสู้เพื่อมาตุภูมิมายาวนาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพวกฝรั่งมังค่า ที่รุกรานเข้ามา เพราะฝรั่งรู้ว่ามีอะไรดีๆอยู่ใต้บริเวณนั้น

 

ครับ ชาวอัฟกานิสถาน รบมาแล้วกับทั้งรัสเซียและอังกฤษ ก่อนจะมารบกับอเมริกัน

 

สองชาตินี้แหละ ที่มีข้อมูลทางธรณีของที่นี่ ก่อนที่สหรัฐจะเข้ามา

 

ชาติมหาอำนาจ ใช้อาวุธ แต่มีมหาอำนาจอีกชาติหนึ่ง ที่เข้าไปแบบตีสนิทในแนวความเป็นเพื่อน คือ จีน

 

และเป็นเพื่อนใกล้ชิดคือเพื่อนบ้านเสียด้วย

 

ถึงแม้ชายแดนส่วนใหญ่ของอัฟกานิสถานจะถูกขนาบทางตะวันตกติดอิหร่าน ทางใต้และตะวันออกเฉียงใต้ติดกับปากีสถาน แต่ก็ชายแดนตะวันออกสุด เป็นติ่งเล็กๆ ที่ติดกับจีน ก็ถือเป็นช่องทางที่จะขนอะไรต่อมิอะไรติดต่อกันได้

 

จีนจึงทำตัวเป็นพันธมิตรที่ดีมานาน - รวมทั้งกลุ่มตาลีบันด้วย

 

ก่อนหน้านี้ บริษัทจีน (Metallurgical Group Corporation: MCC) ก็เคยได้รับสัมปทาน ทำเหมืองทองแดง แต่มาชะงักไปช่วงที่มีการสู้รบกันนี่แหละ

 

เมื่อตาลีบันกลับมาชนะเบ็ดเสร็จ จีนก็น่าจะโชคดีกว่าเพื่อน เพราะเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง ก่อนที่ กรุงคาบูลจะแตก ตัวแทนของตาลีบัน นำโดย Mullah Baradar ก็ไปเจรจากับจีน ให้สื่อถ่ายรูปหราคู่กับรัฐมนตรีต่างประเทศ (Foreign Minister Wang Yi) - แล้วอย่างนี้จะไปไหนเสีย … เสร็จจีน

 

ถ้าตราบใดที่แบตเตอรี่รถไฟฟ้ายังคงใช้เทคโนโลยีลิเทียมในการเก็บพลังงานอยู่ ตาลีบัน ก็ยังคงรั้งตำแหน่ง ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ ต่อไป แต่อย่าลืมว่าลิเทียม ไม่เหมือนน้ำมันที่มีพลังงานในตัว ส่วนลิเทียมเป็นแค่ที่เก็บพลังงาน เปรียบเสมือนแค่ถังน้ำมัน ดังนั้น ยุคน้ำมันเฟื่องฟู ใครๆก็ใช้น้ำมัน ซาอุดีอาระเบียจึงอู้ฟู่อยู่ได้ แต่ถ้ามีใครคิดวิธีเก็บพลังงานวิธีอื่นได้โดยไม่ต้องใช้ลิเทียม อาจจะเปรียบเสมือนว่า อัฟกานิสถานมีแต่ถังน้ำมัน ตาลีบันก็จะไม่ได้เป็นปู่โสมเฝ้าทรัพย์อีกต่อไป แต่อาจเปลี่ยนเป็นพ่อค้าขายของเก่าแทน

 

อ้าว! ธุรกิจขายของเก่านี่ รวยนะ !!!

 

ธุรกิจการทำเหมืองก็เป็นการขายของเก่าจริงๆน่ะแหละ และอัฟกานิสถานน่าจะเป็นแหล่งของเก่ามากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก เก่ามากแค่ไหน ทายกัน ...  40 ล้านปีไงครับ เก่าพอไหม

 

เมื่อประมาณ 40 ล้านปีมาแล้ว แผ่นเปลือกโลก (tectonic plates) ของ อินเดีย-ยุโรป กับ เอเชีย และ แอฟริกา ชนเกยกัน จนเกิดการเปลี่ยนแปลงเปลือกโลกบริเวณนี้ขนานใหญ่ (upheaval) ทำให้เกิดภูเขาสูงชันในบริเวณนี้มากมาย (region of towering mountains) และอัฟกานิสถานก็อยู่ในบริเวณนี้ ผลก็คือ บริเวณนี้จึงกลายเป็นแหล่งขุมทรัพย์ด้านแร่ธาตุ (mineral heritage) มากมาย เช่น ทองคำ ทองแดง ยูเรเนียม เหล็ก โคบอลต์ ก๊าซธรรมชาติ น้ำมัน และ ลิเทียม

 

อัฟกานิสถาน จึงเป็นแหล่งแร่ธรรมชาติซึ่งอาจจะกลายเป็นหนึ่งในย่านของเหมืองที่ร่ำรวยที่สุดในโลกก็เป็นได้

 

คราวนี้ละ ตาลีบัน ก็จะกลายเป็นปู่โสมตัวจริง !!! ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-09-05

 

 

 อ๊ะ...อ๊ะ...หัวข้อต่อไปนี้ไม่ใช่เรื่องงมงายนะคะ ลองอ่านก่อนค่ะ

ผีอำ

 

สัปดาห์ก่อน คุยเกี่ยวกับการนอน แล้วต่อด้วยเรื่องความผิดปกติของการนอน คือการละเมอ รุ่นพี่อีกท่านขอคุยต่อเรื่องคล้ายๆกัน ที่บางท่านอาจเคยประสบพบเจอ คือ "ผีอำ"

 

พรรคพวกผมเล่าให้ฟังว่า …

 

"ช่วงสมัยวัยรุ่น เคยหลับฝันแล้วควบคุมความฝันได้ ที่ฝึกทำเป็นเพราะตอนนั้นนอนหลับแล้ว ผีอำ บ่อยมากๆ เลยต้องฝึกควบคุมความฝัน จะได้หลุดจากอาการผีอำ"

 

คนที่สามารถควบคุมความฝันได้นี่ หายากนะครับ เห็นมีแต่บ่นเสียดายความฝันที่ดีๆถ้าต้องตกใจตื่นเหมือนในเพลงลูกทุ่งที่พุ่มพวงร้อง

 

ความฝันที่ควบคุมได้ ฝรั่งเรียกว่า "lucid dream" มักจะทำได้ตอนวัยรุ่น บางทีนักบำบัดก็ใช้วิธีนี้เพื่อแก้อาการฝันร้าย แต่ lucid dream กับ ผีอำ นี่มักจะเกิดคู่กัน

 

ส่วนเรื่องความเชื่อก็มีแปลกๆ บางคนเชื่อว่า ถ้าฝันใกล้รุ่งจะเป็นจริง บ้างก็ว่า ถ้าตื่นขึ้นมาจากความฝัน แล้วอยากจะฝันให้ต่อเนื่องไป เป็นภาคสองให้กลับหมอนที่หนุนนอน … ว่ากันเรื่อยไป

 

แต่ที่แน่ๆ สิ่งนี้บอกได้อย่างหนึ่งว่า ผีอำ เกิดต่อจากความฝัน

 

เมื่อเปรียบเทียบกัน กับการ "ละเมอ" แล้ว จะคล้ายกันตรงที่ เกิดตรงช่วงรอยต่อของการเปลี่ยนรูปแบบการนอนเหมือนกัน เพียงแต่ว่า การละเมอ เกิดช่วงหลังจากหลับลึกและกำลังจะเปลี่ยนเป็นหลับฝัน ส่วนผีอำ เกิดช่วงหลับฝันกำลังจะเปลี่ยนเป็นตื่น การละเมอจึงจำอะไรไม่ได้ แต่ผีอำ จะจำความฝันที่เพิ่งผ่านพ้นไปหยกๆได้

 

กลางปีที่แล้ว (2020-07-15) คุณ Baland Jalal และทีมงานซึ่งศึกษาเรื่องนี้มามากกว่าสิบปีในหกประเทศ ได้เขียนบทความลงใน Scientific American เรื่อง "ผีอำ ใจเราเอง" (Sleep Paralysis and the Monsters Inside Your Mind) เขาบอกว่า ผู้คนราวหนึ่งในห้า จะเคยมีอาการผีอำนี้ อย่างน้อยหนึ่งครั้ง ฟังดูเหมือนว่า เรื่องอย่างนี้จะประสบกันบ่อย แต่ทว่า มันเป็นเรื่องที่ดูลึกลับชอบกล

 

หลายร้อยปีมาแล้ว หลายชุมชนหลากวัฒนธรรมทั่วโลก ได้ยกให้การหลอกหลอนอย่างนี้ เป็นเรื่องของมนต์ดำ (black magic) ภูตผีปีศาจที่เล่าต่อๆกันมา (mythical monsters) หรือเรื่องราวอาถรรพ์นอกเหนือธรรมชาติต่างๆ (paranormal) แน่นอนว่า วิทยาศาสตร์ย่อมไม่ยอมรับ

 

ในอียิปต์ เชื่อกันว่า "ผีอำ" เกิดจาก "jinn" (genie) ตัวประหลาดที่อยู่เหนือธรรมชาติ ที่ออกมาข่มขู่ผู้คน และบางครั้งอาจถึงกับฆ่าเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย เชื่อกันไปโน่น

 

ในอิตาลี เชื่อว่า เกิดจากแมวยักษ์ที่น่ากลัว (pandafeche)

 

ในแอฟริกาใต้ เชื่อว่า เกิดจากมนต์ดำที่ชื่อว่า segatelelo และตัวประหลาดร่างจิ๋วที่ชื่อว่า tokoloshe

 

ตุรกี เชื่อว่า เกิดจากวิญญาณลึกลับ ที่เรียกว่า karabasan

 

ส่วนพวกเดนิส (Danes) หรือชาวเดนมาร์ก ไม่งมงาย เพราะเชื่อว่าเกิดจากความเครียด

 

เทียบกันระหว่างอียิปต์กับเดนมาร์ก ทีมวิจัยพบว่า คนอียิปต์กลัวผีอำมากกว่า กลัวถึงขนาดเชื่อว่า อาจทำให้ถึงตายได้ ซึ่งคนกลัวขนาดนี้มีมากถึง 50% ของคนที่เคยเจออาการผีอำ และเขาพบว่า ยิ่งคนที่กลัวมากกว่า ก็จะมีอาการ ผีอำ นานกว่า ยิ่งกลัวยิ่งเจอ ว่างั้นเถอะ

 

อาการยิ่งกลัวยิ่งเจอนี้ ทีมวิจัยพบว่า ที่อิตาลีก็เป็นแบบเดียวกัน คือ ชาวบ้านที่มาจากแถบ Abruzzo region มากถึง หนึ่งในสาม เชื่อว่า ผีอำ เกิดจากตัวประหลาดที่ชื่อว่า Pandafeche และเช่นเดียวกับชาวอียิปต์ คือ ใครที่เจอผีอำ ก็มักจะเจออยู่นั่นแหละ

 

เมื่อปลายปีที่แล้ว (2020-11-05) คุณหมอ ชัยภัทร ชุณหรัศมิ์ แพทย์ด้านประสาทวิทยา รพ.จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ไปร่วมรายการเสวนา ของ The Standard ในรายการ "ไขความลับสมอง ส่องเทคโนโลยีควบคุมประสาท กับนักวิจัย neuroscience" ร่วมกับอาจารย์ ศิรวัจน์ อิทธิภูริพัฒน์ นักวิจัยศูนย์วิจัยและนวัตกรรมประสาทวิทยาศาสตร์ สถาบันการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยพระจอมเกล้าธนบุรี ในระหว่างการสนทนา คุณหมอได้กล่าวถึงความผิดปกติของการนอนอย่างหนึ่ง คือเรื่อง "ผีอำ"

 

คุณหมอกล่าวว่า "ผีอำ" เกิดขึ้นตอนเราหลับฝัน (REM: Rapid Eye Movement) กำลังจะตื่น เรียกว่า ครึ่งหลับครึ่งตื่น เอกลักษณ์ของการหลับฝัน คือ สมองทำงาน แต่กล้ามเนื้อทั่วร่างกายไม่ดุกดิก เหมือนเป็นอัมพาต (paralyzed) เพราะถ้าร่างกายขยับตามเรื่องราวที่ฝัน อาจจะเกิดการบาดเจ็บได้ มีข้อยกเว้นอย่างเดียวคือ ลูกตา ตามปกติ ร่างกายจะเปลี่ยนจากการหลับฝันมาตื่นโดยผ่านการหลับตื้นก่อน ซึ่งจะผ่านไปโดยราบรื่น เพราะสมองจะปลดล็อก ให้ร่างกายขยับเยื้อนได้ แต่ถ้าเกิดเราตื่นขึ้นมาเร็วไปหน่อย ร่างกายยังไม่ทันปลดล็อก เราจะมีความรู้สึกเหมือนกับว่า ร่างกายมีอะไรมากดทับ จนขยับตัวไม่ได้ เรียกว่า "sleep paralysis" แต่ไทยเรายกให้เป็นบทบาทของผีไปเสียเลย เรียกว่า "ผีอำ"

 

หลับโดยไม่ฝันดีไหม จะได้ไม่ถูก ผีอำ

 

ไม่ดีครับ เพราะว่า คุณภาพของการหลับที่ดีที่สุด คือ การหลับฝันครับ ดีกว่าหลับลึกอีก

 

ถึงแม้ว่า บางคนอาจจะไม่ชอบฝัน หรือไม่ชอบเรื่องราวในความฝัน อย่างเช่นเพื่อนบอกว่า ฝันว่าขึ้นรถโดยสารไม่ทัน เลยรู้สึกไม่ค่อยดี

 

อย่าไปสนใจเนื้อหาความฝันเลยครับ เหตุผลก็คือ การหลับฝัน เป็นการจัดการความจำของสมอง

 

ขณะหลับฝัน จะมีคลื่นสมองพิเศษอยู่ช่วงคลื่นหนึ่ง ความถี่อยู่ในช่วง 4~8 รอบต่อวินาที (Hz) เป็นการพบหลังสุด จึงได้ชื่อเป็นอักษรกรีกต่อท้ายชาวบ้านเขาว่า คลื่น เซต้า (theta)

 

ฟื้นความทรงจำกันหน่อยนะครับว่า คลื่นสมองที่พบก่อนหน้านี้ เรียกเป็นอักษรกรีกเรียงตามลำดับ ตามการค้นพบ ตรงกับอักษรโรมัน (อังกฤษ) คือ A B G และ D อ่านว่า อัลฟา เบต้า แกมมา และ เดลต้า ตรงกับความถี่ (Hz) แบ่งตามเลขยกกำลังของสองดังนี้คือ

 

Hz

^

|    แกมมา (คิด)

32

|    เบต้า (ลืมตา)

16

|    อัลฟา (พัก)

8

|   เซต้า (หลับฝัน)

4

|   เดลต้า (หลับ)

 

ความพิเศษของ คลื่นเซต้า ก็คือ มันจะเกิดช่วงที่เราหลับฝัน (REM)

 

และที่สำคัญ ส่วนของสมองที่ผลิตคลื่นเซต้าออกมามากที่สุด อยู่บริเวณ hippocampus ซึ่งอยู่ใจกลางของสมอง และมีทั้งซีกซ้ายและซีกขวา เป็นส่วนของความจำทั้งระยะสั้น และระยะยาว คนที่เป็นอัลไซเมอร์ สมองจะชำรุดที่บริเวณส่วนนี้ก่อน

 

ผีอำ จึงไม่น่ากลัว และมีข้อดีคือ ได้ผ่านช่วงการหลับฝัน ที่มีการจัดการเรื่องความจำให้เรียบร้อย อะไรที่ไม่จำเป็น สมองก็จะทิ้งไป (การลืม เป็นฟังก์ชันปกติอย่างหนึ่งของสมอง) เพียงแค่ตื่นแล้วสมองปลดล้อกร่างกายช้าไปหน่อย แต่ก็ดีเสียอีกที่ร่างกายถูกล้อกไว้ ที่น่ากลัวกว่าคือละเมอเดิน พรรคพวกเล่าให้ฟัง เหตุเกิดกับนักเรียนในโรงเรียนของลูกชาย ว่า …

 

"ครอบครัวพาเด็กไปเที่ยว พักที่โรงแรม กลางดึก เด็กตกจากชั้นดาดฟ้าลงมา พอไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด พบว่า เด็กเดินขึ้นบันไดไปชั้นดาดฟ้าเอง ไม่มีใครบังคับหรือพาขึ้นไป ตรวจสอบพ่อแม่ ทราบว่า เด็กมีเรื่องของการเดินละเมออยู่  แต่คาดไม่ถึงว่า อาการจะมากขนาดนี้"

 

เป็นเรื่องจริงที่ไม่ได้อำ

 

ถ้าไม่อยากฝันเพราะไม่อยากถูกผีอำจริงๆ แต่ก็อยากได้คลื่นเซต้ามาจัดการความจำให้ดีๆ มีอีกวิธีนึงที่ได้คลื่นเซต้าโดยไม่ต้องหลับฝัน ซึ่งนักวิจัยได้ไปทดสอบวัดคลื่นสมองพระทิเบตมาแล้ว สามารถทำได้โดยการ ...

 

นั่งสมาธิครับ !! (Jensen et al., 2015 increased theta waves have been seen in humans in 'no thought' meditation.) ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-08-29

 

ละเมอ

 

อาทิตย์ที่แล้ว ได้คุยกันถึงเรื่อง "คลื่นสมอง" เลยพาดพิงไปถึงเรื่องวงจรการนอน ซึ่งคงจำกันได้ว่า การหลับลึก (deep sleep) กับ การหลับฝัน (rapid eye movement หรือ REM ที่ลูกนัยน์ตากลอกอยู่ภายใต้เปลือกตาที่ปิด) อยู่ตรงข้ามกัน  โดยมี การหลับตื้นคั่น การหลับลึกและหลับฝัน จะสลับกันวนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะครบรอบประมาณชั่วโมงครึ่งจึงตื่น คือ ...

      

             หลับฝัน

                   |

ง่วง — หลับตื้น — ตื่น

                   |

             หลับลึก

 

หลับตื้น จึงเป็นช่วงรอยต่อของทุกอย่าง ตลอดช่วงการนอนในแต่ละคืน รวมระยะเวลากว่าครึ่ง จะเป็นช่วงการนอนหลับตื้น

 

รุ่นพี่ที่เคารพถามว่า "ตอนละเมอลุกออกไปไม่รู้ตัวจะอยู่ช่วงไหน?"

 

งานนี้ เลยขออนุญาตถกแถลงยาวหน่อย เพราะการละเมอ ไม่ใช่รอบการนอนปกติ

 

เรื่องละเมอ ของไทยเรามีชื่อเดียว แต่ฝรั่งแยกออกเป็นสามอย่าง คือ ละเมอพูด (sleep talking) ละเมอนั่ง (night terror) และละเมอเดิน (sleepwalking)

 

เด็กๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กผู้ชาย มักจะละเมอ พอโตเป็นหนุ่มขึ้น การละเมอจะค่อยๆหายไปเอง และพบได้น้อยมากเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

 

อย่างที่กล่าวแล้วว่า รอบการนอนปกติจะเป็นดังนี้คือ …

 

หลับตื้น —> หลับลึก —> หลับตื้น —> หลับฝัน

 

การละเมอจะเกิดขึ้นหลังจากที่เรานอนหลับลึกไปแล้ว และกำลังจะเปลี่ยนมาอยู่ในช่วงหลับฝัน

 

ธรรมดาของการหลับฝันนั้น สมองจะ "ปิดสวิตซ์" กล้ามเนื้อร่างกายให้หยุดหมด เหลือแต่ลูกตาอย่างเดียวและการทำงานของสมองเท่านั้น ปกติการเปลี่ยนจากหลับลึกมาหลับฝันนี้จะราบรื่นมาก โดยผ่านการหลับตื้นเพื่อปรับตัวมาก่อน ถ้าเปลี่ยนพรวดมาเลยจึงผิดปกติ กลายเป็นละเมอ

 

ถ้าจะบอกว่าอยู่ตรงหลับตื้นซึ่งอยู่ระหว่างหลับลึกและหลับฝันก็ไม่ใช่อีก เพราะหลับตื้นนี่ตื่นง่าย เพราะเป็นช่วงที่ร่างกายพร้อมตื่น แต่ละเมอนี่ตื่นยาก

 

ละเมอที่อาการเบาสุด คือละเมอพูด (sleep talking) ไม่ซีเรียสอะไร ตื่นเช้ามาก็ลืมหมด จำอะไรไม่ได้

 

แต่ละเมอนั่ง (night terror) คุณหมอ Elana Pearl Ben-Joseph ได้บรรยายอาการไว้ใน kidshealth .org เมื่อเดือนมิถุนายน 2017 ว่า เด็กจะมีอาการกลัว ลุกพรวดขึ้นนั่งทันที ร้องเสียงดัง หายใจเร็ว หัวใจเต้นแรง เหงื่อแตก มือเหวี่ยงซ้ายป่ายขวา แต่สักพักก็จะสงบ และกลับไปนอนต่อ

 

อาการอีกอย่าง ชื่อคล้ายกัน คือ ฝันร้าย (nightmare)  แต่เกิดต่างกัน อาการจึงต่างกัน ฝันร้ายจะเกิดช่วงหลับฝัน (REM) ถ้าตกใจตื่นจะยังจำความฝันได้ ส่วนละเมอนั่ง ถึงแม้จะมีอาการเหมือนกลัว แต่เกิดช่วงเลยหลับลึกไปแล้ว ถ้าปลุกให้ตื่นตอนนั้น จะงง สับสน และจำอะไรไม่ได้ สรุปว่า ฝันร้าย จะจำได้ แต่ละเมอ จะจำไม่ได้

 

ที่อันตรายมากกว่าเพื่อน คือ ละเมอเดิน (sleepwalking บางครั้งเรียกเป็นภาษาหมอว่า somnambulism) ซึ่งปลุกยากมาก จึงไม่ควรปลุก แต่ควรพยายามพากลับมานอน

 

บางคนที่เป็นมากนั้น คนที่บ้านต้องช่วยปิดประตูหน้าต่าง และเก็บของมีคมให้มิดชิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งบ้านไหนเก็บปืนไว้ที่บ้าน (ฝรั่งรัฐเท็กซัส) ต้องระวังเรื่องความปลอดภัยในการเก็บปืนให้ดีๆ

 

บางคนดูเหมือนปกติ คือเดินไปหยิบอะไรกิน บางคนทำความสะอาดบ้าน และที่น่ากลัวจะเกิดอันตรายคือ ไปปรุงอาหาร

 

แต่บางคนก็ทำอะไรประหลาดๆ เช่น เปิดประตูตู้ แล้วฉี่ใส่

 

บางคน เป็นเอามาก หยิบกุญแจรถขับออกจากบ้านไปเฉยเลย (ไม่ยักกะเรียกว่า sleep driving) มีจริงๆนะครับ ไม่ได้พูดเล่น เพียงแค่ในเมืองไทยเรายังไม่เคยได้ยินเท่านั้นเอง คุณหมอที่รักษาอาการ แนะนำให้คนที่บ้านเก็บซ่อนกุญแจรถให้ดีกันเลยทีเดียว เพราะอันตรายมาก

 

ถึงแม้คนละเมอเดินจะลืมตา แต่จะดูแปลกๆ มองอย่างไร้จุดหมาย และคุยด้วยไม่รู้เรื่อง

 

เรื่องการละเมอนี้ มีการศึกษาพบว่า ถ้าพ่อหรือแม่ คนใดคนหนึ่งเป็น เด็กก็มีโอกาสเป็น 45% แต่ถ้าทั้งพ่อและแม่เป็น เด็กมีโอกาสเป็นถึง 60%

 

และที่แปลกอีกอย่างคือ เด็กแฝดแท้ ที่หน้าเหมือนกัน มีการละเมอมากกว่าเด็กคนอื่น

 

ถ้าถามว่า มีคนละเมอมากไหม … คงมีคนถามแบบนี้เยอะ จึงมีการศึกษาวิจัยถึง 51 ครั้ง รวมเด็กและผู้ใหญ่กว่าแสนคน ได้ข้อสรุปออกมาว่า เด็ก ละเมอประมาณ 5% เทียบกับ ผู้ใหญ่ ละเมอ 1.5% โดยประมาณ

 

ในปี 2002 มีการศึกษาพบว่า การละเมอเดิน ไม่มีในลิงชนิดอื่น (non-human primates) ก็ยังไม่ชัดเจนว่า อาจมีแต่ยังไม่พบ หรือว่า เป็นสิ่งพิเศษสำหรับคนเราเท่านั้น

 

เจอแล้ว มรดกสำหรับมวลมนุษยชาติ …

 

การเดินละเมอไงครับ!! ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-08-22

 

คลื่นสมอง

 

พอได้ยินคำว่า "คลื่น" คนส่วนใหญ่จะนึกถึงเรื่องที่เกี่ยวกับพลังงาน ไม่ว่าจะเป็น คลื่นแสง คลื่นเสียง คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า แม้แต่คลื่นในทะเล หรือคลื่นยักษ์สึนามิในมหาสมุทรไปโน่น ซึ่งมีพลังงานมหาศาลมาก

 

ถ้าเราลองนึกถึงคลื่นเล็กๆ ที่มีพลังงานน้อยนิด แต่สำคัญต่อชีวิตเรามาก ร่างกายเรามีสองอย่าง คือ คลื่นสมอง กับ คลื่นหัวใจ

 

คลื่นหัวใจ ทำหน้าที่สูบฉีดโลหิต รู้จักกันดีอยู่แล้ว ข้ามไปได้ คลื่นสมองสิครับ คนรู้จักกันน้อยจริงๆ

 

แต่ทุกวันนี้ คนเริ่มพูดถึงกันมากขึ้น ในสายธรรมะ มีการเชื่อมโยงคลื่นสมองกับ การทำสมาธิ และ การสวดมนต์ … แน่ะ ไปโน่นเลย

 

ส่วนคนเรียนสายวิทย์ มีการถามว่า คลื่นสมองเป็น คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าไหม

 

แสดงว่า คนถาม พยายามจะโยงมายังคลื่นพลังงานที่เป็นที่รู้จัก ไม่ว่าจะเป็นคลื่นวิทยุ คลื่นไมโครเวฟ คลื่นความร้อน คลื่นแสงสว่าง คลื่นยูวี คลื่นรังสีเอ็กซ์ เรื่อยไปจนถึงคลื่นรังสีแกมมา ซึ่งทั้งหมดนี้ เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าทั้งสิ้น

 

แต่คลื่นสมองมันเป็นไฟฟ้าที่เซลล์สมอง (neuron) ปะทุ (fire) สอดประสานเพื่อสื่อสารกัน จะเรียกว่าเป็นไฟฟ้าที่เกิดจากเคมี (electrochemical) ก็ย่อมได้

 

แต่ที่แน่ๆ คลื่นสมองเกี่ยวข้องกับการนอนหลับ

 

การนอนหลับ แบ่งออกเป็นระยะต่างๆด้วย คลื่นสมองนี่แหละ

 

งั้นมาทำความรู้จักกับคลื่นสมองกันหน่อย

 

ตัวแรกที่ค้นพบก่อน จึงได้ชื่อเป็นคลื่นแรก คือ คลื่นอัลฟ่า (alpha) เป็นคลื่นสมองช่วงที่เราพักผ่อนนอนหลับตา จิตนิ่งๆ

 

ถัดมาคือคลื่นเบต้า (beta) เป็นช่วงที่เรารู้ตัว สมองปลอดโปร่งเตรียมคิด

 

สุดท้ายของคลื่นสมองความถี่สูงคือคลื่นแกมมา (gamma) เป็นช่วงที่สมองที่ทำงานหนัก คิดหนัก

 

นั่นคือช่วงตื่น ต่อไปเป็นช่วงหลับ

 

ช่วงที่หลับลึก คลื่นสมองต่ำสุดเรียกว่าคลื่นเดลต้า (delta) เด็กๆหลับอยู่ในช่วงคลื่นนี้บ่อย บางคนจึงเรียกว่า คลื่นเด็กๆ ถ้าเป็นผู้ใหญ่ จะเรียกว่า คลื่นหลับลึก

 

ถ้ากำลังงัวเงีย จะหลับก็ไม่ใช่จะตื่นก็ไม่เชิง ฝรั่งไปเปรียบเทียบเหมือนกับตอนพระอาทิตย์กำลังจะตกดินที่เรียกว่า twilight zone คลื่นช่วงนี้มีการตั้งชื่อที่ไม่ค่อยคุ้นหูว่าคลื่นเซต้า (theta)

 

การแบ่งช่วงคลื่น ว่าความถี่เท่าไหร่มีชื่อว่าอะไร ยังไม่มีการตั้งมาตรฐาน แต่เป็นที่เข้าใจกันว่าถ้าความถี่ต่ำกว่า 4 รอบต่อวินาที เขียนย่อว่า Hz (Hertz) เรียกว่าคลื่นเดลต้า หรือคลื่นหลับลึก

 

สูงกว่านี้อีกเท่าตัวคือจาก 4~8 Hz เรียกว่าคลื่นเซต้า หรือคลื่นสะลึมสะลือ

 

เพิ่มอีกเท่าตัวคือจาก 8~16 Hz เรียกว่า คลื่นอัลฟ่า หรือคลื่นพักผ่อน

 

เพิ่มอีกเท่าตัวจาก 16~32 Hz เรียกว่าคลื่นเบต้า หรือคลื่นรู้ตัว

 

สุดท้ายเกิน 32 Hz เป็นต้นไป เป็นคลื่นแกมม่า ที่สมองคิดเต็มที่

 

มาดูเรื่องการนอนหลับบ้างว่า เกี่ยวข้องกับคลื่นสมองอย่างไร

 

คนเราหลับแล้วจะต้องฝัน คนที่บอกว่าไม่ฝันเลยนั้น เป็นเพราะจำไม่ได้ ส่วนคนที่จำได้ว่าฝัน เป็นเพราะตื่นขึ้นมาช่วงที่กำลังฝันพอดี

 

ขณะที่หลับฝัน ลูกนัยน์ตาจะกลอกไปมาอย่างรวดเร็ว เรียกว่า REM (rapid eye movement)

 

ส่วนในช่วงที่นัยน์ตาไม่ขยับ (non-rapid eye movement หรือ NREM) จะแบ่งออกเป็น 4 ช่วง คือ N1, N2, N3 และ N4

 

N1 จะเป็นช่วงเริ่มหลับ

N2 เป็นช่วงหลับตื้น

N3 เริ่มหลับลึก

N4 ช่วงหลับสลบไสล

 

N1 จะง่วง สลึมสลือ พร้อมจะหลับ คลื่นสมองจะเริ่มช้าลง และกล้ามเนื้อจะผ่อนคลาย

 

N2 เป็นช่วงหลับตื้น ลูกนัยน์ตาหยุดนิ่ง ความถี่คลื่นสมอง ลดลงอีก กล้ามเนื้อร่างกายหยุดเคลื่อนไหว หัวใจเต้นช้าลง และอุณหภูมิร่างกายลดลง

 

N3 และ N4 แบ่งกันด้วยปริมาณคลื่นเดลต้า ถ้าน้อยกว่า 50% ก็เป็น N3 ถ้ามากกว่า 50% ก็เป็น N4 การหลับทั้งสองช่วงนี้ (คือทั้ง N3 และ N4) จะหลับลึก ปลุกให้ตื่นยาก (เคยมีคลิปหนุ่มอดนอนจากการเข้าเวร ขับรถมาจอดติดไฟแดงแล้วหลับ จำกันได้ไหมครับ)

 

คนเรา ไม่ได้หลับรวดเดียวตั้งแต่เข้านอน แล้วตื่นตอนเช้านะครับ คนที่ขี้เซาหน่อย อาจจะง่วงจนจำไม่ได้ และเข้าใจว่าตนเองหลับรวดเดียวไม่ตื่นเลย

 

ในปี 1963 Nathaniel Kleitman ได้นำเสนอว่า รอบการหลับ  (sleep cycle) ของคนเรา ใช้เวลาประมาณ 90 นาที (ชั่วโมงครึ่ง)

 

วงจรการหลับก็คือ เมื่อเข้านอน และง่วงสะลึมสะลือ (N1) และหลับตื้น (N2) ต่อด้วยหลับลึก (N3) และหลับสลบไสลไม่รู้สึกตัว (N4) กลับขึ้นมาหลับลึก (N3) กลับขึ้นมาหลับตื้น (N2) แล้วจะหลับฝัน (REM) เมื่อยังไม่ครบรอบ 90 นาที ก็จะต่อด้วย หลับตื้น (N2) วนไปใหม่ แต่ถ้าครบรอบ 90 นาที ก็จะตื่นรู้สึกตัวแว็บหนึ่ง (brief waking) แล้วกลับไปที่ สะลึมสะลือ (N1) วนรอบใหม่

 

ในการนอน 7~8 ชั่วโมงต่อคืน ตามปกติของคนเรา จึงมีรอบการหลับประมาณ 5 รอบ

 

แต่ถ้าเป็นเด็ก ขยันนอน จำนวนรอบก็มากขึ้น

 

นั่นเป็นเรื่องของการนอน ซึ่งมีคลื่นสมอง คือคลื่นเดลต้า มาเกี่ยวข้อง

 

ปัจจุบันนี้ เป็นยุคโควิดระบาด ซึ่งนานๆไปก็จะมีการกลายพันธ์ุโดยธรรมชาติอยู่แล้ว แรกๆ ระบาดมาจากเมืองอู่ฮั่น ก็เรียกสายพันธุ์อู่ฮั่น หรือสายพันธุ์จีน ต่อมาพบการกลายพันธ์ุที่อังกฤษ ก็เรียกสายพันธุ์อังกฤษ ต่อมาก็มีทั้งแอฟริกา บราซิล และที่ โด่งดังมาก ที่สามารถระบาดได้รวดเร็ว คือสายพันธุ์จากอินเดีย

 

ถ้าปล่อยให้เรียกอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่ช้าคงมีสายพันธุ์ไทย เข้าสักวัน เพราะเราสามารถแซงยอดผู้ติดเชื้อ จากท้ายแถวมาถึงกลางแถวแล้ว วิ่งเร็วจัง ทั้งๆที่หมดฤดูกาลโอลิมปิกไปแล้ว

 

องค์การอนามัยโลกเห็นท่าไม่ดี เพราะการเรียกชื่อสายพันธุ์ระบาดใหม่ด้วยชื่อประเทศอย่างนี้ไม่ใช่เรื่องน่าชื่นชม อย่ากระนั้นเลย เปลี่ยนไปเรียกเป็นตัวอักษรดีกว่า จะใช้อักษรอังกฤษ เป็น เอ บี ซี ดี ก็ดูธรรมดาไป เอาอักษรกรีกน่าจะเข้าท่า ดูขลัง และเป็นวิชาการดี คือ อัลฟ่า เบต้า แกมมา และ เดลต้า

 

กลายเป็นว่า มาจ๊ะเอ๋กับชนิดของคลื่นสมองชนิดต่างๆเข้าพอดี

 

เข้าทางคนที่ชอบกระพือข่าวลือข่าวเพี้ยนสิครับ ตอนนี้ที่ฝรั่งเขามีการลือทฤษฎีประหลาดๆ (conspiracy) โชคดีที่ยังมาไม่ถึงบ้านเรา แต่รู้ไว้ก่อนก็ดี จะได้รู้ว่าเป็นเรื่องเหลวไหล คือมีการลือว่า เจ้าสายพันธุ์เดลต้าที่แพร่ง่ายกว่าเดิม และมีผลกับเด็กด้วย ไม่เหมือนสายพันธุ์ยุคแรกๆที่ไม่สนเด็ก จึงตั้งชื่อสายพันธุ์ตามคลื่นสมอง เมื่อเดลต้าเป็นคลื่นสมองเด็ก ก็เลยเรียกสายพันธุ์เดลต้าซะเลย

 

เมื่อกลางเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา (2021-06-17) สำนักข่าวเอพี โดยคุณ Beatrice Dupuy ได้เขียนข่าวลงใน apnews .com เรื่อง "ชื่อสายพันธุ์โควิด ไม่ได้มาจากคลื่นสมอง" (Brain waves not a factor in naming COVID-19 variants)

 

การตั้งชื่อคลื่นสมองและสายพันธุ์โควิด ต่างก็ใช้อักษรกรีกกันทั้งคู่ แต่ชื่อทั้งสองฝ่ายไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย

 

อย่างเช่นโควิดสายพันธุ์เดลต้า อ้างว่ามันมีผลต่อเด็กมาก เพราะ เดลต้าเป็นคลื่นสมองเด็ก

 

ที่จริงแล้ว คลื่นเดลต้า มันเกี่ยวข้องกับการหลับลึกมากกว่า

 

ศาสตราจารย์ David McCormick ผู้อำนวยการสถาบันประสาทวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยโอเรกอน ได้กล่าวว่า "การหลับ เป็นความจำเป็นต่อการพัฒนาการ ก็อาจจะมีการพูดให้บิดเบี้ยวไปได้ว่า เด็กๆ มีคลื่นเดลต้ามากกว่า"

 

สมอง มีเซลล์สมอง (neuron) หลายพันล้านเซลล์ ต่างก็ส่งสัญญาณกันออกมา เรียกว่า คลื่นสมอง คลื่นแรกที่พบ คือ คลื่นอัลฟ่า ในบริเวณสมองส่วนที่ประมวลผลด้านการมองเห็น (visual cortex) คลื่นนี้จึงออกมาเมื่อเรานั่งสงบๆ และหลับตา

 

โควิดสายพันธุ์เดลต้า พบครั้งแรกที่อินเดีย และพบว่า มันระบาดได้ง่ายกว่าสายพันธุ์อื่น แต่ไม่ใช่ว่า มันได้ชื่อนี้ เพื่อจะมาควบคุมสมอง

 

สายพันธุ์เดลต้า ได้รับการขนานนามจากองค์การอนามัยโลก (World Health Organization: WHO) ในเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ในการเปลี่ยนแปลงระบบการเรียกชื่อโควิดสายพันธุ์ใหม่

 

การใช้อักษรกรีกในการเรียกชื่อ ถือเป็นเรื่องปกติในทางคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่แต่เพียงเรื่องคลื่นสมองเท่านั้น

 

ก่อนหน้านั้น เราใช้สถานที่ในการเรียกชื่อสายพันธุ์ใหม่ เช่น สายพันธุ์แอฟริกาใต้ หรือ B.1.351

 

การเรียกสายพันธุ์ใหม่ด้วยชื่อสถานที่ WHO บอกว่า เหมือนกับเป็นการประนามหรือตีตรา ก็เลยเปลี่ยนเป็นอักษรกรีกแทน

 

การเรียกขานโควิดสายพันธุ์ใหม่ในปัจจุบัน จึงเป็น อัลฟ่า (B.1.7), เบต้า (B.1.351), แกมมา (P.1) และเดลต้า (B.1.617.2)

 

โดยการอ้างว่า "มีการเกี่ยวข้องกันอย่างลับเพื่อจะควบคุมมนุษย์ชาติโดยใช้เทคโนโลยี" (secret conspiracy to control humans through technology) จึงเป็นเรื่องที่ไม่มีมูลความจริงแต่อย่างใด

 

คิดไปได้ยังไง!! ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-08-15

 

สมาธิคลายทุกข์

 

ยุคโควิด ทำให้เกิดทุกข์กันหมดทั้งโลก มากบ้างน้อยบ้าง แทบทุกธุรกิจ และทุกกิจกรรม โดนกระทบหมด ผมเอง ลองไปเข้าหลักสูตรทำสมาธิ ยังถูกแจ็คพอท เป็นรุ่นที่ต้องเลิกกลางคันเป็นครั้งแรก เพราะโควิดมา - ก็ไม่เป็นไร ค้นคว้าเอาเองบ้างก็ได้

 

พักนี้ ผมเขียนเรื่องออกแนวธรรมะบ่อย เพราะท่านผู้ใหญ่ที่เคารพท่านหนึ่งได้ปรารภว่า "… ช่วงนี้คนเครียดกันมาก ลองเขียนเรื่อง ที่เกี่ยวกับธรรมะ ให้คนอ่านเห็นธรรม ลดความทุกข์ สิครับ …"

 

เรื่องเกี่ยวกับเทคโนโลยีก็เลยเข้าคิวรอหน่อย

 

สังเกตนะครับ ว่า ผมใช้คำว่า "ธรรมะ" ไม่ได้ใช้คำว่า "ศาสนา" ซึ่งเป็นเรื่องของพิธีกรรม สถานที่ฝึกสมาธิหลายที่จึงมีผู้คนที่มีความเชื่อในหลากหลายศาสนาเข้าไปร่วมปฏิบัติ

 

คนดังบ้านเราท่านหนึ่ง ประกาศตนว่า ไม่มีศาสนา แต่เมื่ออ่านบทความของท่านในเรื่องการทำสมาธิ ผมคิดว่าท่านเข้าใจเรื่องราวเหล่านี้ได้ลึกซึ้งมาก

 

สมาธิ จึงเป็นของสากล

 

นอกจากความสากลทางใจ คือ สมาธิ แล้ว ยังมีความสากลทางกาย และวาจา เนื่องจากทุกศาสนาปรารถนาให้คนเราอยู่ร่วมกันได้อย่างเป็นปกติสุข ดูได้เลยว่า ข้อปฏิบัติที่คนเราไม่พึงกระทำต่อกัน ที่เราเรียกสั้นๆว่า ศีล จะมีเหมือนกันอยู่ 4 ข้อ (กาย 3 วาจา 1) คือ

 

ไม่ฆ่าสัตว์

ไม่ลักทรัพย์

ไม่ผิดลูกเมีย

และไม่โกหก

 

และสี่ในสิบข้อของบัญญัติ 10 ประการ (Ten Commandments) ของศาสนายิว ต่อมาเป็นคริสต์ และกลายมาเป็นอิสลาม ซึ่งเป็นศาสนาพี่น้องกันทั้งหมด ก็มีบัญญัติว่า

 

6. Don’t murder.

7. Don’t commit adultery.

8. Don’t steal.

9. Don’t lie.

 

ส่วนเรื่องพระเจ้า ชีวิตหลังความตาย สวรรค์ นรก ก็แล้วแต่ความเชื่อแต่ละคนไป แต่ที่แน่ๆ ตอนเป็นๆในปัจจุบันนี่แหละ ถ้าทำอะไรที่ดีๆ มีความสุขใจ ก็เหมือนขึ้นสวรรค์ ถ้าทำไม่ดี มีความทุกข์ ก็เหมือนตกนรก จึงมีคำโบราณที่คงจะเคยได้ยินกันว่า "สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ"

 

สมาธิทำให้จิตนิ่งดี จึงช่วยลดความทุกข์ อะไรจะเกิด มันก็เกิด ตามเหตุตามปัจจัย ฝรั่งเขาก็ยังปลงเป็นเลยว่า "What ever will be will be." ดังนั้น … อย่าคิดมาก

 

พูดถึงความคิด โดยเฉพาะเรื่องความคิดฟุ้งซ่าน จนเกิดอาการวิตกจริตในยุคโควิดเฟื่องฟูนี่ คงต้องเพลาๆลงบ้าง

 

เรื่องการคิดเลอะเทอะเรื่อยเปื่อย อันเป็นมรดกของมนุษย์ชาตินี่น่าจะมีในคนมากกว่าสัตว์โลกอย่างอื่น เพราะวิวัฒนาการของสมองคนเรานั่นเอง

 

Paul MacLean (1990) ได้แยกแยะการพัฒนาการของสมองมนุษย์อย่างคร่าวๆว่า สมองส่วนในสุด คือส่วนแกนสมอง จะเทียบเคียงได้กับสมองของสัตว์เลื้อยคลาน (reptilian) จะมีเพียงสัญญาณเพื่อความอยู่รอด เมื่อมีภัยมา ว่าจะสู้หรือจะหนี เท่านั้น เมื่อมีพัฒนาการมากขึ้น เป็นสมองที่หุ้มแกนสมองอยู่ จะเป็นเสมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมยุคโบราณ (paleomammalian) และพัฒนาการมาจนถึงสมองวงรอบนอกสุด รวมทั้งสมองส่วนหน้าที่ทำหน้าที่คิด เป็นสมองสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมยุคใหม่ (neomammalian)

 

Dr. Rick Hanson และ นายแพทย์ Richard Mendius จึงได้กล่าวถึงวิวัฒนาการทางสมองของคนเราในหนังสือ Buddha’s Brain เปรียบเปรยว่า เหมือนกับสมองสัตว์เลื้อยคลานพัฒนาการมาเป็นสมองกระรอกแล้วปิดท้ายด้วยสมองลิง (แหม - เปรียบซะ)

 

คนเราที่มีพัฒนาการมาจากลิงไร้หาง (ape) ก็มีพัฒนาการของสมองส่วนหน้ามากที่สุด จนสมองโตเป็นพิเศษ คนเราจึงคิดเลอะเทอะได้มากเป็นพิเศษไปด้วย ตามมาด้วยทุกข์ทางใจทั้งหลายแหล่นั่นเอง

 

เริ่มจากสัญชาตญาณระวังภัย ต่อด้วยความต้องการเพื่อความอยู่รอด ปิดท้ายด้วยความคิดซึ่งบางครั้งก็วุ่นวาย กลายเป็นต้นตอสาเหตุแห่งความทุกข์ คือ โกรธ โลภ และหลง

 

โกรธ เกลียด กลัว เป็นพวกเดียวกัน คือทุกข์เมื่อประสบสิ่งที่ไม่ชอบ พยายามกำจัดออก หรือหลีกหนี เป็นทุกข์แน่นอน

 

ส่วน โลภะ ราคะ และ ตัณหา เป็นพวกที่ไขว่คว้าพยายามหา เมื่อไม่ได้อย่างใจก็เป็นทุกข์

 

สัตว์โลกส่วนใหญ่ จะมีทุกข์อยู่แค่สองข้อนี่แหละ ทุกข์เมื่อเจอสิ่งที่ไม่ต้องการ และทุกข์ที่จะต้องไขว่คว้าหาสิ่งที่ต้องการ จากสมองชั้นในสุด และชั้นกลาง

 

แต่มนุษย์เรา มีความคิดความอ่านเหนือกว่าสัตว์ อันเกิดจากสมองส่วนนอกสุด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สมองส่วนหน้า สร้างภาพและเกิดจินตนาการไม่สิ้นสุด กลายเป็นความทุกข์ที่เกิดจากความหลง (โมหะ) นั่นเอง และเป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์มากที่สุดในบรรดาทุกข์ทั้งหลาย

 

กิเลสสามอย่างนี้ คงคุ้นเคยกันดี คือ โกรธ-โลภ-หลง

 

ส่วนใหญ่ บ้านเรามักจะเรียงให้ โลภ ขึ้นก่อน แต่ผมขอเริ่มด้วย โกรธ ตามการเกิดก่อนหลังของศาสนา

 

ถ้าตัดพิธีกรรมทางศาสนาออกไป เราจะพบว่า พราหมณ์-ฮินดู นั้น นอกจากข้อห้าม คือศีลมาตรฐานสี่ข้อ ทางด้าน กาย-วาจา แล้ว ยังเพิ่มศีล ทางด้านจิตใจ คือ ห้ามโกรธ จึงทำตัวสบายๆ แต่ทางพุทธบอกว่า มันปฏิบัติแบบ "หย่อน" ไปหน่อยนะ

 

ส่วนศาสนาเชน ซึ่งคล้ายศาสนาพุทธมาก เกิดก่อนศาสนาพุทธแค่ประมาณ 56 ปี เท่านั้น จะถือว่าเป็นศาสนาร่วมสมัยก็ได้ ก่อนที่เจ้าชายสิทธัตถะจะตรัสรู้ ยังเคยไปศึกษาอยู่เหมือนกัน แต่ทรงพิจารณาแล้วว่าไม่ใช่แนวทางที่ถูก ศาสนานี้มีศีลทางกายสี่ข้อเหมือนกัน และเพิ่มศีลทางใจคือ ห้ามโลภ นักบวชนิกายทิฆัมพรจึงห้ามมีข้าวของเครื่องใช้อะไรทั้งสิ้น แม้แต่ "เสื้อผ้า" ส่วนทางพุทธถือว่า "ตึง" เกินไป

 

ศาสนาพุทธ ถือทางสายกลาง ไม่ตึงไม่หย่อน และเน้นดับกิเลสตัวสำคัญ คือ "โมหะ" ต้นทางของอวิชชา ศีลข้อห้าจึงแถมให้เว้นการดื่มสุราเสียด้วย จะได้ไม่หลงไงครับ

 

ในอดีตกาลนานมาแล้ว พวกเราชาวบ้านธรรมดา เมื่อเวลาว้าวุ่นใจ ก็จะอาศัยที่พึ่งทางใจ คือ ไปวัด พระก็จะทำหน้าที่เหมือนจิตแพทย์ในยุคปัจจุบัน เพื่อจะกล่อมเกลาจิตใจโยมให้เย็นลง

 

แต่พระเอง ถ้าว้าวุ่นใจ ทำยังไงล่ะ - ก็ต้อง "พึ่งตนเอง"

 

เคยอ่านหนังสือ "ไผ่แดง" ของหม่อมคึกฤทธิ์ ปราโมช จำได้ว่า เวลาสมภารกร่างว้าวุ่น อยากทำใจให้สงบ จะเข้าไปนั่งสงบจิตอยู่หน้าพระประธานในโบสถ์

 

ครับ สุดท้าย ไปๆมาๆ ก็มาจบที่ตัวเอง คือ ตนนั่นแหละเป็นที่พึ่งแห่งตน อย่างโบราณว่า ใครจะมาแก้ทุกข์ให้ได้ ถ้าไม่ใช่ตัวเราเอง

 

ก็พระยังติดโควิดได้เลยนี่ครับ ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-08-08

 

พุทธตรรกะ

 

ระยะนี้ มีแต่คนอยู่กับเหย้า เฝ้ากับเรือน อาจมีคนเชือนแช แถไปโน่นไปนี่บ้าง อ้างว่าไปหาซื้อของกินของใช้ประจำวัน แต่ที่จริงมันเป็นการแก้เซ็งเสียมากกว่า ระวังการ์ดอย่าตกก็แล้วกัน เพราะวันๆมีแต่ข่าวโควิด จนจิตจะตกเอาน่ะซี

 

เคยอ่านเจอที่เขียนแพร่สะพัดในโซเชี่ยลว่า ก่อนจะเขียนหรือส่งต่อเรื่องราวอะไรให้ใครอ่าน ขอให้ใช้ตัวกรอง 3 ตัว คือ เป็นเรื่องราวที่ "จริง-ดี-มีประโยชน์"

 

นั่นคือส่วนของคนเขียน ถ้าเป็นส่วนของคนอ่าน ถึงแม้ว่า เราจะห้ามคนส่งไม่ได้ แต่เราสามารถเลือกที่จะอ่านหรือไม่ ก็ได้ เมื่อเราพิจารณาแล้วว่า เงื่อนไขอย่างใดอย่างหนึ่งหายไป คือ ไม่จริง หรือไม่ดี หรือว่าไม่มีประโยชน์

 

เรื่องนี้ ว่ากันว่า เป็นคำคมของ "โสกราตีส" (Socrates) ที่บางคนเรียกว่า "โสเครติส" นักปราชญ์ของกรีกโบราณชาวเมืองเอเธนส์ ผู้ใช้ชีวิตอยู่ในช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงในอาณาจักรเอเธนส์ จากจุดสูงสุดถึงยุคเสื่อมภายหลังการพ่ายแพ้ให้กับ สปาร์ตา (Sparta) เขาถูกกล่าวหาว่า เป็นผู้ที่สร้างความเสื่อมศรัทธาในศาสนา และเยาวชน โดยการตั้งคำถามและสนทนาเกี่ยวกับปรัชญา เท่ากับเป็นการทรยศชาติ จึงมีความผิด และถูกประหาร

 

ปัจจุบันถือกันว่า โสกราตีส เป็นผู้วางรากฐานของปรัชญาตะวันตก

 

เขาได้กล่าวว่า…

 

"ถ้า เรื่องที่ท่านจะบอกข้านั้น อาจไม่ใช่เรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องดี และไม่มีประโยชน์ เหตุใดท่านจึงอยากบอกข้าเล่า?" … (โสเครติส)

 

ทว่า เงื่อนไขตรงกลาง คือ ดี หรือ ไม่ดี นั้น เป็นนามธรรม เพียงแต่ว่า ปกติ คนทั่วไปไม่อยากจะได้ยินเรื่องไม่ดี เพราะแม้แต่ โสกราตีสเองก็ได้กล่าวว่า…

 

"ไม่มีสิ่งใดดี หรือเลว แต่ ความคิด ทำให้เป็นเช่นนั้น" … (โสกราตีส)

 

สิ่งที่ควรพูด จึงเหลือเพียงเรื่องจริงที่มีประโยชน์ เท่านั้น

 

และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล ก่อนหน้าโสกราตีสเกิดถึง 145 ปี ซึ่งพระพุทธองค์จะทรงตรัสตอบปัญหา เทศนาสั่งสอน เฉพาะสิ่งที่เป็นจริงและเป็นประโยชน์ คือทำให้พ้นทุกข์ได้

 

ถ้าเรื่องใดที่ไม่เป็นประโยชน์ คือรู้ไปก็เท่านั้น พระองค์จะทรงนิ่งเสีย ไม่ตอบรับ แต่ก็ไม่ปฏิเสธ

 

เช่นเรื่อง โลกหลังความตาย (ปรโลก) ที่ทุกศาสนาพูดถึงนรกสวรรค์กันทั้งนั้น ทางพุทธกลับพูดถึง 4 อย่าง ฝรั่งเรียกว่า 4 มุม "four corners" (catuṣkoṭi) คือ

 

1. จริง

2. ไม่จริง

3. มีทั้งจริงและไม่จริง

4. ไม่มีทั้งจริงและไม่จริง

 

นักตรรกศาสตร์เขียนเป็น 4 set คือ {T} {F} {T,F} และ { } หรือ empty set

 

มึนไปเลย เช่นกรณีที่ จริง และไม่จริง จะอยู่ด้วยกันได้ยังไง พวกนักตรรกศาสตร์มือเก๋า เช่น Graham Priestis ศาสตราจารย์ทางด้านปรัชญา ที่มหาวิทยาลัยกรุงนิวยอร์ก ได้ยกตัวอย่างว่า…

 

"ข้อความนี้ไม่จริง"

 

จะมีสิ่งที่จริงและไม่จริงอยู่ด้วยกัน เพราะถ้าข้อความทั้งหมดเป็นจริง ข้างในข้อความจะไม่จริง แต่ถ้าข้อความข้างในจริง ข้อความโดยรวมก็จะไม่จริง (สมควรมึน)

 

มุมทั้งสี่นี้ ฮิตมาก บางทีฝรั่งก็เรียก Buddhist logic บางทีก็เรียกง่ายๆว่า Indian logic เพราะมาจากอินเดีย

 

ทั้งนี้เพราะทางพุทธถือว่า ความจริง มีสองระดับ คือ ความจริงสมมุติ และ ความจริงปรมัตถ์

 

ระดับปรมัตถ์นี่แหละ ที่เถียงกันจนมหายานแยกนิกายออกไปโตทาง ทิเบต จีน และญี่ปุ่น ซึ่งจะเน้นเรื่อง "ความว่าง" เช่นที่ องค์ทะไลลามะ เขียน "Stages of MEDITATION" แปลโดยคุณ นัยนา นาควัชระ ว่า …

 

มีข้อความใน หฤทัยสูตร กล่าวว่า "ไม่มีรูป ไม่มีเสียง ไม่มีกลิ่น ไม่มีรส ไม่มีสิ่งให้สัมผัส" แม้จิตเองถึงที่สุดแล้วก็ยังหาไม่พบ เนื่องจากว่าถึงที่สุดแล้วสิ่งเหล่านั้นไม่มีอยู่ในระดับปรมัตถ์ จึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องพิจารณาว่ามันเที่ยงหรือไม่เที่ยง ที่สุดแล้ว ปรากฏการณ์ทุกอย่าง รวมทั้งขันธ์ ฯลฯ ล้วนว่างจากสวภาวะ ในเชิงปรมัตถ์ สิ่งทั้งหลาย ว่างจากตัวตนที่แท้จริง ในทำนองเดียวกัน "ความเป็นเช่นนั้น" ซึ่งเป็นธรรมชาติของปรากฏการณ์ ก็ย่อมไม่มีอยู่เช่นกัน

 

นั่นคือพุทธฝ่ายมหายาน

 

ดังนั้น พระพุทธองค์จึงไม่ทรงรับ "ตรรกะ" เพียงอย่างเดียว แต่ทรงเน้น "ปัญญา" ดังเช่นใน "กาลามสูตร" ข้อที่ 5 ที่กล่าวว่า

 

5. มา ตกฺกเหตุ - อย่าปลงใจเชื่อเพราะตรรกะ ด้วยการคิดตรองตามแนวเหตุผล … (กาลามสูตร)

 

ถึงแม้พระพุทธองค์จะไม่ค่อยใช้เรื่องตรรกะในการเทศนาสั่งสอนสักเท่าใดนัก แต่บางครั้ง พระองค์ก็ใช้เพื่อผลของการสั่งสอนด้วยเหมือนกัน อย่างเช่นที่ เวปไซต์ dhammathai .org กล่าวถึงประวัติพระสารีบุตร ตอนหนึ่งว่า

 

เมื่อพระสารีบุตรอุปสมบทได้ ๑๕ วันแล้ว พระบรมศาสดาเสด็จประทับอยู่ที่ถ้ำสุรขาตา เขาคิชฌกูฎ เมืองราชคฤห์ ปริพาชกคนหนึ่งชื่อ ทีฆนขอัคคิเวสนโคตร เข้าไปเฝ้าพระบรมศาสดาแล้วกราบทูลความเห็นของตนว่า "ข้าแต่พระโคตมะ ข้าพเจ้ามีความเห็นว่า สิ่งทั้งปวงไม่ควรแก่ ข้าพเจ้าไม่ชอบใจหมด" พระบรมศาสดาจึงตรัสตอบว่า "ดูก่อนอัคคิเวสนะ ถ้าอย่างนั้นความเห็นอย่างนั้น ก็ต้องไม่ควรแก่ท่าน ท่านต้องไม่ชอบใจความเห็นอย่างนั้น"

 

ครั้นตรัสดังนี้แล้วก็ทรงแสดงทิฏฐิ ๓ อย่าง ให้ปริพาชกนั้นเห็นว่าเป็นโทษ และแนวทางละทิฏฐิ ๓ อย่างนั้น ลำดับนั้นทรงแสดงอุบายเครื่องไม่ยึดมั่นอีกต่อไป ขณะนั้นพระสารีบุตรนั่งถวายงานพัดอยู่เบื้องพระปฤษฎางค์ (หลัง) ของพระบรมศาสดา ได้ฟังพระธรรมเทศนาที่ตรัสแก่ทีฆนขปริพาชก แล้วใช้ปัญญาพิจารณาตามพระธรรมเทศนา จิตก็หลุดพ้นจากอาสวะ ไม่ยึดมั่น ถือมั่นด้วยอุปทาน ส่วนทีฆนขปริพาชกได้เพียงดวงตาเห็นธรรม หมดสิ้นความเคลือบแคลงสงสัยในพระพุทธศาสนา แล้วทูลแสดงตนเป็นอุบาสก…

 

ทรงสอนแบบใช้ตรรกะสวนกลับปริพาชก แต่อานิสงส์กลับตกแก่พระสารีบุตรที่ร่วมฟังอยู่ด้วย ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์

 

นั่นคือ พุทธตรรกะ ซึ่งทรงเน้นเรื่องการดับทุกข์

 

ยุคนี้ เป็นเพราะโควิด คนมีทุกข์กันเยอะ ก็ต้องหาทางดับทุกข์กันไป

 

กัลยาณมิตรท่านหนึ่ง เล่าสู่กันฟังว่า มีรุ่นพี่ที่เคารพ ซึ่งคงจะอยู่ในแวดวง QC ในสมัยที่ยังทำงานอยู่ ได้กล่าวถึงการดับทุกข์แบบ QC กล่าวคือ วางแผน (Plan) ดำเนินการตามแผน (Do) แล้วตรวจสอบผล (Check) ถ้ายังไม่หมดทุกข์ก็หาสาเหตุแล้วกำจัด (Act) แล้ววนกลับไปปรับปรุงแผนใหม่

 

เพื่อนผมถึงกับอุทานว่า "ทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ!?" ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-08-01

 

โลกมายา

 

เมื่อวันก่อน ผมได้เห็นภาพลวงตา (illusion) ที่ส่งต่อกันมา เป็นภาพที่ทำให้ดูเหมือนว่า ภาพมีการขยับเคลื่อนไหว ทั้งๆที่ภาพนั้นอยู่นิ่งๆ

 

ใช่แล้วครับ สมอง สร้างภาพขึ้นมาเอง

 

และกัลยาณมิตรอีกท่านหนึ่ง ก็ได้ส่งเรื่องที่น่าสนใจ คือ "จิต..ทำงานอย่างไร" ของสมเด็จฯ ป.อ.ปยุตโต ที่ท่านได้กล่าวถึงการทำงานของจิตและสมอง นำภาพจากตาเนื้อ ไปประมวลผลต่อ บวกกับสัญญา หรือความจำได้หมายรู้ จินตนาการเป็นภาพต่างๆ

 

ก่อนจะพูดถึงเรื่องนี้ต่อ ขออนุญาตแนะนำศัพท์คำหนึ่ง ซึ่งไม่มีในภาษาไทย จึงต้องใช้เรียกทับศัพท์เอา คือคำว่า "สิมูเลเตอร์" (simulator)

 

ที่ต้องเรียกทับศัพท์ เพราะเคยมีการพยายามใช้ภาษาไทยเท่าที่มี มาแปลเรียกชื่อ เช่น เครื่องฝึกบินจำลอง หรือ ห้องควบคุมโรงไฟฟ้าจำลอง แต่เห็นแค่ชื่อแล้ว ของจริงมันไม่ใช่น่ะ พาลไปนึกถึง ของโมเดล (model) ที่จำลองของจริงมา เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ต่างๆเหล่านั้นไปเสียนี่ เพราะ สองอย่างที่พูดถึงนั้น คือ "flight simulator" และ "power plant simulator"

 

ถ้าใครยังนึกไม่ออก ว่า เจ้าตัวชื่อประหลาดนี้ มันคืออะไร ก็ลองนึกถึงเครื่องเล่นยอดฮิตบางเครื่องในสวนสนุกใหญ่ๆ เช่นที่ดิสนีย์แลนด์ (ไม่รู้ว่าได้เปิดรึยังหลังโดนโควิดโจมตี) โดยการให้ผู้ที่อยากสนุกในการท่องเที่ยว เข้าไปในห้องที่ปิดหมดทุกด้าน มีแต่จอวีดีโออยู่รอบตัว ความรู้สึกจะเหมือนกับได้ท่องเที่ยวไปจริงๆ ทั้งๆที่นั่งอยู่กับที่ ไม่ได้ไปไหนเลย

 

นี่ขนาดเป็นผู้ดูนะ ถ้าเป็นผู้ขับเอง จะน่าตื่นเต้นขนาดไหน

 

การเป็นผู้ขับเอง ถ้าไปเทียบกับการขับรถตามตู้เกม อาจจะไม่เสมือนจริงสักเท่าไหร่ เพราะมีเพียงจอแบนๆอยู่ตรงหน้า ที่เคลื่อนไหว ส่วนรอบตัวยังคงเป็นบรรยากาศของ ห้องธรรมดาทั่วไป

 

แต่นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของความซับซ้อน เพราะเบื้องหลัง คือ คอมพิวเตอร์ ที่จะต้องแสดงผลออกมาให้เสมือนจริงมากที่สุด

 

การแสดงผลที่ไม่ใช่ภาพจะมีความยุ่งยากไปคนละแบบ เช่น ห้องสิมูเลเตอร์ ที่ใช้ฝึกพนักงานเดินเครื่องโรงไฟฟ้า เพราะคนเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ให้ทำงานเสมือนกับโรงไฟฟ้าจริงๆ พนักงานที่ฝึกเดินเครื่องอยู่ในห้องสิมูเลเตอร์นี้ จะมีความรู้สึกเหมือนเดินเครื่องอยู่ในห้องควบคุมโรงไฟฟ้าจริงๆ ถ้าทำอะไรผิดพลาด เครื่องพังไป มันก็ไม่มีเครื่องที่พังจริงๆ (กฟผ. มีของโรงไฟฟ้าบางปะกง)

 

เช่นเดียวกับเครื่องสิมูเลเตอร์สำหรับฝึกบิน เมื่อเข้าไปในห้องนั้นแล้ว จะเหมือนกับอยู่ในห้องนักบินของเครื่องบิน ดังนั้น จึงสามารถลองบินในกรณีฉุกเฉินให้หนักหนาสาหัสยังไงก็ได้ เพราะถ้าทำให้เครื่องตก ก็ไม่ได้ตกจริง และการบินจริงหมดสิทธิ์จะไปฝึกแบบนี้ (การบินไทย มีอยู่ที่ วิภาวดี)

 

ถึงแม้จอภาพที่อยู่รอบตัว จะแสดงภาพใกล้เคียงกับทิวทัศน์ของจริง แต่มันก็ยังเป็นภาพ 2 มิติ คือยังขาดความลึก แต่ก็ยังดีที่ภาพวิวที่นักบินมองจากหน้าต่างเครื่องบิน มักจะอยู่ไกลมาก (ระยะ infinity) ทำให้ตาซ้ายและขวาเห็นใกล้เคียงกัน (อย่าเทียบกับขอบหน้าต่างก็แล้วกัน)

 

ถ้าจะทำให้เกิดภาพที่มีความลึกนัยน์ตาทั้งสองจะต้องส่งภาพที่ต่างกันเข้าไปในสมอง

 

ตอนนี้ จึงมีสิมูเลเตอร์รุ่นใหม่ อาศัยเทคโนโลยีภาพสามมิติแบบ 3D VR (Virtual Reality) เอามาสวมหัวเหมือนหมวกกันน็อก ใช้ฝึกโดดร่ม (parachute simulator: PARASIM) โดยมีสายร่มแขวนตัวห้อยต่องแต่งอยู่

 

ฝึกแบบนี้ปลอดภัยดี เพราะผิดพลาดอย่างไร ก็ไม่ตกลงมาจริงๆ (โดดร่มระหว่างเรียนหนังสือ ไม่ต้องฝึกนะครับ ถนัดกันอยู่แล้ว)

 

พอจะนึกภาพกันออกแล้วนะครับ ว่า สิมูเลเตอร์ คืออะไร

 

แต่ที่อยากจะบอกต่อไปก็คือ พวกเรา มีสิมูเลเตอร์ประจำตัวกันทุกคนอยู่แล้วครับ

 

สิมูเลเตอร์ ทำงานด้วยคอมพิวเตอร์ พวกเราทุกคนมีด้วยหรือ

 

สมองไงล่ะครับ เป็นคอมพิวเตอร์เนื้อ ที่มีประสิทธิภาพมากกว่าคอมพิวเตอร์โลหะเสียอีก

 

เมื่อปี 2009 สองดอกเตอร์ คือ Rick Hanson ดอกเตอร์ปริญญาเอก กับ Richard Mendius ดอกเตอร์หมอ ได้ร่วมกันเขียนหนังสือ เรื่อง "Buddha’s Brain" อันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับประสาทวิทยา ของความสุข ความรัก และ ภูมิปัญญา (neuroscience of happiness, love & wisdom)

 

เขาเริ่มต้นประโยคแรกก็บอกเลยว่า เมื่อเราเปลี่ยนใจ สมองเราก็เปลี่ยนด้วย

 

ครับ เมื่อเราคิด สมองจะมีการเปลี่ยนแปลง ประสาทสมองจะมีการ "ยิงสัญญาณ" (fire) ทำให้สามารถใช้เครื่องสแกนดูได้ ว่า สมองบริเวณไหนกำลังทำงาน

 

เราลองมาดูกันว่า สมองของเรา มันเป็นยังไง

 

สมองมีลักษณะคล้ายๆเต้าหู้ หนักประมาณ 3 ปอนด์ (1.3~1.4 กก.) มีเซลล์สมองอยู่ประมาณ 1.1 ล้านล้าน (trillion cells) ที่สำคัญ มีเซลล์ประสาท (neurons) อยู่แสนล้าน (100 billions) ซึ่งเซลล์ประสาทแต่ละตัวจะมีการต่อกับเซลล์ประสาทตัวอื่น ที่เรียกว่า "synapses" อีกตัวละ 5,000 โดยเฉลี่ย แต่ละ synapses จะมีการรับส่งสารเคมี ที่เรียกว่า "สารสื่อประสาท" (neurotransmitters) สัญญาณเหล่านี้ จะเป็นตัวบอก neuron ว่าจะให้ "fire" หรือไม่ ขณะเดียวกัน เมื่อมัน "fire" ส่งสัญญาณไปที่ neuron ตัวอื่น ก็เป็นการบอกต่อ ว่า จะ "fire" ต่อหรือไม่ (การ fire หรือไม่ ก็คล้ายกับ 0 หรือ 1 ในคอมพิวเตอร์)

 

โดยทั่วไป neuron แต่ละตัว จะ fire ประมาณ 5~50 ครั้ง ต่อวินาที ขณะที่อ่านข้อความนี้ จะมีสัญญาณวิ่งอยู่ในหัว ประมาณ สี่ล้านล้านสัญญาณ (quadrillions)

 

แต่ละสัญญาณที่ neuron ส่ง จะเหมือนส่วนของข้อมูลที่กระจายออกไป เหมือนกับเลือดที่ถูกหัวใจสูบฉีดกระจายออกไป ข้อมูลทั้งหมดอาจจะเรียกโดยรวมๆว่า จิตใจ (mind) ซึ่งอาจจะหมายถึงการควบคุมความเครียด ความรู้ในการขี่จักรยาน ความหวัง ความฝัน ความเข้าใจในเรื่องราวต่างๆ แม้แต่เรื่องที่กำลังอ่านอยู่นี่ด้วย

 

สมอง เป็นตัวขับเคลื่อนจิตใจ และมันกินพลังงานมาก คิดดูว่า มันมีน้ำหนักเพียง 2% ของน้ำหนักร่างกายทั้งหมด แต่กินพลังงานออกซิเจนและน้ำตาลกลูโคส มากถึง 20~25% และมันจะเหมือนตู้เย็นที่ ฮัม (ทำงาน) ตลอดเวลา สมองทำงานตลอดเวลา ไม่ใช่แค่ตอนครุ่นคิดอย่างหนัก  เพราะแม้แต่ตอนนอนหลับ มันก็ยังทำงาน

 

การผสมผสานหลากหลาย (combination) ของ neuron แสนล้านตัว ว่าจะมีได้กี่อย่างนั้น เท่ากับ 10 ยกกำลังล้าน (1 ตามด้วยเลขศูนย์ล้านตัว) ถ้าอยากจะรู้ว่ามันมากแค่ไหน ก็ลองเทียบกับจำนวนอะตอมทั้งหมดในจักรวาลของเรา ซึ่งมีเพียงแค่ 10 ยกกำลังแปดสิบเท่านั้น

 

เป็นไงครับ เมื่อเทียบกับคอมพิวเตอร์ สมองคนเราดีกว่าเยอะเลย

 

Dr. Hanson ยังบอกว่า สมองคนเรานี่แหละ เป็นสิมูเลเตอร์ตัวจริง ในทางพุทธ ได้กล่าวถึงยาพิษสามอย่าง คือ โลภ โกรธ หลง มันครอบคลุมความคิดทั้งหมดเลยละ ความโลภ พยายามไขว่คว้าหาสิ่งที่อยากได้ ฝรั่งเปรียบเทียบว่า หาแครอท (carrots) ความโกรธพยายามผลักไสสิ่งที่ไม่ชอบ หรือที่ทำให้เจ็บ เทียบเป็นไม้เรียว (sticks) นั่นคือ ต้องการความชอบใจ และลดความเจ็บปวด (more pleasure and less pain) ส่วนความหลง ซึ่งกูรูบางท่านบอกว่า เราตกอยู่ในวังวนของสิ่งนี้เสียเป็นส่วนมาก ซึ่งทำให้เราเพิกเฉย ละเลย ไม่สนใจ (ignorance) ของความเป็นไปตามธรรมชาติ อย่างเช่นว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง มันเป็นเหตุ เป็นปัจจัยกัน และเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

 

เรื่องความเสมือนจริง (virtual reality) นี่ก็เหมือนกัน คือเจ้ายาพิษทั้งสามนั้น มันมักทำงานอยู่เบื้องหลังความรู้ตัวของเรา มันจะส่งสัญญาณหรือต่อเชื่อม (firing and wiring) อยู่ในหัวของเราอย่างเงียบๆ มันจะเป็นตัวแทนเชื่อมต่อประสบการณ์หรือสิ่งที่ผ่านมา สั่งสมไว้ในหัวสมองและเชื่อมต่อกับโลกภายนอก ตัวอย่างเช่น นัยน์ตาเราทุกคน จะมีจุดบอดอยู่กลางดวงตาแต่ละข้าง (blind spots) แต่เมื่อเรามองไปในโลกกว้าง เราก็มองไม่เห็นหลุมหรือรูอยู่ตรงไหน เพราะสมองของเราจัดการกลบมันไปเรียบร้อย เหมือนกับซอฟท์แวร์แต่งภาพ (photo software) ที่เราคุ้นกันดี ใครที่ถ่ายรูปสู้แสงแฟลชออกมาตาแดงก่ำ มันก็จัดการกลบเกลื่อน แก้ให้เสร็จ

 

ดังนั้น ความจริงแล้ว ที่เราเห็น "โลกภายนอก" ว่าเป็นอย่างไรนั้น ในความเป็นจริงเป็นการปรุงแต่ง "ในหัวของเรา" เหมือนกับหนังที่ใช้คอมพิวเตอร์กราฟิกแต่งภาพ ภาพจากโลกความเป็นจริงที่ผ่านดวงตาเราเข้าไปยังสมอง เป็นเพียงส่วนน้อย ส่วนที่เหลือมาจากความจำของเราเอง (งานวิจัยของ Raichle ในปี 2006)

 

ใช่แล้วครับ สมองคนเรา "simulate" โลกทั้งใบ ให้พวกเราแต่ละคนอยู่ในความจริงเสมือน (virtual reality) ซึ่งใกล้เคียงของจริงมากพอที่เราจะไม่ต้องเดินชนโต๊ะชนเก้าอี้

 

ภายในสิมูเลเตอร์ธรรมชาติซึ่งเป็นการทำงานของเซลล์ประสาทในบริเวณสมองส่วนหน้าของพวกเราแต่ละคนนี้ มีการฉาย "หนังย่อย" (mini-movies) อยู่ตลอดเวลา หนังย่อยแต่ละชิ้นเหล่านี้ จะใช้เป็นตัวต่อพื้นฐาน (building blocks) สำหรับจิตสำนึก (conscious mental activity)

 

บรรพชนในอดีตของเรา ดูสิมูเลชั่นของภาพที่เกิดในอดีตเพื่อความอยู่รอดโดยการเรียนรู้ และสิมูเลตเหตุการณ์ในอนาคตเพื่อเป็นการคาดการณ์ว่ามีตัวเลือกอะไรบ้างที่จะใช้เพื่อความอยู่รอด วิวัฒนาการในลักษณะนี้มีมากว่าสามล้านปี จนขนาดของสมองโตเป็นสามเท่า

 

ดูไปแล้ว ด้วยสมองที่โตขึ้น มนุษย์เรา น่าจะรู้สึกเป็นทุกข์มากขึ้นก็ได้ เหตุการณ์ที่ไม่ชอบใจ (upsetting events) ในอดีต เจ้าสิมูเลเตอร์ตัวนี้ก็วนเวียนเล่นซ้ำซากอยู่นั่นแหละ ทำให้เราเกิดจินตนาการว่าจะเกิดสิ่งแย่ๆในอนาคต ซึ่งในความเป็นจริงก็มักจะไม่ค่อยเกิด

 

กล่าวโดยสรุป เจ้าสิมูเลเตอร์ประจำตัวนี้ มันมักจะพาเราออกไปจากปัจจุบันขณะ (สำนวนร่วมสมัย) ทำให้เราไล่ตาม "แครอท" ซึ่งก็มักจะพบว่า มันไม่ได้อร่อยอะไรมากมาย และละเลยสิ่งที่สำคัญ เช่น ความสงบภายใน และบรรดาความทรงจำแย่ๆทั้งหลาย (mini-movies) ก็รังแต่จะสร้างอารมณ์ปวดร้าว หวาดผวากับภาพอนาคตที่เกินจริงจนไม่มีวันเกิด อันเป็นธรรมชาติของสมองที่มักจะขยายผลข่าวร้าย และไม่สนใจข่าวดี

 

เจ้าสิมูเลเตอร์ตัวดีนี้ มันเดินเครื่องตลอดเวลา เป็นชั่วโมงๆ เป็นวันๆ ไม่เว้นแม้แต่ตอนนอนหลับฝันไป และ ... เพิ่มความทุกข์ให้เราเรื่อยไป

 

นั่นคือการทำงานของจิต เช่นเดียวกับที่ สมเด็จฯ ป.อ.ปยุตโต ได้กล่าวไว้

 

ครับ ชีวิตคนเรามีทั้ง สุข และ โศก เหมือนโลกนี้คือละคร อย่างกับชื่อเพลงในอดีต แต่ละครตอนโควิดระบาดนี่มันเศร้าสาหัสไปหน่อยเท่านั้นเอง ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-07-25

 

สงบใจวิธีไหนดี

 

คงพูดได้ไม่ผิดว่ายุคโควิดนี้ทำให้ผู้คนเครียดกันเยอะ และคุณหมอหลายท่านก็สนับสนุนว่า การสงบจิตสงบใจลงบ้าง จะช่วยคลายเครียดได้

 

เมื่อต้นเดือนตุลาคม ปีที่แล้ว (2020-10-02) ขณะที่โควิดกำลังแพร่ไปทั่วโลกในช่วงขาขึ้น ทำให้เครียดกันไปหมด คุณ Holly J. Bertone ได้เขียนบทความเรื่อง "ทำสมาธิแบบไหนถึงจะเหมาะ" (Which Type of Meditation Is Right for Me?) ลงใน healthline .com อันเป็นที่มาของชื่อเรื่องวันนี้นั่นเองครับ

 

คงรู้กันมานานแล้วว่า การสงบจิตใจนั้น เป็นวิถีทางที่ทำกันมานานทั่วโลก รวมทั้งศาสนาต่างๆก็นำไปใช้ด้วย แต่เนื้อแท้ของการสงบจิตใจนั้น ไม่ได้เกี่ยวกับความศรัทธาอะไรแต่อย่างใด เพราะมันเป็นเรื่องของ ความรู้ตัว และความสงบ โดยแท้

 

ทุกวันนี้ ผู้คนอยากจะลดความเครียด จากธุรกิจที่ยุ่งเหยิงในชีวิตประจำวัน การสงบจิตใจ หรือบางคนเรียกว่า ทำสมาธิ (meditation) จึงเริ่มเป็นที่นิยมมากยิ่งขึ้น

 

การทำใจให้สงบ มีหลายวิธี ไม่มีถูกไม่มีผิด เพราะขึ้นอยู่กับจริตแต่ละคน แต่ที่นิยมทำกันมากนั้น มีอยู่ 9 วิธี คือ

 

1. เจริญสติ (mindfulness meditation)

 

วิธีนี้ ดั้งเดิมมาจากพุทธศาสนา ต่อมาได้รับความนิยมมากขึ้นในหมู่ชาวตะวันตก

 

วิธีนี้ ให้สนใจในความคิดที่ผ่านเข้ามาในจิตใจ ไม่ต้องไปตัดสิน ว่าถูกหรือผิด ไม่ต้องไปเกี่ยวข้องในความคิดนั้น แค่เฝ้าดูเฉยๆ และคอยสังเกตรูปแบบความคิดนั้น ว่าเป็นยังไง

 

การฝึกทำแบบนี้ เป็นการรวมสมาธิ (concentration) และสติ (awareness) เข้าด้วยกัน เราจะพบว่า มันช่วยจดจ่อ (focus) ในสิ่งของหรือลมหายใจ ในขณะที่เฝ้าดูอาการทางกาย ความคิด หรือความรู้สึก

 

วิธีนี้ เหมาะกับผู้ที่ไม่มีครูบาอาจารย์มาฝึกให้ เพราะไม่ยากอะไร สามารถฝึกฝนได้ด้วยตัวเอง

 

2. จิตวิญญาณสมาธิ (spiritual meditation)

 

วิธีนี้ มีใช้ในศาสนาคริสต์ ฮินดูและเต๋า โดยการนั่งในที่สงบ เสมือนว่า อาศัยความเงียบรอบตัวเพื่อเชื่อมต่อกับพระเจ้า หรือจักรวาล

 

วิธีนี้ มักจะใช้น้ำมันหอมระเหยเข้ามาประกอบด้วย โดยอาจจะทำที่บ้าน หรือในสถานที่เพื่อการบูชา

 

3. สมาธิแบบจดจ่อ (focused meditation)

 

เรียกอีกอย่างว่า "เพ่งกสิณ"

 

เป็นการใช้ประสาทสัมผัส (ตา-หู-จมูก-ลิ้น-กาย) อย่างใดอย่างหนึ่ง ในการจดจ่อ อาจจะเป็นภายในกาย เช่น ลมหายใจ หรือภายนอก เช่น นับลูกประคำ ฟังเสียงระฆัง หรือจ้องเปลวเทียน อะไรก็ได้

 

วิธีนี้ ดูท่าว่าจะง่าย แต่ทำจริงไม่ง่ายอย่างที่คิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เริ่มต้นทำใหม่ๆ ที่จะให้นิ่งอยู่สัก 2-3 นาทีก็ยากแล้ว

 

ถ้าใจเราเริ่มวอกแวก ก็ต้องดึงกลับมาจดจ่อใหม่ให้ได้ (refocus)

 

4. สมาธิแบบเคลื่อนไหว (movement meditation)

 

เห็นคำนี้บางคนอาจจะนึกถึงโยคะ แต่ยังมีการขยับร่างกายอย่างนิ่มนวลอย่างอื่นๆที่เป็นสมาธิด้วยเหมือนกัน เช่น การเดินจงกรม หรือเดินช้าๆไปตามสุมทุมพุ่มไม้ ทำสวน (บางคนมีสมาธิมากในการแต่งต้นไม้) หรือแม้แต่จี้กง (รำมวยจีน)

 

บางคนอาจถูกจริตกับการเคลื่อนไหวของร่างกาย และปล่อยใจอิสระ

 

5. สวดสมาธิ (mantra meditation)

 

การสวดคำซ้ำๆให้เกิดสมาธิ มีทั่วไป เช่น พุทธ และฮินดู ซึ่งมีคำยอดฮิตคือ "โอม"

 

การสวดจะพึมพำหรือสวดในใจก็ไม่ต่างกัน ถ้าทำให้จิตดิ่งลงเป็นสมาธิได้

 

บางคนชอบการจดจ่อที่คำสวดแบบนี้ รู้สึกว่าทำได้ง่ายกว่าการกำหนดลมหายใจ และเหมาะกับคนที่ไม่ชอบความเงียบ และเพลิดเพลินกับการทำอะไรซ้ำๆ

 

6. สมาธิเพื่อหลุดพ้น (transcendental meditation)

 

เป็นการทำสมาธิสายแข็ง คือเอาจริงเอาจัง ฝรั่งชอบใจ จนก่อตั้งขึ้นเป็นองค์กรระหว่างประเทศ ผู้ก่อตั้งคือ Maharishi Mahesh โยคีชาวอินเดีย ซึ่งมีชีวิตอยู่ระหว่างปี 1911~2008

 

วิธีนี้ เป็นการผสมผสานกันระหว่างโยคะ กับ สมาธิแบบสวดภาวนา

 

ใครที่ชอบการสอนที่เป็นรูปแบบมาตรฐาน เอาจริงเอาจัง ก็เลือกวิธีนี้ได้

 

7. การผ่อนคลายแบบก้าวหน้า (progressive relaxation)

 

ชื่อวิธีนี้อาจจะฟังขัดๆไม่รื่นหู ดูเหมือนสำนวนแปล แต่ผมก็แปลจริงๆน่ะแหละ เพราะหาคำที่เหมาะใจไม่ได้

 

วิธีนี้ ผมเคยได้ยินมานานแล้ว จากเพื่อนพ้องที่เล่าวิธีหลับง่ายให้ฟัง

 

ใช่แล้วครับ วิธีนี้มีคนเอาไปปรับใช้ก่อนนอน ทำให้หลับง่าย หลับสบาย

 

วิธีนี้ บางทีเรียกว่า "การทำสมาธิแบบสำรวจร่างกาย" (body scan meditation) เพราะต้องการทำให้ร่างกายลดความตึงเครียด เพื่อผ่อนคลาย

 

วิธีนี้ ใช้การค่อยๆเกร็งและผ่อนกล้ามเนื้อเป็นกลุ่มๆ และค่อยๆทำไปจนทั่วร่างกาย บางคนเริ่มจากหัวลงไปถึงเท้า บางคนเริ่มจากเท้าขึ้นมาที่หัว แล้วแต่ถนัด

 

8. สมาธิแบบแผ่เมตตา (loving-kindness meditation)

 

เป็นการส่งความรู้สึกดีๆให้กับตัวเองและผู้อื่น ไม่ว่าจะเป็นผู้เป็นที่รัก ญาติสนิท มิตรสหาย รวมทั้งสรรพสิ่งที่มีชีวิตทั้งหลายในโลก

 

ใครที่มักโกรธ น่าจะใช้วิธีนี้นะ

 

9. มโนภาพสมาธิ (visualization meditation)

 

เป็นการหลับตา นึกถึงสถานที่ที่สุขสงบ ซึ่งอาจจะเป็นที่ที่เราเคยไปมาแล้วและอยากไปอีก จินตนาการด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้า รูป-รส-กลิ่น-เสียง-สัมผัส ได้ยินอะไรไหม หอมกลิ่นอะไรไหม เช่นดอกไม้ หรือแม้แต่อาหารที่หอมหวลชวนกิน อากาศหนาวหรือร้อน รู้สึกถึงลมที่พัดผ่านผิวกายไหม ฟ้าสีสวยไหม หรือว่ามืด เต็มไปด้วยดวงดาวพราวเต็มท้องฟ้า

 

หายใจเข้าช้าๆ รับความรู้สึกที่ดีๆเข้าร่างกาย และหายใจออกช้าๆ จินตนาการว่า ความเครียดหรือสิ่งที่ไม่ชอบใจทั้งหลาย ให้ออกไปพร้อมกับลมหายใจ

 

ก็จินตนาการไปเถอะครับ จนกว่าจะสุขสงบ

 

การสงบจิตสงบใจจึงทำได้หลายวิธีดังที่กล่าวมา หวังว่าคงมีสักวิธีที่เหมาะกับตนเอง จะได้ไม่ต้องพึ่งพาหามดหาหมอหรือจิตแพทย์เมื่อเวลาเครียด

 

แต่ผมสงสัยนิดเดียวว่า ...

 

เวลาเราเครียด ก็ไปหาหมอ แต่เวลาหมอเครียด (เพราะตอนนี้เห็นเถียงกันจังเรื่องวัคซีน) แล้วหมอจะไปหาใคร? ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-07-18

 

ความดันสูง

 

เมื่อปลายเดือนมกราคมปีที่แล้ว (2020-01-31) ตอนที่โควิดระบาดใหม่ๆ วัคซีนยังไม่มี คนเครียดกันเยอะจนความดันขึ้น คุณ Marjorie Hecht ได้เขียนบทความลงใน healthline .com และผ่านการรีวิวทางการแพทย์โดยคุณหมอ Judith Marcin เรื่อง "17 วิธี เพื่อลดความดันโลหิตอย่างได้ผล" (17 Effective Ways to Lower Your Blood Pressure)

 

ความดันโลหิตสูง (high blood pressure) หรือ ความดันสูง (hypertension) บางทีถูกเรียกว่าเป็น "ฆาตกรเงียบ" (silent killer) เพราะมีความเสี่ยงของโรคหัวใจและโรคหลอดเลือดสมอง (stroke)

 

ในสหรัฐอเมริกา ผู้ใหญ่หนึ่งในสาม มีความดันสูง

 

ค่าความดันเลือด (หน่วยเป็นมิลลิเมตรปรอท ย่อได้เป็น มม.ปรอท หรือ mm Hg) จะมีสองค่า คือ "ค่าสูง" (SYS: systolic) เมื่อหัวใจบีบตัว และ "ค่าต่ำ" (DIA: diastolic) เมื่อหัวใจหยุดพัก

 

ความดันเลือด จะขึ้นกับปริมาณเลือดที่ถูกหัวใจสูบฉีดออกไปว่ามากแค่ไหน และมีความต้านทานของหลอดเลือดแดงมากหรือน้อย ถ้าหลอดเลือดแดงตีบแคบลง ความดันก็ขึ้น

 

ลองนึกถึงลูกโป่งยาวๆ ถ้าเอาไปใส่น้ำ แล้วเอาปลายทั้งสองมาเชื่อมต่อกันเป็นวงแหวน เราสามารถบีบไล่ให้น้ำหมุนวนได้ เลียนแบบการทำงานของหัวใจ และความดันในลูกโป่งก็จะมีสองค่า คือตอนบีบและตอนไม่บีบ จะเหมือนความดันโลหิตเลย และคงพอจะเห็นภาพได้ว่า ความดันนั้นเกิดจากการรัดตัวของลูกโป่ง แม้แต่เมื่อตอนที่ยังไม่บีบก็ยังมีอยู่ ลูกโป่งก็เหมือนหลอดเลือด ที่ยืดหยุ่นได้ดี โดยเฉพาะเมื่อยังเด็กหรือยังหนุ่มยังสาวอยู่ เมื่อหัวใจบีบตัว ไล่เลือดให้วิ่งออกไป เส้นเลือดก็พองขยายตัวตามได้ง่าย ความดันจึงไม่ค่อยสูง แต่เมื่อแก่ตัวลง เส้นเลือดมันไม่ค่อยยืดหยุ่นเหมือนเก่า ดีไม่ดีจะแตกเปราะง่ายกว่าคนอายุน้อยๆเสียอีก เมื่อเส้นเลือดมันไม่ค่อยขยายตัว ความดันจึงสูงกว่าคนอายุน้อย

 

ในเมื่อความดัน มันขึ้นอยู่กับเส้นเลือดที่อยู่ทั่วร่างกาย ดังนั้น อารมณ์ และความเครียด จึงมีผลต่อความดันมาก สมองจะสั่งการให้เกิดการเกร็ง หลอดเลือดก็ถูกบีบ ความดันจึงสูงขึ้น

 

โดยทั่วไป ความดันไม่เกิน 120/80 มม.ปรอท (ค่าสูง/ค่าต่ำ) ถือว่าปกติ ถ้าเกิน 130/80 อาจมีแนวโน้มจะขึ้น ต้องคอยระวัง

 

แต่ถ้าเกิน 140/90 มม.ปรอท ถือว่าสูง ศาสตราจารย์นายแพทย์ อภิชาต สุคนธสรรพ์ นายกสมาคมความดันโลหิตสูงแห่งประเทศไทย ว่าไว้อย่างนั้น

 

และถ้าเกิน 160/100 มม.ปรอท ก็จะอดฉีดวัคซีนนะครับ ไม่มีใครฉีดให้ ต้องนั่งพักรอให้ความดันลงก่อน

 

ถ้าอยากลดความดัน จะทำอย่างไรดี

 

เปลี่ยนวิถีชีวิตสิครับ ฝรั่งเขารวบรวมมาได้ ตั้ง 17 ข้อ

 

เอาเรื่องลดการกินก่อนก็แล้วกัน มี 5 ข้อ คือ...

 

ลดแป้งและน้ำตาล

 

งานวิจัยในปี 2010 เทียบระหว่างอาหารลดแป้ง (low carb) กับอาหารลดมัน (low fat) ปรากฏว่า อาหารลดแป้งสามารถลดความดันได้ดีกว่า คือลดความดันตัวบนได้ 5.9 และลดตัวล่างได้ 4.5 ในขณะที่อาหารลดมัน ลดตัวบนได้เพียง 1.5 และตัวล่าง 0.4 มม.ปรอท เท่านั้น

 

ลดเหล้า

 

ใครที่เคร่งครัดกับศีลข้อ 5 นี้ ก็สบายไป เพราะ การดื่มแอลกอฮอล์ จะเพิ่มความดันเสมอ ไม่ว่าเราจะแข็งแรงแค่ไหนก็ตาม คือ ความดันจะเพิ่ม 1 มม.ปรอท ต่อทุกๆ 10 กรัมของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป ใครที่ชอบดื่มจึงควรบันยะบันยัง ดื่มแต่พอประมาณ (moderate) วันละ "drink" ก็พอสำหรับคุณผู้หญิง และแถมให้คุณผู้ชายหน่อย เป็น 2 "drink"

 

"Drink" ในที่นี้ ไม่ใช่ "แก้ว" ไม่งั้นเดี๋ยวมีแก้วยักษ์ และไม่ใช่ "องคุลี" (เทให้สูงขึ้นมาประมาณข้อนิ้ว) ไม่งั้นอาจจะมีองคุลีฝาบาตร แต่มาตรฐาน (standard drink) คือ เครื่องดื่มที่มีปริมาณแอลกอฮอล์ 14 กรัม เช่น

 

เบียร์ 12 ออนซ์

ไวน์ 5 ออนซ์

เหล้า 1.5 ออนซ์

(1 ออนซ์ = 28.35 กรัม)

 

ลดกาแฟ ?

 

ผมเติมเครื่องหมายคำถามต่อท้ายไปด้วย เพราะ เขาแค่ให้พิจารณา เนื่องจากผลของมันนั้น สั้นมาก แค่ 45 ถึง 60 นาทีเท่านั้น แถมแต่ละคนก็ตอบสนองต่อกาแฟไม่เท่ากันอีก บางคนไวมาก บางคนเฉยๆ ไม่รู้สึกอะไรเลย

 

ดังนั้น ถ้าใครไวต่อคาเฟอีนมาก ก็สมควรลด หรือไม่ก็ดื่มกาแฟไร้คาเฟอีนแทน

 

ลดเค็ม

 

เป็นการลดการกินโซเดียมลง กินโปตัสเซียมแทนให้มากขึ้น คือกินผัก ผลไม้ นั่นเอง แต่ถ้าใครมีปัญหาโรคไต การจะเพิ่มการกินโปตัสเซียมก็ควรจะปรึกษาคุณหมอก่อนนะครับ อาหารที่อุดมไปด้วยโปตัสเซียมมีเยอะ เช่น นม โยเกิร์ต ปลา กล้วย ส้ม อะโวคาโด มันฝรั่ง มะเขือเทศ และผักโขม เป็นต้น

 

แต่เรื่องนี้ไม่เป็นกันทุกคน บางคนกินเค็มเท่าไหร่ ความดันไม่เห็นขึ้นเลยก็มี โชคดีไป

 

ลดการกินอาหารแปรรูป

 

อาหารประเภทนี้ เช่น อาหารกระป๋อง พิซซ่า ขนมกรุบกรอบต่างๆ ควรจะลด ละ ถ้าจะให้ดีคือ เลิก เลย เราจะได้กินเกลือน้อยลง น้ำตาลน้อยลง แป้งน้อยลง ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็จะทำให้เรามีความดันลดลง

 

ต่อไปก็เป็นการกินเพิ่มอีก 6 อย่าง

(ที่จริงแค่ 5 แต่รวมยาเข้าไปด้วย)

 

กิน dark ช็อกโกแลต สังเกตได้เลยว่า คนชอบกินช็อกโกแลต ความดันจะไม่ค่อยสูง

 

Dark ช็อกโกแลตนี้ควรจะมีปริมาณโกโก้ 60~70% มีการศึกษาแล้วว่า กิน dark ช็อกโกแลตนี้วันละชิ้นสองชิ้นทุกวัน ช่วยลดความเสี่ยงในการเป็นโรคหัวใจอันเนื่องมาจากความดันสูงได้ ข้อดีนี้ เป็นผลพวงมาจาก "flavonoids" ในช็อกโกแลต ที่เป็นสารช่วยในการขยายหลอดเลือด

 

การศึกษาวิจัยในปี 2010 มีการทดสอบผู้คนจำนวน 14,310 คน พบว่า ผู้ที่กิน dark ช็อกโกแลต มีความดันต่ำกว่าผู้ไม่กิน อย่างมีนัยสำคัญ

 

ลองกินพืชสมุนไพรดูบ้าง

 

สมุนไพรบางตัว ช่วยลดความดันได้ ถ้าใครที่ให้คุณหมอช่วยดูแล จ่ายยาสมัยใหม่มาให้กินอยู่แล้ว จะลองสมุนไพรเพิ่มเข้าไปด้วยนี่ อย่าลืมปรึกษาคุณหมอก่อนนะครับ เดี๋ยวยามันตีกัน

 

สมุนไพรที่มีสรรพคุณช่วยลดความดัน มีอยู่มากมายทั่วโลก อย่างเช่น ชาเขียว ของญี่ปุ่น หรือ ชาอูหลง ของจีน เป็นต้น

 

กินกระเทียม

 

คงได้ยินกันมานานว่า กินกระเทียมช่วยลดความดัน ไม่ว่าจะเป็นกระเทียมสด ที่มีในอาหารไทยทั่วไป แต่ฝรั่งหากระเทียมสดกินยาก ต้องเปลี่ยนไปเป็นกระเทียมสกัด ซึ่งก็ได้ผลทัดเทียมกัน

 

อีกรูปแบบหนึ่งในเมืองฝรั่งที่หากระเทียมสดยาก คือ กระเทียมผงอัดเม็ด แต่มีการทำวิจัยว่า สู้กระเทียมสกัดไม่ได้

 

เมื่อปี 2012 มีการทดลองให้ผู้มีความดันสูง 87 คน กินกระเทียม ผลปรากฏว่า มีความดันลดลง เฉลี่ยแล้ว ความดันตัวบนลดลง 12 มม.ปรอท ตัวล่างลดลง 6 มม.ปรอท

 

กินอาหารที่มีโปรตีนสูง

 

คงรู้กันอยู่แล้วนะครับ ว่า อาหารที่อุดมไปด้วยโปรตีนก็คือ อาหารประเภท ถั่ว ปลา เนื้อ-นม-ไข่ เหล่านี้เป็นต้น

 

การศึกษาที่กินเวลานานหน่อยในช่วงปี 2014 พบว่า ผู้ที่บริโภคโปรตีนเกิน 100 กรัมต่อวัน ช่วยลดโอกาสที่จะมีความดันสูง ได้ถึง 40%

 

กินอาหารเสริมช่วยลดความดัน

 

ฝรั่งชอบทำอาหารเสริมเป็นเม็ดๆใส่ขวดมาขาย (เพราะรู้ว่าขายได้ เนื่องจากเป็นเม็ดๆกินง่ายดี) เช่น fish oil (Omega-3 polyunsaturated fatty acid) ซึ่งช่วยลดความดันตัวบนได้ 4.5 ตัวล่าง 3.0 มม.ปรอท หรือโปรตีนจากนม (whey protein) และ แมกนีเซียม เป็นต้น

 

กินยาลดความดัน

 

ถ้าทำยังไงๆ ความดันก็ไม่ลง คงต้องยอมไปพบหมอ ขอยามากินแล้วละครับ

 

เพื่อลดความดันลงมาให้พอเหมาะพอดี มีเรื่องที่ควรจะทำ โดยไม่เกี่ยวกับการกิน อีก 6 อย่าง คือ…

 

ออกกำลังกาย

 

ในปี 2013 มีการศึกษาวิจัยผู้ที่ออกกำลังกายแบบแอโรบิค สามารถลดความดันตัวบนได้ 3.9% และลดตัวล่างได้ 4.5%

 

แล้วออกกำลังกายแค่ไหนถึงจะพอ ?

 

รายงานในปี 2013 โดย วิทยาลัยโรคหัวใจอเมริกัน (American College of Cardiology: ACC) และสมาคมโรคหัวใจอเมริกัน (American Heart Association: AHA) แนะนำให้ออกกำลังกายปานกลางจนถึงหนักๆ 3~4 ครั้งต่อสัปดาห์ ครั้งละประมาณ 40 นาที

 

ถ้าทำรวดเดียว 40 นาทีไม่ได้ จะแบ่งเป็น 3 หรือ 4 ช่วง ต่อวัน ช่วงละ 10~15 นาที ก็ย่อมได้

 

ออกกำลังกายที่ว่านั้น จะไม่วิ่งก็ได้ อาจจะใช้การขึ้นบันได เดินแทนการขับรถ ทำงานบ้าน ทำสวน ได้หมดครับ

 

ลดความอ้วน

 

ในปี 2016 มีการศึกษาว่า ถ้าน้ำหนักลด ความดันตัวบนจะลงมา 4.5 ตัวล่าง 3.2 มม.ปรอท

 

หยุดบุหรี่

 

การสูบบุหรี่ ทำให้หลอดเลือดอักเสบ และตีบลง ทำให้ความดันขึ้น และคนอยู่รอบข้างก็เป็นด้วยครับ (secondhand smoke)

 

ลดความเครียด

 

มีหลายวิธี เช่น หายใจลึกๆ เดินเล่น อ่านหนังสือ ดูหนังตลก ฟังเพลง หรือ อบซาวน่า ช่วยลดความดันได้ครับ

 

นั่งสมาธิหรือโยคะ

 

ปี 2013 พบว่า โยคะ ช่วยลดความดันตัวบนได้ 4.17 ตัวล่าง 3.62 มม.ปรอท

 

นอนให้พอ

 

คือไม่ควรอดนอน ที่สำคัญคือ ให้นอนแต่พอดี นอนน้อยไป ไม่ดีอยู่แล้ว แต่มากไป ก็ใช่ว่าจะดี

 

ผมนึกเปรียบเทียบการนอนว่า เหมือนกับการชาร์จแบต ถ้าชาร์จไม่พอ ใช้จนเกลี้ยง แบตก็เสียเร็ว แต่ถ้าชาร์จมากไป แบตเต็มตลอด แบตก็เสื่อมอีก ผมเคยลืมชาร์จมือถือ เผลอใช้ไปจนมันเตือนขึ้นมาที่หน้าจอเมื่อแบตเหลือ 20% และเครื่องมันแนะนำให้ใช้มือถือโหมดประหยัดพลังงาน (Low Power Mode) ด้วย โดยมันจะลดการใช้ไฟที่ยังไม่จำเป็นลง ผมก็เลยใช้โหมดนี้มาเรื่อยๆ ประหยัดไฟดี ที่แปลกคือ เมื่อชาร์จขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึง 80% เครื่องมันจะสลัด Low Power Mode นี่หลุดออกไปเลย และบอกที่หน้าจอว่า ชาร์จพอแล้วละ (Battery sufficiently charged.) แสดงว่า เราควรจะชาร์จและใช้มือถือแต่พอดี ให้แบตอยู่ในช่วงกลางๆ 20~80%

 

การนอนที่เปรียบเสมือนการชาร์จแบตนี่ ก็เหมือนกัน ควรจะนอน 7~9 ชั่วโมง ไม่ควรจะนอนน้อยไป (น้อยกว่า 7) หรือมากไป (มากกว่า 9 ) เพราะความดันจะขึ้น ยิ่งถ้านอนน้อยกว่า 5 ชั่วโมงเป็นประจำ จะเพิ่มความเสี่ยงเป็นความดันสูงนาน (long term)

 

เพิ่งรู้ว่า นอนมากเกินไป อย่างที่โบราณเขาว่า "นอนกินบ้านกินเมือง" ก็ทำให้ความดันขึ้นเหมือนกันนะเอ้อ ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-07-11

 

ฝึกหายใจ

 

เราทุกคนต้องหายใจกันอยู่แล้ว เพราะถ้าไม่หายใจก็ตายกันพอดี

 

ถ้าถีบจักรยานไม่เป็น ต้องฝึกถีบ นั่นก็เข้าใจได้ แต่เมื่อหายใจได้แล้ว ทำไมต้องฝึก?

 

คำตอบคือ - ฝึกหายใจ เพื่อลดความเครียด ครับ

 

เมื่อกลางปีที่แล้ว (2021-08-31) ช่วงที่โควิดกำลังระบาดหนัก ผู้คนเครียดกันมาก ทางทีมงานด้านสุขภาพของมหาวิทยาลัยมิชิแกน (University of Michigan) ซึ่งเพิ่งได้รับรางวัล โรงพยาบาลดีที่สุด 2 ปีซ้อน จาก U.S. News (Best Hospitals Honor Roll 2020-21) ได้เขียนเรื่องราวแนะนำผู้ที่กำลังเครียด ในเรื่อง "การบริหารความเครียด: ฝึกหายใจเพื่อผ่อนคลาย" (Stress Management: Breathing Exercises for Relaxation) มีเนื้อหาที่น่าสนใจทีเดียว

 

เคยสังเกตกันไหมครับ ว่า การหายใจเวลาที่เรารู้สึกผ่อนคลาย เป็นยังไง ถ้ายังไม่เคย คราวหน้า เวลาเรารู้สึกสบายๆ ก็ลองพิจารณาร่างกายของเราดูนะครับ หรือไม่ก็ลองสังเกตการหายใจเวลาที่เรากำลังจะหลับ หรือเพิ่งตื่นนอนใหม่ๆก็ได้

 

การฝึกหายใจจะช่วยให้เรารู้สึกผ่อนคลายได้

 

การหายใจลึกๆ เป็นวิธีที่ช่วยลดความเครียดได้ดีวิธีหนึ่ง เพราะมันจะส่งสัญญาณไปยังสมองให้คลายอารมณ์จนสงบเยือกเย็นลง (calm down) และรู้สึกผ่อนคลาย

 

จากนั้น สมอง ก็จะส่งสัญญาณการผ่อนคลายไปทั่วร่างกาย อาการที่เกิดจากความเครียดต่างๆ เช่น หัวใจเต้นเร็ว คือชีพจรสูง หายใจถี่ ความดันขึ้น เป็นต้น อาการเหล่านี้ก็จะลดลงไป

 

เราจึงควรฝึกหายใจลึกๆ ซึ่งฝึกได้ไม่ยากเลย ไม่ต้องใช้เครื่องไม้เครื่องมืออะไรเป็นพิเศษด้วย แถมมีหลายท่าหลายวิธีที่จะลองนำไปฝึกให้เหมาะกับตัวเรา

 

 

วิธีแรกที่เขาแนะนำ คือ "การหายใจด้วยพุง" (belly breathing)

 

วิธีนี้ เรียนรู้ง่าย ทำง่าย น่าจะเหมาะกับผู้ที่ยังไม่เคยฝึกหายใจมาก่อน

 

เขาทำอย่างนี้ครับ

 

1. นอนหรือนั่งก็ได้ ที่คิดว่า สบายที่สุด

 

2. เอามือข้างหนึ่งแตะพุง อีกมือหนึ่งทาบหน้าอก

 

3. หายใจลึกๆ เข้าทางจมูก เนื่องจากเราสามารถทำได้สองอย่าง คือ ทำให้พุงป่อง หรือพุงยุบ ซึ่งอย่างหลัง เป็นการขยายหน้าอก หรือหายใจด้วยหน้าอก ที่เรียกว่า อกผายไหล่ผึ่ง เหมือนพวกตำรวจทหารเวลายืนตรงทำความเคารพ เรายังไม่ทำอย่างนี้ครับ ให้ทำอย่างแรก ให้พุงป่อง คือหายใจด้วยพุง มือที่แตะพุงอยู่จะรู้สึกได้ เมื่อพุงดันออกมา ส่วนหน้าอกนั้นแทบไม่ขยับ รู้สึกได้ด้วยมือที่แตะหน้าอกอยู่

 

4. หายใจออกทางปาก โดยไม่จำเป็นต้องอ้าปาก เพราะลมมันจะดันผ่านริมฝีปากออกมาเอง เหมือนตอนผิวปาก จึงเป็นการหายใจเข้าทางจมูก ออกทางปาก (มันจะกลับกับการหายใจขณะว่ายน้ำ ที่เข้าทางปากออกทางจมูก) ขณะหายใจออก มือที่แตะพุงอยู่ จะรู้สึกถึงการยุบลงของพุง และให้ใช้มือนี้ช่วยดันพุงเพื่อไล่อากาศ

 

5. ให้หายใจด้วยพุงแบบนี้ 3 ถึง 10 ครั้ง โดยที่การหายใจแต่ละครั้ง จะใช้เวลานานเท่าไหร่นั้น - ตามสะดวก

 

6. สังเกตดูตัวเองเมื่อเสร็จสิ้นการฝึก

 

 

ขั้นต่อไป - เมื่อเราชักจะชำนาญในการหายใจด้วยพุงแล้ว จะลองวิธีเพิ่มขั้นตอนขึ้นไปอีกสักหน่อย ก็ไม่เลวนะ เผื่อจะพบบางวิธีที่เหมาะกับตัวเอง นั่นก็คือ …

 

กลั้นหายใจ (4-7-8 breathing)

หายใจด้วยพุงและอก (roll breathing)

ก้มเงยหายใจ (morning breathing)

 

 

การกลั้นหายใจ (4-7-8 breathing)

 

วิธีนี้ ใช้การหายใจด้วยพุง (belly breathing) เพื่อช่วยให้ผ่อนคลาย วิธีนี้ อาจจะนั่งหรือนอนก็ได้

 

1. เริ่มต้น ใช้มือข้างหนึ่งวางที่พุง และอีกข้างทาบหน้าอก เช่นเดียวกับการหายใจด้วยพุง (belly breathing)

 

2. ใช้พุงหายใจเข้าทางจมูก (พุงป่องขึ้น) อย่างช้าๆ นับในใจ 1 ถึง 4

 

3. กลั้นหายใจ นับในใจ 1 ถึง 7

 

4. หายใจออกทางปากช้าๆ นับในใจตั้งแต่ 1 จนถึง 8 เมื่อลมหมดปอดพอดี

 

5. ทำซ้ำๆ 3 ถึง 7 ครั้ง หรือจนกว่าเราจะรู้สึกสงบลง

 

6. สังเกตความรู้สึกเมื่อจบการฝึกหายใจ

 

 

การหายใจด้วยพุงและอก (roll breathing)

 

วิธีนี้ จะใช้การทำงานของปอดอย่างเต็มที่ และทำให้เราได้จดจ่อ (focus) อยู่ที่การหายใจ ที่จริงเราอาจจะทำที่อิริยาบถใดๆก็ได้ แต่ในช่วงเริ่มต้นของการเรียนรู้นี่ ใช้ท่านอนดีกว่า และงอขาขึ้นมาหน่อย

 

1. เอามือซ้ายวางบนพุง และมือขวาทาบหน้าอก (ทำไมต้องกำหนด ซ้าย-ขวา สำหรับวิธีนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน ทีวิธีข้างบนใช้มือข้างไหนก็ได้) คอยสังเกตการเคลื่อนไหวของมือทั้งสอง เมื่อหายใจเข้าและออก

 

2. ฝึกเติมลมเข้าปอดส่วนล่างโดยใช้พุง (มือซ้าย) ให้ป่องขึ้นขณะหายใจเข้า โดยที่อก (มือขวา) อยู่คงที่ อย่าลืมว่า เราจะหายใจเข้าทางจมูกและออกทางปากเสมอ ให้ทำ 8 ถึง 10 ครั้ง (ขั้นตอนนี้คือ การหายใจด้วยพุง ดังที่กล่าวมาแล้วนั่นเอง)

 

3. เมื่อทำการหายใจลึกๆเข้าปอดส่วนล่าง แบบใช้พุงอย่างเดียว ครบ 8 หรือ 10 ครั้งแล้ว ก็ให้เพิ่มการหายใจเข้าปอดส่วนบน ต่อเนื่องกันไป ให้ทำช้าๆ และสม่ำเสมอ ขั้นตอนนี้จะรู้ว่า มือขวาจะขยับขึ้น เพราะปอดส่วนบนขยายขึ้น (อกผาย) ในขณะที่มือซ้ายจะขยับลง เพราะพุงจะยุบลงไปหน่อย

 

4. หายใจออกช้าๆ ทางปาก ขณะหายใจออก จะมีความรู้สึกว่า ความเครียดมันออกไปด้วย และเราก็จะรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น

 

5. ฝึกหายใจด้วยวิธีนี้สัก 3 ถึง 5 นาที จะสังเกตเห็นว่า ท้อง และหน้าอกของเรา จะขึ้นลงไล่กัน เหมือนลูกคลื่น (rolling waves)

 

6. สังเกตว่า เรารู้สึกอย่างไรเมื่อจบการฝึก

 

ลองฝึกการหายใจด้วยพุงและอก (roll breathing) อย่างนี้ ทุกๆวัน เมื่อหลายสัปดาห์ผ่านไป เราจะทำได้คล่องแคล่วขึ้น อยากจะทำที่ไหนเมื่อไหร่ก็ทำได้ และเราสามารถจะนำไปใช้เป็นเครื่องมือเพื่อช่วยในการผ่อนคลายได้ทันทีเมื่อต้องการ

 

มีคำเตือนนิดนึง - ถ้าใครเริ่มลองทำการหายใจด้วยพุงและอก (roll breathing) นี้ในสองสามครั้งแรกแล้วรู้สึกหน้ามืดตาลาย (dizzy) แสดงว่า หายใจเร็วไป ให้หายใจช้าลง จะลุกจะนั่งก็ให้ทำอย่างช้าๆ (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเราชาว ส.ว. ทั้งหลาย)

 

 

การก้มเงยหายใจ (morning breathing)

 

การฝึกทำการหายใจแบบนี้เมื่อตื่นนอนตอนเช้า จะช่วยยืดเส้นยืดสายผ่อนคลายกล้ามเนื้อ และช่วยให้หายใจโล่งและคล่องขึ้น และถ้ามีเวลาทำในระหว่างวัน ก็จะช่วยลดการตึงที่แผ่นหลัง

 

1. จากท่ายืน ให้ก้มตัวลงไปข้างหน้า โดยงอเข่านิดหน่อย ปล่อยแขนห้อยลงไปเกือบถึงพื้น

 

2. ขณะที่หายใจเข้าช้าๆ และลึกๆ ให้ยืดตัวขึ้นมายืนอยู่ท่าเดิม เหมือนกับม้วนตัวขึ้นมาช้าๆ หมายความว่า เอาตัวขึ้นมาก่อน แล้วสุดท้ายค่อยเงยหัวขึ้นมายืนตรง

 

3. กลั้นหายใจนิ่งไว้สัก 2-3 วินาที ในตำแหน่งยืนตรงนี้

 

4. หายใจออกช้าๆ ในขณะที่งอเอว ก้มตัว ลงไปท่าเดิม

 

5. สังเกตดูว่า รู้สึกอย่างไรบ้าง เมื่อเสร็จสิ้นการฝึก (ให้สังเกตอยู่เรื่อยเลย ถ้าเป็นทางพระ ก็จะเรียกว่า ให้มี สติ)

 

 

โควิด ทำให้เราเครียดกันเป็นแถว ปีที่แล้ว เครียดเรื่องยังไม่มีวัคซีน ปีนี้ มีวัคซีนให้ทะยอยฉีดกันบ้างแล้ว แต่เปลี่ยนเรื่องเครียดเป็นกลัวเข็ม (สำหรับบางคน)

 

เพราะงั้น ถ้าใครเครียด ก็ลองมาลดความเครียด (จนบางทีความดันขึ้น) ด้วยวิธีนี้กันดูนะครับ ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-07-04

 

กลัวเข็ม

 

ช่วงที่ผ่านมา ท่ามกลางกระแสการพูดจา (talk of the town) วนอยู่แต่เรื่องการฉีดวัคซีน ก็จะมีการแทรกคลิปขำๆ ลดความเครียดลงบ้าง เกี่ยวกับการกลัวเข็มของการฉีดวัคซีน

 

คนดูคลิปขำ แต่เจ้าตัวคนที่ถูกฉีด และถูกถ่ายคลิปคงไม่ได้ขำไปด้วยหรอก

 

เรื่องความขำนี้ ผมจำได้ว่า นักพูดให้คนขำ (talk show) ท่านหนึ่ง เคยให้หลักการไว้ว่า ...

 

การจะทำให้คนขำนั้น ต้องมี "เหยื่อ" (victim) ซึ่งอาจจะเป็นผู้พูดเอง หรือผู้ฟังคนใดคนหนึ่ง (ต้องแน่ใจว่าเขาจะไม่โกรธเอา หรือต้องเตี๊ยมกันมาก่อน) หรือบุรุษที่สาม ยิ่งเป็นที่รู้จักกันทั่วไปได้ยิ่งดี เช่น นายกรัฐมนตรี (อ้าว! หาเรื่องแล้วสิเรา)

 

ที่เป็นเช่นนี้เพราะ "เหยื่อ" อาจจะไม่ชอบใจ หรือเจ็บ แต่คนอื่นจะขำ เพราะ "ไม่ใช่ตัวเรา" เช่น เห็นคนเหยียบเปลือกกล้วยลื่นหงายท้องแล้วขำ เพราะ เราไม่ได้ลื่นเอง แต่คนลื่น เจ็บแทบแย่

 

ในทางจิตวิทยา เคยอ่านเรื่อง "The Naked Ape" เขียนโดย Dr. Desmond Morris ที่กล่าวถึงสัตว์โลกพันธุ์พิเศษ คือ ลิงเปลือย อันหมายถึงมนุษยชาติเรานี่เอง เพราะในกลุ่มลิงไร้หาง (ape) 193 สายพันธุ์ มีแต่เพียงคนเราที่ไม่มีขนปกคลุมร่างกายอันเป็นที่มาของชื่อหนังสือ

 

Dr. Morris บอกว่า มนุษย์เราเป็นสัตว์โลกเพียงประเภทเดียวที่หัวเราะและยิ้ม

 

สัตว์โลก เมื่อเกิดมาแล้ว บางครั้งเกิดทุกข์ (unsatisfactoriness) ย่อมส่งเสียงร้อง แต่พัฒนาการของมนุษย์ เลยจากสัตว์โลกชนิดอื่น คือ พัฒนาการต่อจากร้องไห้ เป็นการหัวเราะ บางคนหัวเราะจนน้ำตาไหล เพราะมันเกิดจากสมองแห่งเดียวกัน

 

การร้องไห้ พัฒนาเป็นการหัวเราะ เมื่อพบว่า อ้อ! ที่จะเป็นอันตรายนั้น ไม่ใช่เรา!! หรือคิดว่า ไม่อันตรายนี่ คนถูกจี้เอวจึงหัวเราะ

 

ก็จี้ด้วยนิ้วนี่ ไม่ใช่จี้ด้วยเข็ม

 

แต่ถึงแม้จะไปถามใครที่ไม่มีอาการกลัวเข็ม ถามว่าชอบไหม ก็คงไม่มีใครชอบหรอก (แต่ไม่รู้ว่าพวกติดยา รู้สึกอย่างไร)

 

Dr. James G. Hamilton ผู้เขียนเรื่องเกี่ยวกับการกลัวเข็ม (needle phobia) ได้กล่าวว่า มันเป็นพัฒนาการทางกรรมพันธุ์ของมนุษย์มาหลายพันปีแล้ว ที่มนุษย์เรากลัวและพยายามหลีกเลี่ยงของแหลมๆมาจิ้มมาแทง เพื่อความอยู่รอด

 

การกลัวเข็มนี้ ถ้าเป็นมาก อาจถึงขั้นหมดสติ (vasovagal) เนื่องจากการตอบสนองของร่างกายสองขั้นตอน คือขั้นแรกหัวใจเต้นเร็ว ความดันเลือดพุ่ง ตามมาด้วยอาการชีพจรและความดันตกวูบ

 

เมื่อต้นเดือนที่แล้ว (2021-05-03) คุณ Sam-Omar Hall จากมหาวิทยาลัย UC Berkeley’s รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา ได้เขียนบทความลงใน Los Angeles Times เรื่อง "กลัวเข็มหรือถึงไม่ฉีดวัคซีน" (Is needle fear holding you back from getting vaccinated?)

 

เขาพูดถึงวิธีการแก้ปัญหาการกลัวเข็มด้วยวิธีต่างๆกัน เช่น คุณ Danielle Marie อายุ 38 จากย่าน north Hollywood ซึ่งเป็นหนึ่งในคนกลัวเข็ม เธอใช้วิธีพกหนังสือมาอ่านพร้อมกับเสียบหูฟังเพลงโปรดไปด้วย เรียกว่า ไม่ให้สมองว่างเลยก็แล้วกัน มีข้อมูลเข้าตลอดทั้งทางตาทางหู คุณพยาบาลอยากจะฉีดยังไงก็ฉีดไป

 

การกลัวเข็มนี่ มีการประมาณการว่า คนอเมริกัน เกิน 10% กลัวเข็มฉีดยา (ประเทศอื่นๆก็คงไม่ต่างกัน)

 

การที่บอกว่า คนเรากลัวเข็มมากกว่า 1 ในสิบคนนี้ ต้องเรียกว่า พูดแบบครอบจักรวาล คือ ไม่มีผิดไปได้ เพราะอัตราส่วนคนกลัวเข็มมันมากกว่านี้ แต่ถ้าอยากรู้แน่ก็ต้องทำการสำรวจ ซึ่งก็เคยมีการทำนานมาแล้วเหมือนกัน คือในปี 2012 โน่น แต่อัตราส่วนของคนกลัวเข็มก็ไม่น่าจะเปลี่ยนแปลงไปมาก เพราะไม่มีปัจจัยใหม่ๆอะไร

 

เขาใช้วิธีสำรวจจากผู้เข้าชมพิพิธภัณฑ์ในเมืองโตรอนโต ประเทศแคนาดา มีจำนวนผู้ใหญ่ที่ตอบแบบสอบถาม 883 คน และเด็ก 1,024 คน

 

ผลปรากฏว่า เด็ก กลัวเข็มกว่าผู้ใหญ่ คือสูงถึง 63% ส่วนผู้ใหญ่กลัวเข็ม 24% หรือเกือบหนึ่งในสี่

 

เรียกว่า ถ้าเดินมา 4 คน จะต้องมีคนนึงละที่กลัวเข็ม

 

คุณ Ashley S Love และทีมงาน ที่ทำการศึกษาเรื่อง "การกลัวเข็มของผู้ใหญ่ช่วงฉีดวัคซีนโควิด" (Considering Needle Phobia among Adult Patients During Mass COVID-19 Vaccinations) ได้ประมาณการว่า คนอเมริกันที่กลัวเข็ม น่าจะราวๆ 11.5 ถึง 66 ล้านคน แต่ถ้าประมาณจากหนึ่งในสี่ ก็อาจจะมากถึง 76 ล้านคน

 

เขาทำวิจัยเรื่องนี้เพราะเกรงว่า จะเป็นอุปสรรคในการระดมฉีดวัคซีน เพื่อให้เกิดภูมิคุ้มกันหมู่ (herd immunity) จะได้จบการระบาดของโควิด

 

กรณีของคุณ Marie ถึงแม้จะกลัวเข็มก็ฉีด เพราะแรงขับที่เอาชนะความกลัวผลักดันให้เธอมาฉีดก็คือ เธอไม่อยากให้พ่อแม่ปู่ย่าตายายของเธอป่วย (ถ้าเธอติดเชื้อ)

 

การที่คุณ Marie ใช้หนังสือและดนตรี เป็นกลยุทธ์ในการแก้ปัญหาการกลัวเข็มนี้ เป็นตัวอย่างของการแก้ปัญหาที่แนะนำโดย Dr. Anna Taddio เภสัชกรและนักวิจัย มหาวิทยาลัยโตรอนโต แคนาดา ที่สนใจการวิจัยในเรื่องวิธีการแก้ปัญหาเพื่อลดความเจ็บปวดและความกลัวในขบวนการบำบัดรักษาทางการแพทย์ (mitigating pain and fear during medical procedures)

 

Dr. Taddio ได้แนะนำให้แก้ปัญหาด้วย "ระบบการ์ด" (CARD system)

 

CARD นี่จะแปลว่า บัตร เช่น นามบัตร หรือบัตรเชิญงานมงคล ก็ได้ หรือแปลว่า ไพ่ ก็ได้ แต่การ์ดของ Dr. Taddio เป็นคำย่อของ ...

 

Comfort - การทำตัวให้สบาย เช่นการหาเพลงมาฟังของ Marie

 

Ask - ถามไถ่ ว่าเป็นยังไง (อ่านบทความเรื่องนี้ก็ใช้ได้นะ)

 

Relax - การพักผ่อน กรณีของคุณ Marie เธอได้พักคอยในห้องที่ไม่เห็นการฉีด เมื่อถึงตาของเธอก็เข้าไปเจอพยาบาลตัวต่อตัวเลย การได้พัก จะช่วยลดความวิตก (distress) ลงได้มาก การหายใจลึกๆ (deep-belly-breathing) ก็ช่วยลดความเครียดได้

 

Distract - การเบี่ยงเบนความสนใจ คำแนะนำข้อนี้คงได้ยินกันมานาน เช่น เจ๊าะแจ๊ะกับพยาบาลบ้าง หรือหันไปอ่านโปสเตอร์ที่ติดอยู่ข้างฝา หรือจะทำสองอย่างเหมือนคุณ Marie เลยก็ได้ คือทั้งอ่านหนังสือและฟังเพลง แต่ส่วนใหญ่จะใช้วิธีเมิน มองไปที่อื่น ไม่มองเข็มที่กำลังฉีด แต่บางคนก็ใช้วิธีนี้ไม่ได้นะ ต้องมองที่เข็ม เพื่อกันไม่ให้สมองคิดวาดภาพจินตนาการเสียจนเกินจริง

 

ดังนั้น ตอนฉีดยา จะนึกถึงเรื่องแจกการ์ดหรือแจกไพ่ก็ได้ตามสะดวก แต่นึกถึงเรื่องหลังย่อมตื่นเต้นกว่าหน่อย เพราะต้องนึกถึงเรื่องการดูต้นทางด้วย - เอาเถอะ จะฟุ้งซ่านยังไงก็ตามใจ เพราะอย่างน้อยก็เป็นการหันเหความสนใจ (distract) ช่วยลดการกลัวเข็มไปได้บ้าง

 

เรื่องกลัวเข็มนี่ ผมนึกเลยไปถึงเรื่อง ทำฟัน เพราะใครที่เคยถอนฟันคงนึกออกว่า อาจจะมีการฉีดยาชา ดีไม่ดีจะเจ็บมากกว่าฉีดวัคซีนด้วยซ้ำละมั้ง เพราะบางทีมีการทายาชาก่อนฉีดด้วย

 

ผมเลยมานึกว่า ถ้าเอายาชา มาทาให้คนที่กลัวเข็มมากๆ จะช่วยได้รึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะเห็นมีดราม่าของการกลัวเข็มออกมาให้ขำๆกันเล่นมากมาย

 

ถ้ากลัวมากกว่านี้อีก ก็ดมยาสลบไปเลยดีไหม ยอมจ่ายค่ายาสลบเพิ่ม

 

พูดไปงั้นแหละ เพราะรู้ว่าไม่มีหมอคนไหนยอมทำให้หรอก เรื่องปกติธรรมดาง่ายๆแค่นี้ เหมือนการตรวจเลือดประจำปี ที่ต้องใช้เข็มมาจิ้มกันเป็นประจำ

 

ที่สำคัญ จะรอดูอาการครึ่งชั่วโมงหลังฉีดได้ยังไง เพราะนอนสลบไสลอยู่อย่างนั้น - จริงไหมครับ ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-06-27

 

วัคซีนมีกี่อย่าง

 

 

มีคำกล่าวอยู่อย่างหนึ่งว่า …

 

"คนรู้ ไม่ค่อยพูด

 คนพูด ไม่ค่อยรู้"

 เรื่องวัคซีนอะไรนี่ ผมก็ไม่ค่อยรู้หรอก เพราะไม่ใช่หมอ จึงขอพูดเสียหน่อย (ฮ่า)

 เมื่อไม่ค่อยรู้ แต่อยากรู้ จึงต้องถามผู้รู้

 

 

ผู้รู้ที่พอจะเชื่อถือได้หน่อย คือ องค์การอนามัยโลก (WHO: World Health Organization)

 

 

เมื่อต้นปีนี้ (2021-01-12) เวปไซต์ของ WHO ได้ลงเรื่องราวของ "วัคซีนโควิดชนิดต่างๆ" (The different types of COVID-19 vaccines) … เหมาะเลย

 

ก่อนอื่น ต้องมาทำความรู้จักเจ้าไวรัสนี่ก่อนว่า มันมีแค่สองส่วน คือ เปลือก กับไส้ใน

 

 

เปลือก ที่หุ้มอยู่ จะมีเอกลักษณ์อยู่อย่าง คือ มีหนามยื่นออกมารอบตัว จึงเรียกไวรัสนี้ว่า โคโรนาไวรัส (เวลาเกิดสุริยคราส อาทิตย์ถูกดวงจันทร์บังหมด ก็ยังมองเห็นแสงรอบๆดวงอาทิตย์ เรียกว่า โคโรนา เหมือนกัน) หนามนี้ เป็นโปรตีนชนิดหนึ่ง จึงเรียกว่า "โปรตีนหนาม" หรือ "spike protein" บางครั้งจึงมีการเขียนย่อว่า "s-protein"

 

ส่วนไส้ใน คือ รหัสพันธุกรรม สายเดี่ยว (RNA)

 

คนเรามีรูปร่างหน้าตาอย่างที่เราเป็น เพราะเรามีรหัสพันธุกรรม สายคู่ (DNA) ถ้าฉีกคู่ออก แต่ละข้างจะคล้ายๆกับ RNA ซึ่ง RNA ที่มีรหัสพันธุกรรม จะไปสร้างโปรตีนซึ่งเป็นเนื้อหนังหน้าตาของเรา ให้เป็นไปตามใบสั่ง คือรหัสพันธุกรรม

 

นั่นคือ RNA จะสร้าง โปรตีน

 

ไวรัสก็เช่นเดียวกัน คือ RNA จะสร้าง "โปรตีนหนาม" ตามใบสั่ง หรือตามรหัสพันธุกรรม

 

ถ้าไวรัสกลายพันธ์ุ โปรตีนหนาม ก็จะถูกกลายพันธ์ุตามไปด้วย คือหน้าตาไวรัส ก็จะเปลี่ยนไป

 หนาม ซึ่งมีหน้าที่จับเกาะเซลล์ร่างกายของคนเรา เพื่อจะได้แทรกซึมเข้าไปภายในเซลล์ จึงกลายเป็นหน้าตาของไวรัสไปด้วย ถ้าทหารหน่วยลาดตระเวน คือระบบภูมิคุ้มกันของเรา จำหน้ามันได้ ก็จะกำจัดได้ทันที

 

วัคซีน จึงเป็นการทำอย่างไร ให้ระบบภูมิคุ้มกันของเรา "จำหน้ามันได้" เจอหน้ากัน จะได้รีบจัดการมันได้ทัน ก่อนที่มันจะจัดการเรา

 

เหมือนประกาศจับผู้ร้าย ต้องเอารูปมาให้เห็นหน้าตาชัดๆ จะได้จำได้ง่าย

 

แล้วทำยังไงถึงจะมีหนามเจ้าไวรัสโควิด เอามาให้ทหารระบบภูมิคุ้มกันเรารู้จักหน้าค่าตามันไว้ก่อน

 

ถ้าเป็นคนเรา อาจจะยากนิด เพราะคนเราหน้าตาไม่เหมือนกัน เนื่องจากแต่ละคนไม่มีใครที่มี DNA เหมือนกันเด๊ะ ยกเว้นฝาแฝด เพราะเป็นระบบเพศ ทำให้ DNA เปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา

 

แต่เจ้าไวรัสนี่มันขยายจำนวนด้วยการสั่งให้ร่างกายเรา copy รหัสพันธุกรรมเอาดื้อๆ เหมือนต้นฉบับเป๊ะ (ยกเว้นจะเกิดการกลายพันธ์ุนิดหน่อย หรือ mutation) ดังนั้น หน้าตาของเจ้าไวรัสโควิดจึงเหมือนกันทุกตัว ถ้าจำได้ตัวนึง คาดเดาได้เลยว่า ตัวอื่นๆก็หน้าตายังงี้แหละ

 

และเนื่องจากไวรัสมันมีแค่สองส่วน คือเปลือก กับไส้ การทำวัคซีน เพื่อจะส่งเข้าไปในร่างกายเราให้ทหารหน่วยภูมิคุ้มกันรู้จัก (ต้องการให้รู้จักแค่เปลือกเท่านั้นแหละ) จึงมีสามอย่าง คือ

 

หนึ่ง ส่งเข้าไปทั้งเปลือก และไส้ (ง่ายดี ไม่ต้องแยก)

 

สอง ส่งเข้าไปแต่เปลือก (ก็ต้องการรู้จักแค่นี้นี่)

และสาม ส่งเข้าไปแต่ไส้ (เพราะไส้ หรือรหัสพันธุกรรม มันสร้างเปลือกได้ คือ RNA สร้างโปรตีน)

 

อย่างแรก ส่งเข้าไปทั้งเปลือกและไส้ ก็คือ ส่งไวรัสเข้าไปทั้งตัวนั่นเอง

 

อ้าว! ทำอย่างนี้ ก็ติดเชื้อกันงอมพระรามสิครับ (ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่า พระราม มาเกี่ยวอะไรด้วย)

 

ถ้าไม่ทำอะไรก่อน ปล่อยเชื้อเข้าไปอย่างนั้นก็ต้องติดแน่นอน เขาจึงไม่ทำอย่างนั้นแน่

 

มีสามวิธีครับ ที่จะนำเอาไวรัสทั้งตัวเข้าไปแล้วมันทำอะไรเราไม่ได้

 

วิธีแรกเลย รู้และทำกันมานานแล้ว เช่นการทำวัคซีนไข้หวัดใหญ่และโปลิโอ คือ ใช้วิธีจัดการไวรัสให้มันเดี้ยงไปซะ อาจจะใช้สารเคมี ความร้อน หรือรังสีก็ได้ วัคซีนชนิดนี้เรียกกันคุ้นหูว่า "วัคซีนไวรัสเชื้อตาย" (inactivated vaccine) แต่เปลือกมันยังมีร่องรอยหลงเหลือพอให้จำกันได้อยู่ วัคซีนชนิดนี้ใช้เวลาผลิตนานหน่อย และอาจจะต้องฉีด 2 หรือ 3 เข็ม วัคซีนโควิด Sinovac และ Sinopharm ของจีนก็ใช้วิธีนี้

 

วิธีที่สอง เป็นวัคซีนที่จัดการซ้อมไวรัสเอาแค่น่วมๆ (live-attenuated vaccine) มันทำให้เราไม่ถึงกับป่วย แต่มันกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันเราได้ดีขึ้น วิธีนี้ก็รู้จักกันดีเหมือนกัน เพราะใช้ทำวัคซีนอีสุกอีใส แต่อาจจะใช้กับบางคนที่ระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอไม่ได้ คือไวรัสมันก็ป้อแป้อยู่แล้ว แต่ระบบภูมิคุ้มกันเราดันป้อแป้กว่า ก็ไม่ไหวสิ สำหรับวัคซีนโควิด คือ Codagenix ช้ากว่าเขาหน่อย เพราะเพิ่งจะอยู่ในช่วงกำลังทดลองในคน (clinical trials)

 

วิธีที่สาม เป็นไวรัสที่แข็งแรงดี (วิธีที่ 1 เดี้ยง วิธีที่ 2 น่วม วิธีที่ 3 แข็งแรง) แต่อย่าเข้าใจผิดว่าเราจะแย่ เพราะ นี่คือการซ้อมรบ ที่มีวัตถุประสงค์จะให้ทหารภูมิคุ้มกันของเราจำข้าศึกศัตรูได้ คือหนามที่เปลือกนั่นเอง เปรียบเสมือนการซ้อมรบที่เอาพันธมิตร ที่ไม่เป็นพิษเป็นภัย มาสวมเครื่องแบบให้เหมือนกับข้าศึก จะได้จำได้ ถ้าอนาคต ข้าศึกจริงๆเข้ามา สวมเครื่องแบบอย่างนี้ ก็จัดการได้เลย

 

วิธีที่สามนี้จึงค่อนข้างไฮเทคหน่อย มีการใช้เทคโนโลยีการตัดต่อพันธุกรรม (GMO: Genetically Modified Organism) เอา RNA ส่วนที่ใช้สร้างหนามโปรตีน มาใส่ในไวรัสที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยต่อคน ทำเป็นวัคซีนที่อาศัยไวรัสตัวอื่นพาเอา RNA บางส่วน เฉพาะที่ทำให้เกิดหนามแหลมของไวรัสที่เกิดโรค มาให้ทหารภูมิคุ้มกันรู้จัก (viral vector vaccine) วัคซีนที่ใช้ป้องกันโรคอีโบลา ก็ใช้วิธีนี้ ส่วนวัคซีนโควิดก็คือ AstraZeneca/Oxford นั่นเอง

 

ครบสามวิธีของการทำวัคซีนด้วยการส่งไวรัสทั้งตัว คือทั้งเปลือกและไส้ไปแล้ว

 

มาถึงอย่างที่สอง คือ วัคซีนที่ส่งแต่เปลือก หรือโปรตีน (protein vaccine) เข้าไป (subunit approach) ให้ทหารภูมิคุ้มกันรู้จัก เป็นวัคซีนที่เรารู้จักกันดี เพราะใช้กับเด็ก คือ วัคซีนป้องกันโรคคอตีบ บาดทะยัก และไอกรน สำหรับวัคซีนโควิด อาจจะมีในอนาคตอันใกล้ คือ Novavax (เมื่อวันที่ 14 มิถุนายน ที่ผ่านมา รุ่นพี่ที่เคารพส่งข่าวผลการทดสอบมาจาก แหล่งข่าว FOX NEWS ของอเมริกา ว่า "Novovax COVID-19 vaccine 90.4% effective in clinical trial")

 

วัคซีนที่มีไวรัสทั้งตัว คือทั้งเปลือกและไส้ ก็มีแล้ว มีแต่เปลือกอย่างเดียว ก็มีแล้ว แต่ที่น่าสนใจคือ อย่างที่สาม สุดท้ายนี่แหละครับ ที่วัคซีนมีแต่ไส้ในของไวรัสอย่างเดียว คือเน้นแต่ทางด้านพันธุกรรม หรือ genetic approach กลายเป็นวัคซีนที่มีแต่ RNA (nucleic acid vaccine หรือ genetic vaccine) ซึ่ง RNA นี้ สามารถสร้างโปรตีนหนาม  (s-protein) ให้ทหารระบบภูมิคุ้มกันรู้จักได้เลย ไม่ต้องอาศัยไวรัสพี่เลี้ยงพาเข้าไปแล้ว จึงจำเป็นต้องเก็บในที่เย็นมากๆ เทคโนโลยีนี้เป็นของใหม่ครับ ยังไม่เคยมีใครทำมาก่อน คงทายกันได้นะครับว่า วัคซีนชนิดนี้ก็คือ Moderna และ Pfizer นั่นเอง

 

ถึงตรงนี้ ผมอยากจะพูดอีกประเด็นหนึ่ง ที่มีการแยกวัคซีนง่ายๆว่า เป็น "วัคซีนเชื้อเป็น" และ "วัคซีนเชื้อตาย"

 

จึงดูเสมือนว่า ไวรัส มันเป็นเชื้อโรค หรือสิ่งที่มีชีวิต คือ ตายได้ - ไม่ใช่ครับ

 

ไม่ใช่ในที่นี้ ไม่ได้หมายถึง มันเป็นอมตะ ไม่มีวันตาย แต่หมายถึง มันไม่มีชีวิตที่จะตาย

 

ไวรัส ไม่ใช่สิ่งที่มีชีวิตครับ ‼️

 

เอายังงี้ดีกว่า เพื่อความง่าย ต้องใช้การอุปมาอุปไมย เสมือนกับว่า ร่างกายเราเป็นโรงเรียนก็แล้วกัน

 

ที่ผมเลือกการเปรียบเทียบกับโรงเรียน เพราะที่นั่นเต็มไปด้วยเด็ก ที่ไร้เดียงสา บอกให้ทำอะไรก็ทำ ก็เหมือนกับเซลล์ของร่างกายเรา ถ้ามีคำสั่งจาก DNA หรือ RNA ให้ทำอะไรก็ทำหมด

 

และเปรียบเทียบไวรัสให้เห็นชัดๆว่ามันเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ก็คือ ไวรัส เสมือนกับซองที่ข้างในมีจดหมายเขียนข้อความให้ผู้อ่านทำอะไรต่อมิอะไรที่ไม่ค่อยจะดี และที่ขาดไม่ได้ มีอยู่ข้อหนึ่งที่ให้ผู้อ่าน คือเด็กๆ ไปทำสำเนาจดหมายนี้เยอะๆ พร้อมกับใส่ซองแบบเดียวกัน ถ้าเป็นโคโรนาไวรัส ก็เหมือนกับมีรูปมงกุฏแบบนางงามจักรวาลอยู่หน้าซองด้วย ดูเตะตาดีไหมล่ะ

 

ถ้าครูฝ่ายปกครองมาเจอ เห็นซองแปลกๆ ไม่รู้จัก แรกๆอาจจะไม่ทำอะไร แต่ต่อไปก็คงต้องพยายามกำจัดทิ้ง แต่ถ้าช้าไป เด็กช่วยกันทำ copy จนมีซองที่ว่านี่เกลื่อนโรงเรียน ก็คงวุ่นวาย

 

จึงต้องมีวิธีการที่จะให้ครูฝ่ายปกครองรีบรู้จักเจ้าซองตรามงกุฎนี้เสียแต่เนิ่นๆ เหมือนการทำวัคซีนให้โรงเรียนนี้นั่นเอง ต่อไปถ้ามีซองตรามงกุฎนี้เข้ามาเมื่อไหร่ ครูจะได้กำจัดทิ้งทันที

 

เพื่อให้ครูฝ่ายปกครองรู้จักซองไวรัสตรามงกุฎนี้ สามารถทำได้โดยโปรยซองไวรัสแต่ทำลายข้อความในจดหมายภายในจนอ่านไม่ได้แล้วเข้าไปในโรงเรียน (วัคซีน Sinovac และ Sinopharm ของจีน)

 

หรือส่งซองพร้อมจดหมายที่ลบข้อความให้พออ่านได้บ้าง จนเด็กมามุงดูกันพยายามอ่าน จนครูต้องรีบเข้ามาดู ว่าอ่านข้อความต้องห้ามอะไรหรือเปล่า (คือวัคซีน Codagenix ที่ยังทำไม่เสร็จ)

 

หรือตัดต่อข้อความในจดหมายใหม่ ไม่ให้เด็กไปทำอะไรที่เสียหาย แต่ให้เด็กไป copy ทำซองตรามงกุฎออกมาเยอะๆ เพื่อให้ครูฝ่ายปกครองมาเจอ แล้วเอาจดหมายดัดแปลงนี้ ใส่ในซองสะอาดๆไม่มีตรามงกุฎโปรยเข้าไปในโรงเรียน (คือวัคซีน AstraZeneca/Oxford ครับ)

 

หรือส่งแต่ซองไวรัสตรามงกุฎเปล่าๆ ไม่มีจดหมายข้างใน โปรยเข้าไปในโรงเรียน (วัคซีน Novovax กำลังทำ เกือบเสร็จแล้ว)

 

และสุดท้าย โปรยจดหมายเนื้อๆกันเลย ไม่ต้องมีซองแล้ว แต่ข้อความในจดหมายมีเพียงให้เด็กๆทำซองตรามงกุฎออกมาเยอะๆ เผื่อให้ครูฝ่ายปกครองมาเจอซองเอง (คือวัคซีน Moderna และ Pfizer นั่นเอง)

 

เอาละ ใครที่ได้ฉีดวัคซีนแล้ว แต่ยังไม่พอใจ อยากจะฉีดวัคซีนชนิดอื่นอีก ต่อไปคงจะได้งงกันบ้างละ หากมีวัคซีนให้เลือกอีกสองร้อยกว่าตัว !?

 

อย่าคิดมากครับ พูดให้เว่อร์ไปอย่างนั้นแหละ เพราะในความเป็นจริงแล้ว วัคซีนกว่าสองร้อยที่พัฒนาอยู่ในช่วงเดือนธันวาคม 2020 นั้น มีจ่อคิวที่จะทดลองในคนอยู่แค่ 52 และโดยทั่วไป วัคซีนในห้องแลปและที่ทดลองในสัตว์นั้น มีเพียงประมาณ 7 ในร้อยเท่านั้น ที่ดีพอที่จะนำมาทดลองต่อในคน‼️๏๛

 

  ... @_@ ...

 

วัชระ นูมหันต์

2021-06-20

 

Ref: https://www.who.int/news-room/feature-stories/detail/the-race-for-a-covid-19-vaccine-explained


 

กำเนิดโควิด

 

⭕️ เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา ทาง NHK ของญี่ปุ่น ได้เผยแพร่สารคดี (NHK Documentary) ที่พยายามรวบรวมเรื่องราวจากที่ต่างๆ เพื่อจะสืบสาวราวเรื่องว่า โควิด มันเกิดขึ้นมาเมื่อไหร่ ที่ไหน อย่างไร ในชื่อเรื่องว่า "จุดกำเนิดการระบาด" (Original of the Pandemic) ซึ่งน่าสนใจทีเดียว โดยสามารถดูทางวีดีโอย้อนหลัง (on demand video) ได้จนถึงเดือนตุลาคม (เขาเก็บไว้ให้ดูแค่ 6 เดือน)

 

เรื่องเหล่านี้ ถึงแม้ว่าพวกเราจะเคยได้ยินมาบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะกระจัดกระจายอยู่ตามที่ต่างๆ การที่ NHK รวบรวมไว้ในที่เดียวกัน ก็เป็นการดี

 

เขาเริ่มด้วยการกล่าวถึง หุบเขากลางป่าลึกในตอนล่างของประเทศจีน ที่เรียกบริเวณแถบนี้ว่าเป็น "แหล่งรวมจุดกำเนิดไวรัส" (virus hot spot) เพราะไวรัสดังๆในอดีตก็มาจากแถวนี้แทบทั้งนั้น เชื่อกันว่า บริเวณดังกล่าว เป็นจุดที่ไวรัสจะเริ่มกระโดดจากสัตว์มาสู่คน แม้จุดเริ่มต้นจะยังคงเป็นสิ่งลึกลับ ที่ยังไม่มีใครรู้แน่ชัดก็ตาม และคงจำกันได้ว่า องค์การอนามัยโลก (WHO: World Health Organization) ได้ส่งทีมเฉพาะกิจ เข้าไปหาความจริงถึงต้นตอในจีนเมื่อต้นปีนี้ ในช่วงเดือนมกราคม (2021-01-14) เพราะเขาบอกว่า …

 

"ถ้าเราไม่รู้ว่าไวรัสนี้มาจากไหน เราก็คงจะป้องกันการแพร่ระบาดในอนาคตได้ยาก"

 

แต่จนแล้วจนรอด กว่าหนึ่งปีมาแล้วนับตั้งแต่พบผู้ติดเชื้อโควิดรายแรก เราก็ยังไม่รู้แน่ชัด ว่า เจ้าโควิดนี้ มันเริ่มระบาดเมื่อไหร่ และที่ไหน

 

ทีมงาน NHK พยายามหาข้อมูลมากมายใน Internet เพื่อจะหาต้นตอของไวรัส และพบว่า ต้นตอมันหลากหลาย แตกต่างไปจากที่เชื่อกันโดยทั่วไปมาก

 

ไม่น่าเชื่อว่า การวิเคราะห์รหัสพันธุกรรม (genetic analysis) พบว่า ไวรัสมีจุดกำเนิดก่อนหน้าที่เราคิดกันไว้ และระบาดออกไปทั่วโลกอย่างเงียบๆ

 

ปี 2019 อันเป็นที่มาของชื่อ โควิด-19 ในตอนต้นเดือนธันวาคม นั้น มีรายงานของผู้ป่วยด้วยโรคที่ยังไม่มีใครรู้จักนี้ คาดว่ามีถึง 72 คน แต่ไม่ได้มีการปิดเมืองอู่ฮั่น (Wuhan: มีจำนวนประชากร 11 ล้านคน) ตั้งแต่ตรวจพบในวันที่ 31 ธันวาคมทันที เพราะตอนนั้น ยังไม่รู้อะไรมากนัก ผลก็คือ ทั่วโลกติดเชื้อเกิน 130 ล้านคนแล้ว (เมื่อวันที่ออกอากาศ) แม้จะเริ่มมีการฉีดวัคซีนกันบ้างแล้วในบางประเทศ แต่โควิดก็ยังคงระบาดไม่สร่างซาลง

 

นักวิชาการคิดว่าถ้าหยุดไวรัสได้ตั้งแต่แรกพบ ในเดือนธันวาคม จะหยุดยั้งการระบาดได้ดีกว่านี้

 

ในช่วงเฉลิมฉลองเทศกาลปีเก่าปีใหม่ เวปไซต์ด้านสาธารณสุขของเมืองอู่ฮั่น (Wuhan municipal health commission) ได้เผยแพร่การเป็นโรคปอดอักเสบ (pneumonia) 27 ราย โดย 7 รายมีอาการหนัก

 

อีกสามวันต่อมา (2020-01-03) จีนได้แจ้ง WHO เรื่อง โรคปอดอักเสบ (pneumonia) ที่ไม่รู้สาเหตุ หลังจากนั้นอีก 11 วัน (2020-01-14) WHO จึงยืนยันว่าเป็นโคโรนาไวรัสชนิดใหม่

 

วันรุ่งขึ้น (2020-01-15) ญี่ปุ่นรายงานผู้ติดเชื้อคนแรก และอีกไม่กี่วันต่อมาก็ตามมาด้วยอเมริกา ยุโรปและเอเชีย (2020-01-21 สหรัฐ22-สิงคโปร์24-ฝรั่งเศส25-ออสเตรเลีย และ 27-เยอรมันนี)

 

ปลายเดือนมกราคม (2020-01-30) WHO จึงประกาศกรณีฉุกเฉินด้านสาธารณสุข (public health emergency of international concern) คราวนี้ ผู้ประกาศเป็น WHO Director-General เองเลย คือ Testosterone Adhanom Ghebreyesus และเป็นวันเดียวกันกับที่อิตาลีมีรายงานพบผู้ติดเชื้อรายแรกด้วย

 

อีกไม่กี่วันต่อมา ขึ้นเดือนกุมภาพันธ์ ญี่ปุ่นเจอหนัก คงจำกันได้ว่า มีกรณีเรือสำราญ (cruise ship) ติดเชื้อกันเพียบ มาเทียบท่าเรือโยโกฮามาของญี่ปุ่น (2020-02-03)

 

อีกสิบวันต่อมาก็มีผู้เสียชีวิตรายแรกในญี่ปุ่น (2020-02-13)

 

10 มีนาคม WHO จึงต้องประกาศว่าเป็น "การระบาดใหญ่" (declare pandemic)

 

วันรุ่งขึ้น 11 มีนาคม ทางอเมริกาประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินในเรื่องนี้ (US declare national emergency)

 

จากลำดับเหตุการณ์ที่ผ่านมา ทีมงาน NHK สงสัยว่า มันไม่น่าจะเพิ่งเกิด คือน่าจะเกิดก่อนนี้นานแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฝรั่งเศส (24 มกราคม) และอิตาลี (30 มกราคม)

 

NHK จึงส่งทีมงานไปที่อิตาลี และได้สัมภาษณ์ Luca Lucentini นักวิทยาศาสตร์ที่สถาบันสาธารณสุขแห่งชาติ (Italian National Institute of health) ที่กรุงโรม

 

นักวิทยาศาสตร์ที่นั่นพุ่งเป้าการเฝ้าดูไปที่ระบบน้ำเสียของเมือง ซึ่งเขามีระบบอัตโนมัติในการเก็บตัวอย่างน้ำเสีย (sampling) มาวิเคราะห์ และสามารถดูย้อนหลังได้หลายเดือน

 

Luca Lucentini พบว่า ในน้ำเสียมีโคโรนาไวรัส และในกรณีที่พบผู้ติดเชื้อมากขึ้น ก็จะพบไวรัสในน้ำเสียมากขึ้นด้วย คือมีความสัมพันธ์กัน (correlated)

 

ทีมนักวิจัยจึงสงสัยว่า น่าจะมีเชื้อเข้ามาในอิตาลีมานาน ก่อนการประกาศพบผู้ป่วยรายแรกเสียอีก ทั้งนี้เพราะเขาพบไวรัสในน้ำทิ้งตั้งแต่กลางเดือนธันวาคม 2019 ในปริมาณพอๆกับกุมภาพันธ์ 2020

 

และในฝรั่งเศส ก็เป็นไปในทำนองเดียวกัน กล่าวคือ ไวรัสอาจจะเข้าประเทศมาเป็นเดือน ก่อนที่จะพบผู้ติดเชื้อรายแรก

 

ทีมงาน NHK ได้ไปสัมภาษณ์ Yves Cohen ที่โรงพยาบาล Avicenna Hospital ที่เมือง Bobigne ประเทศฝรั่งเศส

 

เขาให้ดูรูป จาก CT scan ปอดผู้ป่วย เขาคิดว่า การป่วยน่าจะเกิดจาก โคโรนาไวรัส ตั้งแต่กลางเดือนธันวาคม (2019-12-15)

 

ทีมงาน NHK ได้มีโอกาสสัมภาษณ์ผู้ป่วยในช่วงนั้น จนต้องเข้าห้องไอซียูถึงสามวัน และโชคดีที่หายป่วย คือคุณ Amirouche Hammar เขาเล่าว่า …

 

"มันเหมือนมีใครเอามีดมากรีดหน้าอก หายใจลำบากมาก และเจ็บ"

 

เขาเสริมอีกว่า ที่จริง ภรรยาของเขา คือ Fatiha Hammar ติดเชื้อก่อน แต่ไม่ต้องเข้าไอซียู และเชื่อว่า เธอติดมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต ที่เธอทำงานอยู่ และความที่ต้องพบปะผู้คนหลายพันคน แถมยังมีนักท่องเที่ยวมากมายด้วย เธอจึงคิดว่า ติดมาจากที่นั่น

 

เมื่อ Yves Cohen จากโรงพยาบาล Avicenna Hospital เผยแพร่ข่าวนี้ออกไป มีหมอหลายคนติดต่อเข้ามา บอกว่า มีเคสเหมือนๆกัน กับเคส Amirouche ประมาณ 20 เคส แสดงว่า ไวรัสน่าจะแพร่เร็วมาก

 

โรงพยาบาลอีกแห่งหนึ่งในฝรั่งเศสที่ NHK ไปสัมภาษณ์ คือ Albert Schweitzer Hospital ที่เมือง Colmar ซึ่งได้ทำ CT scan ปอดผู้ป่วยที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร (unknown lung illness)

 

Michel Schmitt ได้แสดงภาพจาก CT scan ให้เห็นความแปลก คือ การติดเชื้อไม่สมมาตรระหว่างปอดซ้ายและขวา (asymmetrical) เขาบอกว่า เคสนี้มีมากกว่าสิบเคส นับตั้งแต่เดือนธันวาคม 2019 เป็นต้นมา

 

เดือนกุมภาพันธ์และเดือนมีนาคม 2020 ยอดผู้ติดเชื้อพุ่งขึ้นสูง แต่เขาเชื่อว่า เชื้อมันระบาดเข้ามาเป็นเดือนก่อนหน้านั้นแล้ว

 

นั่นก็หมายความว่า ที่จีนแจ้ง WHO เมื่อต้นเดือนมกราคม (2020-01-03) นั้น ไวรัสมันอาจแพร่ไปยุโรปก่อนหน้านั้นอีก คือคาดว่าราวๆกลางเดือนธันวาคม

 

ถ้างั้นเชื้อมันเริ่มเกิดในจีนควรจะก่อนหน้านั้น ... แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่แน่

 

มีรายงานผู้ป่วยในจีนรายแรกตั้งแต่ต้นเดือนธันวาคม (2019-12-08) แสดงว่า ต้องมีอะไรเกิดขึ้นในอู่ฮั่น (Wuhan)

 

NHK ได้หาข้อมูลในโซเชียลมีเดีย โดยเน้น keywords เช่น ปอดอักเสบ (pneumonia) ไอ (coughing) ไข้หวัดใหญ่ (influenza)

 

เขาพบว่า ในช่วงเดือนพฤศจิกายน มี "ไข้หวัดใหญ่" มากจนแน่นโรงพยาบาลในอู่ฮั่น

 

ข้อมูลจำนวนผู้ป่วยเพิ่มขึ้นมากในช่วงเดือนพฤศจิกายน 2019 เป็นต้นมา ถึงปลายเดือนธันวาคม ยอดพุ่งสูงขึ้นถึง 4,078 ราย สูงเกือบสิบเท่าเมื่อเทียบกับปีก่อนหน้านี้ คือ 423 รายเมื่อเดือนธันวาคม 2018

 

เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม NHK ได้ส่งทีมงานเข้าไปในอู่ฮั่น หลังเหตุการผ่านไปหนึ่งปี ผู้คนเริ่มกลับมาใช้ชีวิตเป็นปกติมากขึ้น และเขาได้พบคนที่ยอมให้สัมภาษณ์เมื่อแน่ใจว่า ไม่ได้เป็นคนของทางการ (สมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์) แต่การถ่ายทำต้องทำแบบไม่ให้เห็นหน้า และบีบเสียงไม่ให้เหมือนจริง

 

นอกจากนั้น ยังมีข้อมูลใน internet ที่กล่าวถึงรายงานของศาสตราจารย์ Yu Chuanhua แห่งมหาวิทยาลัยอู่ฮั่น (Wuhan university) ที่ระบุว่า มีผู้ป่วยในวันที่ 14 และ 21 ของเดือนพฤศจิกายน ในปี 2019

 

ทาง NHK ได้พยายามติดต่อเพื่อสัมภาษณ์ ศาสตราจารย์ Yu แต่ไม่ได้ผล เนื่องจากขัดกับนโยบายของมหาวิทยาลัย

 

คุณ Lauren Ancel Meyer หัวหน้าทีมของการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ (Director of modeling consortium) แห่งมหาวิทยาลัยเท็กซัส คาดการณ์ว่า ในปี 2019 จำนวนผู้ติดเชื้อน่าจะเริ่มในเดือนพฤศจิกายน และค่อยๆเพิ่มขึ้นเป็น 72 คน ช่วงต้นธันวาคม แล้วเพิ่มขึ้นแบบ exponential ไปถึง 1,518 คน ในปลายเดือน

 

ดังนั้น เริ่มแรกของการระบาดในคน ควรจะเกิดก่อนวันที่ 14 พฤศจิกายน 2019 … แต่เมื่อไหร่ล่ะ

 

เราคงได้ยินข่าวการระบาดเริ่มต้นจากตลาดอาหารทะเล (seafood market) ในอู่ฮั่น ซึ่งพูดกันหนาหูในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ 2020

 

พอถึงเดือนมีนาคม มีข่าวเรื่องการร่วมงานประจำปีที่อู่ฮั่นของทหารอเมริกันราว 300 คน จีนหาว่าอเมริกันพาไวรัสเข้ามาแพร่ช่วงที่เดินตลาดในอู่ฮั่น

 

อเมริกันก็ปฏิเสธ และโต้กลับว่า จีนเองนั่นแหละ ที่มีพนักงานไม่ได้ระมัดระวังเพียงพอ ปล่อยให้ไวรัสรั่วไหลจากห้องแลปของสถาบันไวรัสวิทยา (Wuhan Institute of virology) ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตลาดอาหารทะเล คือห่างแค่ 26 กิโลเมตรเท่านั้นเอง

 

แน่นอนว่า จีนปฏิเสธ และโบ้ยไปว่า ไวรัสพบที่ตลาดอาหารทะเล ก็อาจจะมาจาก อาหารแช่แข็งที่มาจากต่างประเทศก็ได้ - ไปโน่นเลย

 

เรื่องการพูด "เอาดีเข้าตัว ชั่วให้คนอื่น" โดยปราศจากหลักฐานแบบนี้ ไม่ได้อะไร แม้แต่ Peter Ben Embarek หัวหน้าทีมเฉพาะกิจจาก WHO ที่พยายามจะหาสาเหตุ ก็บอกว่า "ยังสรุปไม่ได้" (inconclusive)

 

แต่ถ้าเป็นพยานวัตถุ ก็ชัดหน่อย ว่าเกิดแถวๆตอนใต้ของประเทศจีนแถวนี้แหละ

 

หนึ่งในทีมเฉพาะกิจของ WHO คือ Peter Daszak (President of eco health alliance) ได้ให้สัมภาษณ์กับ NHK ว่า การจะหาต้นตอ ต้องสืบเสาะจากรหัสพันธุกรรมของโคโรนาไวรัส ซึ่งปรากฏว่า โควิด ใกล้เคียงกับโคโรนาไวรัสที่เคยเกิดในตอนใต้ของจีนมาแล้วทั้งนั้น

 

เช่น 85.2% ใกล้เคียงไวรัสที่กวางสี (Guangxi)

 

95.5% ใกล้เคียงกับไวรัสจากตัวลิ่น (pangolin) ในกวางตุ้ง (Guangdong)

 

และใกล้ที่สุด 96.2% มีรหัสว่า RaTG13 (ปี 2013) พบในค้างคาวเกือกม้า (horseshoe bat) ในยูนนาน (Yunnan)

 

คุณ Daszak จินตนาการว่า ผู้คนอาจจะไปสัมผัสค้างคาว เพื่อไปเอามูลค้างคาวมาทำปุ๋ย หรือมาทำยาจีน แต่เหตุผลกลใดยังไม่ทราบ ไวรัสได้กระโดดมาสู่คน และเดินทางหลายร้อยไมล์เข้าไปแพร่ระบาดในเมือง ดังนั้น ในอนาคตเขาจะกลับมาศึกษาเรื่องนี้อีกครั้ง

 

การศึกษาเรื่องรหัสพันธุกรรมของโควิด ไม่เพียงแต่จะมีประโยชน์ในเรื่องการหาว่าโควิดเกิดที่ไหนแล้ว ยังมีประโยชน์ในเรื่องการหาว่า เกิดเมื่อไหร่ ได้ด้วย

 

ทั้งนี้เพราะ โควิด จะมีการกลายพันธุ์ (mutation) อยู่ตลอดเวลา

 

ศาสตราจารย์ Lucy Van Dorp แห่ง UCL Genetic Institute ได้ศึกษาสายพันธุ์ของโควิด จากผู้ติดเชื้อทั่วโลก มากกว่า 7,000 ราย และได้ทำเป็น genetic tree หรือ virus family tree ทำให้พบว่า ...

 

"ไวรัสกลายพันธุ์ เฉลี่ยเดือนละ 2 ครั้ง !"

 

และทำให้ศึกษาย้อนเวลากลับไปได้ว่า ไวรัสเริ่มกระโดดมาสู่คน เมื่อ ...

 

6 ตุลาคม !

 

โควิด-19 เขย่าโลก จนเสียชีวิตกันมากมาย ด้วยการเริ่มเข้ามาในร่างกายมนุษย์ ในปี 19 ของคริสต์ศตวรรษ (2019) เดือนตุลาคม วันที่ 6

 

สังคมไทยก็เคยถูกเขย่า จนเสียชีวิตกันมากเช่นกัน ในปี 19 ของพุทธศตวรรษ (2519) เดือนตุลาคม วันที่ 6 เหมือนกัน อันเป็นวันมหาวิปโยค

 

6 ตุลา 19 - อะไรมันจะพ้องกันขนาดนั้น !! ๏๛

 

  ... @_@ ...

วัชระ นูมหันต์

2021-06-13

 

Ref: NHK Documentary

Origins of the Pandemic:

Part 1 The Beginning

Broadcast on April 112021

Available until October 112021

https://www3.nhk.or.jp/nhkworld/en/ondemand/video/4001389/

 

ติ๊กต็อก

️ เมื่อปีที่แล้ว (2020-08-03ก่อนที่ Trump จะลงจากตำแหน่งประธานาธิบดี คงจำกันได้ว่า Trump เคยเขย่าวงการโซเชี่ยลด้วยการสั่งแบน "ติ๊กต็อก"

วัยอย่างเราๆ ชักตามเด็กไม่ค่อยทัน ต้องไปถามเด็กที่เปลี่ยนจากการเล่น "ตั้งเต" มาเป็น "ติ๊กต็อก" เมื่อไม่นานมานี้เอง ว่า มันคืออะไร

งั้นมาทำความรู้จัก "ติ๊กต็อก" กันหน่อย

แบรนด์เนมของ "ติ๊กต็อก" คือ "TikTok" เสียงคล้ายๆการเดินของนาฬิกาบอกเวลา แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับหนังเรื่อง "Tiktok" ที่เกี่ยวกับการสับสนเรื่องเวลา

คนที่เล่น Line อาจจะทราบว่า Line เกิดในญี่ปุ่น (2011-06-23เพื่อช่วยวิกฤตการสื่อสารอันเกิดจากสึนามิ (2011-03-11แต่ติ๊กต็อกไม่ได้เกิดจากวิกฤตโควิด เพราะติ๊กต็อกเกิดเมื่อ 2016-09-29 ก่อนโควิดหลายปี (โมเดลทางคณิตศาสตร์ คำนวณย้อนกลับจากการผ่าเหล่าของโควิด โดย ศาสตราจารย์ Lucy van Dorp แห่ง UCL genetic institute พบว่า มันมีจุดกำเนิดเมื่อ 2019-10-06เพียงแต่ว่า โควิด มันเป็นตัวเร่งให้ ติ๊กต็อกโด่งดังขึ้นมาจากการที่คนเราต้องถูกกักตัวอยู่แต่ในบ้าน ไม่ค่อยมีอะไรจะทำ

ติ๊กต็อก เกิดในเมืองจีนก่อน ก็ย่อมจะมีชื่อจีน คือ โต่วอิน (抖音 dǒuyīแปลว่า เสียงสั่น) เขาพัฒนาซอฟท์แวร์แค่ 200 วัน หลังจากนั้นหนึ่งปีมีผู้ใช้ถึง 100 ล้านคน ตอนนี้ ปีผ่านไป มีคนใช้ 800 ล้านคนแล้ว และมีผู้ดูคลิปมากกว่าพันล้านวิวทุกวัน

บริษัทแม่ที่เป็นเจ้าของคือ ByteDance ของจีนแผ่นดินใหญ่ ต่อมา เมื่อ 2018-08-02 ได้มีการควบรวมกิจการกับบริษัทจีนอีกบริษัทหนึ่งซึ่งทำธุรกิจคล้ายกัน แต่ไปบุกตลาดที่อเมริกาก่อนหน้าแล้ว คือ Musical .ly (งานนี้ ByteDance จ่ายไปพันล้านดอลลาร์) คราวนี้ก็เลยใหญ่เบ้อเริ่ม ทำตลาดในจีนด้วยแบรนด์ โต่วอิน และตลาดทั่วโลกนอกเมืองจีนด้วยแบรนด์ ติ๊กต็อก (นับถึงเดือนตุลาคมที่ผ่านมา มีการโหลดติ๊กต็อกไปใช้มากกว่าสองพันล้าน!)

Morning Consult ซึ่งเป็นบริษัทจัดอันดับบริษัททางด้านเทคโนโลยีต่างๆทั่วโลก ได้จัดอันดับสำหรับปี 2020 ให้ ติ๊กต็อก อยู่อันดับ รองจาก Zoom (เพราะต้องใช้การประชุมหรือการเรียนแบบออนไลน์กันเยอะ) และ Peacockจากค่าย NBC (เพราะคนอยู่บ้าน ไม่รู้จะทำอะไรก็ดูหนังฟังเพลงกันไป)

แต่ในเมืองไทยและอีกหลายประเทศ ติ๊กต็อกขึ้นอันดับหนึ่งของฟรีแอปที่มีการดาวน์โหลด

ติ๊กต็อก ใช้สร้างคลิปวีดีโอแบบสั้นๆ ไม่เกินนาที บางทีก็สามนาที ประมาณเพลงหนึ่งพอดี สำหรับการร้องรำทำเพลง เต้น ตลก หรือเพื่อการศึกษาก็มี

จุดเด่นของติ๊กต็อกคือ สามารถนำเอาคลิปต้นแบบ มาร้องทับ หรือที่เรียกว่า ลิปซิงค์ หรือเอาแต่เสียงมา แล้วถ่ายคลิปตัวเองเต้น หรือเอาภาพต้นแบบมา remix ใหม่ หรือเร่งให้เร็ว ลดให้ช้า ทำอะไรก็ได้ที่คิดว่าจะเรียกร้องความสนใจ เด็กๆและวัยรุ่นจึงชอบมาก มีไอเดียกระฉูดอย่างไรใส่ได้เต็มที่ บรรดาดาราและคนดังๆก็ยังตามมาเล่นด้วยเช่น Jennifer Lopez และ Will Smith

มีสจ๊วตท่านหนึ่งในบ้านเรา (ใช้ชื่อ skylebae) พอโควิดมา ธุรกิจการบินทรุด ว่างจัด เลยเพิ่งจะมาเล่นติ๊กต็อก ทั้งที่สมัครไว้นานแล้ว เพราะมองว่าเป็นเรื่องของเด็ก เล่นเพื่ออะไร เล่นทำไม เขิน แต่พอเริ่มเล่นเมื่อเดือนเมษายนปีที่แล้ว แค่เดือนเดียวยอดสาวกหรือผู้ติดตาม (follower) เป็นหมื่นคนเลยทีเดียว เพราะเป็นคนชอบเต้น เอาเพลง How to love ที่กำลังดังของศิลปินที่มาแรงมาทำ ต่อมาเขาเอาเพลงของศิลปินรุ่นคุณแม่มาทำบ้าง แต่ไม่ work

เขาจึงมีข้อแนะนำสำหรับคนจะทำติ๊กต็อก "ให้ปัง" (สำนวนคนรุ่นใหม่) ว่า…

1. ต้องเลือกศิลปินที่เป็นกระแส

2. เลือกเพลงเริ่มดัง (เขาใช้คำว่า "ใช้ track ที่ติด trend") ตอนคนเริ่มเล่น ต้องรีบเข้าไปเล่น

3. ใช้แฮชแท็ก (เป็นข้อความตั้งชื่อที่แอปจะช่วยแยกเรื่องหรือรวมพวก) ให้เหมาะสม คือถ้าไปตั้งชื่อที่ไม่เกี่ยวเนื่อง หรือคนละเรื่องไปเลย ใครจะมาดูล่ะ

4. ทำคลิปให้มีคุณภาพ ลิปซิงค์ปากให้ตรงที่สุด เล่นให้เต็มที่ ซ้อมเต้นให้เป๊ะ ซ้อมแล้วซ้อมอีก หลายๆเทค

น่าสนุกนะ.

ถ้านึกดูดีๆจะพบว่า สามก๊ก ไม่ใช่อยู่แค่เมืองจีน แต่เป็นสามก๊กกันทั้งโลก ไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ เรื่องดีหรือไม่ดี เรื่องผลประโยชน์ การค้า กีฬา หรือสงคราม ที่ไม่ได้มีเพียงสองกลุ่ม สองก๊ก แต่จะมีก๊กที่สาม หรือกลุ่มที่สาม อยู่ด้วยเสมอ

ถ้าสองฝ่ายตกลงกันไม่ได้ จะมีฝ่ายที่สาม เป็นคนกลาง จัดการให้

มีผู้ชนะ ผู้แพ้ และ มีคนกลาง

มีผู้ได้ประโยชน์ ผู้เสียประโยชน์ และ คนกลาง

มีผู้ซื้อ ผู้ขาย และ ตลาดกลาง

คนกลางจะเป็นผู้ที่ได้ประโยชน์ตลอด มากบ้างน้อยบ้าง

ถ้ารบกัน ประเทศเป็นกลางได้ประโยชน์ ใครขาดเหลืออะไร บอกมา

แข่งกีฬา คนจัดแข่ง เป็นคนกลาง หรือเจ้าของสนาม ได้ประโยชน์

ตลาดซื้อขาย คนขายอาจจะรวย หรืออาจจะเจ๊ง คนซื้อได้ของแต่เสียเงิน แค่คนที่ได้เงินตลอดคือเจ้าของตลาด

ตลาดหุ้น มีทั้งได้เงินและเสียเงิน แต่ไม่ว่าซื้อหรือขาย โบรกเกอร์ได้เงินเสมอ

แม้แต่บ่อน หรือคาสิโน ซึ่งคนได้เงินก็ได้จากคนเสียเงิน แต่คนที่มีแต่ได้คือ เจ้าของบ่อน อย่างน้อย ก็ได้ค่าต๋ง

เราอาจจะเรียกค่าต๋งว่า เป็นค่าดำเนินการก็ได้

ความจริง นิทานโบราณของไทยเราก็มี หลายคนคงจำกันได้ คือเรื่อง "ตาอิน กับ ตานา" ไงครับ

คนที่ได้ประโยชน์ตลอด คือ ตาอยู่ ถ้าสามารถเป็นคนกลาง คือสร้างตลาดได้

ปัจจุบัน ตลาดระดับโลก คือ อินเตอร์เน็ต

ถ้าใครอยากดูคลิป - เปิดอินเตอร์เน็ต

ถ้าใครอยากถ่ายคลิปให้ดัง - โพสต์ในอินเตอร์เน็ต

คนกลางที่จัดการคือ ...

ติ๊กต็อกไงครับ - เป็นตาอยู่ ยุคอินเตอร์เน็ตครองโลก ๏๛

  ... @_@ ...
วัชระ นูมหันต์
2021-05-30

 

ประวัติแว่นตา

️ พูดถึงเรื่องแว่นตาในอนาคตไปแล้ว ก็ขอย้อนกลับมาสรุปรวมพูดถึงแว่นตาในอดีตและปัจจุบันเสียด้วย จะได้ครบๆ

มนุษย์ชาติเรา มีพัฒนาการอย่างโดดเด่นแต่ในเรื่องสมอง ส่วนประสาทสัมผัสของคนเราสู้สัตว์ไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นการเห็น การได้ยิน การดมกลิ่น หรือการชิมรส

อย่างลูกตาของคนเรา ก็มีทั้งสายตาสั้น สายตายาว จนต้องมีการใช้แว่นช่วย

แว่นตา จึงมีประวัติมายาวนานมาก ย้อนไปได้ถึงยุคกรีก หรือโรมันโน่นเลยทีเดียว

ยุคแรกของการใช้อุปกรณ์ช่วยในการอ่าน คือ "หินอ่านหนังสือ" (reading stone) ซึ่งเป็นหินใส ก้อนกลมๆ เมื่อวางลงไปบนกระดาษ จะขยายตัวอักษรให้โตและอ่านได้ง่ายขึ้น เพราะมันทำหน้าที่เป็นเลนส์นูน ซึ่งมีการเขียนบรรยายใน "เลนส์ของปโตเลมี" (Ptolemy's Optics) เมื่อประมาณปี 1021 (ครบพันปีมาแล้วพอดี)

ต่อมา แทนที่จะเอาแว่นไปติดตัวหนังสือ ก็เอามาติดลูกตาแทน ยุคแรกยังไม่มีขาแว่นเกี่ยวหู ต้องใช้มือจับ และเนื่องจากเรามีสองตา จึงต้องทำเลนส์สองอัน ลองนึกถึงแว่นขยายที่มีมือจับแบบนั้นแหละครับ แต่ถ้าจะใช้สองมือจับ แต่ละข้าง ก็จะไม่มีมือเหลือจับหนังสืออ่าน จึงเอาด้ามจับแว่นมาติดกันแล้วยึดด้วยหมุด เลยกลายเป็น "แว่นหมุด" (rivet spectacles) ขยับไปมาได้แบบกรรไกร บางทีจึงเรียกว่า "แว่นกรรไกร" (scissors-glasses)

แว่นที่ว่านี้ เวลาเก็บก็หุบให้แว่นมาซ้อนกัน เวลาใช้ก็กางให้แว่นพอดีกับลูกตา จุดหมุนปลายด้ามแว่นก็จะไปอยู่ตรงกลางหน้าผาก ใช้มือข้างหนึ่งจับไว้ มืออีกข้างก็กางหนังสืออ่าน - ทุลักทุเลดี

อีกแบบหนึ่ง เรียกเป็นภาษาฝรั่งเศสว่า "lorgnettes" รูปร่างเหมือนแว่นตาที่เราคุ้น แต่ไม่มีขาแว่นเกี่ยวหู แต่มีที่จับหรือด้ามยาวๆ ต่อลงมาจากขอบแว่นข้างหนึ่ง ต้องใช้วิธีเอามือจับด้าม เพื่อยกแว่นขึ้นไปทาบลูกตา

ก็ยังต้องใช้มือข้างหนึ่งอยู่ดี

ต่อมา Girolamo Savonarola นักบวชชาวอิตาเลียน ได้แนะนำว่า ควรจะหาริบบิ้นมาผูกแว่น แล้วรัดกับหัว แล้วสวมหมวกทับ เพื่อให้แน่น มือจะได้เป็นอิสระทั้งสองมือ ไม่ต้องคอยมาจับแว่น

ราวๆปี 1727 จึงมีการออกแบบให้มีขาแว่นไปเกี่ยวหู ซึ่งคาดว่าจะเป็นผลงานของ Edward Scarlett หมอตาชาวอังกฤษ

วิวัฒนาการที่ช่วยการมองนั้น นอกจากการใช้เลนส์เพื่อรวมแสงหรือกระจายแสงให้เห็นชัดขึ้น ก็ยังมีการกรองแสงที่มากไป เช่นแว่นกันแดด

แว่นกันแดดที่เก่าแก่มากนั้น มีใช้กันมานานในกลุ่มชาวไอนุท (Inuit) ซึ่งอยู่ท่ามกลางหิมะ ที่มีแสงสะท้อนจากแดดจัดจ้ามาก พวกเขาใช้เขี้ยวของตัววอลรัส (walrus ivory) เอามาฝนให้แบนๆ แล้วเซาะร่องแคบๆยาวๆตรงกลาง สำหรับมองผ่าน ทำให้ช่วยลดแสงได้มาก

กล่าวกันว่า จักรพรรดิเนโร (emperor Nero) แห่งกรุงโรม ชื่นชอบดูการประลองสู้กัน (gladiator) โดยใช้มรกต (emerald) ในการมอง แต่มรกตมันไม่ใส มองผ่านไม่ได้ คงใช้วิธีขัดผิวให้เรียบให้เหมือนกระจก แล้วมองแสงสะท้อน ก็ช่วยลดแสงลงได้เหมือนกัน

นอกจากการใช้วิธีลดปริมาณแสงลงดังกล่าว ซึ่งแสงยังคงมีความถี่อยู่ครบ ยังมีมีอีกวิธีคือการตัดความถี่อื่นของแสงออกไปให้เหลือแต่เพียงความถี่ของแสงที่มองเห็นได้ ซึ่งน่าจะเป็นแว่นกันแดดที่ดีกว่า

ในปี 1913 William Crookes ได้สร้างแว่นกันแดดที่สามารถกั้นแสงยูวีได้ 100และกรองแสงอินฟราเรดได้ 90% โดยการผสมธาตุ cerium ลงไปในแก้วที่ใช้ทำเลนส์

แว่นตาที่กั้นแสงยูวีที่ทำลายดวงตาได้นั้น สำคัญมาก มีคำเตือนว่า การสวมแว่นดำที่ไม่กันยูวีเลยนั้น อันตรายมาก ไม่สวมแว่นเลยเสียอีกยังจะดีกว่า เหตุผลก็คือ แสงที่เข้าดวงตาน้อยลงจากแว่นดำ จะทำให้ม่านตาขยายกว้างขึ้น รับแสงยูวีมากขึ้นไปอีก

แว่นกันแดดทั่วไปจะเป็นประเภท ใช้ก็ดี ไม่ใช้ก็ได้ (คือเป็นบวก กับเป็นศูนย์) แต่มีแว่นอีกประเภทหนึ่งที่การใช้นั้นบางกรณีก็ดี บางกรณีก็ไม่ดี (คือเป็นบวก กับเป็นลบ) นั่นคือแว่นโพลาลอยด์

ที่จริงโพลาลอยด์ ไม่ได้กันแดด แต่มันกันแสงสะท้อน เพราะมันเป็นฟิล์มโพลาลอยด์ใสๆ ที่กรองให้คลื่นแสงแนวเดียวเท่านั้นที่ผ่านไปได้ แสงสะท้อนแนวอื่นจึงผ่านไม่ได้

นักถ่ายรูปมืออาชีพจึงมักจะมีฟิลเตอร์โพลาลอยด์ไว้ติดหน้ากล้องเมื่อต้องการจะตัดแสงสะท้อนในการถ่ายรูป เช่นถ่ายผ่านผนังกระจกที่กั้น หรือถ่ายปลาในน้ำโดยตัดแสงสะท้อนที่ผิวน้ำออกไป

ถ้าเอาฟิล์มโพลาลอยด์ไปปิดบนแว่นกันแดด เราก็จะได้แว่นกันแดดแบบโพลาลอยด์

วิธีเช็คว่าเป็นแว่นโพลาลอยด์จึงทำได้ง่ายๆด้วยการนำแว่นโพลาลอยด์สองอันมาซ้อนกัน เมื่อหมุนอันหนึ่งไป 90 องศา คือตั้งฉากกัน แว่นจะมืด เพราะแสงผ่านไม่ได้

การใช้แว่นกันแดดแบบโพลาลอยด์จึงช่วยได้มากเวลาขับรถย้อนแสงอาทิตย์ เพราะมันจะช่วยตัดแสงสะท้อนจากผิวถนน ทำให้มองชัดขึ้น

แต่ในบางกรณีที่ไม่เหมาะกับการใช้แว่นโพลาลอยด์ ก็คือการขับเครื่องบินครับ พวกนักบินเขาจึงไม่ใช้กัน เนื่องจากว่า เขาไม่มีถนนให้มอง แต่จะต้องมองเกจ์วัดต่างๆมากกว่า ซึ่งเมื่อมองผ่านโพลาลอยด์ฟิล์ม อาจจะเห็นไม่ชัด (ลองสวมแว่นโพลาลอยด์แล้วดูจอมือถือดูสิครับ มันกวนลูกตามากเลย)

ต่อมา การใช้แว่นตาเริ่มเพิ่มมากขึ้น จากเดิมที่ใช้ถนอมสายตา หรือช่วยในการมองเห็น ก็มีการใช้แว่นตาในการตกแต่งใบหน้า หรือเป็นแฟชั่นด้วย เลนส์จึงไม่จำเป็น มีเพียงแค่พลาสติกใสๆเท่านั้น คือเน้นตรงกรอบแว่น ที่หนักไปกว่านั้นคือ บางทีสวมแต่กรอบแว่นเฉยๆ เป็นแว่นตาไม่มีเลนส์ (Lensless glasses) ซึ่งเริ่มฮิตในญี่ปุ่นในช่วงทศวรรษ 1990 แล้วซาไป แต่กลับมาบูมในจีนแผ่นดินใหญ่และไต้หวันแทน

สังเกตนะครับว่า แว่นที่มีแต่กรอบดังกล่าว ฮิตในชนชาติที่ตาไม่มีเล่าเต๊ง (ตาชั้นเดียว) จึงพยายามหาเครื่องตกแต่งมาครอบดวงตาด้วยแว่น

มีเรื่องแปลกแต่จริงอย่างหนึ่ง คือ มีการห้ามสวมแว่นในบางที่ แว่นกันแดดน่ะ พอเข้าใจได้ เพราะแม้แต่ธนาคารเขายังไม่ยอมให้ใช้ แต่ห้ามแม้แต่แว่นสายตานี่ ไม่น่าเชื่อ ใครที่มีปัญหาทางสายตาก็ต้องหาทางแก้ ใส่คอนแทคเลนส์เอาเอง ถ้าให้ถอดแป๊บเดียวเพื่อดูใบหน้าที่แท้จริงอย่างเช่นตอนผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองก็ไปอย่าง แต่นี่ห้ามตลอดเวลาที่ทำงานเลย - ใช่แล้วครับ ที่ทำงานของบริษัทญี่ปุ่นบางแห่ง (และคงเคยได้ยินกันมาบ้างแล้วว่า บางแห่งบังคับใส่รองเท้าส้นสูงด้วย)

ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ สายการบินในประเทศ และบริษัทเกี่ยวกับธุรกิจความงาม ธุรกิจร้านอาหารญี่ปุ่น

เมื่อไม่นานมานี้ ประมาณปี 2018 สาวๆในญี่ปุ่นก็เริ่มรณรงค์ต่อต้านกันเป็นขบวนการ (#MeToo movement) มีผลเลยไปถึงเกาหลีใต้ด้วย กล่าวคือ มีสาวคนหนึ่ง ช้อคคนดู ด้วยการสวมแว่นตาอ่านข่าวในทีวี (เราคงเห็นเป็นเรื่องธรรมดา)

เรื่องนี้ ไม่ได้ช้อคแค่คนดู แต่ทำให้สายการบินในประเทศของเกาหลีใต้ต้องทบทวนกฎระเบียบใหม่ ยอมให้พนักงานต้อนรับบนเครื่องสวมแว่นตาได้

ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมต้องห้ามสวมแว่นตาขณะปฏิบัติหน้าที่

เรื่อง "ห้ามสาวสวมแว่น" นี้คงไม่ต้องบินไปถามไกลถึงญี่ปุ่น หรือเกาหลี เพราะตอนนี้ไปยาก เนื่องจากโควิดระบาด แต่ถามเอาในบ้านเราก็ได้ครับ เพราะ ...

แคดดี้ที่สนามกอล์ฟบ้านเรา ก็ห้ามสวมแว่นตาเหมือนกันครับ ๏๛

  ... @_@ ...
วัชระ นูมหันต์
2021-05-23

 

แว่นตาอัจฉริยะ

️ เมื่อประมาณสองเดือนที่ผ่านมา (2021-03-09ทางห้องทดลองความสมจริงของเฟสบุ๊ค (Facebook Reality Labs: FRL) ได้ออกข่าวเกี่ยวกับ "ยุคใหม่ของอุปกรณ์ที่คนเราจะใช้ติดต่อกับคอมพิวเตอร์" (The Next Era of Human-Computer Interaction) มีเรื่องราวที่น่าสนใจทีเดียว

ลองจินตนาการถึงสังคมโลกที่ผู้คนต้องการสวมแว่นตาเก๋ไก๋เบาสบาย มากกว่าการใช้คอมพิวเตอร์หรือมือถือ และสามารถที่จะติดต่อพูดคุยกับคนรอบข้างที่เป็นญาติพี่น้องหรือเพื่อนฝูง เฉกเช่นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ใช่อยู่ในสังคมก้มหน้า ที่ดูแต่มือถือหรือโลกดิจิตอล โดยไม่สนใจใครทั้งนั้น

เปล่าครับ ไม่ใช่การโยนมือถือทิ้ง แล้วกลับไปอยู่ในวิถีชีวิตของโลกใบเก่า แต่เป็นการรวมเอาโลกดิจิตอล กับโลกจริงเข้ามาไว้ด้วยกัน

นั่นคือสิ่งที่ เฟสบุ๊ค กำลังซุ่มทำวิจัยอยู่ - เขากำลังทำแว่นตาอัจฉริยะครับ

ไม่ว่าจะเรียกว่าแว่นอัจฉริยะ หรือแว่นวิเศษ มันก็คือ แว่นตาเออาร์ (AR glasses)

AR (augmented reality) เป็นระบบที่เสริมโลกของความจริงด้วยดิจิตอล


คงจำกันได้ถึงเกมยอดฮิตในอดีต ที่เอากล้องมือถือไปไล่จับตัวโปเกมอนตามสถานที่ต่างๆ อันเป็นการผสมผสานโลกจริงกับโลกดิจิตอลเข้าด้วยกัน

นักวิจัยวาดฝันไว้ว่า ไม่ว่าผู้สวมแว่นวิเศษหรือแว่นตาเออาร์นี้จะอยู่ที่ไหน ระบบปัญญาประดิษฐ์หรือเอไอ (artificial intelligence: AI) จะช่วยสำรวจข้อมูลรอบๆตัวเรา และเราจะเห็นเป็นข้อมูลแบบสามมิติ ที่เราเห็นคนเดียว (เพราะสวมแว่นอยู่)

ขณะเดียวกันกับที่ แว่นสร้างภาพจากโลกดิจิตอลให้เราเห็นนั้น แว่นตาก็ยังคงเป็นแว่นตาที่ภาพของโลกจากความเป็นจริงก็ยังคงมาเข้าสู่ตาเราตามปกติ ไม่ตัดขาดจากโลกภายนอกเหมือนการมองแต่จอมือถือ

สิ่งที่ดูน่าทึ่ง เมื่อคุ้นชิน อาจจะเห็นเป็นเรื่องธรรมดา เช่น คอมพิวเตอร์ในสมัยก่อน มีแต่แป้นพิมพ์ กับจอภาพ พอทีมงานของ Doug Engelbart ประดิษฐ์เม้าส์ขึ้นมาในปี 1968 ผู้คนก็ฮือฮา

แต่เดี๋ยวนี้เห็นเป็นเรื่องธรรมดาไปเสียแล้ว

เรื่องแว่นอัจฉริยะนี่ก็เหมือนกัน

วาดฝันตอนนี้ อาจจะนึกว่าเป็นหนังไซไฟ แต่ต่อไปจะเห็นเป็นเรื่องธรรมดา

เช่นจินตนาการโลกอนาคตว่า เราเดินเข้าไปในร้านกาแฟ เพื่อจะได้นั่งทำงานสักนิดหน่อย เราสวมแว่นตาเออาร์ (AR glasses) สวมอุปกรณ์วัดความเคลื่อนไหวข้อมือ (soft wristband) และมีหูฟังชนิดพิเศษ (special in-ear monitors: IEMs) ที่มีระบบตัดเสียงรบกวน (noise cancellation)

ผมขอเรียกระบบทั้งหมดว่า "ผู้ช่วย" ก็แล้วกัน

เมื่อเดินเข้าประตูร้าน ผู้ช่วยก็ถามว่า "อยากฟัง podcast ยอดนิยมล่าสุดไหม" เราก็ขยับนิ้วเพื่อ "play"

พอเข้ามาในร้าน ผู้ช่วยก็ถามว่า "จะให้สั่งอเมริกาโนอย่างเคยไหม" แต่ตอนนี้ไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะกินกาแฟ ก็เลยขยับนิ้ว "no"

พอมานั่งที่โต๊ะ แทนที่จะดึง laptop ขึ้นมาทำงาน ก็หยิบถุงมือระบบสัมผัส (haptic gloves) ออกมาแทน

เมื่อเปิดใช้งาน จอและแป้นพิมพ์เสมือนจริงก็จะโผล่ขึ้นมาให้เห็นผ่านแว่นวิเศษของเรา (คนอื่นไม่เห็น) เราก็เคาะโต๊ะ พิมพ์งาน (ผ่านถุงมือ) เรื่อยไป โดยคนอื่นก็แทบจะไม่ได้ยินเสียงเราเคาะโต๊ะ เพราะเสียงรบกวน (noise) ในร้านดังกลบหมด

แต่เสียงรบกวนในร้านก็ไม่ได้ทำให้เราเสียสมาธิ เพราะหูฟังของเรามีตัวตัดเสียงรบกวน(noise cancellation)

และเมื่อพนักงานในร้านเดินมาเพื่อให้บริการ เราก็สามารถพูดคุยได้ตามปกติ แม้จะกดเสียงรบกวนเบื้องหลังออก ก็สามารถเพิ่มเสียงคู่สนทนาขึ้นมาได้ (beamforming) ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ

ขณะที่กำลังพูดคุยกับพนักงานอยู่ มีเพื่อนโทรเข้ามาพอดี "ผู้ช่วย" ก็จะช่วยรับสายแทน และส่งต่อไปที่ voicemail เพื่อจะได้ไม่ขัดขวางการสนทนา

และเมื่อถึงเวลาที่จะต้องไปรับลูก ตามที่เราตั้งเตือนไว้ ก็จะมีข้อความเตือนโผล่ขึ้นมาบนจอในแว่นของเรา (คนอื่นไม่เห็นอีกนั่นแหละ) ก็สามารถไปรับลูกได้ทันเวลา

เป็นไงครับ ฉากชีวิตธรรมดาในโลกอนาคตของคนเมือง

เบื้องหลังการสร้างระบบดังกล่าวว่าจะสำเร็จหรือไม่ ขึ้นอยู่กับตัวเชื่อมต่อที่สำคัญ (AR interface) หัวหน้าทีมวิจัยคือ Sean Keller ที่จะต้องนำเอา นักวิทยาศาสตร์ วิศวกร นักประสาทวิทยา และด้านอื่นๆอีก รวมห้าคนมาช่วยกันแก้ปัญหา

เพราะการสั่งการให้คอมพิวเตอร์ทำงานมีหลายอย่าง เช่น การทำไม้ทำมือ การสั่งด้วยเสียง การเลือกเมนูโดยเพียงแค่มอง เทคโนโลยีการตรวจจับการเคลื่อนไหวของลูกตา ทางเลือกอีกอย่างที่น่าสนใจ คือ สัญญาณไฟฟ้าจากเส้นประสาท หรือ electromyography (EMG) โดยการใช้ตัวรับสัญญาณ EMG ที่ข้อมือ และเป็นไปได้ที่ว่า แค่คิดจะกระดิกนิ้ว สัญญาณมันก็ไปแล้ว ยังไม่ทันกระดิกนิ้วจริงๆเลย

ฝันเฟื่องกันดีจริงๆ

ฝันต่ออีกหน่อยละกัน โดยยังไม่ต้องหลับนี่แหละ เช่น จินตนาการถึงการประชุมทางธุรกิจ โดยสวมแว่นวิเศษนี้ แล้วข้อมูลสถิติต่างๆที่ต้องการก็จะปรากฏขึ้นมาเอง หรือสวมแว่นนี้ให้ช่วยบอกทางเวลาเดินไปไหนมาไหน หากขึ้นเครื่องเดินทางไปต่างประเทศ ก็ช่วยแปลความหมายตามป้ายสัญญาณต่างๆให้ หรือลืมกุญแจรถไว้ที่ไหนก็บอกได้ สารพัดเลย จนบางทีนึกไม่ถึงว่าใช้ทำอะไรได้บ้าง อาการนี้ก็เหมือนกับการถามคนสมัยก่อนปี 1967 ว่า เม้าส์ ของเครื่องคอมพิวเตอร์ใช้ทำอะไรได้บ้าง ประมาณนี้เลยละครับ

และคงเป็นคำถามที่คุณครูชอบเรียกว่าเป็นคำถามปลายเปิด คือ มีจินตนาการได้ไม่สิ้นสุด แต่ถ้ามีขึ้นมาแล้ว ต้องใช้คำของนักพากย์ที่แปลการขายของทางทีวี ที่อุทานว่า "โอ้! จอร์จ มันยอดมาก !!" ๏๛

  ... @_@ ...
วัชระ นูมหันต์
2021-05-16

 







Copyright © 2013 All Rights Reserved.